Քննարկումներ ինտիմ թեմաներով

[Արշակ]

Արշ, լինել ուղիղ մազերով կամ խուճուճ՝ մաշկի գույնի հետ կապ չունի: Էն մարդն, ով ասում ա՝ ինքը սևերի հանդեպ չունի զգացում… իրան ուզում ես աշխարհի ամենասիրուն սև էակին ցույց տուր՝ մեկ ա ասելու ա չէ, չի քաշում սեռապես: Հիմա սա ռասիզմ չի ի՞նչ ա:

Հա, գիտեմ որ կապ չունի․ հենց կակրազ կապ չունեցող օրինակ էի բերել։ Ասածս էն էր, որ պարտադիր չի ռասիզմի դրսևորում լինի․ կարա ուղղակի ինչ–որ պարամետրի (տվյալ դեպքում մաշկի գույնի, կամ մազերի ձևի) նկատմամբ «անմեղ» սեքսուալ ճաշակի հարց լինի ընդամենը։ Նույն ձևով որ մեկին էլ կարող ա խուճուճը դուր գա, մյուսին ուղիղը (չնայած որ շատ խորանանք ճաշակն էլ հաճախ (բայց ոչ միշտ) ոչ թե պատահական, այլ մշակութային պատճառներ ունի)։
Ռասիզմը հեչ պարտադիր չի մաշկի գույնով պայմանավորված լինի․ ռասիզմի էությունը ինչ–ինչ պարամետրերով մարդկանց մի խմբի կողմից իրանց վեր դասելն ա (superiority) մյուս խմբի նկատմամբ։ Օրինակ, վաղուց մի գեղարվեստական կինո էի նայում Զատիկի կղզու բնիկների մասին, որում կղզու երկու ցեղերի միջև ըստ ականջների մեծության ռասիզմ կար։

Նենց որ, երբ որ մեկի համար ասենք սև մարդը սեքսուալ չի, պատճառը կարող ա ռասիզմը լինի (սև մարդկանց ստորադաս ա համարում), կամ կարող ա ուղղակի մաշկի գույնի նկատմամբ անմեղ ճաշակի հարց լինի, առանց սևամորթներին որպես մարդ ստորադաս համարելու։ Նույն ձևով, ոնց մեկին կարող ա մեծ ականջները սեքսուալ թվան, մյուսին՝ փոքր ականջները։ Հիմա եթե ինչ–որ էթնիկ խումբ գտնենք, որ շատ փոքր ականջներ ունի, հո մեծ ականջներ սիրողը ավտոմատ ռասիստ չի՞ դառնում։

Մի խոսքով, հարցը էն ա, թե էդ ընտրության դրդապատճառը, ակունքը որտե՞ղ ա։

[One_Way_Ticket]

Հետաքրքիր է, իսկ ասենք մատուցողուհու աշխատանքի ընդունելուց նախապատվությունը տալ սպիտակ շիկահեր աղջիկներին, դա ռասի՞զմ է, թե ոչ։ Մարդը իր բիզնեսի մասին է մտածում, ինքն ի՞նչ մեղք ունի, որ սպիտակ շիկահեր աղջիկները ավելի շատ տղամարդկանց են դուր գալիս, ու ըստ այդմ, իր սրճարանը ավելի շատ հաճախորդներ կունենա։

[StrangeLittleGirl]

Հետաքրքիր է, իսկ ասենք մատուցողուհու աշխատանքի ընդունելուց նախապատվությունը տալ սպիտակ շիկահեր աղջիկներին, դա ռասի՞զմ է, թե ոչ։ Մարդը իր բիզնեսի մասին է մտածում, ինքն ի՞նչ մեղք ունի, որ սպիտակ շիկահեր աղջիկները ավելի շատ տղամարդկանց են դուր գալիս, ու ըստ այդմ, իր սրճարանը ավելի շատ հաճախորդներ կունենա։

Ռասիզմ ա ու սեքսիզմ, որովհետև նախ տղամարդն էլ կարա մատուցող լինի, երկրորդ իրա ուշքն ու միտքը սրճարան հաճախող տղամարդկանց դուր գալն ա, երրորդ սրճարանի՝ հաճախորդ ունենալ֊չունենալը մատուցողների մաշկի գույնից կախված չի։

