Սրբության չափանիշները

[Շինարար]

...բայց ո՞նց կարա երկրացին Սուրբ կոչվի... դաժե Հռոմի Պապը

դե եթե բառի իմաստին նայենք, նշանակում ա «մաքուր», այսինքն՝ սուրբ մարդը մաքուր մարդն ա, մնում ա՝ էդպիսին գտնել, ինձ թվում ա՝ յուրաքանչյուրիս սրտում կան միայն մեզ համար էդպիսի մարդիկ, բայց ամեն դեպքում երևի չարժե երկրպագել՝ բառի կրոնական իմաստով

[հովարս]

Եկեղեցին չի՞ Աստծո խոսքը երկրացիներին հասցնողը: Մենք ո՞նց իմանանք X պոտենցիալ սուրբը Աստծո կամքին հնազադնվել ա, թե՞ չէ: Էտ պոտենցիալ սուրբն էլ մեր բոլորրի նման երկրացի պիտի եղած լինի: Դրա համար սպասում ենք, որ երկրի վրա գտնվող եկեղեցին մեզ ասի, ասենք Բենեդիկտոսը սուրբ ա, իսկ Ալեքսանդրոսը չէ: Կամ գոնե մինչև հիմա սենց ա եղել: Կարո՞ղ ա էս վերջերս փոխել են սրբերին որոշելու ձևը, ես տեղյակ չեմ::

Նախ Երկրացի ասելով նկատի ունեի այս թեմայի հեղինակին՝ Erkrazi:
Թե Xը սուրբ է թե չէ, հնազանդվել է թէ ոչ, դա քեզ ինչ է տալու, ի՞նչ է դրանից փոխվելու քո կյանքում:

Կաթոլիկ եկեղեցուն դնենք մի կողմ, վերցնենք մեր հարազատ եկեղեցին. մի կիլոմետր սուրբ էլ մենք ունենք: Ո՞նց ա որոշվել, որ սրանք բոլորը Աստծո կամքն են կատարել: Կամ հնարավո՞ր ա, որ կան Աստծո կամքը կատարած ահագին մարդիկ, որոնցից տեղյակ չենք ու սրբերի ոչ մի ցուցակի մեջ չեն մտնում

Թե ո՞նց է որոշում եկեղեցին ով է սուրբ, օրինակ բերեմ. Աստվածաշնչում գրված է, «Աստված ամբարտավաններին հակառակ է մնում, բայց խոնարհներին շնորհ է տալիս», այսինքն՝ սուրբերը իրենց կյանքով ու գործերով ապացուցել են իրենց Աստվածահաճո լինելը:
Ապրիր նրանց հետ և կիմանաս թե ոնց են որոշվում:

Դուք ովքե՞ր եք, ու քանի՞ հոգի եք:

Կոնկրետ ես քրիստոնյա եմ և ՀԱԵ-ի անդամ, կարծում եմ շատ ենք:

[Տրիբուն]

Թե ո՞նց է որոշում եկեղեցին ով է սուրբ, օրինակ բերեմ. Աստվածաշնչում գրված է, «Աստված ամբարտավաններին հակառակ է մնում, բայց խոնարհներին շնորհ է տալիս», այսինքն՝ սուրբերը իրենց կյանքով ու գործերով ապացուցել են իրենց Աստվածահաճո լինելը:
Ապրիր նրանց հետ և կիմանաս թե ոնց են որոշվում:

Մահաթմա Գանդին օրինակ սուրբ ա, թե՞ չէ:

[Erkrazi]

Էս թեմայի իմաստը դեռ լավ չեմ հասկացել, բայց եթե քրիստոնյաներին, մուսուլմաններին, սրբերին, միակ Աստծուն ու սրբության չափանիշները խառնել ենք իրար ու արդեն աջաբ սանդալ ենք սարքել, ուրմեն իմացած լինենք, որ միակ Աստծո երկրի վրա ներկայացուցիչներից մեկը՝ կաթոլիկ եկեղիցին, իրա սրբերի անվերջանալի շարքում կիլոմետրով հոմոսեքսուալ, պեդոֆիլ ու սադիստ ունի: Էլ չենք խոսում անհասկանալի սրբերի մասին, որոնք հեթանոսկան աստվածներից ոչ մի բանով չեն տարբերվում. հովանավորում են մարդկային գործունեության ինչ-որ ոլորտներ, ու իրենց նվիրված հատուկ աղոթքներ ունեն: Որոշ երկրներում, հատկապես Լատինական Ամերիկայում, սրբերին զոհեր է ենլ մատուցում:

Մի հատ պատահական սուրբ եմ ընտրել, Հովսեփ Կուպերտինացի: Էս տղուն սրբերի շարքն են դասել 1767 թվականին: Ու ինքը հովանավորում է օդաչուներին, տիեզերագնացներին, պարաշյուտիստներին ..... 1767 թվից Այ սենց մի հատ հեռատես կաթոլիկ եկեղեցի:

Ես կխնդրեի չխառնել Ասծուն եկեղեցու հետ, դրանք բոլորովին տարբեր բաներ են:Աստված էություն է, իուկ եկեղեցում խունկ են վարում, կամ ել ջուր ցանում:Մարդիկ կան, որ կայֆ են ստանում դրանից, մանավանդ նրանք, ով չի հասկանում:Դիտեք Լունգինի "Օստրով" ֆիլմը, եթե դժվար չի և կըմբրնեք թե ինչ է իսկակն հավատը:
Ինձ համար, իսկականից սուրբ է Դնիել Բեկ-Փիրումյանը, որը ազգի համար օրհասական պահին' Սարդարապատի ճակատամարտի սկզբում; հրաժարվել է իր տրայի կյանքը փրկրլուց(երիտասարդները տաքացել են ժամանակից շուտ և ընկել շրջապատման մեջ) , թեև ինքը ճակատամարտի հրամանատարն էր և ցանկացած պահի կարող էր հրաման արձակել և հանել անակընկնկալ հարվածի և հաղթանակի համար նախատեսված հեծյալ գունդը:Այս արարքի համեմատ, Աբրահամի Իսահակին հանուն հավատի մորթելու փորձը, անբացատրելի հիմարություն է թվում:

[Տրիբուն]

Ես կխնդրեի չխառնել Ասծուն եկեղեցու հետ, դրանք բոլորովին տարբեր բաներ են:Աստված էություն է, իուկ եկեղեցում խունկ են վարում, կամ ել ջուր ցանում:Մարդիկ կան, որ կայֆ են ստանում դրանից, մանավանդ նրանք, ով չի հասկանում:Դիտեք Լունգինի "Օստրով" ֆիլմը, եթե դժվար չի և կըմբրնեք թե ինչ է իսկակն հավատը:
Ինձ համար, իսկականից սուրբ է Դնիել Բեկ-Փիրումյանը, որը ազգի համար օրհասական պահին' Սարդարապատի ճակատամարտի սկզբում; հրաժարվել է իր տրայի կյանքը փրկրլուց(երիտասարդները տաքացել են ժամանակից շուտ և ընկել շրջապատման մեջ) , թեև ինքը ճակատամարտի հրամանատարն էր և ցանկացած պահի կարող էր հրաման արձակել և հանել անակընկնկալ հարվածի և հաղթանակի համար նախատեսված հեծյալ գունդը:Այս արարքի համեմատ, Աբրահամի Իսահակին հանուն հավատի մորթելու փորձը, անբացատրելի հիմարություն է թվում:

Լավ, մոտավորապես ուզում ենք արդեն հասկանալ մտքիդ թռիչքը: Կեցցե՛ սուրբ Դանիելբեկը: Բան չունեմ ասելու, արարքն իրոք հերոսական ա եղել: Իսկ, թե որքանով սուրբ, չեմ կարող ասել:

Բայց հիմա նույն հարցը քեզ տամ - Մահաթմա Գանդին սուրբ ա, թե՞ չէ: Սարդարապատի ճակատամարտին չի մասնակցել:

[Erkrazi]

Լավ, մոտավորապես ուզում ենք արդեն հասկանալ մտքիդ թռիչքը: Կեցցե՛ սուրբ Դանիելբեկը: Բան չունեմ ասելու, արարքն իրոք հերոսական ա եղել: Իսկ, թե որքանով սուրբ, չեմ կարող ասել:

Բայց հիմա նույն հարցը քեզ տամ - Մահաթմա Գանդին սուրբ ա, թե՞ չէ: Սարդարապատի ճակատամարտին չի մասնակցել:

Ես հնդիկ չեմ, իսկ Մահաթմա Գանդին, համամարդկային չափանիշներոի տեսանկյունից ընդամենը անվանի հնդիկ է:

[Տրիբուն]

Ես հնդիկ չեմ, իսկ Մահաթմա Գանդին, համամարդկային չափանիշներոի տեսանկյունից ընդամենը անվանի հնդիկ է:

Իսկ Բեկ-Փիրումյանը, համամարդկային տեսանկյունից, սուրբ երևի, չէ՞:

Իսկ Հովհաննես Պողոս պապը սուրբ ա, թե՞ չէ:

[հովարս]

Մահաթմա Գանդին օրինակ սուրբ ա, թե՞ չէ:

Տրիբուն ջան, որպեսզի աշխարհի բոլր մարդկանց մասին հատ-հատ չխոսենք , խնդրում եմ կարդաս Թուղթ առ Հռովմեացիս 2գլուխը ամբողջությամբ (ավելի կոնկրետ՝ 14-16հ.հ.):

[Erkrazi]

Իսկ Բեկ-Փիրումյանը, համամարդկային տեսանկյունից, սուրբ երևի, չէ՞:

Իսկ Հովհաննես Պողոս պապը սուրբ ա, թե՞ չէ:

Եթե գոյություն ունենար համամարդկային միավոր, պարզապես Երկիր պետություն, որի աոաջին քաղաքացին ես համարում եմ ինձ, ապա հնարավոր էր ընդհանուր ճշմարտության ֆոնի վրա դատողություններ անել մադկանց բարոյական կրեպարի մասին:
Հովհաննես Պողոս երկրորդ պապը, այնքանով է սուրբ, որ քանդեց ԽՍՀՄ-ը, ում դա ձեռ էր տալիս, նրանք էլ սրբացնել են ուզում:

[Տրիբուն]

Տրիբուն ջան, որպեսզի աշխարհի բոլր մարդկանց մասին հատ-հատ չխոսենք , խնդրում եմ կարդաս Թուղթ առ Հռովմեացիս 2գլուխը ամբողջությամբ (ավելի կոնկրետ՝ 14-16հ.հ.):

Էս ինչ մի հատ հանձնարարություն տվեցիր: Եթե բոլոր հարցերի պատասպանները Աստվածաշնչում ուղղակիորեն տրված լինեին, մեր, ու ոչ միայն մեր, բոլոր քննարկումները կդառնային անիմաստ:

[Հայկօ]

Ըհը՜ն, կամաց-կամաց գալիս հասնում ենք ավանդական հարցերին: Գլուխները ո՞ր պատովը տան էն խեղճ մայաները, շումերներն ու աքքադները, որ իրանց օրոք քրիստոնեություն դեռ չկար, ու սրբության չափանիշները դեռ հստակ սահմանված չէին: Ավելին՝ մարդկանց ոչ ոք չէր հուշել, որ սեփական մերձավորին բրոնզե թրով կտոր-կտոր անելը մեղք ա, որկրամոլության ու տռփասիրության մասին դեռ չեմ խոսում: Հա, արիացիներին էլ չմոռանանք (չնայած իրանք մի քիչ ավելի ուշ են ապրել):

[Արէա]

Սուրբ - մեղք չգործած Մարդ. միայն Հիսուս Քրիստոս (իմ կարծիքով, իմ համար)

Ինքս աթեիստ եմ (հուսով եմ ոչ երկար ժամանակով), ու ինձ աթեիստ դարձրել է հենց Հին Կտակարանը, ուրախ կլինեի եթե առաքելական եկեղեցին ընդհանրապես հրաժարվեր Հին Կտակարանից (միայն Երգ Երգոցը կարելի է պահել որպես առանձին արժեք ներկայացնող երկ), փոխարենը Նոր Կտակարանը սկզբից մինչև վերջ սեր է, բոլոր հակասությունները, համոզված եմ, "առաքյալների" ու թարգմանիչների ձեռքի գործն են, իսկ Հիսուսն ինքը ոտքից գլուխ սեր է, ու միակն է ում կարելի է սուրբ համարել (չնայած չեմ բացառում, որ էլի եղել են այդպիսի մարդիկ, ում մասին պարզապես չգիտենք):

[Moonwalker]

Մոդերատորական. թեմայի հեղինակին կխնդրեի կոնկրետացնել քննարկման շրջանակը, այլապես սրբության ու դրա բնորոշիչների շուրջ պտտվում ենք մի քանի կիլոմետր շառավղով: Ու նախորոք զգուշացնեմ Erkrazi-ին, որ քննարկումներին հակամահմեդական ուղղվածություն տալու փորձի դեպքում թեման կփակվի, իսկ արժեքավոր գրառումները կտեղափոխվեն «Կրոն» բաժնի թեմաներից դուրս քննարկումներ թեմա:

[Moonwalker]

Մոդերատորական. թեման հերթական (և հուսով եմ վերջին) անգամ մաքրվել է: Ջնջվել է երկու տասնյակ զրուցարանային ու բաժնի տեսակետից զգալի արժեք չներկայացնող գրառում, իսկ մոտ մեկ տասնյակը տեղափոխվել է «Կրոն» բաժնի թեմաներից դուրս քննարկումներ թեմա: Քննարկումներ հետագա մասնակիցներին զգուշացնում եմ, որ այսուհետ ցանկացած թեմայից դուրս գրառում անկախ բովանդակությունից տուգանվելու է: Հրավիրում եմ ձեր ուշադրությունը առ այն, որ այս թեմայում քննարկման ենթակա հիմնական հարցերն են.

