Ցուցակը հաստատ լրիվ չի:Տրիբուն-ի խոսքերից
Ըստ իս՝ պատերազմները մղվում են ամենից առաջ տնտեսական շահերի համար, իսկ ազգայնամոլությունը պատերազմը հաղթելու գործիքներից մեկն է...
Ցուցակը հաստատ լրիվ չի:
Ըստ իս՝ պատերազմները մղվում են ամենից առաջ տնտեսական շահերի համար, իսկ ազգայնամոլությունը պատերազմը հաղթելու գործիքներից մեկն է...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Ծանոթ ես ու դրանից հետո համարո՞ւմ ես, որ ռուս զինվորին սպանելը հենց ընենց պատերազմական քաժըլթի ա։ Օքեյ, ես կամ քո տրամաբանությունից բան չեմ ջոկում, կամ դա բացակայում ա (տվյալ գրառման մեջ), կամ էլ էս վերջին նախադասությունդ էլի «քեզնից դավոլնի» մեջբերում էր։
Հա դե դրա համար էլ սկզբից էլ հատուկ նշել էի զավթական (զավթողական) պատերազմները։ Բայց դե կարծում եմ ռուս զինվորներից շատերը, եթե ոչ մեծամասնությունը, նեմեց զինվորին կոտորում էր իրենցից ցածր ֆաշիստ համարելով։Լավ, մի քիչ մտածեցի: Ըստ էության, պատերազմն ինքնին ազգայնականության դրսևորում ա: Բայց պատերազմի դաշտի զոհերը էլի նույնը չեն էլի: Որ հասկանալի լինի, արի նեմեցների զոհերին նայենք: Երկրորդ համաշխարհայինի ժամանակ լիքը նեմեց զինվոր էլ ա մեռել, բայց ասենք իրանց սպանողների նպատակը նեմեցների դեմն առնելն էր, չէ՞, ոչ թե գնալ, էլի տարածքներ զավթելը:
Ու ես երբեք էլ պատերազմական քեժըլթիներին ցեղասպանության զոհերին չեմ նույնացրել, այլ փորձել եմ թեմայի մեջ մնալ՝ հարցը քննարկելով իրար հավասար-անհավասար տեսանկյունից։ Դու ես, որ ցեղասպանության օրինակներ ես մեջբերում, երբ հարցը ընդհանրապես դրա մասին էլ չի։ Ասենք թեկուզ national supremacist-ն էլ կարա զավթի դիմացինին, ու լծի տակ պահի, հարկեր վրան դնի, համարելով իրենից ցածր ռասա։ Բայց արյունարբու լինելը հեչ անհրաժեշտ պայման չի national supremacist-ի համար։ Ոչ էլ տրամաբանական հետևություն ա, չնայած շատ դեպքերում երբ դիմացինին համարում ես տնային կենդանի, կարաս մեկումեջ մորթես էլ։ Իսկ դու տանում բերում ցեղասպանություն ես մեջ բերում ու այնպես էլ հուզականորեն գերբեռնված քննարկումը ավելի անտեղի «բարձում»։
Իսկ իմ համեստ կարծիքով, այս կարծիքդ չափից ավել սիմփլիստիկ ա, ու ոչինչով չի նպաստում պատերազմների կանխման հնարավոր լուծումների հայտնաբերմանը։Իսկ պատերազմը, որ ուզում ես իմանալ, իմ համեստ կարծիքով քուչի բազարի ավելի ծավալուն տարբերակն ա, որտեղ որձերը տարածք են նշում ու տեստոստերոն ցուցադրում: Ազգայնականությունն էլ սիրուն փաթեթավորում ա էդ տեստոստերոնային պոռթկումներն արդարացնելու համար:
Մարդը հստակ ասավ, որ էդ մասով օրինակի անհաջող լինելը ընդունեց, չեմ ջոկում ի՞նչ ես տշտշատելով զրուցում, էս ի՞նչ որակի բանավեճ ես դու վափշե տանում:
վայ հազար ներողություն․․․․ տարբերությունները չէի զգացել էլի, ու չեմ հասկանում ինչ են ասում, չնայած դու հստակ տեսնում ես, որ օրինակի անհաջող լինելը ընդունեց, ու «վափշե» որակ չունեմ, բայց դե մշակութային զանազանությունը ակումբում գնահատվում ա, ասում են․․․
Հ․Գ․
կարաս հանգիստ իմ անորակ գրառումներն էլ շրջանցես, ինչքան գիտեմ սրա ավտոմատացնելու նույնիսկ տեխնիկական գործիքները կան ակումբում․․․
Ծլնգ, քո ասածը պետական մասշտաբով գուցե ճիշտ ա, բայց դու նայի պատերազմի դաշտի զինվորի տեսանկյունից: Ինքը հակառակորդին սպանելու զանազան մոտիվացիաներ ունի, որոնցից ամենաուժեղը երևի էն ա, որ եթե ինքը չսպանի, իրան կսպանեն: Ստեղ դիմացինի ազգությունն ավելի ցածր համարելու հարց չկա: Բայց ցեղասպանելու դեպքում էս մի մոտիվացիան առնվազն չկա, որովհետև դիմացինը թույլ ու անպաշտպան ա, հետևաբար էստեղ ազգայնականությունը, դիմացինին մարդ չհամարելը շատ ավելի կարևոր դեր ա խաղում (ու որպեսզի էլի վիքիի հոդվածներ չցիտես, գիտեմ, որ մարդկանց մասսայական սպանություններին մասնակցողները հաճախ առանց որևէ գաղափարախոսության են դա անում, այլ զոմբիացած հրաման են կատարում):
Moonwalker (23.07.2017), Շինարար (24.07.2017), Տրիբուն (23.07.2017)
Ասածներիդ հետ համաձայն եմ, բայց չեմ հասկանում թե իմ ասածների հետ սա ինչ կապ ունի։
կարծես սկսեցի հասկանալ․․․ ուղեղս անջատված էր երեկ․․․
Այս քննարկման գիծը սկսեց նրանից, որ ասացիր թե զարգացած աշխարհը չզարգացածներին հոշոտելու հաշվին ա կառուցվել։ Այստեղ Բարեկամը կարծես ակնարկեց, որ հայերն էլ են ժամանակին զավթող-հոշոտող եղել, դու ել սրան պատասխաներից, թե պատերազմում արյունահեղությունը նույն բանը չի, ինչ դիմացինին պակաս մարդ համարելով ոչնչացնելը։ Ես էլ սրան ի պատասխան գրեցի, որ զավթող կողմը միշտ էլ դիմացինին իրենից պակաս ա համարում։ Հետո առաջ ու ետ գնացինք, իրար որոշ տեղերով սխալ հասկանալով, բայց ի վերջո եկանք նրան, որ դու պատերազմը համարեցիր նացիոնալիզմի դրսևորում, բայց իմ կարծիքը, թե զավթողական պատերազմողը դիմացի կողմին իրանից պակաս է համարում, գտար, որ կարող է ճիշտ լինել պետական մասշտաբով, բայց ինդիվիդուալ զինվորի մակարդակով պատերազմի դաշտում սպանելու մոտիվացիան նույնը չի ինչ ցեղասպանության կամպանիայի ժամանակ դիմացինին սպանելը, բայցև ասացիր, որ մասսայական կոտորածներին մասնակցողները զոմբիացված վիճակում են սա անում։ Ճի՞շտ եմ ըմբռնել մեր քննարկումների թելը։
Հիմա էս ամենի մեջ նացիոնալիզմը որտե՞ղ մնաց։ Կարծում եմ բոլորս էլ համաձայն ենք, որ այլատյացությունը, ու կամայական տիպի supremacy-ները հղի են մասսայական շիզոֆրենիայի հարուցման ուղով լայնածավալ մարդկային զոհերի վտանգով։ Եթե ազգայնականությունը հասկանում ենք հենց քոնը ուրիշինից վեր դասելու իմաստով, ապա սրա իրական դրսևորումները կլինեն hate crime, ինչի համար զարգացած երկրներում քրեական պատիժ է հասնում։ Ու լրիվ քո հետ համաձայն եմ, որ սա այլանդակ բան ա։
Բայց ազգակայնությունը որպես ազգ-երկիր մոդելի դոկտրինա ամենևին էլ սա չի։ Ու այս իմաստով ազգայնականը ոչ թե իրենը մյուսներից ավել է համարում, այլ գտնում է, որ ընդհանուր ազգային պատկանելիության (ինչպես էլ որ չսահմանվի ազգը՝ էթնիկ, քաղաքացիական, լեզվական, մշակութային և այլն) հիման վրա կազմավորված ինքնավար հասարակություններով երկրի մոդելը նախընտրելի է այլ մոդելներից։ Ու այպիսի ազգայնականը պիտի նաև երկու ձեռքով կողմ լինի նույնիսկ իր քաղաքացիության երկրում այլազգի փոքրամասնությունների ինքնորոշման պայքարին։ Որոշ դեպքերում սա իհարկե պրակտիկ չի, երբ ասենք երկու և ավել իրարից ահագին տարբեր ազգեր այնքան են սերտաճած, որ տարածքների բաշխումը անհնարին կամ ոչ-պրակտիկ է ու ստեղծվում է բազմազգանի երկիր, սովորաբար ինչ-որ տեսակի «confessional» կառավարման մոդելով ու իր ուրույն բազմամշակութային ինքնությամբ։ Երբեմն սա գործում է, երբեմն էլ շարունակական քաղաքացիական պատերազմների աղբյուր է դառնում։
Ու այս իմաստով ազգայնականությանը մեկը ես նորմալ եմ վերաբերվում։
Շինարար (24.07.2017)
Եթե ազգայնականությունը սենց սահմանենք, ես ոչ միայն նորմալ կվերաբերվեմ, կարող ա մի բան էլ երկու ձեռով կողմ լինեմ, քանի որ նենց տարածաշրջաններում, ոնց որ կովկասն ա, միջին արևելքն ա, կամ բալկաններն են, էս միակ լուծումն ա։ Բայց սա պրակտիկ չի ոչ թե որոշ դեպքերում, ոնց դու ես ասում, այլ որպես կանոն։ Պրակտիկ չի, քանի որ ոնց ֆռում ես, իրար հետ նույն տարածքում ապրող ազգերից մեկը միշտ ինքը իրան համարում ա դոմինանտ էթնոս։ Բացի Չեխոսլովակիա կիսվելուց, ուրիշ ոչ մի դեպք չեմ հիշում, որ տենց խաղաղ իրարից բաժանված լինեն ազգերը, ու ամեն մեկն իրա տարածքում ազգային պետություն ստեղծած լինի - միշտ կողմերցի մեկը պիտի քաքի համը հանի։
StrangeLittleGirl (24.07.2017), Շինարար (24.07.2017)
Հա, Ծլնգ, ոնց որ իրար հասկացանք։
Անդրադառնալով վերջին պարբերությանդ։ Արդյոք քո նկարագրվածն ազգայնականությու՞ն ա։ Արդյոք մեկ այլ երևույթ, որին պետք էր ուրիշ անուն տալ, պատահաբար չի՞ ստացել ազգայնականություն անունը։ Ինչու եմ սա ասում։ Որովհետև ազգայնականն ըստ էության կողմ չի լինում իր պետության ներսում այլ փոքրամասնությունների ինքնորոշմանը, որովհետև տվյալ պետությունը կազմավորվել ա տվյալ ազգի լեզվական, մշակութային, պատմական ու այլ առանձնահատկությունների հիման վրա, իսկ էն անձը, որը որոշակիորեն շեղվում ա էդ առանձնահատկություններից, ավտոմատ դուրս ա մղվում համայնքից։
Որպես օրինակ վերցնենք Հայաստանը։ 91 թվին ոնց որ վատ չէր, որ կազմավորվեց ազգային պետություն՝ պետություն, որտեղ հայեր են ապրում, խոսում են հայերեն, ունեն էս ու էն մշակութային սովորույթները, էս ու էն պատմությունը և այլն։ Ազգային փոքրամասնությունների առկայությունն էլ ոչ ոք չմերժեց՝ եզդիներ, ռուսներ, ուկրաինացիներ և այլն։ Բայց էդ նույն ազգային պետությունը քսանհինգ տարի անց լուրջ խնդիրների առաջ ա կանգնած, որովհետև ամեն օր վեր ա կենում ու փորձում սահմանել՝ ով ա հայը։ ՀՀ քաղաքացի՞ն։ Բայց եզդին հայ չի։ Հայերենի լեզվակիրնե՞րը։ Աշխարհով մեկ ապրող լիքը հայ կա, որ հայերեն չգիտի, բայց իրեն հայ ա համարում։ ՀԱԵ-ի հետևորդնե՞րը։ Ուրեմն եթե աթեիստ ես, հայ չես։ Եթե ինձ թողնեն էս սահմանումը, ես կասեմ՝ հայ ա նա, ով իրան հայ ա համարում։ Բայց պետական մակարդակով սահմանվում ա ազգությունը ու խտրական վերաբերմունքի արժանացնում ոչ էթնիկ հայերին (սիրիացի փախստականների օրինակը հիշենք):
Էս ուղղակի օրինակ եմ բերում։ Բայց ազգայնական պետությունում սենց լիքը հարցեր են առաջանում։ Հավատացած եմ՝ ԱՄՆ-ում էլ կան նման հարցեր։ Դանիայում էլ ամեն առավոտ վեր են կենում ու փորձում սահմանել, թե ով ա դանիացին։
Իսկ ինձ թվում ա, որ հենց սա ա nationalism-ի առաջնային և բուն իմաստը, իսկ մնացած երանգներն ու տրամադրությունները առևանգել են այդ բառը։ Ասենք էն ինչ դու ես նկարագրում արդեն իսկ ուրիշ լավ տերմիններով է կարելի նկարագրել՝ exceptionalism, jingoism, national supremacy... բայց դե, ասենք, ջինգոիստը չի ուզում բացասական եզրի ներքո հանդես գալ, ու իրան պոռթում ա, թե բա չէ, ես նացիոնալիստ եմ ամենալավ իմաստով, բայց ջինգոիստական տրամադրություններ ա սերմանում։
Ինձ համար նացիոնալիզմը հակադրվում ա քլանիզմին, կոսմոպոլիտիզմին (չխառնել մուլտի-նացիոնալիզմի հետ), պոստ-նացիոնալիզմին, գլոբալ սիթիզենշիփին և այլն, այլ ոչ թե ասենք ինտերնացիոնալիզմին, թրանսնացիոնալիզմին, տնտեսական գլոբալիզմին կամ մուլտի-քալչըրիզմին ու ընդհանրապես բոլոր տիպի դիվերսիթիներին։ Ու նաև դժվար եմ պատկերացնում նացիոնալիզմ այս իմաստով առանց ժողովրդավարության, երբ ամենալավ իմաստով հենց այդ նույն նեյշնն ա կառավարում իր բախտը, ոչ թե ինչ-որ դիկտատոր նացիստական տրամադրություններով իր նեղ շահերը կամ գրանդիոզ շիզոֆրենիան ա առաջ բրդում։
Բայց դե ընդհանրապես nation բառը ինքը արդեն պրոբլեմատիկ ա, քանի որ բազում իմաստներ ա պարունակում, ու իմ կարդացած բոլոր խելքը գլխին թեմատիկ գրականության մեջ հստակ սահմանվում ա, թե nation-ը ինչ իմաստով ա նկարագրվում ու նացիոնալիզմի ինչ իմաստին են վերաբերվում կոնկրետ հատվածները։ Իսկ առանց այդ սահմանումների մի քիչ դժվար ա արդյունավետ քննարկում կամ բանավեճ վարելը։
Մեկը ես այս հարցերը պրոբլեմատիկ չեմ համարում, ու նույնիսկ կուզեի, որ երբեք էլ չմարեին նման տիպի քննարկումները, թե ինչ ա ազգը։ Ոչ մեկ և ոչինչ ստատիկ չի ու կոնկրետ ազգն էլ բնականաբար ստատիկ չի կարող լինել, թե չէ մինչև հիմա ոսկի վարսեր ու կապույտ աչքեր կունենար հայըՈրպես օրինակ վերցնենք Հայաստանը։ 91 թվին ոնց որ վատ չէր, որ կազմավորվեց ազգային պետություն՝ պետություն, որտեղ հայեր են ապրում, խոսում են հայերեն, ունեն էս ու էն մշակութային սովորույթները, էս ու էն պատմությունը և այլն։ Ազգային փոքրամասնությունների առկայությունն էլ ոչ ոք չմերժեց՝ եզդիներ, ռուսներ, ուկրաինացիներ և այլն։ Բայց էդ նույն ազգային պետությունը քսանհինգ տարի անց լուրջ խնդիրների առաջ ա կանգնած, որովհետև ամեն օր վեր ա կենում ու փորձում սահմանել՝ ով ա հայը։ ՀՀ քաղաքացի՞ն։ Բայց եզդին հայ չի։ Հայերենի լեզվակիրնե՞րը։ Աշխարհով մեկ ապրող լիքը հայ կա, որ հայերեն չգիտի, բայց իրեն հայ ա համարում։ ՀԱԵ-ի հետևորդնե՞րը։ Ուրեմն եթե աթեիստ ես, հայ չես։ Եթե ինձ թողնեն էս սահմանումը, ես կասեմ՝ հայ ա նա, ով իրան հայ ա համարում։ Բայց պետական մակարդակով սահմանվում ա ազգությունը ու խտրական վերաբերմունքի արժանացնում ոչ էթնիկ հայերին (սիրիացի փախստականների օրինակը հիշենք):
Էս ուղղակի օրինակ եմ բերում։ Բայց ազգայնական պետությունում սենց լիքը հարցեր են առաջանում։ Հավատացած եմ՝ ԱՄՆ-ում էլ կան նման հարցեր։ Դանիայում էլ ամեն առավոտ վեր են կենում ու փորձում սահմանել, թե ով ա դանիացին։Բայց դե սաղ հարցը նրանում ա, որ ազգային երկրերի այլընտրանքներն էլ են ձախողում ապրել ու վերջը (ու դեռ) ազգային երկրների մոդելի է հանգել մարդկությունը։ Իսկ որտեղ ազգ չի եղել, արհեստականորեն ստեղծել են (Ամերիկաներ ու Ավստրալիա, որոշ փոստկոլոնիալ աֆրիկյան երկրներ, որոշ միջին-արևելյան երկրներ - ուզում էի ասել արաբական, բայց Շինարարը նենց էլ վրես ջղայնացած ա
)։ Ու նաև չեմ պատկերացնում թե ոնց կարելի ա անցնել կոսմոպոլիտիզմի կամ փոստնացիոնալիզմի, բոլորի ազգամշակութային առանձնահատկությունները հարգելով ու պահպանելով, առանց նախապես բոլոր նացիոնալիզմներով անցնելով։
Վոբշեմ, բարդ ա
Սրան մի հատ էլ առանջին անդրադառնամ․․․ երևի իմ սխալն էր, որ ես ազգայնական եզրը օգտագործում էի ակադեմիական իմաստով՝ զերծ մնալով բոլոր հուզական երանգավորումներից։ Բայց եթե կոնկրետ մարդ իսկապես հետևում ա իմ նկարագրած նացիոնալիզմի դոկտրինային, ապա պիտի հասկանա, որ ցանկացած ազգ էլ ունի ինքնորոշման իրավունք, ինչպես և ժամանակին իր ազգն է ունեցել։ Իսկ մինչ այդ ինքնորոշում, բնականաբար այդ ազգի ներկայացուցիչները կարող են լինել մեկ-այլ ազգային երկրի բնակչության մեջ, ու նորմալ երկրում սա պիտի որ բերի multi-culturalism-ի (էլի, չխառնել կոսմոպոլիտիզմի հետ), ոչ թե խտրականությունների ու հալածումների։ Դե իսկ ժամանակի հետ սա կարող է բերել նաև նրան, որ էթնիկ դանիացին կարող է դառնալ փոքրամասնություն հենց նույն Դանիայում, դե այդ ժամանակ էլ այդ էթնիկ դանիացին կարող է սկսել ազգային ինքնորոշման պայքարը․․․ ու լավ կլինի, որ այս ամեն ինչը առանց էքսեփշիոնալիզմի ու արյունաթափության արվի։ Իհարկե Դանիան իրավունք ունի ու կարող է իր բոլոր սահմանները փակի, որ ներգաղթի պատճառով դեմոգրաֆիկ մեծ փոփոխություններ չապրի, ինչը կարող է նաև բերել իզոլյացիայի։ Բայց դե ո՞վ է ասել, թե երկրի կառավարումը հեշտ բան ա․․․
Ուզում էի հաստատ ստուգել, նոր սրան պատասխանել... Չեխոսլովակիայից բացի (որը կարելի է ասել երկու հարաբերական հավասարների բաժանում էր իրարից) երկու դեպք էլ կա, որտեղ թույլ կողմը խաղաղությամբ անջատվել ա ուժեղ կողմից, ու երկուսն էլ վիկինգոտ
Իսկ դոմինանտ էթնոսի մասով. իմ պատկերացմամբ դոմինանտությունը նացիոնալիզմին հակասող գաղափար ա, քանի որ ինչքան ուժ ունեմ կարծում եմ, որ ոչ ոք իրավասու չէ ուրիշներին զրկել մի իրավունքից, որն ինքն իրեն է վերապահում։
Յոհաննես (24.07.2017)
Բացառությունններ, որոնք հաստատում են օրինաչափությունը։ Ծլնգ, դու քո բերած օրինակներից չես ամաչու՞մՈւզում էի հաստատ ստուգել, նոր սրան պատասխանել... Չեխոսլովակիայից բացի (որը կարելի է ասել երկու հարաբերական հավասարների բաժանում էր իրարից) երկու դեպք էլ կա, որտեղ թույլ կողմը խաղաղությամբ անջատվել ա ուժեղ կողմից, ու երկուսն էլ վիկինգոտ
Ռոմանտիզմ։ Սրան ես էլ եմ հավատում, կարծում եմ Բյուրն էլ ա հավատում, տատս էլ կհավատար։ Բայց իրականություն հետ էս ոչ մի անռչություն չունի։
Ծլնգ, դու խիս խելացի անձնավորություն ես, էտ աչք ա ծակում։ Բայց քո մտածելակերպը փիս ՀԿ-ական ա, էն Land Rights for Gay Whales կարգի NGO ոնց որ լինես։
ոչ միայն չեմ ամաչում, այլ նաև հուժկու գոհ եմԲացառությունններ, որոնք հաստատում են օրինաչափությունը։ Ծլնգ, դու քո բերած օրինակներից չես ամաչու՞մ
Բայց սրանք հեչ, մի երկու օրինակ էլ կա, որ այ նրանք ամաչեցի բերել
Տրիբուն, դու գոնե հիշում ես ինչի՞ց ենք խոսում։ Քո ասածը նման ա նրան, որ դու ասես․ «գլոբալ առումով կապիտալիզմը արդյունավետ մոդել ա», ես էլ ասեմ՝ պրակտիկ չի, սովորաբար կապիտալիստական համակարգերում ժողովրդավարական գործընթացները առևանգող դոմինանտ կոռպորացիաներ կան։ Այ ախպեր, գլոբալ առումով նացիոնալիզմը արդյունավետ մոդել ա, որևհետև երկրների գերակշռող մասը ազգային երկրներ են։ Իսկ դու գնացել ասում ես դոմինանտ էթնոս, էլ եսիմ ինչ։ Հիմա եթե թեմայի անունը լիներ «ո՞նց ես վերաբերվում կապիտալիզմին», Բյուրն էլ գար ասեր դա այլանդակ բան ա, որևհետև առաջինը, երկրորդը ու երրորդը, բա չէի՞ր ասի, արի գաղափարից խոսենք, ոչ թե ամեն մեկս մի էշի լծած բանավեճը մեր կողմը քաշենք։ Հիմա ես նկարագրեցի, թե նացիոնալիզմը ինչ եմ համարում, ու ոնց եմ դրան վերաբերվում, դու էլ ասում ես՝ դոմինանտ էթնոս․․․ է հա, նացիոնալիզմին հակասող նացիզմը, ջինգոիզմը ու մնացած խտրականական գաղափարները վատն են, բայց սա իմ նկարագրած նացիոնալիզմի հետ ի՞նչ կապ ունի։ Իսկ իմ ասելիքը էն էր, որ եթե մեկը տեղից վեր ա կենում ու իր անունը դնում «Դանիացիների կուսակցություն» ու իրեն բնութագրում որպես էթնոպլուրալիստ նացիոնալիզմի