Բյուր, հասկանալի ա, անտանելի հուսահատություն ա, բայց դե համաձայն չեմ: Բան չունեմ ասելու, ով ուզում ա, կարողանում ա ու կարծում ա, որ գնալով իր ու իր ընտանիքի համար շատ ավելի լավ ապագա կստեղծի, թող գնա: Բայց ախր էսպես ասել էլ պետք չի:
Պատրանք ստեծել էլ պետք չի. հիմա կամ պետք ա կարողանաս էստեղ ապրես էս իրականության մեջ, կամ չէ:
Բայց ապրողներ, մնացողներ, էս երկրի համար դեռ չհանձնվողներ կան ու պետք չի նման խոսքերով մնացողների մոտ ավելի սրել միայնության ու հուսահատության զգացողությունը:
Էջանիշներ