Վերջին 6 ամիսը

[Աբելյան]

Ապրիլի 13-ին սկսեց իմ վերջին վեցամսյակը: Դե, հույսեր կային: Կային, էն էլ ափսոս որ մինչև հիմա մնացել են: Չէ, էն մարդամեկին չի վերաբերվում, ընդհանուր ա վերաբերվում: Պետականս 5 ստացա, դիպլոմայինս 5 ստացա, հոգուցս մի ծանր քար ընկավ, էն էլ... Քարոզարշավը լավն էր: Կյանքիս ամենահետաքրքիր ու հագեցած ամիսներից մեկն էր: Ինչ տեսել եմ, լավ, թե վատ, մեկ ա չեմ մոռանա: Էն էլ ամսվա վերջի օրով գաջի համը հելավ: Խախտումնե՞ր... Եղել են: Բայց դրանից հարաբերակցությունը կփոխվե՞ր... Դժվար թե: Էն, ինչը որ Հայոց Աշխարհն ու Հայլուրն են ներկայացնում, հանկարծ ճիշտ ա դուրս գալի՞... Ու դրանից հետո շատերն են անզոր մի մեկնաբանություն տան: Էհ, շարունակել ա պետք: Վերջը գործի անցա՝ սուպերմարկետում: Առավոտ 9-ից գիշերվա 11-ը... Ու օրը 2000 դրամ, որոնցից 10000-ը ԱՏԳ-ին բաժին հասավ: Ազատությունը թանկ բան ա էլի... Գործը հոգնացնող չէր, բայց ոնց որ ազատազրկված ապրեի: Ու էդ ընթացքում էլ կողի վարսավիրանոցից կաթսա եմ վերցրել, հաց ուտելուց հետո տենց յուղոտ, կեղտոտ, տարել եմ հպարտ-հպարտ հետ եմ տվել: Լրիվ Համբոն ու Գոքորն էր: Լավ ա հուլիսի վերջում էլի անցա իմ հարազատ Համալսարան, էլի հին գործիս: Համ օրը հետաքրքիր ա անցնում, համ ուրախ, համ հաճելի, մի խոսքով, 45-40 տարեկան որ դառնամ, երեխեքիս պատմելու շատ բան կունենամ: Ու տենց, արձակուրդն էլ պրծավ... Դասերը սկսան: Գործն ու դասը միաժամանակ ա: Հեշտ չի, բայց ավելի լավ պայմաններ ոչ մի տեղ չէի գտնի: Դասերն էլ ոչինչ, մի բան կարելի ա անել: Մարդ կա, չգիտեմ ոնց դառնում ա Չինաստանի ակադեմիայի հերոս, մարդ էլ կա, գալուստիկ կապել չգիտի: Ոսկե միջինից լավը չկա, պետք ա էդ ուղղությամբ ձգտել: Ով գիտի բախտն էլ օգնի: Ասենք Համբարձումյանի զամը Համբարձումյանին չէր էլ կարա հասներ, բայց աշխարհում 36 հատ մոլորակ իրա անունով ա: Սառը քարերին էլ չեմ նստում, ռեմանտիզմի բուն ա: Իսկ եթե լուրջ... Ամեն ինչ կարա նորմալ ընթանա, եթե էլի... Ուֆ, չեմ ուզում նորից: Չեմ ուզում էն հին վիճակին հասնեմ: Հազիվ էն մի ականապատ փոսից հելա, իսկ դեմս անդունդ ա երևում... Բարի վայրէջք...

