Ուլուանա-ի խոսքերից
Շին, էնքան էլ համաձայն չեմ: Զուտ թարգմանողի ճաշակով ու քմահաճույքներով պայմանավորված հատուկ տրամաբանությունն ինձ չի հետաքրքրում. եթե ես կարդում եմ թարգմանություն, ակնկալում եմ տեսնել բնագրին հնարավորինս մոտ հայերեն տեքստ` թե՛ իմաստային, թե՛ կառուցվածքային առումներով, ոչ թե թարգմանչի հետաքրքրությունների ու ճաշակի դրսևորումները: Օրինակ, եթե բնագրում բոլոր հանգերը կանոնավոր կերպով պահպանված են, վանկերի քանակն էլ տվյալ բանաստեղծության ներսում կանոնավոր է, իմ խորին համոզմամբ, թարգմանիչն իրավունք չունի, հանգերն անտեսելու և զուտ իմաստն ազատ թարգմանելու, ինչպես նաև տարբեր տողերում վանկերի կամայական քանակ ներառելու` դրանով խախտելով բանաստեղծության ռիթմը, սահունությունը: Բացի դրանից, նույն խոսքիմասային կամ քերականական վերջավորությունների հիման վրա կառուցված հանգերը (օրինակ` նայելով-վերցնելով, հոգով-ձեռքով, օրերին-մասերին, ափերում-դաշտերում), չնայած ահագին հեշտացնում են թարգմանությունը, բայց չեն խրախուսվում, հատկապես դրանց չարաշահումը բավական պարզունակ ա դարձնում տեքստը: Էդպիսի հանգեր համարյա բոլոր բանաստեղծների գործերում էլ կարելի ա գոնե մեկ-մեկ հանդիպել, բայց հմուտ բանաստեղծների մոտ դրանք հազվագյուտ են, գերակշռող չեն, նույնը վերաբերում ա թարգմանություններին: Ու «մի քանի րոպեում» թարգմանվածն էլ հազիվ էդպիսի «էժան» հանգերով կառուցված տեքստ կարող ա լինել, հաստատ ոչ ավել, իսկ վանկերի քանակի, ռիթմի ու մնացածի մասին էլ չասեմ:
) ու նաև Արշակի առաջարկած թարգմանությունը դուրս եկել էր, պահի տակ գրի դրեցի։ Ու ասեմ, քանի որ ես քո նման համեստ չեմ, ինձ իմ գրածը ամենաշատն ա դուր գալիս։ Բայց դե մեծ բան չէր, ճիշտ բառեր ու ճիշտ դասավորություն, էդքան բան։ Թող ներեն ինձ մնացածները, որվքեր իրենց գործի մասին էլ համանման կարծիք ունեն
Մեջբերել
:
:
Էջանիշներ