Բանակում

[Lion]

Լավ, ոնց անենք, որ էս խայտառակության թարգը տան? Էն մի հատ ապուշ կերպար կա, է, որ հա ասումա, որ. "Ինքը քյալ չի" - էդ մանկամիտ ու ապուշ կերպարը լրիվ ներվերի դեղա - ոնց որ դեբիլ լինեն: Նայում ես ու վախենում, որ, եթե հանկարծ իրոք բանակում սենց դեբիլ ու քյալ կերպարներ կլինեն (մեկը չէ, երկուսը չէ` սաղն են տենց), կռվի ժամանակ ով պիտի կռվի?

[VisTolog]

Լավ, ոնց անենք, որ էս խայտառակության թարգը տան? Էն մի հատ ապուշ կերպար կա, է, որ հա ասումա, որ. "Ինքը քյալ չի" - էդ մանկամիտ ու ապուշ կերպարը լրիվ ներվերի դեղա - ոնց որ դեբիլ լինեն: Նայում ես ու վախենում, որ, եթե հանկարծ իրոք բանակում սենց դեբիլ ու քյալ կերպարներ կլինեն (մեկը չէ, երկուսը չէ` սաղն են տենց), կռվի ժամանակ ով պիտի կռվի?

Այ Լիոն ջան, հազիվ թեման քնած էր, խի՞ նորից արթնացրիր:


http://www.akumb.am/misc.php?do=whoposted&t=49878

[Lion]

Ախր, ապեր, անտանելիա - ուր կորեմ ես էդ սերիալից??

[VisTolog]

Ախր, ապեր, անտանելիա - ուր կորեմ ես էդ սերիալից??

Տունը ստիպու՞մ են նայել:

[Lion]

Նայում են... ու ես ստիպված լսում եմ

[VisTolog]

Նայում են... ու ես ստիպված լսում եմ

Ուզու՞մ ես խոսել այդ մասին:

[Lion]

Չէ, չեմ ուզում: Ուզում եմ այդ սերիալը չլինի

[Չամիչ]

Ախր, ապեր, անտանելիա - ուր կորեմ ես էդ սերիալից??

Օօօօօ նի կորասոն.....Եթե բոլոր հումորային ֆիլմերը ստեղծելիս առաջնորդվեին քո քարոզած դաստիարակչական սկզունքով ապա ոչ՝ Լյուի Դե Ֆյունեսի, ոչ՝ Պիեռ Ռիշառի, ոչ՝ Միստր Բինի կերտած հումորային կերպարները չէին լինի: Կյանքը մենակ դաստիարակչություն չի, կյանքը մենակ մի գույն չի: Ամեն ինչ մեկ գույնի մեջ ես տեսնում, մեզ էլ համոզում ես թե ինչի՞ կյանքը իմ ընտրած գույնով չեք ընկալում: Բանակում սերիալը ֆիլմ ա, որը իր մեջ ներառում ա եւ դաստիարակչական եւ հումորային տարրեր: Հումորը ստեղծագործական ոլորտա, իսկ դու լրիվ զրկում ես մարդկանց՝ ազատ ստեղծագործելու իրավունքից, մինչեռ էտ մարդիկ ոչ մի սահման չեն անցել, այլանդակ, ցենզուրայից դուրս հումոր թույլ չեն տալիս, ամեն ինչ արվում ա մաքսիմալ ճաշակով, համով հոտով: Թող ամեն մարդ հումորի ոլորտում ճաշակ թելադրելուց առաջ իրեն հարց տա, ունի՞ հումորի զգացում կոչվածը թե՞ ոչ:

Ինչի ե՞ս ավելորդ կյանքը դառնացնում: Քիչ ե՞ն կյանքում դառնությունները:

[Lion]

Հա, բայց էդ սերիալում ինչ դաստիարակչական բան կա? Կամ էդ երբ դաստիարակչական սերիալ ստեղծեցին մեր բանակի մասին, որ հիմա էլ անցել են էս խողկատակությանը?

[Չամիչ]

Հա, բայց էդ սերիալում ինչ դաստիարակչական բան կա? Կամ էդ երբ դաստիարակչական սերիալ ստեղծեցին մեր բանակի մասին, որ հիմա էլ անցել են էս խողկատակությանը?

Որ ուշադիր նայես, կնկատես: Ըդնունենք թե չկա, տվալ սերիալը ի՞նչ կապ ունի, էս սերիալը հումորային շեշտադրում ունի, եւ իր առաջ դրած խնդիրը ճաշակով, համով հոտով կատարում ա, ուրիշ բան, երբ մարդը այն պարզապես չի ընկալում: Ի դեպ, բոլոր մարդիկ պարտավոր չեն օժտված լինել հումորի զգացումով, հումորի ոլորտում ստեղծագործողները պարտավոր չեն իրենց հումորը բացատրել, հումորը չեն բացատրում, հումորը կամ զգում են կամ ոչ:

[Չամիչ]

Lion ջան, այ ախպերնյակ թուլացի, էս օր կանք, իսկ վաղը՝ դեռ պարզ չի:

[Նետ]

Հա, բայց էդ սերիալում ինչ դաստիարակչական բան կա? Կամ էդ երբ դաստիարակչական սերիալ ստեղծեցին մեր բանակի մասին, որ հիմա էլ անցել են էս խողկատակությանը?

Կա Լիոն ջան։Շատ կա։Ապագա զինվորը որոշակի պատկերացում է կազմում իր իրավունքների ու պարտավորությունների մասին։
Ապագաՙչաստ նայողը՚ իր մեջ կերպար է կերտում. որ ամեն ինչ պետք չէ ծեծ ու ջարդի միջոցով լուծվի։
Ապագա զորամասի հրամանատարը ֆիլմից հոգատարություն է սովորում։
Փնովվում է ՙ գործ տվողությունը՚...
և այս ամենը ներկայացվում է նուրբ հումորով ու անսպառ ստեղծագործական նորություններով։Բնական է որ կլինեն որոշակի թերություններ. ինձ օրինակ դուր չի գալիս որ զորամասի ՙլավ տղեքը՚ երկուսն էլ Գյումրեցի են։Բայց ես դրան. քեզ պես ցավագին չեմ նայում։

[Չամիչ]

ինձ օրինակ դուր չի գալիս որ զորամասի ՙլավ տղեքը՚ երկուսն էլ Գյումրեցի են։Բայց ես դրան. քեզ պես ցավագին չեմ նայում։

Ի՞նչ առումով, որ գյումրեցիների գովքն ե՞ն տանում, թե՞ հակառակը, ամեն դեպում, զեմլյագներս երկուսն էլ լավ խաղան գը

[Ապե Ջան]

Հա, բայց էդ սերիալում ինչ դաստիարակչական բան կա? Կամ էդ երբ դաստիարակչական սերիալ ստեղծեցին մեր բանակի մասին, որ հիմա էլ անցել են էս խողկատակությանը?

Մինասը հարցերը չի լուծում խփելով, ջարդելով: Երեխան նայում ա դա, տեսնում ա ու սովորում, թե ոնցա՞ պետք այդպիսի հարցերը կարգավորել:
Շատ օրինակներ կան, բայց երևի գրելու կարիք չկա:

Ինչ վերաբերում է սերիալին, ապա պիտի ասեմ, որ միայն Հաբարձումի ու Մխոի կերպարներն էլ հերիք լինեն, որպեսզի ֆիլմը հետաքքրությամբ դիտեմ:
Ու նաև, օրինակ՝ Մխոի ճշտի դասերը: Ինչքան էլ այն հումորային է, միևնույն է, այն իր մեջ դաստիրակչկան տարր է պարունակում:

Լիոն ջան ահռելի մեծ ժամանակահատված չէ այդ 30 րոպեն, ուղղակի կարելի սենյակի դուռը փակել, հելնել պատժգամբ ծխելու, կամ էլ տեսնել բեսեդկում ի՞նչ կա: Հիմա ստեղ ոչ մեկ ոչ մի հարցով քեզ օգտակար լինել չի կարող ցավոք սրտի:

[Ապե Ջան]

Ի դեպ էս էլ ասեմ: Կապիտանը ահավոր վատ ա խաղում…