գաղափարակիր, բայց քարոզում էթնիկ սուփրեմասի, ապա պիտի սրան ֆռաս ու ասես՝ տո դու ինչ նացիոնալիստ, դու նացիստ ես, անտիպլուրալիստ ու շարքային գ(յ)ոթ (գեյերի հետ չխառնել)։ Այլ ոչ թե նացիոնալիզմը համարես բոբո բան, որևհետև իրենց դոմինանտ էթնոս կարծող քաքիհամըհանողներ կան։Ռոմանտիզմ։ Սրան ես էլ եմ հավատում, կարծում եմ Բյուրն էլ ա հավատում, տատս էլ կհավատար։ Բայց իրականություն հետ էս ոչ մի անռչություն չունի։
Ծլնգ, դու խիս խելացի անձնավորություն ես, էտ աչք ա ծակում։ Բայց քո մտածելակերպը փիս ՀԿ-ական ա, էն Land Rights for Gay Whales կարգի NGO ոնց որ լինես։
համ էլ գեյ կետերը ի՜նչ պակաս կաթնասուններ են
Վերջին խմբագրող՝ Ծլնգ: 25.07.2017, 14:06:
ivy (25.07.2017)
Վիկինգերը կոլոնիզացիայով չեն զբաղվել, իրանք ռեյդերներ են եղել։ Մի քանի կտորը, Գրենլանդիա կամ Իսլադիա, հաշիվ չի, քանի որ ընդեղ մարդ չէր ապրում։ Ու էտ իրոք ֆենոմեն ա, որ վիկինգների հետնորդները ի վերջո կառուցել են աշխարհի ամենօրինապահ ու առաջադեմ հասարակությունները։ Իսկ Եվրոպայում «արի սրա թագավորի ախպորը կանչենք, թող մեզ էլ թագավորի» շատ տարածված երևույթ ա եղել։ Էտ գալիս ա ֆեդոլական համակարգի տրադիցիներից։ Դրա համար էլ 20-րդ դարի սկզբին սաղ եվրոպայով մեկ մի քանի թագավորական տուն էր մնացել սաղ թագավորություններ գլխին - սաղ կամ Բուրբոն էին, կամ Հաբսբուրգ էին, կամ էլ դրանց որևէ ճյուղավորում, կամ մոտիկ բարեկամ։ Առաջին համաշխարհայինի սկզբին իրար ուտող երեք թագավորական տները՝ ռուսական ցարուհին, պրուսական թագավորներ ու անգլիական թագավորը, իրար քիփ բարեկամներ էին, հորոխպեր, հորքուր-մորքուրի տեղեք-աղջկեք: Շատ հեռու չգնանք, մենք էլ Արշակունի Տրդատին ենք խնդրել, որ գա մեզ թագավորի, կամ էլ փաթաթել են մեր վզին, կամ էլ որևէ այլ պատճառ։ոչ միայն չեմ ամաչում, այլ նաև հուժկու գոհ եմ
Բայց սրանք հեչ, մի երկու օրինակ էլ կա, որ այ նրանք ամաչեցի բերել
Տրիբուն, դու գոնե հիշում ես ինչի՞ց ենք խոսում։ Քո ասածը նման ա նրան, որ դու ասես․ «գլոբալ առումով կապիտալիզմը արդյունավետ մոդել ա», ես էլ ասեմ՝ պրակտիկ չի, սովորաբար կապիտալիստական համակարգերում ժողովրդավարական գործընթացները առևանգող դոմինանտ կոռպորացիաներ կան։ Այ ախպեր, գլոբալ առումով նացիոնալիզմը արդյունավետ մոդել ա, որևհետև երկրների գերակշռող մասը ազգային երկրներ են։ Իսկ դու գնացել ասում ես դոմինանտ էթնոս, էլ եսիմ ինչ։ Հիմա եթե թեմայի անունը լիներ «ո՞նց ես վերաբերվում կապիտալիզմին», Բյուրն էլ գար ասեր դա այլանդակ բան ա, որևհետև առաջինը, երկրորդը ու երրորդը, բա չէի՞ր ասի, արի գաղափարից խոսենք, ոչ թե ամեն մեկս մի էշի լծած բանավեճը մեր կողմը քաշենք։ Հիմա ես նկարագրեցի, թե նացիոնալիզմը ինչ եմ համարում, ու ոնց եմ դրան վերաբերվում, դու էլ ասում ես՝ դոմինանտ էթնոս․․․ է հա, նացիոնալիզմին հակասող