[One_Way_Ticket]

Ռասիզմ ա ու սեքսիզմ, որովհետև նախ տղամարդն էլ կարա մատուցող լինի, երկրորդ իրա ուշքն ու միտքը սրճարան հաճախող տղամարդկանց դուր գալն ա, երրորդ սրճարանի՝ հաճախորդ ունենալ֊չունենալը մատուցողների մաշկի գույնից կախված չի։

Տղամարդ մատուցողների մասին բան ասել չեմ կարող։ Երկրորդի պահով՝ հեչ պարտադիր չէ, որ ուշքն ու միտքը տղամարդկանց դուր գալը լինի։ Երրորդի պահով՝ սխալվում ես։ Ինքս կարող եմ ասել, որ other things equal, ես այն սրճարանը կգնամ, որտեղ մատուցողուհին ավելի գեղեցիկ է։ Համոզված եմ, որ ոչ միայն ես։ Ընդհանրապես, հետազոտություններ կան, որ ցույց են տվել, որ շիկահեր մատուցողուհիները ավելի շատ թեյավճար են ստանում։

[Շինարար]

Տղամարդ մատուցողների մասին բան ասել չեմ կարող։ Երկրորդի պահով՝ հեչ պարտադիր չէ, որ ուշքն ու միտքը տղամարդկանց դուր գալը լինի։ Երրորդի պահով՝ սխալվում ես։ Ինքս կարող եմ ասել, որ other things equal, ես այն սրճարանը կգնամ, որտեղ մատուցողուհին ավելի գեղեցիկ է։ Համոզված եմ, որ ոչ միայն ես։ Ընդհանրապես, հետազոտություններ կան, որ ցույց են տվել, որ շիկահեր մատուցողուհիները ավելի շատ թեյավճար են ստանում։

Սրճարանում ձեռնաշարժությա՞մբ ես զբաղվում:

[One_Way_Ticket]

Սրճարանում ձեռնաշարժությա՞մբ ես զբաղվում:

Հիմար հարց, բայց կպատասխանեմ։ Ոչ։

[StrangeLittleGirl]

Տղամարդ մատուցողների մասին բան ասել չեմ կարող։ Երկրորդի պահով՝ հեչ պարտադիր չէ, որ ուշքն ու միտքը տղամարդկանց դուր գալը լինի։ Երրորդի պահով՝ սխալվում ես։ Ինքս կարող եմ ասել, որ other things equal, ես այն սրճարանը կգնամ, որտեղ մատուցողուհին ավելի գեղեցիկ է։ Համոզված եմ, որ ոչ միայն ես։ Ընդհանրապես, հետազոտություններ կան, որ ցույց են տվել, որ շիկահեր մատուցողուհիները ավելի շատ թեյավճար են ստանում։

Հիշեցնեմ, որ երկրագնդի բնակչության ու երևի սրճարան հաճախողների ուղիղ կեսը կանայք են։
Հիշեցնեմ նաև, որ թեյավճարը մատուցողի եկամուտն ա, սրճարանի եկամուտները դրա հետ գործ չունեն։ Ավելացնեմ, որ նման հետազոտությունները ցույց են տալիս ընդամենը անդուր ռասիզմի ու սեքսիզմի գոյության փաստը, ու դրա դեմ պետք ա պայքարել։
Իսկ վերջում. սրճարանում մարդիկ գնում են սուրճ խմելու, զրուցելու, աշխատելու, բայց ոչ երբեք գրգռվելու ու ձեռնաշարժությամբ զբաղվելու (Շինարարը շատ ճիշտ նկատեց ու դիպուկ հարց տվեց), հետևաբար եթե սրճարանի տերը ըստ հաճախորդի գրգռման աստիճանի ա աշխատողներին աշխատանքի վերցնում՝ հուսալով, որ ավելի շատ եկամուտ կունենա, ուրեմն էդ մարդուն պետք ա պատասխանատվության ենթարկել։
Սրճարանի եկամուտն աճում ա սննդի որակի, հարմարավետության, սպասարկման որակի ու երբեմն նաև տեղակայման շնորհիվ, բայց ոչ երբեք մատուցողի մաշկի գույնի ու ոտքերի արանքի օրգանի։ Ցույց տուր մի սրճարան, որը որակյալ սնունդ ունի, որակյալ սպասարկում, հարմարավետ ա և այլն, բայց եկամուտ չունի, որովհետև մատուցողը սև ա, կասեմ՝ հա, պետք ա ուսումնասիրել խնդիրը։ Բայց շիկահերուհու գործի ընդունելը, ինչ ա թե հաճախորդները գրգռվում են դրանից, ահավոր, ահավոր սխալ բան ա (ու կարծեմ օրենքով արգելված)։

