Քննարկումներ ինտիմ թեմաներով

[Արշակ]

Ինչու աշխարհում կա՞ ոչ պատրիարխալ հասարակություն։

Աշխարհում չկա պատրիարխալ հասարակություն Կա սեքսիստ՝ սեռով պայմանավորված դերերով հասարակություն, պրակտիկորեն ամենուր։ Իհարկե սեռային բևեռացման աստիճանը տարբեր մշակույթներում ու տարբեր ժամանակներում տարբեր չափով ա։

Բայց «պատրիարխալ հասարակությունը» սեքսիստ հասարակության շատ մակերեսային ընկալում ա ու միֆ ա՝ գոյություն չունի։

[Շինարար]

Աշխարհում չկա պատրիարխալ հասարակություն Կա սեքսիստ՝ սեռով պայմանավորված դերերով հասարակություն, պրակտիկորեն ամենուր։ Իհարկե սեռային բևեռացման աստիճանը տարբեր մշակույթներում ու տարբեր ժամանակներում տարբեր չափով ա։

Բայց «պատրիարխալ հասարակությունը» սեքսիստ հասարակության շատ մակերեսային ընկալում ա ու միֆ ա՝ գոյություն չունի։

։

[Արշակ]

։

.

[Freeman]

[StrangeLittleGirl]

Աշխարհում չկա պատրիարխալ հասարակություն Կա սեքսիստ՝ սեռով պայմանավորված դերերով հասարակություն, պրակտիկորեն ամենուր։ Իհարկե սեռային բևեռացման աստիճանը տարբեր մշակույթներում ու տարբեր ժամանակներում տարբեր չափով ա։

Բայց «պատրիարխալ հասարակությունը» սեքսիստ հասարակության շատ մակերեսային ընկալում ա ու միֆ ա՝ գոյություն չունի։

Հա, Արշակ ջան, ամբողջ գենդերային հետազոտություն անողները հարցին մակերեսային են նայում, չեն ֆայմել թեմայի մեջ խորանալ, որ իմանան՝ պատրիարխիան միֆ ա Բա ո՞նց իմանան։ Պիտի տղամարդկանցից հարցնեն, որ իրանց բացատրեն, բա ուրիշ ո՞նց կարա լինի

[Adam]

Պատրիարքալ-մատրիարքալ չգիտեմ. ինձ ավելի շատ բացում ա, երբ կանա՛յք են հայհոյում ու օգտագործում են ֆրազաներ, որոնցում առկա գործողություններն իրենք ուղղակի ֆիզիկապես չեն կարող ի կատար ածել: Ալկաշ ֆրանցուժընկեքը քֆուր տալու մասնագետ են: Բայց հո՛ չեն տալիս… (քֆուր ) ... նենց բաներ են ասում, որ մեր հայկական տրադիցիոն վեց հարկանի սեռական կտտանքներին տալիս անցնում ա: Պրիտոմ էդ վախտ ես միշտ մտածում եմ. էս որ սենց մեծ-մեծ խոսում ա էս կնիկը. գոնե իրա ասածի կեսը կարա՞ անի:

[LisBeth]

Հայերենում օգտագործման տեսանկյունից համամիտ եմ Շինարարի հետ, որ պատրիարքալության ու այլասերված մաչո-տղամարդկության հետ կապ ունի։ Բայց նենց չի, որ ոչ-այնքան-պատրիարքալ հասարակություններում սեռական բնույթի հայհոյանքներ չեն օգտագործվում։ Ամեն դեպքում կարծում եմ տաբուների հետ է կապված. սեռական ակտը տաբու է, ուրեմն դա որպես պատժամիջոց է կարելի բանացնել, հետևաբար՝ հայհոյանք։ Ու դե նենց չի, որ ասելու ես հարևանս դա անի...

