«Պարիր ինձ համար»
Բոլորը կարդացի: Ամենաշատը դուրս սա եկավ: Լավն ա շատ: Դե ոնց հասկացա՝ թեմային էլ միանշանակ համապատասխանում էր:
Լիկան շատ լավն էր…
1–ին տարբերակ. «Հրացան» (Մերի Մկրտչյան)
2–րդ տարբերակ. «Չկորցնել» (ivy)
3–րդ տարբերակ. «Կճեպները» (Impression)
4–րդ տարբերակ. «Տամիբեի կրակե պարիսպը» (Lusntag Lusine)
5–րդ տարբերակ. «Ածելիավոր» (Mari Voltera Meliqyan)
6–րդ տարբերակ. «Վառվող երազանքի փայլը» (Enna Adoly)
7–րդ տարբերակ. «Պարտություն» (Այբ)
8–րդ տարբերակ. «Ականջավոր լուսին» (Գարեգին Վարդանյան)
9–րդ տարբերակ. «Գծեր Շեղողը» (Վահե Ղուկասյան)
10–րդ տարբերակ. «Շարունակություն» (Hasmik Artyomovna)
11–րդ տարբերակ. «Շուկայամերձ գոյապայքար կամ պատմություն ձկան գլխի, մկան պոչի, ագռավի կտուցի, ինչպես նաև ասֆալտի մասին» (Նարինե Կռոյան)
12–րդ տարբերակ. «Անորոշություն» (Այբ)
13–րդ տարբերակ. «Ալիսը տղամարդկանց աշխարհում» (StrangeLittleGirl)
14–րդ տարբերակ. «Դևական» (Sambitbaba)
15–րդ տարբերակ. «Թերզը» (Գալաթեա)
16–րդ տարբերակ. «Այրվող ծղոտների տունը» (Lis Beth)
17–րդ տարբերակ. «Քաղաքը ճահճի մեջ» (Ալֆա)
18–րդ տարբերակ. «Խորհուրդ» (Lis Beth)
19–րդ տարբերակ. «Նախագահը» (Համբարձում Համբարձումյան)
20-րդ տարբերակ. «Դառնահամ» (Valkyrja Rue)
21-րդ տարբերակ. «Պարիր ինձ համար» (Հայկօ)
22-րդ տարբերակ. «Գունատ Ձիու Ստվերը» (Rhayader)
«Պարիր ինձ համար»
Բոլորը կարդացի: Ամենաշատը դուրս սա եկավ: Լավն ա շատ: Դե ոնց հասկացա՝ թեմային էլ միանշանակ համապատասխանում էր:
Լիկան շատ լավն էր…
Իդան էր լավըՄարկիզ-ի խոսքերից
«Պարիր ինձ համար»
Բոլորը կարդացի: Ամենաշատը դուրս սա եկավ: Լավն ա շատ: Դե ոնց հասկացա՝ թեմային էլ միանշանակ համապատասխանում էր:
Լիկան շատ լավն էր…
Մարկուս (11.05.2013)
Ես տենց երես առածներին էի սիրում դենը վախտերով:Իդան էր լավը
Հոգու մաքրությունից չեմ խոսում: Դրանց մեջ լավ հոգի չկա: Հանել են ողջ դրականը տռուբեն բռնելուց անմիջապես հետո:
10. «Շարունակություն»
Գրելաոճը շատ էր ցորուցամաք, ոչ գեղարվեստական։ Ոնց որ հեղինակն ուղղակի փաստերն իրար հետևից պատմեր՝ զուտ որպես տեղեկություն, ոչ թե որպես գեղարվեստական գործ։ Հերոսի կողմից որևէ հույզի նշույլ չզգացվեց ամբողջ ընթացքում, լրիվ անէմոցիա, անհաղորդ։ Հա, հասկացանք՝ մեռել էր, բայց եթե մեռած լինելով հանդերձ՝ էդքան բանը պատմում էր, կարող էր ավելի հուզական պատմել։ Նույնիսկ սիրահարվելու պահն էր անէմոցիա։ Ու համապատասխանաբար կարդալիս իմ մեջ էլ ոչ որևէ հույզ առաջացավ, ոչ էլ համակրանք հերոսի նկատմամբ։ Ոնց որ ինքը թքած ուներ ամեն ինչի վրա, նենց էլ ես։ Ընդհանուր վատ չէր կարդացվում, բայց դե լրիվ միջակ գործ էր։ Չեմ քվեարկի սրա օգտին։
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 19.04.2013, 01:30:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