[Շինարար]

Հիմար հարց, բայց կպատասխանեմ։ Ոչ։

Ինչո՞վ ա հիմար։ Ինտիմ թեմաներով քննարկումների բաժնում ասում ես որ գեղեցիկ մատուցողուհիներով սրճարաններ ես նախընտրում։ Բնական հարց ա ծագում, թե՞ լավ սուրճից բացի ինչ այլ ակնկալիքներով ես սրճարան գնում։ Մարդ կա գնում ա գիրք կարդալու, բնականաբար նախընտրում ա խախանդ տնական մթնոլորտ ունեցող սրճարաններ։

[One_Way_Ticket]

Հիշեցնեմ, որ երկրագնդի բնակչության ու երևի սրճարան հաճախողների ուղիղ կեսը կանայք են։
Հիշեցնեմ նաև, որ թեյավճարը մատուցողի եկամուտն ա, սրճարանի եկամուտները դրա հետ գործ չունեն։ Ավելացնեմ, որ նման հետազոտությունները ցույց են տալիս ընդամենը անդուր ռասիզմի ու սեքսիզմի գոյության փաստը, ու դրա դեմ պետք ա պայքարել։
Իսկ վերջում. սրճարանում մարդիկ գնում են սուրճ խմելու, զրուցելու, աշխատելու, բայց ոչ երբեք գրգռվելու ու ձեռնաշարժությամբ զբաղվելու (Շինարարը շատ ճիշտ նկատեց ու դիպուկ հարց տվեց), հետևաբար եթե սրճարանի տերը ըստ հաճախորդի գրգռման աստիճանի ա աշխատողներին աշխատանքի վերցնում՝ հուսալով, որ ավելի շատ եկամուտ կունենա, ուրեմն էդ մարդուն պետք ա պատասխանատվության ենթարկել։
Սրճարանի եկամուտն աճում ա սննդի որակի, հարմարավետության, սպասարկման որակի ու երբեմն նաև տեղակայման շնորհիվ, բայց ոչ երբեք մատուցողի մաշկի գույնի ու ոտքերի արանքի օրգանի։ Ցույց տուր մի սրճարան, որը որակյալ սնունդ ունի, որակյալ սպասարկում, հարմարավետ ա և այլն, բայց եկամուտ չունի, որովհետև մատուցողը սև ա, կասեմ՝ հա, պետք ա ուսումնասիրել խնդիրը։ Բայց շիկահերուհու գործի ընդունելը, ինչ ա թե հաճախորդները գրգռվում են դրանից, ահավոր, ահավոր սխալ բան ա (ու կարծեմ օրենքով արգելված)։

Գրառումդ շատ էմոցիոնալ է։ Դու միտումնավոր կերպով պնդումները հասցնում ես աբսուրդի աստիճանի։ Մատուցողուհու գեղեցկությունը չգիտես ինչու միանգամից գրգռվելու ու ձեռնաշարժության է հասցվում, իսկ հաճախորդների համեմատաբար ավելի քիչ լինելը՝ եկամուտ չլինելուն։ Օրենքները երկրից են կախված ու ենթակա են փոփոխման։
Արի էմոցիաները մի կողմ թողնենք ու այպիսի օրինակ դիտարկենք։ Ունենք երկու սրճարան։ Մնացած բոլոր պայմանները նույնն են, սակայն մեկում չափազանց տգեղ մատուցողներ են աշխատում (կարևոր չէ ինչ սեռի), իսկ մյուսում՝ չափազանց գեղեցիկ։ Համաձա՞յն ես, որ երկրորդն ավելի շատ հաճախորդներ կունենա։ Եթե համաձայն չես, այլևս քննարկման եզրեր չունեմ քեզ հետ։ Եթե համաձայն ես, ապա ստիպված ես ընդունել, որ մատուցողի արտաքին տեսքը ազդում է սրճարանի եկամտի վրա։ Այդ դեպքում հարց է առաջանում․ որտե՞ղ է անցնում սահմանագիծը, որի մի կողմում սրճարանի տերը օբյեկտիվորեն փորձում է իր եկամուտը բարձրացնել, իսկ մյուս կողմում ռասիզմն է։

[One_Way_Ticket]

Ինչո՞վ ա հիմար։ Ինտիմ թեմաներով քննարկումների բաժնում ասում ես որ գեղեցիկ մատուցողուհիներով սրճարաններ ես նախընտրում։ Բնական հարց ա ծագում, թե՞ լավ սուրճից բացի ինչ այլ ակնկալիքներով ես սրճարան գնում։ Մարդ կա գնում ա գիրք կարդալու, բնականաբար նախընտրում ա խախանդ տնական մթնոլորտ ունեցող սրճարաններ։

Բաժինն ինձ չի հետաքրքրում։ Մի բուռ թեմա է քննարկվում ֆորումում, նենց չի որ թեմաների դասակարգման խնդիր կա։ Իմ գրառումը թեմայի վերջին գրառումներից էր բխում, դրա համար էլ այս բաժնում է հայտնվել։
Իսկ հարցիդ հիմարությունը կայանում է նրանում, որ աղջկա գեղեցկությամբ հմայվելու ու ձեռնաշարժության մեջ մեծ տարածություն կա, որը դու նախընտրեցիր անտեսել (թե ինչու, դա արդեն քո անձնական խնդիրն է, որը ինձ բացարձակապես չի հետաքրքրում)։

[Adam]

Բյուր և Շին, One Way -ի հետ լրիվ համամիտ եմ: Շատ եք ամեն ինչ ծայրահեղացնում: Ի՞նչ կապ ուներ ձեռնաշարժությունն էստեղ: Ստեղ ավելի շատ էսթետիկ հաճույք ստանալու մասին ա, այլ ոչ էքսպրեսոյախառը օրգազմ ապրելու՝ աթոռից տապալվելով գետնին: Նույնն էլ հյուրանոցն ա. ինչի՞ են հյուրանոցի տերերը հիմնականում աղջիկ receptionist վերցնու՞մ. որ մարդկանց գրավի ու հաճելի լինի: Ու ստեղ Բյուրը կասի՝ տղա receptionist -ներ էլ կան ու տղեքն էլ կարան գրավիչ լինեն: Ու ես էլ կասեմ՝ ոչ. բիզնեսի ստանդարտները չեն ենթարկվում անտի-սեքսիստառասիստական ստանդարտներին: Ավաղ՝ տենց ա:

[Տրիբուն]

Ինչո՞վ ա հիմար։ Ինտիմ թեմաներով քննարկումների բաժնում ասում ես որ գեղեցիկ մատուցողուհիներով սրճարաններ ես նախընտրում։ Բնական հարց ա ծագում, թե՞ լավ սուրճից բացի ինչ այլ ակնկալիքներով ես սրճարան գնում։ Մարդ կա գնում ա գիրք կարդալու, բնականաբար նախընտրում ա խախանդ տնական մթնոլորտ ունեցող սրճարաններ։

Սրճարան գնալ մենակ սուրճ խմելու կամ գիրք կարդալու նպատակով տխուր ա, պրիմիտիվ ու անիմաստ Կարելի հանգիստ տունը խմել սուրճ ու գիրք կարդալ։

Սրճարան գնում ես շփվելու համար, շուրջդ նայելու ու կայֆ ստանալու համար, կարող ա նաև քեզ ցույց տալու համար, սիրուն աֆիցիանտկին նայելու համար, կարա բլոնդ լինի, կարա սև լինի, կարա ասիացի լինի, կարա մի ոտը մյուսից կարճ լինի, մի ծիծկը մյուսից մեծ լինի ․․․․ կարելի ա սիրուն տղեքին էլ նայել, էլի ֆիզիկական առաձնահատկություններից անկախ, ճաշակին ընկեր չկա, ու ոչ մի պրոբլեմ չկա ․․ ․տո սիրուն շուն կամ ձի լինի, սիրուն շանն էլ կնայեմ, սրճարանի պատուհանից սիրուն տեսարանին էլ կնայեմ (խոսքի Արարատին՝ տոփլես )։

