Էստեղ մի ղազախ տղա կա, հաքքին ազի հակահայկական հոդվածներ ա լայքում, երևի շատերդ եք տեղյակ էդ կայքից: Մի անգամ իմ թուրքմեն ծանոթներից մեկը, թե էստեղ մր ռուս ընկերներից մեկն էր ուղարկել, կարդանք, սաղս շշմել էին, թե ոնց ա հնարավոր տենց բաներ գրել: Ու ես միշտ ասում եմ՝ գտեք էդ ոճով գրված հայկական հոդվածներ, հենց տեղում ամոթից գետինը մտնեմ:
Էրեռկ էդ ղազախը, թե էրեկ մի ադրբեջանական հոդված էի կարդում, տրա լալ լա, հիշեցի, ասի, որ իրականում ապշել էի, որ ոնց կարա կիրթ ու զարգացած մարդը քո նման նման նյութ լայքի, բա դե կարող ա ինչ-ր միտք էդ հոդվածում դուրս էր եկել, ասում եմ՝ մի նախադասության համար ռասիստական հոդված չեն լայքւոմ էլի: Վերջը հասավ ցեղասպանությանը, թե պետք ա առաջ նայեք, անցած դարում ա եղել, պետք ա առաջ շարժվել, ասում եմ՝ կներես մենք ինչ ենք անում որ առաջ չենք նայում, ընդ որում առաջին մարդը չի որ տենց բան ասում, մի օր էլ մի չեչեն էր ինձ դա բացատրում, բայց մենք ի՞նչ ենք անում՝՝ Թուրքիային տնեսական բլոկադայի՞ ենք ենթարեկլ, Թուրքիայի հետ պատերազմող երկրներին աջակցություն ենք ցուցաբերո՞ւմ, ճշմարտություն ենք կեղծո՞ւմ, Թուրքիայի հայ լրագրողներին սպանո՞ւմ ենք« վարչապետի մակարդակով մե՞նք ենք ասւոմ, որ հայերը Թուրքիայի մեծագույն սպառնալիքն են: Դե բան չունի ասելու, անցնում ա Ղարաբաղյան հարցին, թե դե որ ադրբեջացնիների հետ ես խոսւոմ իրանք էլ իրանց ճիշտն ունեն: Ասւոմ եմ, ո՞րն ա իրանց ճիշտը, Ղարաբաղի բնակչության ճիշտը էն ա, որ իրանք ուզւոմ են անկախ լինեն, Ադրբեջանի ճիշտը էն ա, որ իրանք չեն ուզւոմ ուրիշներն անկախ լինեն: Էդտեղ ի՞նչ ճիշտ կարա լինի: Հենց էստեղի մեր ընդհանուր ծանոթ վրացիների օրինակ եմ բերում, որ իրանք գտնում են, որ դա Աբխազիայի իրավունքն ա որոշել, թե ոնց վարվեն՝ Վրաստանի կազմում լինեն, թե՞ չէ: Միջազգային օրենքներից ա խոսում, թե դու իդեալիտ ես, կներես՝ ես թատրոն ու գրականություն եմ ուսւոմնասիրում, մեր ռուս ընկերն ասում ա՝ դե մարդկային առումով դու ճիշտ ես: Կներե՞ք, բայց մենք մարդիկ ենք չէ՞խոսացողները, մենք խոսում ենք մեր մարդկային մոտեցումների մասին,ես Հայաստանը չեմ, դու Ռուսաստանը, մյուսը Ղազախստանը: Ես միշտ խոսում եմ իմ մարդկային մոտեցման մաիսն, ամեն անգամ Սիրիայի քուրդի տեսնլիս ամոթից գետինն եմ մտնում, որ մենք չընդւոնեցինք եզդիներին, արաբները ինչքան հարցնւմ են Սիրիայից եկած հայերի մասին, պարտադիր ասում եմ, որ ես շատ վատ եմ զգւմ, որ արաբներին իմ երկիրը չի ընդունում: Ազգությունը ի՞նչ կապ ունի, եթե ճշմարտությունից ենք խոսում:
Վերջը պիտի դաի գնայի ընդհատեցի, բայց չեմ վերադառնա էդ թեմային էլ, ուղղակի գոհ եմ, որ մարդուն ասացի իր սիրելի կայքի մասին, որովհետև մի քանի տեղ արտահայտվել էի, կստացվեր ետևից եմ խոսւոմ: Ցավալին էն ա, որ էս թեմայից դուրս էնքան համակրելի ու հաեճլի մարդ ա ինքը: Ապագա միջազգայնագետ, էսպիսի մարդիկ են ստեղծւմ միջազգային քաղաքականությունը:
Էջանիշներ