• Ի՞նչ է «սրբությունը». «սրբության» սահմանումը տարբեր կրոնական ուղղությունների տեսակետից:
  
• Ո՞վ է «սուրբ»-ը:
  
• Ի՞նչ բնութագրական հատկանիշներ, առանձնահատկություններ պիտի ունենա «սուրբ»-ը:

Ընդ որում թեմայում ողջունվում է այս և «սրբության» թեմային առընչվող այլ հարցերի համեմատական դիտարկումը տարբեր կրոնական/ոչ կրոնական ուղղությունների տեսանկյունից, սակայն, միաժամանակ ուզում եմ շեշտել, որ այլոց դավանանքի հանդեպ ցանկացած ծաղր պատժվելու է կանոնադրության ողջ խստությամբ:

Հաճելի քննարկումներ:

[Erkrazi]

Մոդերատորական.թեմայի հեղինակին կխնդրեի կոնկրետացնել քննարկման շրջանակը, այլապես սրբության ու դրա բնորոշիչների շուրջ պտտվում ենք մի քանի կիլոմետր շառավղով:

Թեմայի հեղինակը չի մերժում Ձեր խնդրաքը և ստորև բերվող դատողությունների միջոցով փոձում է կոնկրետացնել քննարկման շրջանակը:-----------------

Սկզբից ևետ ասեմ որ դասագրքերոմ բերվող չափանշներըն ու սահմանումները ինձ չեն գոհացնում քանզի անտեսվում է բուն սրբացման պրոցեսը:Ես մեծապես կասկածում եմ թե արդյոք ինքը Քրիստոսը հավատացյալ է երղել? թէ պարզապես որպես իր ժամանակից առաջ անցած անհատ, նոր բարոյականություն է ստերծել և հետևապես հայտնվել սրբացման մեխանիզմի ազդեցության ոլորտում:Ավետարանը իր ստեղծման պահից անըդհատ փոփոխվել է, յուրաքանչյուր հեղինակ յուրովի է մեկնաբանում Փրկիչ Մագարեի կերպարը և դա բնական է:Կարդալով Նոր Կտակարանի հունական տարբերակը, կարելի է հանդիպել տողերի, որտեղ Հիսուսը պարզապես հայհոյում է փադիսեականներ նախնիներին, մոտավորապես նույն կերպ է վարվում իր ելույթներում Վլադիմիր ՈՒլյանով-Լենինը իր քաղաքական հակռակորդների' էսեռների և մենշեվիկների հետ:
Ինչպես հայտնի է ԽՍՀՄ գոյության օրոք, Լենինը համարյա-թե սուրբ էր; մտքերի գիգանտ, ժողովրդների պայծառ ապագայի բեղմնավոր, բարի, համեստ և ճշմարիտ:Այժմ, քանի որ նրա ստեգծած երկիրը քանդվեց, բացահյտվեց նրա սրբի իմիջի և իրական իմիջի տարբերությունը; գերմանական հատուկ ծարայությունների գործակալ, կարիերիս և ուտոպիստ, որը երկիրը հերեղեց արյունով:ինչն է պատճառը իրական մարդու սրբացման? և ինչու տաղանդավոր անհատի վատ կողները սվաղվում են, իսկ լավ գծերը հիպերբոլացվում, կամ էլ հնարվում են նորերը և ինչու տարբեր մենտալիտետի էթնիկական խմբերում, տարբեր որակի սրբեր են ստցվում?
Այս է այն առանցքը, որի շրջանակներում ցանկալի էր շարունակել վիճաբանությունը, որպեսզի հնարավոր լինի ըմբռնել, թե ինչ է պահվաց սրբության պիտակի տակ:Սրբությունը սրբացման մեխանիզմի դրսևորումն է, արդյունքը, օժտված է մարդկանց ներքնաշխհարի վրա պոզիտիվ ազդեցությամբ և հանդիսանում է կրոնական զգացմունքի հանգրվանը:Ինչու կատարյալությունըն ու գեղեցկությունը օժտված են ձգողականությամբ...