Մեր էսօրվա դժբախտություններից մեկն էլ էն ա, որ գեղացի-գռեհիկները չեն իմանում ոնց նորմալ օգտագործեն սփյուռքի պոտենցիալը: Փոխարենը դրած քյալ ախպար են ման գալիս, որ քցեն. Հայաստանում էլ քցելու բան չի մնացել:
Մեֆ ապեր, ունեցած ու էս պահին եղած պոտենցիալը չտեսնելն ու չօգտագործեը աններելի շռայլություն ու հիմարություն ա մեր երկրի համար: Նույնպիսի հիմարություն ա, ինչպես չեղած ու հորինված Արյա նախապապերին արձաններ կանգնեցնելը, էն ժամանակ, երբ քամակներս չորս կողմից բաց ա:
Էջանիշներ