«Yupi» չլնե՞ր հիմա խմեինք
Ժող, հանդիպման որ ասում էի էն խաղալիքը, այ էս նկարի խաղալիքն ա:
Հորողբորս տանը կար սրանից, հորողբորս երեխաների խաղալիքն էր: Իրանց մոտ խաղալիքները լրիվ լավ պահպանվել են ու հիմա էլ ունեն: Ես իմերը լրիվ կոտրտում էի, հետաքրքիր էր, իսկ մեջը ի՞նչ ա:
keyboard (14.11.2012)
Հա, հիշում եմ Yupi-ն։ Ամենաէժան ու, ինչպես ասում էին, ամենավնասակար փոշի-հյութն էր էն ժամանակվա... Ասում էին, որ լրիվ քիմիա է։ Ինչ-որ գույներ էր տալիս նույնիսկ... Դրանից մի քիչ ավելի որակյալը invite-ն էր (հիշու՞մ եք գովազդը. ինվա՜յթ, просто добавь воды!Artgeo-ի խոսքերից
«Yupi» չլնե՞ր հիմա խմեինքՄեզ հույս էին տալիս, որ Zuko-ն բնական է (ի տարբերություն նախորդ երկուսի), չնայած որ էլի փոշի էր։
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 14.05.2007, 18:54:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Հա, հիշում եմ Yupi-ն։ Ամենաէժան ու, ինչպես ասում էին, ամենավնասակար փոշի-հյութն էր էն ժամանակվա... Ասում էին, որ լրիվ քիմիա է։ Ինչ-որ գույներ էր տալիս նույնիսկ... Դրանից մի քիչ ավելի որակյալը invite-ն էր (հիշու՞մ եք գովազդը. ինվա՜յթ, просто дабавь воды!)) իսկ invite-ը շատ քիչ փոշի էր պարունակում մեկ տուփում, որից ստացվում էր 2 լիտր հյութ: Բայց սրանքել էին արդեն 90-ականների մուլտ:
Ես էլ հիշեցի մեր դպրոցական ֆորմաները, կարմիր վզկապներն ու կոմերիտականի նշանները: ՈՒ թե ինչպիսի պատասխանատվության էին ենթարկում, եթե հանկարծ մի օր մոռանում էինք վզկապ կապել, կամ կրծքանշանը կրել…վայյյ
Չէ, այ պիոներ ու կոմերիտական դառնալ չեմ հասցրել։ Կարծում եմ՝ ակումբում քչերը կլինեն, որ հասցրել են արժանանալ այդ «պատվին»։Ես էլ հիշեցի մեր դպրոցական ֆորմաները, կարմիր վզկապներն ու կոմերիտականի նշանները: ՈՒ թե ինչպիսի պատասխանատվության էին ենթարկում, եթե հանկարծ մի օր մոռանում էինք վզկապ կապել, կամ կրծքանշանը կրել…վայյյ
Հիշում եմ՝ ի՜նչ տոն էր, ի՜նչ երջանկություն։
Անհամբեր սպասում էինք, թե երբ է մեր հերթն էլ գալու, որ էդ Լենին պապիկով աստղիկից մենք էլ ունենանք։
Դե, էն ժամանակ մեզ ներշնչում էին, որ դա մեծագույն պատիվ ու երջանկություն է, մենք էլ միամտորեն հավատում էինք...
Այն ուսուցիչները, որոնք մի տարի առաջ հիացմունքով մեզ լեգենդներ էին պատմում Լենին պապիկի ու նրա հերոսական գործունեության մասին, հանկարծ սկսեցին խստորեն քննադատել այդ նույն պապիկին ու նրա արածները, այնպես որ որոշ ժամանակ մենք՝ աշակերտներս, մի տեսակ շփոթված ու տարակուսած վիճակում էինք՝ չհասկանալով, թե ինչ է նշանակում այդ տարօրինակ շրջադարձը...
Բոլորովին վերջերս Լենին պապիկը «վերջն» էր, մեկ էլ հանկարծ դարձավ դավաճան ու սրիկա...
Հոկտեմբերիկի նշաններին փոխարինելու եկան փողփողացող եռագույնը պատկերող կրծքանշանները, որոնք մենք սկսեցինք յրեկ գրեթե նույն արժանապատվությամբ, ինչ հոկտեմբերիկի նշանները... Դե, երեխա էինք, մեզ համար կարևորը գեղեցիկ նշան կրելն էր ու իմանալը, որ լավ բան ենք անում։
Մի խոսքով՝ դաժան էր...
Ավելացվել է 1 րոպե անց
Հա, բա ոնց, մեկ էլ էն գույնն էր բնական, որ քսվում էր լեզվիդ ու չէր անցնում։Ի դեպ, ես Յուպին ավելի շատ էի սիրում քան Իվայթը: Ինվայթից մի տեսակ համ էր գալիս անբնական
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 14.05.2007, 19:15: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Սա կարդացի հիշեցի, որ մեր դասարանից մեկը միշտ մոռանում էր վզակպ կապեր, մի օր էլ մեր դասղեկը, որպես պատիժ «պոլի շորը» կապել տվեց վզկապի փոխարեն, այ էդ իսկականից …վայյյԵս էլ հիշեցի մեր դպրոցական ֆորմաները, կարմիր վզկապներն ու կոմերիտականի նշանները: ՈՒ թե ինչպիսի պատասխանատվության էին ենթարկում, եթե հանկարծ մի օր մոռանում էինք վզկապ կապել, կամ կրծքանշանը կրել…վայյյ
Մաֆիան անմահ է
Վայ, փաստորեն, եթե շարժումը մի տարի էլ ուշ սկսվեր, ես էլ էի արժանանալու պիոներ դառնալու պատվին, հա՞՛Սա կարդացի հիշեցի, որ մեր դասարանից մեկը միշտ մոռանում էր վզակպ կապեր, մի օր էլ մեր դասղեկը, որպես պատիժ «պոլի շորը» կապել տվեց վզկապի փոխարեն, այ էդ իսկականից …վայյյ
Բայց լուրջ, մենք ինչ հետաքրքիր ժամանակներում ենք ապրել, էլի։ Էդ առումով բացառիկ սերունդ է մեր սերունդը...
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Հիշո՞ւմ եք ինչ հոտ ուներ
Էս երգը շատ եմ սիրում
Крыша дома твоего
http://www.youtube.com/watch?v=O-i-vgRiBek
Ի դեպ, ես Յուպին ավելի շատ էի սիրում քան Իվայթը: Ինվայթից մի տեսակ համ էր գալիս անբնական
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