Ես գիտեմ արդեն ովա բայց դե չեմ ասի որովհետև պատահաբար ետ գրառումը տեսա ու իմացա,սենց անկեղծ չի լինի![]()
А ведь зима - это и есть сказка.... Главное верить в чудеса...и я верю
Գուշակեք.
ուրեմն էս Նժդեհը նստած ա լինում դիվանին, մեկ էլ գալիս ա Նազենի Հովհաննիսյանը, կապ չունի, որ կապ չունի, սենց անպայման զեփյուռ մակնիշի քամի ա բաձրանում էդ պահին, ինչ-որ տեղից մոմեր են հայտնվում (կասկածում եմ, որ Հրաչն ա տնից բերում), վարդի թերթիկներ, Լիլիթ Հովհաննիսյանն էլ սաունդթրքում ա (ու՞ր ա թե՝ տառ եմ կուլ տվել), ու ամենավերջում, երբ Նազենին սենց գզգզած մազերով ուզում ա կոնյակի բաժակը ցած դնի, սիգարետն էլ հանգցնի, Նժդեհը, ըստ սցենարի, շոյելով Նազենու գլուխը, որ կհանգչի յուր կրծքին, ասում ա՝ երբ գլուխդ կդնես բարձին, որ քնանաս, մի պահ մտածիր քո ազգի մասին.... fade away էֆեկտ, ու երբ գրվում են տիտրերը, մեկ էլ լսվում ա, թե Նժդեհի դերասանը ոնց ա գոռում՝ արա այ անասուն, ախր էդ Անդրանիկի բառերն էի՜ն....
DIXIcarpe noctem
Իմպոն է![]()
Եթե ուզում ես հրաշք տեսնել, փորձիր ինքդ հրաշք լինել…
Դե գուշակեք.
Եվ սակայն աստվածային Ես-ի մասնիկները, այն հազվադեպ կաթնասուներից են որոնք նույն տեսակին սպանելուց կարող են հաճույք ստանալ:
Համապատասխան պայմաների առկայության դեպքում մեզանից յուրաքանչյուրի մոտ կարող է դրսեվորվել այնպիսի կենդանական բնազդներ որ հետո ոչ միայն մենք այլ աստվածային Ես-ը զարմանա![]()
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Էնքանով կարող եմ հուշել, որ հին գրառում է, մի 5 տարվա:
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
CactuSoul (27.12.2012)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