[Շինարար]

Զորացրվել եմ բանակից:

[Երկնային]

Վերջին վեց ամսում… ըհըն…

Ավարտեցի մի համալսարանը, ընդունվեցի մյուսը… (պապաս արդեն ձեռք ա առնում, ասում ա սա էլ ավարտես, որոշելու ես երրորդ մասնագիտություն սովորես, տենց սաղ կյանքդ էնքան կսովորես մինչև տանը մնաս, որ հետո արխային էլի սովորես, սովորես, սովորես… )

Ծանոթացել եմ լիիի՜քը լավ մարդկանց հետ, որոշ մարդկանց հետ բարիշեցի, շատ մարդկանց շատ բաների համար ներեցի, մանկության ընկերներիս հետ սկսեցի ավելի շատ շփվել…

Մի քիչ փոխվել եմ, ավելի քիչ ամաչկոտ ու ավելի համարձակ եմ դարձել, մեկ էլ սկսել եմ վերջապես հասկանալ, որ ամեն ինչ չի կարելի էլի սրտին էտքան մոտ ընդունել, ոնց որ ես էի սովորաբար անում Էս վեցամսյակում ավելի կյանքակեր եմ եղել ու ավելի շատ խելառ բաներ եմ արել ու անելու եմ, քան նախորդ վեցամսյակում էր

Մեկ էլ մի բան կա, որ նույնն ա մնացել աչքիս… բայց դա չեմ ասի…

[Հարդ]

Իմ մոտ էլ չսիահարվածության պրոբլեմը... էս իմ առաջին 6 ամիսն ա, որ սիրահարած չեմ... ախր մի տեսակ անհետաքրքիր ա էս 6 ամիսը...

[Աբելյան]

Վերջի 6 ամիսն էլ պրծավ: Լրիվ սուսուփուս: Ասեի, որ էս 6 ամիսները հագեցած էին, հետաքրքիր էին, սխալ կլներ: Անցած 2 6-ամսյակները զզվելի էին, բայց գոնե հետաքրքիր էին: Իսկ էս մեկը ոչ մի հետաքրքիր, ոչ մի նոր բան չբերեց… Ինչքան վատ կա, խորանում ա, ինչքան լավ չկա, կորում ա: Շատ բանի վրա գիծ եմ քաշել, շատ բանից ձեռ եմ քաշել: Շատ բան փոխելու կարիք կա, էն էլ ամեն ինչի վերջը կոտրած տաշտակն ա: Միակ լավ հուշը կապված ա Կիրովականի հետ` իրանից բխող բոլոր հետևանքներով: Կիրովականում ապրած տարիներից էլ գոհ չեմ եղել մեղմ ասած, բայց ինչ օրի պտի ըլնի մարդ, որ երանի տա էդ վախտերին: Դե, ընդհանուր առմամբ մի տարբերություն կա` էդ վախտ փոքր եմ եղել, աչքերս շատ բան չեն տեսել:
Վերջի 6 ամսվա դրությամբ վրես ազդել են.
1. Ձմեռվա ձյունը (մեկ չի գալի, մեկ էլ գալիս ա մի օրում ցեխ ա դառնում),
2. Անձրևը (պարապ ա մնացել, օրը քանի ժամ գալիս ա, մեկ գիշերն ա զզվցնում, մեկ ցերեկը),
3. Իմ "նոր" կերպարը (հզոր, իմաստուն, ինքն իրա մասին մտածող, խմող, 2 ամիսը մեկ մի քանի մուխ ծխող, գիշերները 3-ին քնող, առավոտները 12-ին զարթնող),
4. Հայ ազգը (իրա տխմար մտածելակերպով ու ամեն ինչի վրա աչք փակելով),
5. Հայաստան աշխարհը (լրիվ Աբու Լալա-Մահարիի մեջի նկարագրված ամեն ինչով, իրա "մեծ պոռնիկ" մայրաքաղաքով ու էդ պոռնիկից վիժված որոշ պտուղներով):
Բայց թե գիտեմ, որ երկու 6-ամսյակ հետո, բանակի շեմին, կարոտով եմ հիշելու էս վերջի 6 ամիսները:

[Աբելյան]

Վերջի 6-ամսյակը հերթական ամենաապուշ վեցամսյակն էր: Վերջնականապես կորավ համարյա ամեն ինչ: Հետաքրքրություններ, աշխատասիրություն, հույսեր, ապագա: Կորցրեցի ընկերներիս 99 տոկոսին: Իրանց 99 տոկոսն էլ` ինձ: Ջանդամ: Կորցնելու բան էլ չկա: 2014-ի Նոր Տարին առջևում ա:

[VisTolog]

Վերջին վեց ամսյակն ավելի հետաքրքիր էր քան նախորդը: Գտնվեց շատ բան: Հետաքրքրություններ, նոր ու ուրիշ աշխատանքի նկատմամբ հետաքրքրություն, հույսեր, ապագա: Ընկերներիս թիվը 99%-ով ավելացավ: Կորցնելու հավես չունեմ, ամեն ինչ դեռ առջևում է:

[Freeman]

Նախորդ վեց ամիսը հույսերով ու սպասելիքներով էին լցված, իսկ էս մեկում էդ հույսերը հերթով փշրվեցին : Ամեն ինչ դեռ առջու՞մ է , հիշեմ, վեց ամիս հետո գամ ու գրեմ, դրանք էս վեց ամիսներից էլ վատ անցան
Չնայած էլի նոր ծանոթություններ/ընկերներ

[John]

Հոկտեմբերի 13 2008 - ապրիլի 13 2009 . . . Կյանքում 1ին անգամ, նայելով աղջկա աչքերի մեջ, խոսեցի զգացմունքներիս մասին . . . Հետո 1ին ժամադրություն, հետո 2րդ (!!!) ժամադրություն, հետո մերժում' 'մոտակա տարիներին . . . Բլա-բլա . . .': Էդ տարիներն օրերի պես անցան' 14 օր անց նա դարձավ մի 'տղայի' ընկերուհին . . . Խորը հիասթափություն . . . Բայց նաև աբիժնիկության ոչ մի դրսևորում' մեծավարի նայեցի հարցին' սխալվել էի ուղղակի . . . Թեթև տարա զարմանալիորեն . . . Էլ ինչ ա եղել . . . Շատ բան չի եղել' 1ին լիքվիդ, 2րդ լիքվիդ, 3րդ . . .
Հ.Գ.
Ու՞մ ա անձնական հոգեբան պետք, ձեն հանեք, մանավանդ դու . . .

Ախպեր կատակը մի կողմ, բայց լավն էի էլի :Դ Արամը ասում էր «Ապե կպցրու դրա մռութին, քեզնից թաքուն մոտիկցել ա սիրածդ աղջկան»
«Ապե պետք չի, քֆուր, բարի բախտ իրանց...............

Վերջին վեց ամսում... բանակից զորացրվեցի, համալսարանում վերականգնվեցի, աշխատում եմ, սկսել եմ մի ուրիշ կարգի ամեն ինչին նայել՝ լավ իմաստով, մի՜ քիչ բան ա պակասում, ժամանակի հարց է

[Էլիզե]

Վերջին վեց ամսում....

Ոչ մասնագիտական խորը գիտելիքներ ձեռք բերեցի:
Հասկացա, որ "ընկերություն" ասվածը շատ հարաբերական է:
Օրվաս գրաֆիկը էնքան խտացրեցի, որ հիմա տնեցիքին կարոտում եմ:
Սիրեցի կյանքը առանց "բայց"-երի, "եթե"-ների, "երանի"-ների…

[Lusinamara]

Վերջին կիսամյակում

Ունեցա բազում նահանջի և առաջընթացի պահեր, բայց կարողացա «ատամներով պահել» ամենակարևորը համարվողը…
Զգացի քսանամյակի բերկրանքն ու թշվառությունը. հասկացա, որ վերջին զրոն հանեն, ես ավելի ԵՍ կլինեմ՝ իմ էության թոթով Լուսի հաշվին…
Կորցրեցի այն, ինչը երբեք էլ իմը չէր… ու ա՛յս գիտակցմանը հասնելն է պահում 20-իս 0-ն:

[Arpine]

Երևի երբեք էսքան լիարժեք չեմ ապրել ինչքան վերջին 6 ամսում:
Հարաբերական հանգստից հետո գրաֆիկս մի լավ խտացրի, ուրիշ ձև չէր էլ կարող լինել, ես զզվում եմ ձանձրույթից: Իսկապես ահագին առաջընթաց ունեցա էդ ամենի հետ մեկտեղ, ավելի ճիշտ դրա արդյունքում: Սկսեցի ավելի ակտիվ լինել, ամեն առումով, չնայած խառնվածքս էդքան էլ թույլ չի տալիս, ինչևէ: Լիքը նոր միջավայրերում հայտնվեցի, որոնք ինձ ավելի հարազատ են, լիքը նոր ընկերներ ունեցա որոնք գոնե ինձ նման են մտածում, նույն արժեներն ունենք և այլն: Հասկացա, որ ինչ որ ժամանակ զուտ երազանք եղած կրթություն արտասահմանումը սարերի հետևում չէ, որովհետև ցանկությունը հզոր ուժ է: Կամ էլ նպատակը արդարացնում է միջոցները: Սկսեցի լուրջ ընդունել <ասա ով է ընկերդ ասեմ ով ես դու> -ն ու չշփվել բացասական, ինձ հետ անհամատեղելի մարդկանց հետ: Ու էսպես շարունակ... ու ամենակարևորը նաև նա է, որ մարդիկ, ովքեր ինձ համար քիչ թե շատ կարևոր են արտահայտվում են էդ ամենի մասին, ու դա կարևոր է:
Օրերը շատ արագ են անցնում, ամբոցջ օրը վազելով, ուշանալով, ինձ ասում են խառն ես ամբողջ օրը, բայց էդպես չի, ամեն ինչ գրաֆիկով ու պլանավորված է : Միակ բանը որ ցանկացել ու չեմ հասցնում, ֆրանսերենի դասընթցներն են, դա էլ հետո, անպայման;













Հ.Գ. Ու մի բան էլ ընտանիքիս շատ եմ սիրում, իրենք շատ բան են անում ինձ համար, միայն վերաբերմունքը, միայն ազատ մտածելը լիքը բան է ինձ համար
Հ.Հ.Գ. Ինչպես ամեն կիսամյակի վերջում էլի սովորելս չի գալիս, ինձ համար էլ շատ դժվար է ստիպելով ինչ որ բաներ անել:/

[StrangeLittleGirl]

Էս ինչ լավ թեմա ա Շնորհակալություն ակտիվացնելու համար:

Հետաքրքրության համար նայեցի, տեսնեմ՝ տարիների ընթացքում ես ինչ եմ գրել, ու ինձ մի այլ կարգի բացեց

Ինչու՞ վարվել այդպես, եթե ես գիտեմ ավելի կայուն, մնայուն երջանկության գաղտնիքը

Վերջին վեց ամսում սիրահարվել եմ ու լավ եմ արել
Համ էլ ահագին փոխվել եմ, բայց Ակումբի անդամները դա չեն զգա, որովհետև մինչ այդ ինձ կարգին չէին էլ ճանաչում:

Վերջին վեց ամսվա ընթացքում գերազանց կյանք եմ ապրել՝ զգալով, թե ինչ դեմք եմ ես ընդհանրապես:

Էս վերջին վեց ամիսներն ահավոր կարևոր ամիսներ էին ինձ համար: Նենց անդուր ձևի, մի տեսակ մեծացա: Սաղ մանկական երազանքներս էլ իրականություն դարձան: Ու չսիրահարվեցի

[Նիկեա]

Վերջին վեց ամսում ես արել եմ էնքան գժություն որ կհերիքեր մի երկու տարի:Ուրեմն քնել եմ բաց երկնքի տակ,կերել եմ ընկերներիս,ուսուցիչներիս,բարեկամներիս նեռվերը:
Հետո էս վերջին վեց ամսում ահագին նոր գաղափարներ ծնվեցին:
Հա,մեկել ընկերուհուս հետ լիքը գրազ եկա ու ամեն անգամ հաղթեցի:Որպես պարտված ինքը պարտավորվում էր քսան օրում սիրահարվել:Դեռ ութ օր կա բայց ինքը հլը չի սիրահարվել:Չգիտեմ ինչով օգնեմ: