Մեղավոր են նրանք, ովքեր ի վերջո ներքաշվում են պատերազմի մեջ ու սկսում են հոշոտել իրար, անկախ խառնողների քանակից։ Էս նենց, որպես սեփական աքսիոմատիկ կարծիք։
Բայց պետք ընդունել, որ ապագաղութացումից բոլոր լոկալ կոնֆլիկտներում, քաղաքացիական պատերազմներում, կոտորածներում, արևմուտքի մատը ինչ-որ ձևի խառն ա եղել։ Աֆրիկայում տենց պատերազմ ու մոռթոցի չի եղել, որ ամերիկացիները, անգլիացիք, ֆրանսիացիք, բելգիացիք խառը չլինեին։ Եթե կառավարություննները ուղղակի չեն խառնվել, իրանց կոռպոռացիաներն են խանվել։ Եթե ուղղակի չեն միջամտել, տեղեկացված են եղել ու բան չեն արել։
Lion (23.07.2017)
Թեմայից գնալով հեռանում ենք․․․ իմ ասածը էն չի որ զարգացած երկրները իրենց գործողություններով զոհերի չեն բերում, այլ այն, որ խաղաղ բնակիչներ զոհվում են անկախ նրանից խոշոր պետությունները ակտիվ գործողություններ են անում, թե մենակ կողքից նայում են․․․ Տրիբունի վերջին գրառումն էլ վկա։ Իսկ թե ով ա «ավելի մեղավոր»՝ նիսյա զրույց ա, ու մեկը իմ հավեսը դրան չի հերիքում։
Պոպուլիզմը իդեալոգիա չունի, մի փորձի դրա մեջ իդեալոգիա ներառկել։ Ու նորից, քո ազգայնականության եզրի օգտագործումը փնթի ա, խնդրում եմ հստակեցրու այն։ Թե չէ տենց ամեն ինչն էլ կարամ ազգակայնություն ներկել։
Փնթի չի: Բառարանային սահմանում.
Ստեղիցloyalty and devotion to a nation; especially : a sense of national consciousness (see consciousness 1c) exalting one nation above all others and placing primary emphasis on promotion of its culture and interests as opposed to those of other nations or supranational groups Intense nationalism was one of the causes of the war.
Սա քեզ նվեր․․․ առաջին տասնյակի կեսը «ոչ-զարգացած» աշխարհի մերթոցիներից են։ Ու կարաս բացատրես, թե ոնց ես մեկիս սպանում, եթե իրեն չե՞ս դասում քեզնից պակաս (թեկուզ արյունարբու ագրեսիվության պատճառով)։ Ցանկացած զազվթական պատերազմ էլ (war of conquest) վարվում ա դիմացինի «պակաս» լինելու պատճառով կամ ենթադրությամբ, հակառակ դեպքում դա կոչվում ա կանխամտածված ինքնասպանություն։
Ծլնգ (23.07.2017)
Լավ, հիմա մի քիչ ավելի հստակ է քո օգտագործման իմաստային աղբյուրը, չնայած այդ կոնկրետ սահմանումն էլ առանց խնդիր չի (ասենք այդ պրոմոշնը քո ներքի՞ն հարցն է, թե ընդհանուր իդեալոգիա, ասենք որ ասեմ Հայաստանում պաշտոնական լեզուն պիտի հայերենը լինի, դա նշանակո՞ւմ ա որ ես ույղուրերենին հայերենից ցածր եմ դասում)։ Բայց ընդհանուր գույներով, քո բերած սահմանման էսփեշելի մասին ես կտայի «national supremacy» եզրը, ու բնականաբար դրան բացասական վերաբերմունք ունեմ։
Վերջին խմբագրող՝ Ծլնգ: 23.07.2017, 18:29:
Ծլնգ, պատերազմը հազար ու մի զըռ ու զռլամա պատճառ կարա ունենա, բայց պատերազմի դաշտում իրար տալ-սպանելն ու խաղաղ բնակչությանը ոչնչացնելն ահագին տարբեր բաներ են էլի, չի կարելի դրանք խառնել իրար: Թե չէ նմանվում ես մեր հարևաններին, որ ասում են՝ պատերազմ էր, հայերը մեռան, ոչ մի ցեղասպանություն էլ չի էղել:
Որ ասածներս սխալ չմեկնաբանվեն, հենց վերցնենք երկրորդ համաշխարհայինը: Խորհրդային միության կորցրած եսիմ քանի հարյուր հազար զինվորները չեն սպանվել, որովհետև նեմեցներն իրանց ցածր էին համարում, այլ սպանվել են, որտև նեմեցների դեմ կռվում էին: Իսկ այ հրեաները սպանվել են հենց նրա համար, որ ցածր են համարվել: Տարբերությունը զգա էլի:
Moonwalker (23.07.2017), Շինարար (23.07.2017), Տրիբուն (23.07.2017)
Բա էլ ինչի՞ համար էին գերմանացիները սկսել պատերազմը։Խորհրդային միության կորցրած եսիմ քանի հարյուր հազար զինվորները չեն սպանվել, որովհետև նեմեցներն իրանց ցածր էին համարում:
Լիքը այլ բաների համար ․․․
Իսկ ազգայնական գաղափարախոսությունը՝ սիրուն փաթեթավորված, մարշով, մուզիկայով, դրոշներով ու ճառերով, ինչպես ցանկացած այլ ծայրահեղական գաղափարախոսությունը, կուտ տալու ու հասարակությանը համախմբելու համար էր, որ հետո ոնց ուզենաս կառավարես, ոչխարի հոտի պես։ Արդյունքում գերմանացու պես ազգը ոռուգլուխը կորցրած մարդկանց կոտորում էր, մեկին եվրեյության համար, մեկին՝ սլավոնության, մեկին՝ սևության, մեկին՝ պռոստը հակառակվելու։
Բյուր ջան, արի էդ «զգա էլի»-ներդ թարգի, բարիով խնդրում եմ։
Երկրորդ համաշխարհայինի մասին էլ գիտելիքներդ ահագին թերի են։
Ուշադրությունդ հրավիրում եմ իմ օտագործած «զավթական» ածականի վրա։ Եթե գնում ես ուրիշին զավթելու, ապա քեզ իրավունք ես տալիս այդ ուրիշի ռեսուրսներին այդ ուրիշից ավել տիրապետելու, ինչը նշանակում է, որ այդ ուրիշին քեզնից պակաս ես համարում։ Հիմա եթե չես դնում ոչնչացնում, այլ մտածում ես, որ որպես աշխատուժ դեռ պիտանի կլինի, դեռ դա չի նշանակում, որ քեզնից պակաս չես համարում։ Հա, ներկայիս մարդկությունը սրան ավելի համբերատար ա վերաբերվում քան ի սպառ ոչնչացմանը, բայց դե այսպիսի իմպերիալիստական ընդվզումները սովորաբար իրենց հետևից բերում են ասիմիլյացիա՝ բռնի կամ ոչ, կամ էլ սպիտակ ցեղասպանություն, ինչը ահագին մարդ նույնպես շատ վատ բան են համարում (համեմատություններ չանեմ, քանի որ դրանք ահագին հարաբերական են, ու մորալիստիկ երանգներ ունեն)։
Հիմա իմ ասածը էն ա, որ կամայական զավթող էլ իրեն զավթվողներից բարձ է համարում, այսինքն համարում եմ, որ բոլոր զավթական պատերազմերներն էլ վատ են «զմիմյանցս հավասար դասելու» տեսանկյունից։ Իսկ դու գրում ես այն ինչ գրում ես, ինչը, կարելի է տրամաբանել, ոչ-ցեղասպանական զավթող պատերազմների ապոլոգիզմ ա․․․
Իսկ թուրքերի այդ բերածդ արգումենտը տեղից մորալ ռելատիվիզմի օրինակ ա։ Այսինքն եթե իրենք հայերի ունեցվածքը բռնագրավում են, դե դա ոչինչ, դե պատերազմ էր էլի, բայց չէ, ոչ մի դեպքում չեն փորձել կոտորել ազգային պատկանելության հիման վրա։ Ու որ մի պուճուր իմ ասածը հասկանայիր, կկտեսնեիր, որ իմ ասածը սրա ուղիղ հակառակն ա, ոչ թե նմանությունը, ոնց որ դու ես դա մեկնաբանում։
Ծլնգ, էդ քո հղման նյութերին ծանոթ եմ: Գիտելիքներս թերի գնահատելուց առաջ հասկացի ինչ եմ ասում:
Լավ, մի քիչ մտածեցի: Ըստ էության, պատերազմն ինքնին ազգայնականության դրսևորում ա: Բայց պատերազմի դաշտի զոհերը էլի նույնը չեն էլի: Որ հասկանալի լինի, արի նեմեցների զոհերին նայենք: Երկրորդ համաշխարհայինի ժամանակ լիքը նեմեց զինվոր էլ ա մեռել, բայց ասենք իրանց սպանողների նպատակը նեմեցների դեմն առնելն էր, չէ՞, ոչ թե գնալ, էլի տարածքներ զավթելը:
Իսկ պատերազմը, որ ուզում ես իմանալ, իմ համեստ կարծիքով քուչի բազարի ավելի ծավալուն տարբերակն ա, որտեղ որձերը տարածք են նշում ու տեստոստերոն ցուցադրում: Ազգայնականությունն էլ սիրուն փաթեթավորում ա էդ տեստոստերոնային պոռթկումներն արդարացնելու համար:
Moonwalker (23.07.2017), Նաիրուհի (25.07.2017), Շինարար (23.07.2017)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