Գրական դիմակ N8. Պահապան փիսիկը

[Յոհաննես]

Փաստորեն էս վերջին հանդիպման ժամանակ ճիշտ էի ասում էլի,որ էս ակումբի երիտասարդ սերնդի մեջ միակ խելքը-գլխին իսանը ես եմ
Հ.Գ Չմտածեք թե աբիժնիկ եմ մնացել էն <<հանդիպումից>> հետո

[ivy]

Դիմակ՝ Ruby Rue և Mr. Annoying

[John]

Փաստորեն էս վերջին հանդիպման ժամանակ ճիշտ էի ասում էլի,որ էս ակումբի երիտասարդ սերնդի մեջ միակ խելքը-գլխին իսանը ես եմ
Հ.Գ Չմտածեք թե աբիժնիկ եմ մնացել էն <<հանդիպումից>> հետո

Հետո էլ զարմանում ես, թե խի՞ են քո նկատմամբ մի տեսակ

[Ruby Rue]

Նախ, մերսի Այվիին պատմվածքը տեղադրելու համար:

Սկսեմ նրանից, որ անընդհատ ուզում էինք սա հրապարակել, բայց անընդհատ ինչ-որ կոմպլեքսներ չէին թողնում: Դրա համար Դիմակը լավ հնարավորություն էր անոնիմ լինելու ու քֆրտոցներ լսելու: Իհարկե, էնքան քֆրտոց չլսեցինք, որքան սպասում էինք, դրա համար սկզբում մենք էինք փորձում լուրջ-լուրջ սադրել:
Իրականում ես էս պատմվածքը շատ եմ սիրում, բայց գրելու պրոցեսն ավելի հավես էր: Մենք որոշել էինք միասին պատմվածք գրել, էդպես գուգլ դոկս բացեցինք, ես սկսեցի գրել, հետո Վարդանն էկավ ու սկսեց իմ նախադասությունները հարամել: Հետո էլ ես իրենը սկսեցի հարամել: Երբ մեզնից մեկն ուզում էր իմաստով բան գրել, մյուսս խախտում էր իր մտքերի ընթացքն ու ինչ-որ պատահական խնդալու բան գրում: Էստեղ ասում էիք, որ մեծ մասը տղեն ա գրել, ավելի քիչ՝ աղջիկը, բայց նենց ա որ մեր գրածները բավականին հավասար են, ու հիմա մեզ էլ ա դժվար հիշել, թե որս որ մասն ենք գրել: Դրա համար էլ՝ պատճառահետևանքային կապն էլ ա հազիվ պահած ու սյուժե չկա:
Իսկ ինչ վերաբերում ա Կոելյոյին ու կլիշեներին. ախր էդ հերոսը, որն ասում ա՝ ես ռազմահայրենասիրական եմ, իմ պես աղջկան էս էն վայել չի, էդ հերոսը նաև Կոելյոյի մասին կարա ասի էն, ինչ ասում են մարդկանց մեծամասնությունը: Ու ինձ շատ զարմանալի էր, որ էդքան մարդ հենց Կոելյոյի պահի վրա ֆիքսվեցին: Իսկ թե վաբշե Մարկես, Կառլսոն, Ալիս ինչի՞ էինք խառնել, սատանան գիտի: Ուղղակի հավես էր, ինչ մտքներիս եկել ա, ճպցրել ենք պատմվածքում:

Առաջին զգուշացման հետ էլ կապված չեմ կարա ասեմ, թե ինչի էինք դրել: Էդ պահին հավես էր թվացել, դրել էինք: Համ էլ ինձ թվում ա դրա շնորհիվ մարդ ավելի թեթև ա նայում սրան: Իսկ որ զգուշացումը չլիներ, կարող ա իմաստ տեսնեիք, խայտառակ լինեինք:

Ինչևէ, շնորհակալություն բոլորիդ կարծիքների համար: Դրանք ավելի լավն էին, քան մենք կպատկերացնեինք:

[Arpine]

Ուպս!

[Mr. Annoying]

Շնորհակալություն բոլորին կարծիքների համար:

Ռուբիի հետ շատ էինք աշխատել օնլայն տարբեր լուրջ գործերի վրա Ինչ-որ դրամաշնորհների հայտեր, բան: Անցած տարվա պատանեկան գրական նախագծից հետո բռնեցինք մի հատ ընդհանուր google doc բացեցինք, ու սկսեցինք գրել: Ես իրա գրածն էի «փչացնում», ինքը իմ: Եթե գրելուց անմիջապես հետո հրապարակեինք, ավելի հասկանալի կլինեին որոշ արտահայտություններ, բայց ավելին չեմ ուզում ասել

Քանի որ մաքսիմալ խառնել ենք ամեն ինչ, տեղից էլ անհասկանալի պատմությունը ավելի ա խառնվել: Բայց հիշում եմ, որ սկզբում սա իրական մարդու մասին էր:

Մի անգամ էլ, շատ շնորհակալություն, հավես էր կարծիքներ լսելը:

Հ.Գ. Պաչիկի մասին կարդացի սկզբում: Ճի՞շտ եմ կարդացել:
Հ.Գ.Գ. Յոհան ջան

[StrangeLittleGirl]

Էս գործը հրաշալի ապացույց ա էն բանի, որ գրական ստեղծագործությունները երբեք ու ոչ մի դեպքում չպետք ա մեկից ավելի հեղինակ ունենան։

[Ruby Rue]

Էս գործը հրաշալի ապացույց ա էն բանի, որ գրական ստեղծագործությունները երբեք ու ոչ մի դեպքում չպետք ա մեկից ավելի հեղինակ ունենան։

Նիլ Գեյմանն ու Թերի Փրաթչեթը խիստ համաձայն չեն քեզ հետ։ )) Good Omens-ն իմ համար ամենակայֆ գրքերից մեկն ա։
Եթե հեղինակներն ուզում են համագործակցեն ու լավ բան գրեն, նորմալ կստացվի, բայց ասում եմ՝ մենք անկապ ջրիկացել ենք, ոչ թե ուզել լավ պատմվածք գրել։