2 տարի առաջ Վարդավառի տոնակատարության օրը հայտնվել էի Բանգլադեշում: Ամբողջ քաղաքում ման եկա, ոչ մի կաթիլ ջուր վրաս չկար: Բանգլադեշում էլ արդեն "ջրից չոր էի դուրս գալիս", երբ… Հյուր էի գնում ընկերուհուս ու, որպես քաղաքավարի հյուր, հետս որոշեցի քաղցրեղեն տանել: Ախպարաշենի սեփական տների մեջ մի երիտասարդ դույլով ջրով մոտեցավ ինձ, ես ինձ չկորցրեցի, մտա խանութ: Երիտասարդը հետևիցս: Մտավ ու զգուշացրեց, որ միևնույնն է ջրելու է ու առաջարկեց ձեռքիս եղածը թողել խանութում՝ չփչացնելու համար… ու նա իր խոսքի տերն եղավ ու դույլի ամբողջ պարունակությունը շուռ տվեց վրաս


Մեկ էլ 2003-ի ամռանը, երբ Դավթաշենում (ինտերնետ ակումբ) էի աշխատում, այդ համայնքի երիտասարդներն ինձ չէին սիրում: Վարդավառի օրը ղակավարությունից մարդ չկար, ես էի ու ընկերուհիս: Թաղի երիտասարդները մտան ակումբ՝ ինձ ջրելու նպատակով: Դե պատկերացրեք, լրիվ համակարգչային տեխնիկա, էլեկտրականություն ու նրանք իրենց ջրերով: Ստիպված, ինքնազոհաբարդ դուրս եկա շենքի բակ ու… հերիք չի ներքևում գտնվողները ինձ ջրեցին, շենքերի բնակիչներն էլ վերին հարկերից ջուր լցրեցին վրաս:

Էջանիշներ