Իսկ բռնաբարություն նորմալացնողի մասով այնքան էլ համաձայն չեմ. թող լեզվաբանները հաստատեն, բայց ինչքան գիտեմ մեր ուղեղները հայհոյանքների համար մնացած լեզվական ֆունկցիաներից տարբերվող պրոցես ունեն (կոպրոլալիան կարծում եմ սա լավ ցուցադրում է, ինչպես նաև դեմենթիա ունեցող որոշ հիվանդների մոտ հայհոյանքներից բացի մնացած բոլոր բանավոր խոսքի ունակության վերացումը)։ Ու հայհոյանքը շատ դեպքերում գործում է որպես զայրույթի կառավարման միջոց էլ։ Այս իմաստով կարծում եմ առողջ լեզվա-սոցիալ ընկալմամբ մարդիկ ունակ են հայհոյանքներում առկա երևակայական գործողությունները տարբերել իրականներից։

Ուզում եմ անդրադառնամ առողջ լեզվասոցիալական ընկալմանը։ Նախ շնորհակալություն, քո անդրադարձի համար։
Բացատրեմ, թե իմ տեսանկյունից ինչպիսին կարա լինի սեքսուալ կոնտեքստով հայոյանքների գործածման պատճառահետևանքը։
Մասամբ Շինի կարծիքն եմ կիսում, այն որ հայոյանքի կոնտեքստում զուտ հաճույքի համար օգտագործելն ա որպես նվաստացում ու վիրավորանք դիտարկվում։ Բայց...
Քո սեփական կյանքի փորձից էլ երևի կհիշես ինչպիսին ա լինում հայոյանքների ծանոթանալու գործընթացը։ Սկզբում լսում ես բառեր որոնք քխ են, չի կարելի ասել, ու լիքը նման սաստող ձևակերպումներ։ Հետո ծանոթանում ես դրանց ստուգաբանությանը։ Ու ստեղ մեծ հավանականությամբ կարա առաջ գա լեզվամտածողություն, ըստ որի այն ինչ օգտագործվում ա ստորացնելու համար չի կարա լինի լավ բան։ Ու սեռական ակտը ինքնին սկսվում ա նեգատիվ ու կոմպլեքսավորող լույսի ներքո ներկայանալ։ Մարդիկ մտածում են, որ ինչ որ մեկի հետ սեքս անելը անպայման ենթակա և ստորադաս հիմունքներ պետք ա ունենա, և/կամ ինչպես կարելի ա տենց վարվել մեկի հետ ում հայ հայ սրբերի շարքն են դասելու, ու լիքը նմանատիպ անհեթեթություններ։
Իհարկե հետո քո ասած առողջ լեզվասոցիալական ընկալումը գիտակցական տարանջատոիմ կարա մտցնի հայոյանքի ու սեռական գործողությունների միջև, բայց ինչքնով կարելի ա փոխել արդեն ձևավորված մտածելակերպը, որ ենթագիտակցական ա տեղափոխվել ու ստեղծել ա մի հսկայական ցենզուռային համակարգ, լիքը սահմափակումներով։ Ըստ էության իմ առաջնային ենթադրությունը քո դիտանկյունից կարելի ա համարել անառողջ, բայց մի քիչ ավելի խորքից որ նայես, այդքան էլ միանշանակ չի։

[LisBeth]

Չէ, էս դեբիլիզմ ա, բլանձինկա էլի ...

Սրտի կսկծու... հասկանում եմ որ պետք ա ստորացնել տվյալ մարդու մտային կարողություններն, նման դաժան իրողությանը առճակատվելու համար

[Mephistopheles]

Ժողովուրդ ինտիմ բաներից խոսեք... քֆուրի՞ց ուր եք խոսում...

էսի ինտիմ թեմա չի՞... make love, not war...

[Ծլնգ]

Ուզում եմ անդրադառնամ առողջ լեզվասոցիալական ընկալմանը։ Նախ շնորհակալություն, քո անդրադարձի համար։
Բացատրեմ, թե իմ տեսանկյունից ինչպիսին կարա լինի սեքսուալ կոնտեքստով հայոյանքների գործածման պատճառահետևանքը։
Մասամբ Շինի կարծիքն եմ կիսում, այն որ հայոյանքի կոնտեքստում զուտ հաճույքի համար օգտագործելն ա որպես նվաստացում ու վիրավորանք դիտարկվում։ Բայց...
Քո սեփական կյանքի փորձից էլ երևի կհիշես ինչպիսին ա լինում հայոյանքների ծանոթանալու գործընթացը։ Սկզբում լսում ես բառեր որոնք քխ են, չի կարելի ասել, ու լիքը նման սաստող ձևակերպումներ։ Հետո ծանոթանում ես դրանց ստուգաբանությանը։ Ու ստեղ մեծ հավանականությամբ կարա առաջ գա լեզվամտածողություն, ըստ որի այն ինչ օգտագործվում ա ստորացնելու համար չի կարա լինի լավ բան։ Ու սեռական ակտը ինքնին սկսվում ա նեգատիվ ու կոմպլեքսավորող լույսի ներքո ներկայանալ։ Մարդիկ մտածում են, որ ինչ որ մեկի հետ սեքս անելը անպայման ենթակա և ստորադաս հիմունքներ պետք ա ունենա, և/կամ ինչպես կարելի ա տենց վարվել մեկի հետ ում հայ հայ սրբերի շարքն են դասելու, ու լիքը նմանատիպ անհեթեթություններ։
Իհարկե հետո քո ասած առողջ լեզվասոցիալական ընկալումը գիտակցական տարանջատոիմ կարա մտցնի հայոյանքի ու սեռական գործողությունների միջև, բայց ինչքնով կարելի ա փոխել արդեն ձևավորված մտածելակերպը, որ ենթագիտակցական ա տեղափոխվել ու ստեղծել ա մի հսկայական ցենզուռային համակարգ, լիքը սահմափակումներով։ Ըստ էության իմ առաջնային ենթադրությունը քո դիտանկյունից կարելի ա համարել անառողջ, բայց մի քիչ ավելի խորքից որ նայես, այդքան էլ միանշանակ չի։

Մի քիչ խառն էր գրածդ ինձ համար, բայց փորձեմ հասկացածիս սահմաններում մեկնաբանել։ Պատճառահետևանքային կապը համոզիչ չէր, մանավանդ էն պարագայում, որ հայ հասարակության մեջ փոքրիկները սովորաբար սեռական ակտի ու ինտիմ հարաբերությունների քխությանը ծանոթանում են «աչքերդ փակի», «ոչ երեխեքի շուրջ» ու նման տիպի մեծերի վերաբերմունքից ու հայհոյանքներից շատ ավելի շուտ, էլ չասած մարմնի մերկության քխությանը, յանի ամոթ էլ չունի՝ տենց կարճ յուբկա/բաց լողազգեստ ա հագնում ու նման։ Այնպես որ հայհոյանք տուտ նի պրիչեմ, այլ կարծում եմ հենց էն տաբուն ա, որ հա՛մ ինտիմին ա քըխ սարքում, հա՛մ էլ սեռական բնույթի հայհոյանքներին ա ծնունդ տալիս։

