Florence & the Machine էր ընկել ինձ լսելու։ Արդեն խոստովանել եմ, որ մի հազար անգամ երևի դրեցի լսելու, բայց մի երգի կեսից ավել չէի կարողանում լսել ու տենց օրերով։ Սկզբում, որ մի երկու բառ լսեցի, եսիմ ինչի ֆիքսվել էի էն մտքի վրա, որ Նիկեան ա իմ սանտան, շատ Նիկեա երգ էր, թեթև, հավես, բայց որ մի օր տրամադրվեցի ու մինչև յոթերորդ երգը լսեցի, հասկացա, որ չէ՝ դժվար նա լիներ իմ սանտան։
Ասեմ, որ առանձնապես չեմ հավանել ալբոմը, որովհետև լրիվ միանման, բան չասող, թեթևսոլիկ երգեր էին, հաշվի առնելով էն, թե ես ինչ երաժշտություն եմ լսում, երևի նորմալ ա, որ չեմ հավանել։ Բլեք մետալից հետո էս լսելը ահագին տանջանք էր իմ համար։ Բացարձակ պատկերացում չունեմ, թե ով կարող էր լինել իմ սանտան, ով որ ես երանի քեզ
Ոչ մի տեղ բախտս չի բերում այ մարդ, դաժը ալբոմների հարցում
Մեջբերել
Էջանիշներ