Ճիշտ ասած, արդեն մի քանի տարի է, որպես տուրիստ, բազմաթիվ անգամներ հատել եմ վրացական սահմանը տարբեր տեղերում, և միանշանակ կարող եմ պնդել, որ հայ մաքսավորները և սահմանապահները իրենց գրագիտությամբ ու մարդկային հատկանիշներով բազմիցս /անհամեմատելի է/ գերազանցում են իրենց վրացի գործընկերներին:
Պատկերացրու, որ Սարպիի ավտոմեքենաների գրանցման բաժնում, կոմպերի վրա աշխատում են աշխատակիցներ, որոնք դիալոգային պատուհանը. որ հայտնվել էր առաջին պլանում /մօդալ պատուհան/ փակել չէր կարողանում, և անվերջ կլիկ էր անում հետևի կնոպկանրի վրա /մոտ 5 րոպե/ մինչև գլուխս ներս կոխեցի ու ասացի որ սեղմի Օk կնոպկի վրա: Իսկ անցյալ տարի Սադախլոյի մաքսավորի չէր կարողանում փասթաթուղթը տպել, որովհետև էնքան պրինտ եր տվել, որ կոմպը լռվել էր, որ ժողովուրդը 2 ժամից ավել սպասում էր, որովհետև "կոմպյուտեռ նե ռաբոտայետ, ժդյեմ սպեցիալիստա իզ Տբիլիսի
" :
Իմանալով, որ պրոբլեմ ունեն, մոտեցա ու "կոմպը ռեմոնտ արեցի/խնդիրները փակեցի/ որից հետո բոլոր վրացի տամոժնիկները իմ վրա սկսեցին նայել որպես երկրորդ Հիսուսի, ու արագ ինձ բաց թողեցին":
Ի հակադրություն նրանց, նորից շեշտեմ, որ հայկական կողմից միշտ հանդիպել եմ բանիմացության ու արագ գործելավոճի:
Մոռացա ասել, որ Սարպիի մաքսավորները ու սահմանապահները էնքան "դիշովկա" էին դարձել, որ ամեն սահման անցնողից կամ "պապիռոզ" էին վեկալում, կամ էլ "պիվա", վերջում դուրս թողնելուց էլ ավելացնելով "սկաժի սպասիբո Սահակաշվիլի":
Մոդերատորական: Գրառումը խմբագրված է, կոպիտ, վիրավորական ձևակերպումները` ջնջված: Կարդացեք Ակումբի կանոնադրությունը և խուսափեք կոպիտ ձևակերպումներից` մնալով երևույթների գնահատման առավել քաղաքակիրթ մեթոդների շրջանակներում:
Էջանիշներ