Եթե նույնիսկ համարեմ, որ ասածդ յուրաքանչյուր բառ ճիշտ է՝ չնայած ճիշտ չէ ու դու շատ վիճելի բաներ ես ասում, Քիբ ջան, - բայց և այնպես չեմ հասկանում, թե ինչու՞ ես սա ուղղել իմ ասածների դեմ... Որովհետև խոսքն այստեղ գնում է ոչ թե կոնկրետ քո Աստծո մասին՝ մի՞թե ես կամ Ռայը կամ յուրաքանչյուր այլ մեկը գոնե մի խոսքով հիշատակել է
քո Աստծոն... Եթե վերանայես ընդամենը թեմայի վերնագիրը, կտեսնես, որ այստեղ քո Աստծո մասին ոչ ոք չի խոսում, այստեղ խոսվում է հենց և հատկապես Աստվածաշնչի Աստծո մասին, էնպես որ դու հանգիստ կարող ես քեզ վիրավորված չզգալ քո Աստծո համար, - չէ՞ որ դու ինքդ ասացիր, որ
քո Աստված Աստվածաշնչի հետ ոչ մի կապ չունի, ընդ որում, անկախ այն բանից, թե ինչպիսին է Աստվածաշնչի Աստված, - դա քեզ մինիմում հետաքրքիր չէ: Ստացվումէ, որ այս պահին ես այն մարդը չեմ, ում հետ դու պետք է վիճես:
Առավել ևս ես շատ լավ գիտեմ, որ դու ճիշտ ես ու քո Աստված լրիվ ուրիշ է: Իսկ դու ինքդ... գիտե՞ս այդ: Ինձ մոտ, օրինակ, հենց այդպես է որ կա:
Բայց այդ հասկանալու համար ինձ հարկ եղավ առաջին հերթին կարդալ Աստվածաշունչը, որպեսզի ես հասկանամ, արդյո՞ք այնտեղի Աստված իմը չէ... Թե չէ ի՞նչ իմաստ ունի իզուր տեղն Աստված փնտրելու, եթե պատրաստին արդեն կա... Ի՞նչ իմաստ ունի նորից հեծանիվ հորինել:
Ես խոսում եմ այն մարդու տեսակետից, ում անհրաժեշտ է Աստված: Շատերին Այն ուղղակի պետք չէ և նրանք նույնիսկ ժամանակ չեն ծախսում որոնումների վրա ու շատ էլ լավ յոլա են գնում: Ինձ մոտ այդպես չստացվեց... Երբ ջահել տարիներիս առաջին անգամ առնչվեցի Աստվածաշնչի հետ ու հրաժարվեցի նրանից, - համարեցի, որ գտա այն, ինչ փնտրում եմ, - այսինքն, "գտա", որ աթեիստ եմ: Բայց դրանից հետո ստեղծված ներքին դատարկությունն ինձ շատ շուտ զգալ տվեց, որ ավելի շատ կորցրել եմ, քան "գտել"... Լավ, չերկարացնեմ, էլի շեղվեցի թեմայից...
Ու հետո, սիրելիս, վերևում դու խոսեցիր մի բանի մասին, ինչ հենց ինքդ էլ կոչեցիր "ազգային պիտակ"... Ուզում ես ասել, որ այդ "ազգային պիտակը" ձևավորվել է քո ինդիվիդուալ Աստծո հիման վրա՞...
Come one, Քիբ ջան...

Էջանիշներ