Հը-ըDayana-ի խոսքերից
Գալն էԿի՞տ, մի հատ արխիվը փորփրի
Հը-ը
Գալն է
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
Քանի որ 24 ժամը անցել է, ես դնեմ գրառում: Էս գրառումը տեսա, չդիմացա գայթակղությանը.
Chuk
Արգելափակվում է բաժնից 1 շաբաթով:
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Գերագույնից ավելի գերագույն մենակ Ներսես ախպարն ա
I may be paranoid but no android!
Չդիմացա՝ գուգլեցի ։ՃԳերագույնից ավելի գերագույն մենակ Ներսես ախպարն ա
Մենակ էն կասեմ, որ Ռուֆը պառավել է
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
Վոլտերա (24.08.2013)
Արյա, ճիշտ եսՉդիմացա՝ գուգլեցի ։Ճ
Մենակ էն կասեմ, որ Ռուֆը պառավել է
I may be paranoid but no android!
Էսի Մեֆն ա գրել ինչքան հիշում եմՔանի որ 24 ժամը անցել է, ես դնեմ գրառում: Էս գրառումը տեսա, չդիմացա գայթակղությանը.
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
Չէ, Մեֆը չիԷսի Մեֆն ա գրել ինչքան հիշում եմ
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Հաաաա, Kita-ն ա
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
Էդ ո՞նց ջոկեցիրՀաաաա, Kita-ն ա
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Ոնց որ ես՝ գուգլելովԷդ ո՞նց ջոկեցիր
Blessed the poison which brings the end
Ո՞նց չջոկեի, ախր ես շատ լավ եմ հիշում էդ պատմությունը` վերջիվերջո հենց է՛ն թեմայի շնորհիվ եմ գրանցվել ակումբում, որի պատճառով տուգանում ա եղել: Նույնիսկ ես մի անգամ չդիմացա ու արտահայտվեցիԷդ ո՞նց ջոկեցիր
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
CactuSoul (24.08.2013)
Իսկ ես լրիվ մոռացել եմ, թե ինչի համար էր, ու որ թեմայում էր Չուկը համը հանելՈ՞նց չջոկեի, ախր ես շատ լավ եմ հիշում էդ պատմությունը` վերջիվերջո հենց է՛ն թեմայի շնորհիվ եմ գրանցվել ակումբում, որի պատճառով տուգանում ա եղել: Նույնիսկ ես մի անգամ չդիմացա ու արտահայտվեցի
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Վոլտերա (24.08.2013)
Համը հանողը Չուկը չէր (կարծում եմ շատերը ինձ հետ կհամաձայնվեն)Իսկ ես լրիվ մոռացել եմ, թե ինչի համար էր, ու որ թեմայում էր Չուկը համը հանել
Լավ ինչեւէ, մի քիչ երկարատանջեմ ձեզ ու նոստալգիայի մեջ գցեմ: Վերջապե գտա էս հեռավոր գրառումը:
[/QUOTE]Վերջ, սա վերջին անգամն է, որ նման բան եմ անում....
Երբեմն էնքա՜ն եմ կարոտում հին ժամանակները։ Դե իմ հինը 15-20 տարի առաջն ա։
Հիշում ե՞ք այդ ժամանակ ինչքա՜ն ջանք էր պահանջվում սիրածդ երաժշտական ալբոմը ձեռք բերելու համար։ Քաղաքում ինչքան խանութ կար ման էինք գալիս։ Եթե չկար պատվիրում ու խնդրում էինք, որ Ռուսաստանից բերեն։ Հետո մեծ անհամբերությամբ օրեր էինք հաշվում, թե մեր պատվերը երբ է տեղ հասնելու։
Կամ դիմում էինք բոլոր մեր լավը կամ վատը ուզող ծանոթներին։ Ու մի հարյուր հոգու հարցաքննելուց հետո գտնվում էր մեկը ով ուներ մեր ուզածը։ Ու մենք իրան կասետ էինք տալիս, որ.... Ի դեպ հիշում ե՞ք կասետներըԻմ ամենասիրածը Basf Chrome-ն էր
Ու հետո երկար ժամանակ՝ շաբաթներ, ամիսներ և երբեմն էլ տարուց ավել (նայած ալբոմ ու նայած որ խմբի ալբոմն էր
Իսկ հիմա՞....