Սրճարանը սոցիալական վայր ա, իսկ դուք ուտել խմելն եք կուլտ սարքել։

[Adam]

Սրճարան ո՛չ ուտելու, ոչ աղջիկ-տղա նայելու, ո՛չ խմելու ու ոչ մի առանձնահատուկ էսթետիկ հաճույք ստանալու համար մենակ Ջ.Կ.Ռոուլինգն էր գնում. էն էլ՝ գիրք գրելու համար: Ճ

[Տրիբուն]

Հիշեցնեմ, որ երկրագնդի բնակչության ու երևի սրճարան հաճախողների ուղիղ կեսը կանայք են։
Հիշեցնեմ նաև, որ թեյավճարը մատուցողի եկամուտն ա, սրճարանի եկամուտները դրա հետ գործ չունեն։ Ավելացնեմ, որ նման հետազոտությունները ցույց են տալիս ընդամենը անդուր ռասիզմի ու սեքսիզմի գոյության փաստը, ու դրա դեմ պետք ա պայքարել։
Իսկ վերջում. սրճարանում մարդիկ գնում են սուրճ խմելու, զրուցելու, աշխատելու, բայց ոչ երբեք գրգռվելու ու ձեռնաշարժությամբ զբաղվելու (Շինարարը շատ ճիշտ նկատեց ու դիպուկ հարց տվեց), հետևաբար եթե սրճարանի տերը ըստ հաճախորդի գրգռման աստիճանի ա աշխատողներին աշխատանքի վերցնում՝ հուսալով, որ ավելի շատ եկամուտ կունենա, ուրեմն էդ մարդուն պետք ա պատասխանատվության ենթարկել։
Սրճարանի եկամուտն աճում ա սննդի որակի, հարմարավետության, սպասարկման որակի ու երբեմն նաև տեղակայման շնորհիվ, բայց ոչ երբեք մատուցողի մաշկի գույնի ու ոտքերի արանքի օրգանի։ Ցույց տուր մի սրճարան, որը որակյալ սնունդ ունի, որակյալ սպասարկում, հարմարավետ ա և այլն, բայց եկամուտ չունի, որովհետև մատուցողը սև ա, կասեմ՝ հա, պետք ա ուսումնասիրել խնդիրը։ Բայց շիկահերուհու գործի ընդունելը, ինչ ա թե հաճախորդները գրգռվում են դրանից, ահավոր, ահավոր սխալ բան ա (ու կարծեմ օրենքով արգելված)։

Ասենք գնում ես Ջրվեժ առավոտ բարլուսով խաշ ուտելու։ Երկու օբյետ կա, երկուսում էլ նույ կարգի համով ու մաքուր խաշ են տալիս։ Բայց առաջինում մատուցողուհին Ջուլիկ ծյան ա, 63 տարեկան, թեթև թրաշով, մազերի կեսը թափած ու տակի մնացած կեսն էլ օռանժ ներկած։ Երկրորդում Սուսիկն ա, 27 տարեկան, 175-ը 3-ի վրա, կանաչ մեծ աչքերով բրյունետկա, քայլելուց հետույքի կենտրոնից շեղումը 15սմ ամեն կողմի վրա։

Դու որ օբյեկտը կմտնե՞ս։

[Adam]

Սունդուկյան թատրոնի տառականոտ բուֆետը հիշեցի: Ու 82-ամյա քֆուր տվող Հայկուշին: Բուֆետչիցային: Որ սեղանը մաքրելու լաթի կտորը քամում էր կոֆեի բաժակի մեջ ու մատուցում էր (իհարկե՝ դա ընդամենը լեգենդ էր): Մեկ-մեկ էլ՝ ասում էին՝ Հայկուշ, կոֆե դիր, սա էլ արդեն խմած բաժակները տանում էր՝ վրեն եռացրած ջուր էր ավելացնում, գթալով խառնում ու մատուցում: Էհ, սպասարկման մաստերկլաս էր Հայկուշը: Հուսամ՝ չի մեռել: