Աշխատանքային հարաբերություններ

[Արամ]

Եղբայր, արի Գաղթականի ասածը չաղավաղենք )))
Խոսքերս վերաբերում էին էն դեպքին, երբ հարցա բարձրացվում, որի հասցեատերը դու չես, բայց կարող ես օգնել, ու դա առաջին դեպքը չլինելով հանդերձ կասկածներ կան, թե այլոք ինչպես կվերաբերվեն դրան:

Գաղթական ջան, բնավ չեմ ուզեցել ասածդ աղավաղեմ։ Կներես, եթե տենց տպավորություն ստեծվեց։ Բայց էս մասը նորից եմ կարդում ու էլի չեմ հասկանում։

Բայց ոչ էս պահին, քանի որ հիմա այլ պրոյեկտի վրա եմ ու ժամանակը սեղմումա։

Ես այ էս նախադասությունը նկատի ունեմ։ Ինչի՞ համար ա էս նախադասությունը։ Այսինքն էս նախադասությունը "անպոչ գտալ"-ի հետ ինչ կապ ունի։ Եթե սա գրես էլ անպոչ գտալի պես խառնվել չի?

Եթե մարդուն իր պարտականությունների շրջանակում բան ես խնդրում ու նա անընդհատ ձգձգումա հարցի լուծումը՝ չունենալով դրա համար ռացիոնալ պատճառներ, ուրեմն ընդամենը իրանա թանկացնում:

Նայի, հենց էն ա, որ անընդհատ չի ձգձգում։ Դրա համար հենց քո գրած նախադասությունը օրինակ բերեցի, որովհետև հենց էդ նկատի ունեի։ Ինքը էլի քո գործը անում ա, բայց մի փոքր delay-ով։ Միտումնավոր։ Ու ես էդ delay-ի իմաստն ու նպատկան եմ ուզում հասկանամ։

Օրինակ, ես կարծում եմ, որ էդ մի փոքր delay-ը անում են, որ խնդրողը "երես չառնի", այսինքն իրա մոտ չտպավորվի, որ ես մի բան ասեցի, ինքը վռազ վռազ արեց։ Որովհետև, երբ մի բան ա խնդրում ու միանգամից անում ես, դուրս ա գալիս, որ իրա խնդրածը քո ներկա արած գործից ավելի ա կարևոր։ Եսիմ․․․չեմ հասկանում։