Անանօուն ախպեր ջան, չարդ տանեմ շպռտեմ Նաբերեժնի, ասըմ են մի քանի բառով երկար միտք արտահայտելն էլ է հանճարեղություն, երկար միտք գրելով ոչինչ չասելն էլ է մի ուրիշ հունար, տակ շտո, մեռնեմ ջանիդ, ռազ որ " Եղբայրդ իմ" եւ նման ոճը քեզ չի դզըմ, քու հմար վերադառնամ հոգեհարազատ ոճիդ, լավ ախպեր ջան, ներող որ քեզ անհասկանալի ու ոչ հոգեհարազատ ոճով եմ գրել, ցավդ տանեմ, հմի ու նավսիգդա քեզ գրեմ այ էս ոճով որ չնեղանաս ու նի դայ Բօխ մտածես որ ախպերդ քեզի հեգնըմ ա: Չի հեգնել, չի հենգըմ ու չի հեգնելու բռատ ջան, էտի ըլնելու բան չի ու շատ աբիդնի կլինի իմ ախպեր, որ դու տենց բաներ մտածես Էլի: Դե , դավայ չարդ տանեմ, լավ մնա, կգրվենք ապե ջան: