Ես միս չեմ ուտումMephistopheles-ի խոսքերից
Ես միս չեմ ուտում
ուրեմն եթե բոռշչը կորի, իսկ միսը մնացած լինի, արդեն գիտեք որտեղ ա…Ես միս չեմ ուտում
Զգում եմ, որ էս թեմայում մեծ թերահավատություն կա հնարավոր վտանգների հետ կապված
Ու խոսքը մենակ հասցեն հրապարակելու մասին չի, այլ նաև այլ անձնական տվյալներ:
Ուզում եմ ժամանակ գտնեմ ու մանրամասն հոդվածի պես բան գրեմ էս թեմայով, հնարավորինս հիմնավորված: Էս գրառումս էլ անում եմ, որ հույսիս պարտքի զգացում էլ ավելանա
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
չես կարա… տենց օրինակ չի կարա լինի…Զգում եմ, որ էս թեմայում մեծ թերահավատություն կա հնարավոր վտանգների հետ կապված
Ու խոսքը մենակ հասցեն հրապարակելու մասին չի, այլ նաև այլ անձնական տվյալներ:
Ուզում եմ ժամանակ գտնեմ ու մանրամասն հոդվածի պես բան գրեմ էս թեմայով, հնարավորինս հիմնավորված: Էս գրառումս էլ անում եմ, որ հույսիս պարտքի զգացում էլ ավելանա
Շնորհակալ եմ, քո թասիբի գցելն էլ կօգնի
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Չուկ, Ակումբն ամբողջովին անձնական տվյալների բազա է՝ անուններով, նկարներով, ծննդյան օրերով, ամուսնություններով,երեխաներով, ընտանեկան ֆոտոներով, հանդիպումներով, անձնական օրագրերով… Ու պիտի էս բազան հիմնադրողը հոդված գրի անձնական տվյալները հրապարակելու վտանգավորության մասի՞նԶգում եմ, որ էս թեմայում մեծ թերահավատություն կա հնարավոր վտանգների հետ կապված
Ու խոսքը մենակ հասցեն հրապարակելու մասին չի, այլ նաև այլ անձնական տվյալներ:
Ուզում եմ ժամանակ գտնեմ ու մանրամասն հոդվածի պես բան գրեմ էս թեմայով, հնարավորինս հիմնավորված: Էս գրառումս էլ անում եմ, որ հույսիս պարտքի զգացում էլ ավելանա
Ձայնալար (09.12.2013)
ես պտի հասցես տված լինեի, հեռախոսիս համարն էլ ու հիմա լինեի Ակումբի առաջին հանգուցյալը, որ նոր իմանայիր…Չուկ, Ակումբն ամբողջովին անձնական տվյալների բազա է՝ անուններով, նկարներով, ծննդյան օրերով, ամուսնություններով,երեխաներով, ընտանեկան ֆոտոներով, հանդիպումներով, անձնական օրագրերով… Ու պիտի էս բազան հիմնադրողը հոդված գրի անձնական տվյալները հրապարակելու վտանգավորության մասի՞ն
Իհարկե: Որովհետև ամեն մեկը պետք ա իմանա, թե ինքը ինչ ռիսկի ա գնում իր տվյալները հրապարակելով: Ամեն մեկը էդ ռիսկը գնահատելուց հետո որոշում ա, թե ինքն ինչքան ինֆո ա պատրաստ հրապարակել, էդ ռիսկերից որն իր համար ինչ վտանգավորություն ունի: Օրինակ ես որոշել եմ, որ չեմ վախենում իմ ոչ մի տվյալ հրապարակելուց, նու, չհաշված գաղտնաբառերս ու էդ տիպի տվյալներըՉուկ, Ակումբն ամբողջովին անձնական տվյալների բազա է՝ անուններով, նկարներով, ծննդյան օրերով, ամուսնություններով,երեխաներով, ընտանեկան ֆոտոներով, հանդիպումներով, անձնական օրագրերով… Ու պիտի էս բազան հիմնադրողը հոդված գրի անձնական տվյալները հրապարակելու վտանգավորության մասի՞ն
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Չուկ, դու ասում ես.
Եվ ցանկություն ես հայտնում էդ լուրջ վտանգների մասին մանրամասն գրել, բայց հետն էլ հայտնում ես.Զգում եմ, որ էս թեմայում մեծ թերահավատություն կա հնարավոր վտանգների հետ կապված
Ո՞րն է էդ հոդվածի բերած օգուտը:Օրինակ ես որոշել եմ, որ չեմ վախենում իմ ոչ մի տվյալ հրապարակելուց, նու, չհաշված գաղտնաբառերս ու էդ տիպի տվյալները
Ոնց որ ծխողը գրի ծխելու բոլոր վտանգների մասին ու հետն էլ ասի, բայց ես միևնույն է ծխելու եմ: Ի՞նչ արժեք ունի իր գրածները ու բերած փաստարկները ընթերցողի համար:
Գիտեմ, բայց դե փաստեր կարծես թե չկան։ Թե՞ Չուկն ասեց՝ սեյվ ա արելՄեֆի նկարը տեսնողներ եղել են։
Ռիփ, հո բոլոր մարդիկ նույնը չեն, կամ բոլորի կյանքի պայմաններն ու մնացած բաները նույնը չեն, որ բոլորը կամ նորմալ համարեն հրապարակելը, կամ աննորմալ։ Լիքը հանգամանքներ կան, որոնցից կախված՝ մեկի համար կարող ա ավելի անվտանգ լինել, քան մյուսի, բայց տեսականորեն ոչ ոք էլ հարյուր տոկոսով անվտանգ չի կարող զգալ իրան իր տվյալները հրապարակելու դեպքում, այլ հարց ա, թե ինչքանով ա մեծ դրա հավանականությունը էս կամ էն դեպքում՝ հաշվի առնելով մի շարք հանգամանքներ։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
ivy (10.12.2013)
Այվի ջան, դու էս պահին արդեն վիճում ես դեռ չեղած հոդվածի հետ
Իսկ չե՞ս մտածում, որ եթե հոդված գրեմ, դու էլ հարցերիդ պատասխանները կստանաս: Այ եթե չստանայիր, նոր կտայիր հարցերդ:
Բայց ամեն դեպքում մի քանի բառով, մի քանի օրինակ:
Հասցեն տալու վտանգներից մեկն էն ա, որ եթե ասենք թեման բազառի ա վերածվում, հետո կարող ա ամեն ինչ գալ իրական կյանք: Երբ որ մարդը իմանում ա, հստակ հասկանում ա, որ կա նման վտանգ, իրա քայլերն արդեն լրիվ ուրիշ կերպ են դառնում: Օրինակ շատերի մոտ վերանում ա «կոմպի էկրանի էս կողմից» խոսելու պատրանքը, որտեղ ինքն իրեն ինչ ասես թույլ էր տալիս: Այվի ջան, ես գիտեմ, որ իմ բոլոր քայլերի համար պատասխանատու եմ, դրա համար ես վտանգ չեմ տեսնում իմ հասցեն ասելու: Կարդացողը իմանալով դա ինքն է որոշում, հասցեն տա, թե իրեն զուսպ պահի ու ամեն քայլին պատասխանատվորեն վերաբերվի: Սա որպես նվազագույն օրինակ:
Մի ուրիշ օրինակ, երբ մարդը իր գաղտնաբառերը սարքում է իր անձնական տվյալների հիման վրա, ասենք սիրած աղջկա անունով: Գուցե մարդը չի էլ գիտակցում, որ ակումբում սիրած աղջկա անունը գրելով ինքը ռիսկի է ենթարկում զրկվել իր email հասցեից: Իսկ երբ մարդուն դա հստակ ասում ես, ինքն արդեն գիտի մի կողմից գաղտնաբառն ավելի անվտանգ սարքել, մյուս կողմից որոշել, նման ինֆո հրապարակում է, թե ոչ:
Ոչ մեկը չի ասում, որ սարսափելի ա անձնական ինֆո հրապարակելը: Պարզապես վտանգը կշռելու ու քո համար որոշում կայացնելու հարց կա: Սա նման չի, բացարձակապես, քո բերած սիգարետի օրինակին:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Հա, բայց ամեն մարդ ինքն ա որոշում՝ ինչքանով հրապարակայնացնի կամ չհրապարակայնացնի իր անձնական տվյալները։ Տես, օրինակ, Մեֆը մեջներիս միակ զգույշն ա։ էսքան տարվա ակումբցի ա, բայց մինչև հիմա ո՛չ անունը գիտենք, ո՛չ տարիքը, ո՛չ էլ նկարն ենք տեսել։ Ավատարն էլ հատուկ մեռած մարդու նկար ա դրել, որ եթե հանկարծ ուզենան գտնել, ման գան, տենց արտաքինով մարդ չգտնեն։ Լրիվ ճարտարապետորեն հաշվարկած ա։ Չէ՞, ՄեֆՉուկ, Ակումբն ամբողջովին անձնական տվյալների բազա է՝ անուններով, նկարներով, ծննդյան օրերով, ամուսնություններով,երեխաներով, ընտանեկան ֆոտոներով, հանդիպումներով, անձնական օրագրերով… Ու պիտի էս բազան հիմնադրողը հոդված գրի անձնական տվյալները հրապարակելու վտանգավորության մասի՞ն
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Մեֆի նկարը տեսնողներ եղել ենՀա, բայց ամեն մարդ ինքն ա որոշում՝ ինչքանով հրապարակայնացնի կամ չհրապարակայնացնի իր անձնական տվյալները։ Տես, օրինակ, Մեֆը մեջներիս միակ զգույշն ա։ էսքան տարվա ակումբցի ա, բայց մինչև հիմա ո՛չ անունը գիտենք, ո՛չ տարիքը, ո՛չ էլ նկարն ենք տեսել։ Ավատարն էլ հատուկ մեռած մարդու նկար ա դրել, որ եթե հանկարծ ուզենան գտնել, ման գան, տենց արտաքինով մարդ չգտնեն։ Լրիվ ճարտարապետորեն հաշվարկած ա։ Չէ՞, Մեֆ
I may be paranoid but no android!
Արած աՄեֆի նկարը տեսնողներ եղել են
Որ պահը հասնի, շանտաժ էլ կանեմ
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ռուֆուս (09.12.2013)
Ես չեմ ասում՝ Չուկը մեզ ստիպում է անձնական տվյալներ հրապարակել: Բայց մարդ, եթե ինքն էլ դրա ակտիվ մասնակիցն է, իր հոդվածը առնվազն տարօրինակ կթվա, գոնե ինձ համար:Հա, բայց ամեն մարդ ինքն ա որոշում՝ ինչքանով հրապարակայնացնի կամ չհրապարակայնացնի իր անձնական տվյալները։ Տես, օրինակ, Մեֆը մեջներիս միակ զգույշն ա։ էսքան տարվա ակումբցի ա, բայց մինչև հիմա ո՛չ անունը գիտենք, ո՛չ տարիքը, ո՛չ էլ նկարն ենք տեսել։ Ավատարն էլ հատուկ մեռած մարդու նկար ա դրել, որ եթե հանկարծ ուզենան գտնել, ման գան, տենց արտաքինով մարդ չգտնեն։ Լրիվ ճարտարապետորեն հաշվարկած ա։ Չէ՞, Մեֆ
Իսկ այ եթե Մեֆը գրի էդպիսի հոդվածը, լրիվ հասկանալի կլինի:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