Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Lion (23.03.2012)
Ես այդպես չեմ կարծում: Վասակին կարելի է վերագրել բարոյական վատ արժեքներ, բայց ոչ դիվանագիտական ու մանավանդ հեշտ վերահսկվող անվանել: Նրան նույնիսկ չկարողացան վերահսկել, երբ երկու որդիներին պատանդ էին պահում իրենց մոտ: Եթե իր գործը լավ իմացող դիվանագետ չլիներ այդ պես անվախ ապստամբություն չէր բարձրացնի Հայաստանում:
Իսկ դիվանագիտական հաջողություններ ունեցել է, երբ կործանել է իր հորեղբորը ու տիրացել Սյունաց նախարարական գահին, հետո Վրաց մարզպան է եղել ու քանի որ նրա աշխատանքից գոհ են եղել, պաշտոնը բարձրացրել ու Հայող մարզպան են նշանակել: Նպատակ չունեմ պաշտպանելու Վասակի բարոյական կերպարը, բայց նա այդ պահին, իմ խորին համոզմամբ եղել է Հայաստանի լավագույն դիվանագետը:
Ես չեմ ասել, որ միայն հենց հեշտ վերահսկվելու համար են Վասակին ընտրել, ու քանի որ ինքդ էլ բացառում ես այդ տարբերակը, ապա մնում են մնացածները
Դե եթե ժոպալիզությունն ու օտար շեֆերի աչքին բարձրանալը, սեփական հորեղբորից գահ խլելը լավ դիվանագիտություն է համարվում, ուրեմն` լավ դիվանագետ էր![]()
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Lion (23.03.2012)
Վառձոր ջան, ցավոք բոլոր լավ դիվանագետները, կամ համենայնդեպս դրանց մեծ մասը, վարվում են այնպես, ու մի բան էլ դենը, ինչպես նշել ես քո գրառման մեջ:
Ես երբեք չեմ ասել ու չեմ ասի, որ Վասակ Սյունին ոչ մի աբնարոյական քայլ չի արել և այլն, բայց նրա դիվանագիտական արժանիքները չի կարելի արհամարել: Իսկ որ վերջում պարտվեց, դա էլ բնական բան է: Շատ դիվանագետներ են պարտվու, այդ թվում նաև լավ, փայլուն դիվանագետներ: Շատ կարևոր են հանգամանքները:
Այսօր էլ, եթե շուրջբոլորդ նայես, անշուշտ կգտնես դեպքեր, երբ մարդիկ, այդ թվում նաև դիվանագետներ, շատ ավելի փոքր բաների համար, շատ ավելի բացահայտ պայքարի մեջ են մտնում իրար դեմ:
Varzor (23.03.2012)
Malxas (23.03.2012)
Varzor (23.03.2012)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