Երկորդ մասի առումով էլ, կարծում եմ այնքան էլ իրար չենք հասկանում։ Ես Շինարարի «բռնաբարության նորմալացումը» ընկալել եմ այն իմաստով, որ այդ սեռական բնույթի հայհոյանքներն իրենց տարածմամբ նպաստում են նրան, որ հայհոյանքների մեջ նկարագրված գործողությունները դառնում են նորմալ ու ասենք կարող են նպաստել իրական բռնության դրսևորման։ Սա ինչ-որ տեղ նման է այն վարկածին, որ վայրենի համակարգչային խաղերը նորմալացնում են բռնությունը ու նպաստում բռնությամբ հանցանքների աճին։ Բայց այս վերջին վարկածը լայնամասշտաբ հետազոտություններով հերքվել է, ու իմ հասկանալով այժմյան մոտեցումն այն է, որ խաղացողը լավ էլ կարողանում է տարանջատել համակարգչային խաղը իրականությունից և մեկը մյուսի վրա ազդեցություն չի թողնում։ Ու հիմա հավես չունեմ հետազոտությունների մեջ խորանալու, բայց իմ հասկանալով, հայհոյանքներն էլ են իրականությունից զերծ ընկալվում ուղեղի կողմից։ Սենց ասեմ. մարդը հայհոյում ա ոչ թե որպես բռնության գործընթացի մաս, այլ դրան ի փոխարեն. որ չխփենք, մի հատ ուշունց ենք տալիս անցնում առաջ։ Ու սրանով մարդը տարբերվում ա կենդանական աշխարհի այլ ներկայացուցիչներից, որ իրար կծում-մծում են, իրար վրա գոռում կամ ատամներ են ցուցադրում։ Իսկ մարդը ի վիճակի է բավականին բարդ պայմանական լեզվա-սոցիալ շփման միջոցով փոխանցել իր ագրեսիա պարունակող վերաբերմունքը՝ առանց ուղիղ ֆիզիկական ներգործության։ Այնպես որ դեռ հայտնի չի՝ հայհոյանքը նորմալացնում է (սեռական) բռնությունը, թե դրանից խուսափելու միջոց տրամադրում։

[One_Way_Ticket]

Սրտի կսկծու... հասկանում եմ որ պետք ա ստորացնել տվյալ մարդու մտային կարողություններն, նման դաժան իրողությանը առճակատվելու համար

Չէ հա։ Պարզապես գրառումդ ինքնին կարդացվում էր ավելի շատ ոչ թե որպես քննարկման ենթակա հարց, այլ պնդում "դուք կովկասցի տղաներդ սպիտակ մաշկով, խարտյաշ վարսերով ու չալ աչքերով 175 երեքի վրա աղջիկներին եք հավանում, իսկ իրենք ձեզ չեն հավանում, դե գնացեք, այ տենց ձեզ": Եթե դու դա չէիր ուզում ասել, այդ դեպքում պարզ չէ, թե ինչ կապ ուներ սուբյեկտի բնութագիրը։ Ասենք, կարո՞ղ է եթե բոյը 175 է, ապա շովինիզմ է, բայց 170-ի կամ 180-ի դեպքում շովինիզմ չէ։

Ինչևէ, կասեմ կարծիքս։ Ոչ, շովինիզմ չէ։ Տարատեսակ "իզմ"-երը իմ կարծիքով միայն գործնական հարաբերությունների վրա են տարածվում։ Անձնական հարաբերություններում ամեն մարդ իրավունք ունի ընտրել իր շրջապատը՝ ինչպես ուզում է։

Ուրիշ հարց, որ պատճառները, թե ինչու X արտաքինով մարդը ավելի գրավիչ է, քան Y արտաքինովը, գալիս է զգալի չափով մեդիայից։ Կոպիտ ասած՝ "կինոյի տղան" զգալի չափով ձևավորում է աղջիկների ճաշակը սեռական հարցում։ Այդ հարցում, ի դեպ, կովկասցիները ամենավատ դերում չեն։ Շատ ավելի տխուր է ասիացի (նկատի ունեմ, նեղաչյա) տղաների վիճակը։ Ավստրալիայում, օրինակ, "սպիտակ տղա - ասիացի աղջիկ" զույգերը բավական տարածված են, ինչը չես ասի "ասիացի տղա - սպիտակ աղջիկ" համադրության մասին։ Կարող ես գուգլել, կտեսնես ասիացի տղաների դժգոհությունը այդ թեմայով, ինչպես նաև արդարացի (առնվազն մասամբ) բացատրությունը։ Մասնավորապես, արևմտյան ֆիլմերում գլխավոր հերոսը գրեթե երբեք ասիացի չի լինում։ Շովինի՞զմ է արդյոք դա։ Դժվարանում եմ պատասխանել։ Մի կողմից՝ հա։ Մյուս կողմից, ինչպես և սրճարանի օրինակում, ռեժիսյորը իր ֆիլմի հաջողության մասին է մտածում։ Փակ շղթա է ստացվում։

