Աաա, ծանոթ պատմություն ա։ Չնայած մեր մոտ երևի ավելի շատ հակառակն էր։
Ասենք քննությունս հանձնում պրծնում էի, սկսում կողքիններիս օգնել, ասում էր՝ խանգարում ես։ Հարցնում էի՝ դուրս գամ, ասում էր՝ չէ։
Մենք տարիներ հետո էլի ծանոթությունը «պահպանում էինք»։ Համ ինքը ամուսնացած, համ ես։
Հիմա որ հետ եմ նայում, ասում եմ՝ ինչ էի գտել մեջը։
Ոչ մի բան
Ուղղակի կայֆ էր, որ ամբողջ կուրսում ես էի ուշադրության կենտրոնում
Մի խոսքով, վայելեք ուսանողական կյանքը իրա ամեն զռթիկ-փռթիկներով։ Հետո հիշելու բան կունենաք։
Մեջբերել
Էջանիշներ