Ասելի՞ք: Գագոն հազար անգամ ավելի շատ ասելիք ունի, քան էն զիբիլը:Dayana-ի խոսքերից
Դա ասելիք ունի, քոնն ա, ամեն տողից դու ես երևում, իսկ էս մյուսը չասեմ, Ակումբի ֆորմատից դուրս կգա
1–ին տարբերակ. «Մի կիլո լոլիկի պատմությունը»- Քարմեն Ս.
2–րդ տարբերակ. «Անվերնագիր–1»- Կ'տա թև
3–րդ տարբերակ. «Անվերնագիր–2»- Լենա Հովսեփյան
4–րդ տարբերակ. «Թափառող հոգիներ»- Սոնա Բաղդասարյան
5–րդ տարբերակ. «Հենակետում»- Համբարձում Համբարձումյան
6–րդ տարբերակ. «Լռությունն ինքն էր»- Անի Հարությունյան
7–րդ տարբերակ. «Մի կտոր երջանկություն»- Նունե Նազարյան
8–րդ տարբերակ. «Թռչե՞լ, թե՞ սողալ»- Արմինե Պետրոսյան
9–րդ տարբերակ. «Անվերջանալի դեկտեմբեր կամ հրաշքի սկիզբը»- Անի Հովհաննիսյան
10–րդ տարբերակ. «Անվերնագիր–3»- Լիլիթ Կարապետյան
11–րդ տարբերակ. «Գագոյի երազանքը»- Նատաշա Համիդյան
12–րդ տարբերակ. «Գետնահարկը»- Գալաթեա
13–րդ տարբերակ. «Ատունեի կործանումը»- Վարդուհի Բադալյան
14–րդ տարբերակ. «Երկու սահմանների առաքյալները»- Արա Ալոյան
15–րդ տարբերակ. «Ցրված սկավառակ»- Սաթենիկ Ռշտունի
16–րդ տարբերակ. «Խե՛նթ»- Թավրե
17–րդ տարբերակ. «Իմ հաղթանակների օրը»- Արաքս Հակոբյան
Ասելի՞ք: Գագոն հազար անգամ ավելի շատ ասելիք ունի, քան էն զիբիլը:Դա ասելիք ունի, քոնն ա, ամեն տողից դու ես երևում, իսկ էս մյուսը չասեմ, Ակումբի ֆորմատից դուրս կգա
Rhayader (01.12.2012)
Բյուր, Գագոյության ասելիքը վաղուց ասած ա:
Ես սենց եմ գնահատում ստեղծագործությունը - ամբողջը պատմել մեկ կամ երկու նախադասությամբ, ասել է թե գտնել էդ անտերի առանցքը, իսկ Գագոյությունը (դրա հայերենը գործածական բառը չգրեմ) ոչ մի նոր բան չի ասում, ոչինչ չի տալիս, նույնիսկ շարադրանքդ բան չի փոխում, իսկ էնտեղ դու բողոքում ես, կամ բողոքելու քո տարերակըու ես դա հետո կարող եմ մի երկու նախադաությամբ ներկայացնել: Նույնիսկ էն, որ ամեն տողով մեկի մասին գրում ես, ինձ դա կարևոր ու լավն ա թվում, որովհետև ի վերջո գրում են ոչ թե օդում ինչ-որ բան ստանալու համար, այլ ինչ-ոչ բան ապրելու արդյունքում:
Համ էլ ես Սևակ եմ սիրում, դու չէ, նույն կերպ դու կարող ես Գագոյությունը համարել լավը, իսկ ես ՝ ոչ
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