Հեդոնիստիկ ադապտացիա

[Thom]

Դե հենց էդ ա, ոչ միանգամյա գործոններ են պայմանավորում մարդու երջանկությունը, մասնավորապես՝ մտերիմ հարաբերությունները։ Իսկ մտերի հարաբերությունն ինչ-որ նվաճում չի, որ մի օր հասար, դեմը պտիչկա դնես, այլ անընդհատ շարունակվող պրոցես ա։ Հարվարդի մի հատ եքա հետազոտություն ցույց ա տվել, որ մտերիմ հարաբերություններն են մարդկանց ամենաշատը երջանկացնում, ինչն էլ իր հերթին ազդում ա առողջության վրա։ Էս նենց բան ա, որ ես ենթագիտակցաբար գիտեի, ու միշտ ընկերներիս ու ընտանիքիս աշխատանքից կարևոր եմ դասել։ Բայց հիմա որ գիտական տվյալներն էլ կան, նույնիսկ լրացուցիչ ջանք եմ գործադրում, որ բոլոր տեսակի հարաբերություններս պահպանեմ։ Ի վերջո, հիսուն տարի հետո մեծ հաշվով մեկ ա լինելու էսինչ տպագրությունն ունեցա, թե չէ, պրոֆեսոր դառա, թե չէ։ Բայց այ մարդիկ կարևոր են լինելու։

Հետաքրքիր ա, էս հետազոտության արդյունքը բացառում ա շիզոիդների երջանիկ լինելու հնարավորությունը։ Այսինքն, մարդը, որը շփման կարիք չունի, երջանիկ չի։ Ու համ էլ մարդկանց բնավորություններն էլ են տարբեր, ինտրովերտը միշտ չի ձգտում մտերիմ հարաբերությունների, ու չեմ կարծում, որ դրանք են իրա երջանկության աղբյուրը։ Մյուս կողմից, էքստրավերտի համար մարդկային շփումը "հաց ու ջուր" ա։

Իմ կարծիքով, մարդու երջանկության ու կյանքից բավարարվածության վրա մեծ ազդեցություն ունի սեփական ինքնագնահատականը, վստահությունը։ Ես էսքան ժամանակ ցածր ինքնագնահատականով երջանիկ մարդ չեմ տեսել ու դժվար էլ մի օր տեսնեմ։
Իսկ երևույթը (Հեդոնիստիկ ադապտացիա) իմ մաշկի վրա էլ եմ նկատել, ուղղակի չգիտեի ոնց ա կոչվում։ Ընդ որում, թե նյութական, թե ոչ նյութական հաջողություններին ժամանակի ընթացքում սովորում ես ու դրանք քո երջանկության սանդղակի վրա առանձնապես չեն ազդում։