Զարգացումները հետհեղափոխական Հայաստանում

[Տրիբուն]

Խնդրեմ, շատ վստահ, համոզված տոնով ապուշություններ դուրս տվողի տիպային օրինակ՝ Էդմոն Մարուքյան: Դե իմ կարծիքով:
Ոչ մի տրամաբանություն ու նպատակ չկա ասածների մեջ, բայց ահագին վստահ ա խոսում։

Համակարգային փոփոխություններ ես ուզում՝ 18 պատգամավորներով վեր ընկած եք ԱԺ-ում, հելեք նախագիծ ներկայացրեք, արեք, ապուշներ, ձեռքերդ բռնել ե՞ն։ Սենց հավայի բարբաջելն ու դեմ քվեարկելը ես էլ կարող էի անել, անունն էլ կդնեք «քաղաքական գործունեություն»։ Դեմագոգ ԲՏ, բա չասե՞ս։

Հա, այլանդակ դեմագոգ ա։ Էսօր էլի ինչ-որ էշություններ էր դուրս տվել, յանի սամնամերձ գյուղերի կենսամակարդակը ոնց ա լուծվելու հանրաքվեով։ Ու էս ոչխարը խմբակցություն ա ղեկավարում։ Ափսոս։ Լուսավորը մի տարի առաջ ահագին հույս էր ներշնչում, բայց ոչ մի ձև չկարացան իրանց տեղը որպես ընդդիմություն հասկանան։

Բայց ասեմ, հոպար, իշխանությունները կարան քարոզարշավ էլ չանեն վաբշե։ Թողնեն սա ազատ խոսա, ՀՀԿ-ական էն խառնակիչ բոսյակները զառանցեն, դե իսկ Գևորգ Պետրոսյանին պետք ա Հ1-ով առանց հերթ ու անվերջ ելույթ ունենալու հնարավորություն տրվի, ու Հանրաքվեի 100%-ոց Այո-ն ապահովված ա։

Տո գետինը մտնի էն հանրաքվեն, որը առանց այն էլ պառակտված ժողովրդին ավելի է հեռացնելու իրարից․ Գևորգ Պետրոսյան

․․․․ Փաստորեն, իշխանության համար ժողովրդին սևի ու սպիտակի բաժանելը քիչ էր, հիմա էլ բաժանում են «այո»-ի ու «ոչ»-ի...

Աննննասսսուն էլի