Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[Բարեկամ]

Հա Ի դեպ, էս երևույթը որ սկսեց ինձ ներվայնացնել, քեզ հիշեցի։ Կարծեմ մի անգամ ասել էիր, որ մարդիկ ապրում են մենակ նրա համար, որ ֆեյսբուքում գրեն դրա մասին։ Լրիվ էդ ա։

Հա, հակառակ դեպքում մի տեսակ անիմաստ ա սաղ դառնում․․․

[StrangeLittleGirl]

Հա, հակառակ դեպքում մի տեսակ անիմաստ ա սաղ դառնում․․․

Ապրի Շաքարյանը

[One_Way_Ticket]

Ես համոզված եմ՝ լայքոհոլիկներին քմծիծաղ տվողները հենց իրենք լայքոհոլիկներն են, ովքեր դա չեն ուզում խոստովանել (այդ թվում իրենք իրենց): Ում իսկապես խորթ է երևույթը, կողքով անտարբեր անցնում է:

[Բարեկամ]

Ես համոզված եմ՝ լայքոհոլիկներին քմծիծաղ տվողները հենց իրենք լայքոհոլիկներն են, ովքեր դա չեն ուզում խոստովանել (այդ թվում իրենք իրենց): Ում իսկապես խորթ է երևույթը, կողքով անտարբեր անցնում է:

Եթե մի բան ես դնում ֆեյսբուքում, բնականաբար անտարբեր չես կլայքեն, թե չէ, այսինքն, հենց դնում ես, որ արձագանքեն, այլապես ինչի՞ ես դնում։։ Ես որ էդպես եմ․ ուշքս չի գնում, բայց էնպես չի, որ լրիվ մեկ ա, կողքով եմ անցնում, համենայնդեպս կիսվելու պահին։
Էստեղ խոսքը համերգի ժամանակ լայվ մտնելու մասին էր, որի արդյունքում համերգը տեսնում ես հեռախոսիդ էկրանի միջով։ Ու քմծիծաղ չէր, այլ դառը սարկազմ

[One_Way_Ticket]

Եթե մի բան ես դնում ֆեյսբուքում, բնականաբար անտարբեր չես կլայքեն, թե չէ։ Ես որ էդպես եմ․ ուշքս չի գնում, բայց էնպես չի, որ լրիվ մեկ ա, համենայնդեպս կիսվելու պահին։
Էստեղ խոսքը համերգի ժամանակ լայվ մտնելու մասին էր, որի արդյունքում համերգը տեսնում ես հեռախոսիդ էկրանի միջով։ Ու քմծիծաղ չէր, այլ դառը սարկազմ

Դե հա, դնում է թող դնի, դու էլ ՖԲ-ում սքրոլլ արա, անցի Օրինակ, պոկեմոնների բումի ժամանակ ես բավական անտարբեր էի: Անկեղծ չէի հասկանում դրա իմաստը: Ասենք, մեկի հետ քայլում էի, ինքը ձեռի հետ պոկեմոն էր բռնում, ես կիսում էի իր հրճվանքը ու հաջորդ պահին մոռանում դրա մասին: Իսկ եթե երևույթը քեզ նեռվայնացնում է, դա արդեն հենց այնպես չէ:

[Բարեկամ]

Դե հա, դնում է թող դնի, դու էլ ՖԲ-ում սքրոլլ արա, անցի Օրինակ, պոկեմոնների բումի ժամանակ ես բավական անտարբեր էի: Անկեղծ չէի հասկանում դրա իմաստը: Ասենք, մեկի հետ քայլում էի, ինքը ձեռի հետ պոկեմոն էր բռնում, ես կիսում էի իր հրճվանքը ու հաջորդ պահին մոռանում դրա մասին: Իսկ եթե երևույթը քեզ նեռվայնացնում է, դա արդեն հենց այնպես չէ:

Ախ էդ ես ասում․․․ Չէ, ես բոլորովին չեմ ներվայնանում։ Կամ սքրոլում եմ, եթե հետաքրքիր չի, կամ մի երկու վայրկյան նայում եմ տեսնեմ ինչ ա, եթե հետաքրքիր ա։ Ու թեկուզև երևույթը էն հիմքերն ունի ինչ նշեցինք, այսինքն որոշակի ամբիցիաներին առաջնահերթություն տալը, քան համերգը վայելելը, դրան ես շատ էլ նորմալ եմ վերաբերվում․ իսկ ինչու՞ ոչ։ Սարկազմն առաջանում ա, երբ որ էդ մարդիկ ուզում են դա այլ կերպ ներկայացնել։

[Chuk]

Դե հա, դնում է թող դնի, դու էլ ՖԲ-ում սքրոլլ արա, անցի Օրինակ, պոկեմոնների բումի ժամանակ ես բավական անտարբեր էի: Անկեղծ չէի հասկանում դրա իմաստը: Ասենք, մեկի հետ քայլում էի, ինքը ձեռի հետ պոկեմոն էր բռնում, ես կիսում էի իր հրճվանքը ու հաջորդ պահին մոռանում դրա մասին: Իսկ եթե երևույթը քեզ նեռվայնացնում է, դա արդեն հենց այնպես չէ:

Հիմա որ ասենք ես ներվայնանում իրենք իրենց լայք դնողներից, ու միշտ դա նկատում, որտև եթե մարդը ինքն իրան լայքել ա, իրա անունը ցուցակի առաջին տեղում ա, էդ իմ ներվայնանալը նշանակում ա, որ ես ինքնալայքահոլի՞կ եմ ))

[One_Way_Ticket]

Հիմա որ ասենք ես ներվայնանում իրենք իրենց լայք դնողներից, ու միշտ դա նկատում, որտև եթե մարդը ինքն իրան լայքել ա, իրա անունը ցուցակի առաջին տեղում ա, էդ իմ ներվայնանալը նշանակում ա, որ ես ինքնալայքահոլի՞կ եմ ))

Եթե այդ պահին տեսնում, ներվայնանում ես ու վայրկյան անց մոռանում, ապա նորմալ է: Իսկ եթե երևույթի մասին աբստրակտ հիշում ես, ու դա քեզ ներվայնացնում է, դա արդեն մեծ հավանականությամբ վկայում է, որ քո մոտ էլ կա այդ ցանկությունը, բայց զսպում ես:

[Chuk]

Եթե այդ պահին տեսնում, ներվայնանում ես ու վայրկյան անց մոռանում, ապա նորմալ է: Իսկ եթե երևույթի մասին աբստրակտ հիշում ես, ու դա քեզ ներվայնացնում է, դա արդեն մեծ հավանականությամբ վկայում է, որ քո մոտ էլ կա այդ ցանկությունը, բայց զսպում ես:

Դրա մասին աբստրակտ չեմ հիշում: Իսկ տրանսլիտով գրառումների մասին հա հիշում ու ներվայնանում եմ: Դա նշանակու՞մ ա, ես հոգուս խորքում տրանսլիտագիր եմ:

[Բարեկամ]

Դրա մասին աբստրակտ չեմ հիշում: Իսկ տրանսլիտով գրառումների մասին հա հիշում ու ներվայնանում եմ: Դա նշանակու՞մ ա, ես հոգուս խորքում տրանսլիտագիր եմ:

Տրանսլիտագրությունը ապականում ա մեր լեզուն ինտերնետում, էսթետիկապես տհաճ ա, դրանից վնաս կա, դրա համար էլ ներվայնանում ես։ Իսկ կենդանի եթեր մտնելուց դիմացիններին վնաս չկա, ոչ էլ ինչ-որ բան ա ապականում։ Դավիթը նկատի ուներ, որ նման անձնական երևույթը եթե ներվայնացնում ա, ապա, հավանական ա, դրա սերմերը դու էլ ես կրում ու դրանք քեզ դուր չեն գալիս։ Ես էդպես եմ հասկանում։

[One_Way_Ticket]

Դրա մասին աբստրակտ չեմ հիշում: Իսկ տրանսլիտով գրառումների մասին հա հիշում ու ներվայնանում եմ: Դա նշանակու՞մ ա, ես հոգուս խորքում տրանսլիտագիր եմ:

Համոզված եմ, որ հոգուդ խորքում թաքնված ինչ-որ ցանկության մասին վկայում է: Իմ դեպքում որ այդպես է: Եթե աբստրակտ ինչ-որ երևույթ հիշելիս դա ինձ ներվայնացնում է, հետևում սեփական զսպված ցանկություն է, ինչը կարելի է պարզել միայն ինքդ քո հետ մինչև վերջ անկեղծ լինելով:

[Chuk]

Տրանսլիտագրությունը ապականում ա մեր լեզուն ինտերնետում, էսթետիկապես տհաճ ա, դրանից վնաս կա, դրա համար էլ ներվայնանում ես։ Իսկ կենդանի եթեր մտնելուց դիմացիններին վնաս չկա, ոչ էլ ինչ-որ բան ա ապականում։ Դավիթը նկատի ուներ, որ նման անձնական երևույթը եթե ներվայնացնում ա, ապա, հավանական ա, դրա սերմերը դու էլ ես կրում ու դրանք քեզ դուր չեն գալիս։ Ես էդպես եմ հասկանում։

«Հավանական ա»-ով տարբերակին կարող եմ համաձայնել: Դավիթի ասածն իմպերատիվ բնույթ ուներ: Ու ես աստիճանական օրինակներով ուզում էի ցույց տալ, որ պարտադիր չի էդպես լինի: Բազմաթիվ պատճառներ կարող են լինելու դրանից ներվայնանալու, ու դրանցից միայն մեկը՝ մեջդ նույն սերմերը կրելը:

[Chuk]

Համոզված եմ, որ հոգուդ խորքում թաքնված ինչ-որ ցանկության մասին վկայում է: Իմ դեպքում որ այդպես է: Եթե աբստրակտ ինչ-որ երևույթ հիշելիս դա ինձ ներվայնացնում է, հետևում սեփական զսպված ցանկություն է, ինչը կարելի է պարզել միայն ինքդ քո հետ մինչև վերջ անկեղծ լինելով:

Իսկ գուցե ցանկություն դա վերացնելու՞, որտև գարշանք ես ապրում դրանից: Օրինակ:

[StrangeLittleGirl]

Ոնց որ Բարեկամը նշեց, ստեղ հարցը հենց լայվ մտնելն ա։ Իհարկե կարելի ա սքրոլել-անցնել, բայց դեռ մի բան էլ ֆեյսբուքը հատուկ նոթիֆիքեյշըն ա ուղարկում լայվ մտնողների մասին։ Ու նաև երբ մեկը լայվ մտնում ա, իմ առաջին ռեակցիան առնվազն էն ա, որ ուզում ա՝ կարևոր բան ասի։ Մտնում, տեսնում ես՝ համերգի ղըժ-բըժ ա։ Որ ի՞նչ։ Իսկ համերգին ներկա գտնվողն էլ էկրանից ա նայում համերգը։ Եթե լայք հավաքելը չի, ապա չեմ հասկանում, թե ուրիշ ինչի համար են մարդիկ դա անում։

[One_Way_Ticket]

Իսկ գուցե ցանկություն դա վերացնելու՞, որտև գարշանք ես ապրում դրանից: Օրինակ:

Չեմ կարծում: Փորձեցի մտովի էքսպերիմենտ անցկացնել, հիշել մի այնպիսի բան, որից գարշանք եմ ապրում ու կուզեի վերացնել: Օրինակ, հագեցած ճարպերի իբր վնասակար լինելու միֆը: Որ խանութում տեսնում եմ ապրանքի վրա մեծ տառերով (60% less saturated fat), ներվայնանում եմ: Բայց այսքան ժամանակ դա աբստրակտ հիշած չկայի, հիմա էլ որ հիշեցի, չներվայնացա: