Խնդիրը քարթիջի ռեսուրսը "ջարդելու" մեջ չի, այլ նրանում, որ տվյալ պրինտերների տոներն է թանկ, ինչպպես նաև քարթրիջի նորոգումը (սելենային և մագնիսական թմբուկ, կարատրոն և այլն) ու բացի այդ, քանի որ շատ տարածված չեն, և հայտնի չէ, թե մի 2 տարի հետո Երևանում կգտնվեի արդյոք այդ քարթրիջների բաղադրամասերը կամ էլ տոները:
Սամսունգը վատը չի, բավականին արագագործ է ու "անթափոն" օգտագործում է տոները, սակայն արդեն 2-րդ լիցքավորումից հետո պիտի սելենային թմբուկ փոխվի, ճիշտն ասած չգիտեմ հիմա դրանց գները ոնց են, որովհետև մոդելը բավականին հին է` արդեն stock տարբերակներ էլ դժվար է ճարել: Դրա քարթրիջը չիպ չունի` լիցքավորի որքան ուզում ես:
Իսկ Զիրոքս ֆազերի լիցքավորումը մոտ 50%-ով ավելի թանկ է նստում` առանց չիպը փոխելու (ուղղկի չիպի կոնտակտները սկոչով կպցնում ես ու վերջ), քան նույն ծավալի HP-Canon քարթիջներինը: Բացի այդ շատ կամակոր պրինտեր է` ահավոր զգայուն խոնավության ու թղթի որակի նկատմամբ: Մեկ էլ մի հատ տհաճ հատկություն ունի` խոնավությունը կոնդենսացնում է քարթրիջի մեջ, որի հետևանքով շատ հաճախ տոները քարանում է:
Բայց դե ճիշտ ես ասում` դրանցից էժան լազերայիններ չկան խանութներում: Արդեն պարզ է, թե ինչու են էժան
Իսկ եթե դրանց փոխարեն մի հատ օգտագործած "հանրահայտ" HP կամ Canon պրինտեր գնես? համ ավելի էժան կնստի, համ էլ հետագա սպասարկումը նորմալ կլինի: Սովորաբար այդպիսի ապրանք վաճառող սպասարկման կետերը պրինտերն "տեր են կանգնում" հետագա տարիներին:
0david0-ի խոսքերից
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Մեջբերել
Էջանիշներ