Շատ զգացմունքային էր, մի պահ անգամ 17-րդ դարը պատկերացրի, մինչև կրունկենր ձգվող զգեստներով կանանց, գլուխները փակ և պապայի ու մամայի պայմանավորվածությամբ ստեղծվող ընտանիքներ:
Ես կարծում էի, գոնե Երևանը վաղուց թևակոխել է այդ ժամանակահատվածը, բայց չէ, եթե սենց մտածողներ կան ուրեմն դեռ դոփում ենք տեղում:
Հիմա ասեմ թե ես ոնց եմ մեկնաբանում ու հասկանում Ձեր նկարագրածը:
Կայացած ու խելացի կնոջը բ*զ համարողը ինքնա Բ*Զ ամենամեծ տառերով, իմ շրջապատում շատ կան այդպիսի կանայք ու աղջիկներ, մեկը տենց բան ասի դիակը կփռեմ, էդ առաջին:
Ամուսնալուծված կինը, նամանավանդ այն դեպքում, երբ ինքն է գնացել այդ քայլին ուժեղ է ցակնացած կնոջից,ամենաուժեղ կինն է նա ավելի ուժեղ նրանից, ով չի հանդգնում այդ քայլին գնալ և լացում է վերմակի տակ կուլ տալով ու իմանալով ամուսնու կեղտերի մասին, հաաաաա հեսա կասեք ընտանիքնա պահում, հաաաաաա, թող պահի պահի, բալքի վերջում Նոբելյան մրցանակ կտան: Լավ էլի, մի հատ նայեք մեր շուրջը... ես երկրորդ:
Ամուսնալուծված տղամարդը հեչ էլ ազատ չի, ու եթե նրա կողքի կինը խելացի լինի ու Ձեր ասած հաշվարկն իմանա, անպայման կիմանա ու կպարզի ով է իր կողքի տղամարդը, հենց դրանում է այդ հաշվարկը, որին դեմ չեմ, իհարկե խելացի կինը միշտ էլ պիտի հաշվարկ անի, քանզի կանայք զգացմունքային են և ավելի ծանր են տանում կորուստը, տղամարդը կարող է ընկերանալ օղու հետ և ցավը խեղդել օղիյով կամ մի գիշերային թիթեռնիկով, բայց կինը ավելի ինքնամփոփ է տանում այդ երևույթները...
Էջանիշներ