[LisBeth]

Մի քիչ խառն էր գրածդ ինձ համար, բայց փորձեմ հասկացածիս սահմաններում մեկնաբանել։ Պատճառահետևանքային կապը համոզիչ չէր, մանավանդ էն պարագայում, որ հայ հասարակության մեջ փոքրիկները սովորաբար սեռական ակտի ու ինտիմ հարաբերությունների քխությանը ծանոթանում են «աչքերդ փակի», «ոչ երեխեքի շուրջ» ու նման տիպի մեծերի վերաբերմունքից ու հայհոյանքներից շատ ավելի շուտ, էլ չասած մարմնի մերկության քխությանը, յանի ամոթ էլ չունի՝ տենց կարճ յուբկա/բաց լողազգեստ ա հագնում ու նման։ Այնպես որ հայհոյանք տուտ նի պրիչեմ, այլ կարծում եմ հենց էն տաբուն ա, որ հա՛մ ինտիմին ա քըխ սարքում, հա՛մ էլ սեռական բնույթի հայհոյանքներին ա ծնունդ տալիս։

Երկորդ մասի առումով էլ, կարծում եմ այնքան էլ իրար չենք հասկանում։ Ես Շինարարի «բռնաբարության նորմալացումը» ընկալել եմ այն իմաստով, որ այդ սեռական բնույթի հայհոյանքներն իրենց տարածմամբ նպաստում են նրան, որ հայհոյանքների մեջ նկարագրված գործողությունները դառնում են նորմալ ու ասենք կարող են նպաստել իրական բռնության դրսևորման։ Սա ինչ-որ տեղ նման է այն վարկածին, որ վայրենի համակարգչային խաղերը նորմալացնում են բռնությունը ու նպաստում բռնությամբ հանցանքների աճին։ Բայց այս վերջին վարկածը լայնամասշտաբ հետազոտություններով հերքվել է, ու իմ հասկանալով այժմյան մոտեցումն այն է, որ խաղացողը լավ էլ կարողանում է տարանջատել համակարգչային խաղը իրականությունից և մեկը մյուսի վրա ազդեցություն չի թողնում։ Ու հիմա հավես չունեմ հետազոտությունների մեջ խորանալու, բայց իմ հասկանալով, հայհոյանքներն էլ են իրականությունից զերծ ընկալվում ուղեղի կողմից։ Սենց ասեմ. մարդը հայհոյում ա ոչ թե որպես բռնության գործընթացի մաս, այլ դրան ի փոխարեն. որ չխփենք, մի հատ ուշունց ենք տալիս անցնում առաջ։ Ու սրանով մարդը տարբերվում ա կենդանական աշխարհի այլ ներկայացուցիչներից, որ իրար կծում-մծում են, իրար վրա գոռում կամ ատամներ են ցուցադրում։ Իսկ մարդը ի վիճակի է բավականին բարդ պայմանական լեզվա-սոցիալ շփման միջոցով փոխանցել իր ագրեսիա պարունակող վերաբերմունքը՝ առանց ուղիղ ֆիզիկական ներգործության։ Այնպես որ դեռ հայտնի չի՝ հայհոյանքը նորմալացնում է (սեռական) բռնությունը, թե դրանից խուսափելու միջոց տրամադրում։

Իհարկե ծնողների և հասարակության սահմանափակումներն առաջ են բերում երեխաների մոտ կոմպլեքսներ ավելի վաղ, քան հայոյանքը, բայց դրանք տարբեր կոմպլեքսներ են, չես գտնո՞ւմ։ Կարանք օրինակի վրա դիտարկենք։ Մարմնի մերկության մասին սաստումները ավելի շատ սեփական մերկության հանդեպ ու մարմնի հանդեպ վերաբերմունքներ ձևավորող են, ինչպես նաև սեռական օրգաններին ձեռք տալու, ինքնաուսումնասիրմամբ զբաղվելու արգելքները, որոնք ձևավորում են ներուղղված կոմպլեքսներ։ Իսկ հայոյանքը, դիցուկ՝ ք***մ կամ ժ** տամ բերանդ, որը հենց բուն սեքսուալ ակտին ա վերաբերվում։ Ինչքան էլ մարմնիդ հետ ներդաշնակ լինես օրալ սեքսի ասոցացիան այս հայոյանքների հետ արդեն գոյացած կարծր նախապաշարում ունի, կամ գիտակից, կամ թաքնված։ Նույնը կարելի ա ասել այս գործողությունների ասոցացիան այլ օրգանների հետ։ Սրանք արհեստական սահմանափակումներ են մտցնում սեռական ակտի մեջ, որը վաղուց դադարել ա լինել զուտ բեղմնավորվելու ու բազմանալու միջոց, ու ծառայում ա էմոցիոնալ պահանջների բավարարման, ինչպես նաև որպես ինտենսիվ հաճույքի աղբյուր։
Էստեղից արդեն բռնության հետ կապված որոշակի ուղղվածություն կարելի ա շոշափել, որ զսպված սեռական ցանկությունները, ուզում ա ժամերով նստես հայոյես, կարող ա տարատեսակ ագրեսիաների բուն դառնա, ու բերի սեռական բռնության, կախված հանգամանքներից ու մարդու մենթալ առողջության ու բանական լինելու մակարդակից։

[LisBeth]

Չէ հա։ Պարզապես գրառումդ ինքնին կարդացվում էր ավելի շատ ոչ թե որպես քննարկման ենթակա հարց, այլ պնդում "դուք կովկասցի տղաներդ սպիտակ մաշկով, խարտյաշ վարսերով ու չալ աչքերով 175 երեքի վրա աղջիկներին եք հավանում, իսկ իրենք ձեզ չեն հավանում, դե գնացեք, այ տենց ձեզ": Եթե դու դա չէիր ուզում ասել, այդ դեպքում պարզ չէ, թե ինչ կապ ուներ սուբյեկտի բնութագիրը։ Ասենք, կարո՞ղ է եթե բոյը 175 է, ապա շովինիզմ է, բայց 170-ի կամ 180-ի դեպքում շովինիզմ չէ։

Ինչևէ, կասեմ կարծիքս։ Ոչ, շովինիզմ չէ։ Տարատեսակ "իզմ"-երը իմ կարծիքով միայն գործնական հարաբերությունների վրա են տարածվում։ Անձնական հարաբերություններում ամեն մարդ իրավունք ունի ընտրել իր շրջապատը՝ ինչպես ուզում է։

Ուրիշ հարց, որ պատճառները, թե ինչու X արտաքինով մարդը ավելի գրավիչ է, քան Y արտաքինովը, գալիս է զգալի չափով մեդիայից։ Կոպիտ ասած՝ "կինոյի տղան" զգալի չափով ձևավորում է աղջիկների ճաշակը սեռական հարցում։ Այդ հարցում, ի դեպ, կովկասցիները ամենավատ դերում չեն։ Շատ ավելի տխուր է ասիացի (նկատի ունեմ, նեղաչյա) տղաների վիճակը։ Ավստրալիայում, օրինակ, "սպիտակ տղա - ասիացի աղջիկ" զույգերը բավական տարածված են, ինչը չես ասի "ասիացի տղա - սպիտակ աղջիկ" համադրության մասին։ Կարող ես գուգլել, կտեսնես ասիացի տղաների դժգոհությունը այդ թեմայով, ինչպես նաև արդարացի (առնվազն մասամբ) բացատրությունը։ Մասնավորապես, արևմտյան ֆիլմերում գլխավոր հերոսը գրեթե երբեք ասիացի չի լինում։ Շովինի՞զմ է արդյոք դա։ Դժվարանում եմ պատասխանել։ Մի կողմից՝ հա։ Մյուս կողմից, ինչպես և սրճարանի օրինակում, ռեժիսյորը իր ֆիլմի հաջողության մասին է մտածում։ Փակ շղթա է ստացվում։