Ամեն ինչ կա։ Ամեն ինչ թափած ա։ Ու էն էլ ո՞նց՝ MP3 հավաքածուներով։ Վճարում ես 1500 դրամ, գնում ես ընդամենը 1 դիսկ ու մեջը քո սիրած երաժշտի կամ խմբի բոլոր թողարկված ու չթողարկված ալբոմները, վիդեոհատվածներ, երգի բառեր, չթողարկված գործեր, կյանքի բոլոր հատվածների ու գործողությունների լուսանկարներ....
Ու երբ գնում ես այդպիսի դիսկ չես կարողանում վայելել։ Նույնիսկ զզվում ես։ Որովհետև լսելու էնքան բան կա, որ չես հասցնում մի ալբոմը էնքան լսել, որ նույնիսկ երազումդ լսես էտ երաժշտությունը։ Իսկ առաջ էդպես չէր։ Ռոմանտիկ ա կար էտ ամեն ինչի մեջ....
Հիշում եմ, թե ինչ դժվարությամբ եմ հավաքել Ժան Միշել Ժառի և մի քանի այլ երաժիշտների ալբոմներՍ։ Թե ինչքան գումար եմ ծախսել, ինչքան ժամանակ։ Բայց ամենաշատը հիշում եմ, թե ինչ հաճույք եմ ստացել այդ պրոցեսից....
Իսկ հիմա պիտի ծանոթներիցս մեկին դիսկ տամ ու նենց անկապ ու տխուր ա, որ ամբողջ կյանքիս ընթացքում հավաքած ու աշխարհի տարբեր մասերից պատվիրած դիսկերը ու երաժշտությունը ընդամենը 15 րոպեյում ձայնագրում եմ 1 դիսկի վրա, որ տամ իրեն....
Պատճառն էն չի, որ քձիբ եմ կամ չարը։ Ուղղակի ուզում եմ, որ իրենք էլ վայելեն էն, ինչ ես եմ վայելել։ Իրենք էլ զգան դրա քաղցրությունը։ Եթե ոչ ամբողջությամբ, գոնե մի քիչ.... Մի պստիկ։
Դրա համար հաստատ էս վերջին անգամն ա, որ տենց բան եմ անում։ Սրանից հետո միայն ալբոմ առ ալբոմ....
***
Կամ հիշում ե՞ք էն ժամանակվա կինո նայելը։ Ծրագիրը առնում էինք, նախօրոք իմանում էինք, թե մեր սիրած ֆիլմը երբ է ցուցադրվելու ու երբեմն ըստ ցուցադրման ժամերի պլանավորում էինք մեր շաբաթը։ Ու հիշում ե՞ք թե սրտի ինչպիսի թրթիռով էինք սպասում այդ եթերին....
Իսկ հիմա՞....
DVD դիսկը առ ու երբ ուզում ես նայի ու ինչքան ուզում ես շեղվի։ Մեկ ա, երբ ուզում ես կարող ես պաուզա տալ, երբ ուզես կարող ես ուշադիր չնայածդ մասը նորից դնել ու երբ ուզես կարող ես անջատել ու վաղը նույն տեղից շարունակել....
Իմ համար «Գարնան 17 ակնթարթները» «Գարնան 17 ակնթարթ»-ներ չեն եթե երբ ուզեմ կարամ Շտիրլիցին պաուզա տամ ու հետո էլի «խոսացնեմ»։ Իմ համար «Բանգոգ Հիլտոնը» «Բանգոգ Հիլտոն» չի, եթե Նիկոլ Կիդմանինե բանտից փախնելու ամենահետաքրքիր պահին կարամ «կանգնացնեմ», գնամ ջուր խմեմ ու գամ էլի շարունակեմ, կամ «Կնքահայրը» «Կնքահայր» չի, եթե Դոն Կարլեոնեին ուշադիր չլսելու պատճառով կարամ «զաստավիտ» անեմ, որ նորից ասի իրա խոսքը....
Ես ինքս տեխնիկա շատ եմ սիրում և ձգտում եմ ունենալ տեխնիկայի վերջին նմուշները։ Ու դրանք շատ են մեր կյանքը հեշտացրել, չնայած որ էտ ամենը էկոլոգիայի աղտոտման հաշվին է լինում։
Բայց հարցը սա չի։ Հարցը առաջվա կայիֆն ա, որ էսօր չկա....
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
Jarre-ն չի՞ պատահաբար
Միանգամայն իրավացի եքJarre-ն չի՞ պատահաբար
Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:
Սերգեյ Ռախմանինով
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