նացիզմը, ջինգոիզմը ու մնացած խտրականական գաղափարները վատն են, բայց սա իմ նկարագրած նացիոնալիզմի հետ ի՞նչ կապ ունի։ Իսկ իմ ասելիքը էն էր, որ եթե մեկը տեղից վեր ա կենում ու իր անունը դնում «Դանիացիների կուսակցություն» ու իրեն բնութագրում որպես էթնոպլուրալիստ նացիոնալիզմի գաղափարակիր, բայց քարոզում էթնիկ սուփրեմասի, ապա պիտի սրան ֆռաս ու ասես՝ տո դու ինչ նացիոնալիստ, դու նացիստ ես, անտիպլուրալիստ ու շարքային գ(յ)ոթ (գեյերի հետ չխառնել)։ Այլ ոչ թե նացիոնալիզմը համարես բոբո բան, որևհետև իրենց դոմինանտ էթնոս կարծող քաքիհամըհանողներ կան։
համ էլ գեյ կետերը ի՜նչ պակաս կաթնասուններ են
Կարճ ասած, օրինակներդ տեղին չեն ու հետդ համաձայն չեմ - որպես կանոն ալամ աշխարհում անկախացման պրոցեսն ուղեկցվել ա ու շարունակում ա բռնությամբ։ Քրդերի էսօրվա օրինակը քեզ ղուրբան։
Հիմա դու ուզում ես սրա գաղափարական կոմղը՞ քննարկենք, քննարկենք։
Ես հենց սկզբից էլ էս թեմայի գրել էի, որ պետք սահմանել մի հատ ինչ ի նկատի ունենք ազգայնականություն ասելով, որ աջաբ սանդալ չդառնա։ Էս պահի դրությամբ, էս թեմայում հինգ քննարկողը տերմինը հասկանում են վեց ձևով։ Ազգայնականության իմ ընկալումը, առանց հանրագիտարանային տերմինակոխությանը, շատ մոտ ա Բյուրի ընկալմանը, այսինքն նեգատիվ իմաստ ունի։
Հիմա, դու մուտք ես գործում, ու ասում ես, հոպ, ազգայնականությունը էտ չի, էս ա, ու սենց ա պետք հասկանալ, ու հեչ էլ վատ բան չի, համաձայն եմ, I am with you, էլի։ Բայց, գոնե իմ իմացած աշխարհում, նույնիսկ չափավոր ու շատ իմաստավորված ազգայնականությունը արդյունքում նեգատիվ հետևանքներ ա ունեցել։ Փոքր ազգերի համար սկզբից դիտարկվում ա որպես ինքնապահպանման միջոց, արդյունքում դառնում ա հասարակությանը «մեռնեմ Նժդեհի զորությանը» ու «Արարատը մերն է» թեմաներով զոմբիացում, որ ուշադրությունը շեղեն իրական պրոբլեմներից ու կառավարեն հասարակությանը ոչխաի հետի պես։ Մեծ ազգերի դեպքում, ի վերջո հանգում ա, մենք սաղից լավն ենք ու մնացած մանր մունրները մեր հարիֆներն են, ինչ ուզենք կարանք անենք իրանց հետ։ Հնարավոր ա, որ սրան այլընտրանք չկա - այսինքն քանի կան ազգային տարբերություննները, քանի մարդիկ իրանց ինքնությունը կապում են ազգային պատկանելության հետ, պետք ա համակարպվել, որ ազգայնականությունը կարա նաև բացասական դրսևորումներ ունենա ու պետք ուղղակի կարողանալ կառավարել դրանք։ Ասենք նենց, ոնց դու ես ասում - «եթե մեկը տեղից վեր ա կենում ու իր անունը դնում «Դանիացիների կուսակցություն» ու իրեն բնութագրում որպես էթնոպլուրալիստ նացիոնալիզմի գաղափարակիր, բայց քարոզում էթնիկ սուփրեմասի, ապա պիտի սրան ֆռաս ու ասես՝ տո դու ինչ նացիոնալիստ, դու նացիստ ես, անտիպլուրալիստ ու շարքային գ(յ)ոթ»։
StrangeLittleGirl (25.07.2017)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