Անձնական իրավունք չեմ ժխտել։ Անկասկած դու ունես իրավունք սեռական ցանկություն ունենալ ինչպիսի մարդկանց հանդեպ որ կցանկանաս։ Բայց երբ ասում ես, որ ռեստորաններում միայն քո կամ որոշակի մեծամասնության սեքսուալ ցանկությունները բավարարող մարդկանց պետք ա աշխատանքի վերցնեն, դու արդեն դուրս ես գալիս քո սեփական իրավունքների սահմանից, այդպես չի՞։ Ու նույն պրինցիպով առաջնորդվող գործատուն նույնպես։ Այսինքն մարդու պրոֆեսսիոնալ որակավորումից, որի վրա ինքը ունի ազդեցություն ու որը ուղղակիորեն իրենից ա կախված, առաջնահերթ համարվում ա արտաքին տվյալները, ռասսայական պատկանելիությունը, ինչի վրա ինքը չի կարող ազդել, փոխել, հանուն աշխատանքի և գոյատևման։
Որպեսզի միտքս լավ հասկանաս, պատկերացրու դու կովկասյան արտաքինով դիմել ես գործի, որին նույնքան որակում ունես, ինչքան որևէ մի սկանդինավյան արտաքինով մեկը, ու քեզ մերժում են, որովհետև դու սեռապես չես հրապուրում իրենց թիրախային հաճախորդ կանանց, որոնց աչքին բոլոր կովկասցիները ագրեսիվ, տգետ ու ամբարտավան են։ Գուցե սա օգնի քեզ տեսնել անձնական իրավունքի ու շովինիզմի տարբերությունը ու կապը։
Իսկ անձնական նախասիրությունները միշտ էլ կարելի այլ տարբերակներով բավարարել, որ ռեստորաներում, մատուցողների ու մատուցողուհիների հետևից բերանի խոռոչում հեղուկի հիպերսեկրեցիայի ապահովվելու ցանկությունը մինիմալիզացվի։

[One_Way_Ticket]

Անձնական իրավունք չեմ ժխտել։ Անկասկած դու ունես իրավունք սեռական ցանկություն ունենալ ինչպիսի մարդկանց հանդեպ որ կցանկանաս։ Բայց երբ ասում ես, որ ռեստորաններում միայն քո կամ որոշակի մեծամասնության սեքսուալ ցանկությունները բավարարող մարդկանց պետք ա աշխատանքի վերցնեն, դու արդեն դուրս ես գալիս քո սեփական իրավունքների սահմանից, այդպես չի՞։ Ու նույն պրինցիպով առաջնորդվող գործատուն նույնպես։ Այսինքն մարդու պրոֆեսսիոնալ որակավորումից, որի վրա ինքը ունի ազդեցություն ու որը ուղղակիորեն իրենից ա կախված, առաջնահերթ համարվում ա արտաքին տվյալները, ռասսայական պատկանելիությունը, ինչի վրա ինքը չի կարող ազդել, փոխել, հանուն աշխատանքի և գոյատևման։
Որպեսզի միտքս լավ հասկանաս, պատկերացրու դու կովկասյան արտաքինով դիմել ես գործի, որին նույնքան որակում ունես, ինչքան որևէ մի սկանդինավյան արտաքինով մեկը, ու քեզ մերժում են, որովհետև դու սեռապես չես հրապուրում իրենց թիրախային հաճախորդ կանանց, որոնց աչքին բոլոր կովկասցիները ագրեսիվ, տգետ ու ամբարտավան են։ Գուցե սա օգնի քեզ տեսնել անձնական իրավունքի ու շովինիզմի տարբերությունը ու կապը։
Իսկ անձնական նախասիրությունները միշտ էլ կարելի այլ տարբերակներով բավարարել, որ ռեստորաներում, մատուցողների ու մատուցողուհիների հետևից բերանի խոռոչում հեղուկի հիպերսեկրեցիայի ապահովվելու ցանկությունը մինիմալիզացվի։

