Հավաքածու մրցույթ – 6. քվեարկություն և քննարկում:

[Գալաթեա]

կարևոր ա, ասում եմ թուլացեք ու հաճույք ստացեք պրոցեսից դա ընդհանուր եմ ասում էլի

Լիզ, էլի թուլանանք, բայց հայտարարված կանոնները պահել ա պետք, ոչ թե ում հավեսը երբ տա՝ բացահայտվի էն դեպքում, երբ մի ամիս ծնգլահանից հետո որոշվեց մրցույթը փակ անել:
Ինչ ա, հնարավոր չի՞ ամեն ինչ նախօրոք որոշածի պես անել ու հընթացս նաև հաճույք ստանալ:

Այվ, դու էլ մի ընկի դումկեքի մեջ:
Կարացող կա՝ թող ավելի լավ գրի:

[Chuk]

Տարբերակ 3. Թարսի բան

Հմմմ... հետաքրքիր էր: Վատ չի, որ հեղինակը փորձում է իր գործով նաև քաղաքական ու սեքսի թեմաներին անդրադառնա: Բայց խորը հետք թողնող գործ չէր, ուղղակի հետաքրքրությամբ կարդացվեց: Քաղաքականի մասը, բայց, մի տեսակ արհեստական էր մեջը մտել:

[Chuk]

Տարբերակ 4. Անցումներ

Շատ լավն էր կոլորիտի ներկայացումը, կերպարները: Մուֆասային ուզում եմ մեր մոտ տեսնել: Չնայած ինքը ինձ մի քիչ հիշեցրեց մեր թութակ տատիկին, բայց ավելի զիլ կերպար էր երևում: Կարդացածներիցս դեռ ամենալավն ա, կպնելու, քննադատելու բան չունեմ ոչ սյուժետային, ոչ շարադրանքի առումով:

[Դավիթ]

Ահ, նոր տեսա, որ Մուֆասան սխալ եմ գրել: Ոչինչ, խառն էի:

[Sambitbaba]

գնդերն ու սիմոնը կարդացել եմ... ժամանակ գտնեմ հրեմ...

Գնդերը հասկացանք… Բա Սիմոնին ո՞նց ես հրելու:

[Sambitbaba]

Ինչո՞ւ: Ես մեր մասին ավելի բարձր կարծիքի եմ: Փորձել ա պետք, նոր եզրակացնել: Էլի եմ ասում, էրեխեք, ոչ մի ահավոր բան էլ չկա: Մի անգամ էլ սենց թող լինի` կիսաբաց, փակից դեպի բաց անցման ճանապարհին:

Ես, օրինակ, կառաջարկեի՝ մրցույթները փակ, իսկ սրտերը՝ բաց:

[Sambitbaba]

Ուղղակի առաջ ոչ մի անգամ սենց ուժեղ չէի զգացել, որ կարող եմ մարդկանց ներվերին էս աստիճան ազդել։ «Էլի էկավ սա հաղթելու իր հավակնությամբ, գրածն էլ՝ զիբիլ, ոնց որ թե չգիտենք՝ անվան համար են ձայն տալիս» վիճակներ։
Հլը որ փասափուսես կհավաքեմ էս կողմերից։ Հետո էլ կերևա ոնց կլինի։

Կներեք սենց անկեղծանալու համար, ուղղակի չգիտեմ ուրիշ որտեղ կամ ում ասել։

Ի՞նչ ես կարծում, Այվ ջան, արդյո՞ք դա է հարցի լուծումը:
Ավելի լավ չի՞, որ ամեն մեկն աշխատի անել այն, ինչ իր մոտ լավ է ստացվում. գրողը՝ գրի, քննադատողը՝ քննադատի, հեգնողը՝ հեգնի, ուրախացողը՝ ուրախանա, նախանձողը՝ նախանձի…
Իսկ ճշմարտությունն էլ՝ հաղթի:

Կյանք է, ապրում ենք էլի, սիրելիս… Ինչպե՞ս կարելի է կյանքից նեղանալ… Կամ տխրել կյանքից…

[Sambitbaba]

Այվ, դու էլ մի ընկի դումկեքի մեջ:
Կարացող կա՝ թող ավելի լավ գրի:

Ապրես, Գալ ջան… Ամենակարևորը սա է:

Այվ ջան, դուք քեզ՝ հեչ քեզ նման չես պահում…

[Դավիթ]

Նորմալ ա ամեն ինչ: Դուխով:

[Ուլուանա]

9. «Լռության հետքը»

Դրականը
էլի ընդհանուր առմամբ գրագետ շարադրանք ուներ։ Լավ դիտարկումներ կային։ Ինձ դուր եկածներից մեկը.

Նա սիրով էր հիշում իր տղամարդկանց՝ այն պահերին, իհարկե, երբ դադարում էր մոռանալ։ Միգուցե հենց մոռանալու հատկության շնորհիվ էր կարողանում այդպես սիրով հիշել, չէ՞ որ ամեն անգամ, երբ նրան հաջողվում էր հիշողության մեջ վերականգնել որևէ մեկի կերպարը, դա նմանվում էր հարյուրամյակներ առաջ խորտակված նավ հայտնաբերելուն։ Իր տղամարդկանց հիշելուց նա ստանում էր այն հնագիտական հաճույքը, որը ուրիշները ստանում են մեռած քաղաքակրթությունների արտեֆակտները դիտելուց։

Բացասականը
Չնայած շարադրանքը տեխնիկապես հաջող էր, բայց ինձ համար բավական ձանձրալի էր բովանդակային առումով։ Երևի կարծիքս շատ սուբյեկտիվ է, բայց կերպարին մի տեսակ չսիրեցի։ Փորձում էի սիրել, բայց չստացվեց։ Lրիվ չհասկացա, չպատկերացրի կերպարի մտքերն ու զգացողությունները, թե ինչ... Չգիտեմ։

[Դավիթ]

Հիմա էլ Նիկեան ա բոլորին ձայն տվել:

[enna]

Հիմա էլ Նիկեան ա բոլորին ձայն տվել:

Իմաստը ո՞րն է :/

[Շինարար]

Ես, օրինակ, կառաջարկեի՝ մրցույթները փակ, իսկ սրտերը՝ բաց:

Մթամ ի՞նչ: Նորից չեն սիրում, սիրում են կրկի՞ն: Կներես, քեզ շատ եմ հարգում, բայց սենց անիմաստ բառախաղերով տափակաբանություններ եք գրում, դե արի ու հասկացի, դրա համար էլ ինչ-որ լարված, ինտրիգոտ մթնոլորտի տպավորություն ա ստեղծվում: Ո՞ւմ սիրտն ա փակ, իմ գրառումն ես մեջբերել:

[Յոհաննես]

Մի 2 տող էլ ես գրեմ:
Մի քանի ստեղծագործություն կիսատ եմ թողել,քանի որ դրանց մեջ ինձ հետաքրքրող ոչ մի բան չեմ տեսել:
Ամենաշատը հավանել եմ 4-րդ տարբերակը,կարդալուց հաճույք եմ ստացել,իսկ Մուֆասայի կերպարը ԴԶԵՑ:
Քվեարկել եմ «Գնդեր»-ի օգտին,քանի որ ստեղծագործության թեման ինձ ավելի հոգեհարազատ էր:

[Արէա]

Գնդերը ոնց-որ 451 աստիճանի կիսամոռացած վերապատմությունը լինի: