Mephistopheles-ի խոսքերից
օքեյ, որ ուզում ես սկզբից ես կգրեմ հետո դու…
ուրեմն հանդիպում ենք հետո ընթրիք, բլա բլա խոսում ենք, ասում ենք էն ինչ կանայք ուզում են լսել… հետո ճանապարհում ենք տուն ու տանը մոտենալիս զգուշորեն մի քիչ հետևից շատ զգույշ ու քնքուշ համբուրում ես պարանոցի ու ականջի շրջակայքում ու երբ նա շուռ ա գալիս որ քեզ նայի, դու աչքերով ուղիղ նայում ես նրա աչքերի մեջ, մի քիչ պաղատական ու ձեռքերով քնքշորեն դրկում գոտկատեղը… այնուհետև շատ զգույշ նրան ձգում ես դեպի քեզ… նա կարող ա քեզ մի թեթև վանել, բայց մի թեթև պայքարում ես աչքերիդ տալով ավելի աղաչական արտահայտություն ու շուրթերդ դանդաղորեն մոտեցնում նրան՝ դեմքին այնպես որ շունչդ զգա… (ընթրիքին պետք չի անկոհոլ խմել)… հետո համբուրում ես ծնոտը, քիթիկը, աչքերը…
ու տենց մինչև մտնում եք տուն… էդտեղից արդեն ամեն ինչ ոնց որ գրքում ա…
don't try this at home... look for professional help…
դե հիմա դու ասա…
Ես էլ կարծում էի՝ ինչ–որ արտառոց բան ես գրելու։ Փաստորեն, ստանդարտ կինոյական մոտեցում, ոնց որ դու ասեցիր։ Ստացվում ա, որ նույն բանն ենք հասկանում, ուղղակի դու, չգիտես ինչի, չես ուզում հասկանալ, որ քո նկարագրածը, ինչքան էլ որ քնքուշ ու ռոմանտիկ ա, կարող ա ամեն դեպքում ընդունելի չլինի առաջին հանդիպումից հետո։ Ընդունելի չլինելն էլ, բնականաբար, տարբեր կերպ կարող ա արտահայտվել՝ ինչպես նկարագրածիդ համապատասխան քնքուշ, էնպես էլ ավելի կտրուկ և այլն։
Մեջբերել
Էջանիշներ