Բոլդացրածի պահով․ ես նման բան ե՞մ ասել։ Սեքսուալ ցանկությունից ո՞վ էր խոսել։ Ես գեղեցկությունից էի խոսում։ Աբիժնիկության հոտ է գալիս նման գրառումներից։ Կամ սեփական կոմպլեքսները ուրիշի վրա պրոյեկտելու։
Մնացածի պահով․ հա, շատ հանգիստ կարող է սպասարկման ոլորտում ինձ գործի չընդունեն ու հենց ասածդ պատճառով։ Հիմա ինչ անեմ, ինձ պատառոտեմ ու աջ ու ձախ գոռամ ռասիզմի մասի՞ն։ Ես վաղուց ընդունել եմ այն փաստը, որ արևմտյան աշխարհը կառուցված է սպիտակ տղամարդկանց կողմից, ու առաջին հերթին հենց իրենց համար։ Ու եթե ուզում ես այդ աշխարհում քո տեղը ունենաս, պիտի իրենցից ուժեղ լինես։ Արտաքնապես զիջում ես, պիտի ուրիշ հարցերում դա կոմպենսացնես։ Կամ քո աշխարհը սարքես, ինչը անում են չինացիները։

[LisBeth]

Բոլդացրածի պահով․ ես նման բան ե՞մ ասել։ Սեքսուալ ցանկությունից ո՞վ էր խոսել։ Ես գեղեցկությունից էի խոսում։ Աբիժնիկության հոտ է գալիս նման գրառումներից։ Կամ սեփական կոմպլեքսները ուրիշի վրա պրոյեկտելու։
Մնացածի պահով․ հա, շատ հանգիստ կարող է սպասարկման ոլորտում ինձ գործի չընդունեն ու հենց ասածդ պատճառով։ Հիմա ինչ անեմ, ինձ պատառոտեմ ու աջ ու ձախ գոռամ ռասիզմի մասի՞ն։ Ես վաղուց ընդունել եմ այն փաստը, որ արևմտյան աշխարհը կառուցված է սպիտակ տղամարդկանց կողմից, ու առաջին հերթին հենց իրենց համար։ Ու եթե ուզում ես այդ աշխարհում քո տեղը ունենաս, պիտի իրենցից ուժեղ լինես։ Արտաքնապես զիջում ես, պիտի ուրիշ հարցերում դա կոմպենսացնես։ Կամ քո աշխարհը սարքես, ինչը անում են չինացիները։

Օ՜, կներես, այն որ քննարկումները ինտիմ թեմաներով են, ինձ թույլ տվեց ենթադրել որ գրավչությունը քո կողմից հենց սեքսուալ կոնտեքստով ա գործածվել։ Հիմա տեսնում եմ որ այդպես չի, գուցե արժի այն որևէ արվեստագիտական թեմայում քննարկել, եթե զուտ երևույթի էսթետիկ կողմն ա շոշափվում։
Իսկ ինչ վերաբերվում ա իմ գրառման հոտին, կարծում եմ ժամանակն ա որ տնտղես այդ զգայարանդ, կամ դիմես որևէ մասնագետի, այսպիսի անհիմն եզրահանգումների չգալու և անհարմար դրության մեջ չհայտնվելու համար։