Էս թեմայի քննարկումը՞Շինարար-ի խոսքերից
Հաջորդը քննարկում ա լինելու
Էս թեմայի քննարկումը՞Հաջորդը քննարկում ա լինելու
When life gives you lemons, make lemonade
22 էջը քիչ էրԷս թեմայի քննարկումը՞
Չէ, ինչու՞ էս թեմայի, էս նախագծերի, տեսնենք՝ ինչ արինք, ու հետո ինչ անենք, ոնց անենք, ինչու՞ ես զարմանում, ամեն նախագծից հետո էլ ես առաջարկել քննարկել, առաջարկություններով հանդես գալ, լավն ու վատը ասել, ուղղակի սովորաբար պասիվ են եղել:Էս թեմայի քննարկումը՞
Հաա, դրան համաձայն եմ
When life gives you lemons, make lemonade
Բարև՛, ժողովուրդ:
Շնորհակալություն բոլորիդ՝ քննարկումների համար: Առանձնահատուկ շնորհակալություն բոլոր նրանց, ովքեր մատնանշեցին օպուսիս թերություները և դրանք ուղղելու խորհուրդներ տվեցին (Չուկ, Շ, ...). դրանք շատ արժեքավոր էին:
Շնորհակալություն Շ-ին՝ «Ոչխարական», «Ոչխարիադ», «Ոչխարիադա» տարբերակներից ամենահայկականն ընտրելու և վերնագրելու համար:
Հատուկ շնորհակալություն Գալաթեային՝ էգ ոչխարի և այծի հայերեն անվանումները հիշեցնելու համար:
Դեղին քարտ Ռուֆուսին՝ ուրիշի գրածն իրեն վերագրելու միջոցով պատվական հասարակությանը խաբելու համար: Ես էլ միամտաբար հավատում եմ նրա ամեն ասածին:Ժուլիկ:
Օպուսի մասին: Սա իմ առաջին փորձն էր գրականության իմ ամենաչսիրած ժանրում՝ արձակում:Շատ դժվար էր գրելը: Եթե արձակը ստացվում է գրել մի քանի ժամում, ապա այս մեկի վրա ծախսել եմ (իմ հաշվարկներով) 3-4 օր, ուղարկել եմ նախավերջին օրը, եթե չեմ սխալվում: Քիչ եմ աշխատել վրան՝ աշխատանքից հետո երեկոյան, հիմնականում: Ինչպես արդեն գրել եմ, դժգոհ մնացի թե ձևի անկատարությունից, թե հորինվածքի օրիգինալությունից: Երևի միայն հումորն էր, որի նկատմամբ դժգոհություններս մեծ չէին: Եթե էլի որևէ բան գրեմ այս գրական ժանրում, անպայման կաշխատեմ հաշվի առնել հնչած դիտողությունները:
Մի հարց տամ, եթե կարելի է: Տողերի անհամաչափ երկարության մասին խոսվեց: Այդպես չի՞ կարելի: Ես մտածում էի, որ մի միտքն ավարտելուց հետո, հաջորդը կարելի է գրել այլ քանակությամբ վանկերով, միայն թե հանգը բռնի: Համենայն դեպս, երաժշտության մեջ սա կիրառվում է (առավելապես ժամանակակից դասականում): Գրականությունում մովետոն է, հա՞:
Մեկ էլ, Yeghoyan -ին հարց՝ CIB Û ŞAŞ-ն ինչպե՞ս է կարդացվում, «շիբուշա՞շ»:
Il y a un spectacle plus grand que la mer, c'est le ciel; il y a un spectacle plus grand que le ciel, c'est l'intérieur de l'âme. (V. Hugo, Les Misérables)
Ա՜՜՜՜րս, ու՞ր ես, գոնե գմեյլ մտի, շնորհավորեմ:Բարով վայելես հաղթանակդ, աղջիկների սիրտը գրավես հաղթանակովդ: Աչքիս ընդմիջմանդ էիր հազիվ հասցրել-գրել: Լավ կանես, բոլոր թերի մասերը կատարյալ դարձնեիր ու ստեղծագործողի անկյունում դնեիր:
Բոլորին շնորհավոր, Շինարար ջան, քեզ էլ շատ շնորհակալություն: Շնորհակալություն ադմինին, որ դասղեկի դեր տարավ, էդ էլ պետք ա: Մյուս անգամ կսահմանենք մեր սպասելիքները:
Ժող, առաջարկում եմ նոր ստեղծագործական մրցույթ՝ ՀԵՏևՅԱԼ ՄՐՑՈՒՅԹԻ ԸՆԹԱՑՔՆ ԻՄ ԱՉՔԵՐՈՎ
ars83 (13.11.2010)
Այնքան անսովոր ժոնր էր, որ նույնիսկ անունը սխալ եմ գրել: Ուզում էի ասել՝ չափածոյում:Սա իմ առաջին փորձն էր գրականության իմ ամենաչսիրած ժանրում՝ արձակում:
Il y a un spectacle plus grand que la mer, c'est le ciel; il y a un spectacle plus grand que le ciel, c'est l'intérieur de l'âme. (V. Hugo, Les Misérables)
Անսովոր ժոնր է, բայց լավ ժոնր է: Շնորհավոր
Դե դու որ չնկատեիր...Անսովոր ժոնր է, բայց լավ ժոնր է: ՇնորհավորԿարող ա ես հուզվել եմ, դրանից եմ սխալվում (դժվար հավանական ա, իհարկե): Շնորհակալ եմ:
Վերջին խմբագրող՝ ars83: 13.11.2010, 18:34:
Il y a un spectacle plus grand que la mer, c'est le ciel; il y a un spectacle plus grand que le ciel, c'est l'intérieur de l'âme. (V. Hugo, Les Misérables)
Ձայնալար (27.11.2010)
Արս ջան, պարտադիր չի`բոլոր տողերդ հավասար վանկեր ունենան, բայց եթե հիմնականում գրում ես տասը վանկանոց տողերով, հաջորդ տողդ կարող ես անել հինգ կամ յոթ վանկ կամ ութ, մի խոսքով ցանկացած, այդ դեպքում քո մյուս տասը վանկանոց տողերը պետք է ներքին բաժանումներ ունենան, ասենք` երկու հինգվանկանի կեսերի, կամ վեց և չորս վանկանի, ու ասենք եթե հաջորդ տողդ ավարտեցիր վեց վանկով, մի հատ էլ առանձին գրում ես չորսվանկանի տող հետո, ու ներքին երաժշտությունը իրականում պահպանվում է, չնայած բանաստեղծությունը թվացյալ անհավասար տողեր ունի: Չնայած հիմա ով է դրան բանի տեղ դնում, ով ոնց ուզում, տշում է, դրա համար էլ գրածներուն անգիր անել չի լինում: Որպես օրինակ բերեմ ակումբցիների մի ստվար զանգվածի կողմից այդքան ատելի «Քիչ ենք, բայց հայ ենք»-ը: Մենք քիչ ենք, սակայն մեզ հայ են ասում. 10 վանկանի տողեր են, բայց ամեն տողն իր հերթին բաժանվում է՝ 5 վանկանոց հատվածների, որոնցից յուրաքանչյուրն էլ հիմնականում, ոչ միշտ, 2 և 3 վանկանի հատվածների, ու բանաստեղծությունը եռակի անգամ ավելի երաժշտական է դառնում, ավելին, կարճ տողերի բազմաթիվ հնարավորություններ է ունենում հեղինակը.Մի հարց տամ, եթե կարելի է: Տողերի անհամաչափ երկարության մասին խոսվեց: Այդպես չի՞ կարելի: Ես մտածում էի, որ մի միտքն ավարտելուց հետո, հաջորդը կարելի է գրել այլ քանակությամբ վանկերով, միայն թե հանգը բռնի: Համենայն դեպս, երաժշտության մեջ սա կիրառվում է (առավելապես ժամանակակից դասականում): Գրականությունում մովետոն է, հա՞:
Գեղեցիկին՝ 3 վանկ
Բարուն՝ 2 վանկ էս 2 տողն իրար հետ արեցին մի կիսատող
Վսեմին՝ 3 վանկ
Լավին՝ 2 վանկ, ևս մի կիսատող, չորս տողն իրար հետ կազմեցին մի տող, այսինքն, հեղինակը կարողանում է առանձին տողերով շեշտել ինչ-ինչ ասելիքներ, ստեղծագործությունը արտաքինից թվում է՝բանաստեղծական կաղապարները կոտրող, շրջանցող, ասելիքը իբր չափածոյի դոգմատիկ սահմաններից դուրս է հորդել, բայց էդ ամենով մեկտեղ, տպավորությունն ուժգնացել է, իսկ իրականում 2 հինգվանկանոց կիսատողերից կազմված տասը վանկանոց տողերի համամասնությունը չի խախտվել:
Վերջին խմբագրող՝ Շինարար: 13.11.2010, 19:03:
Գիշերը, Մինիստրի անունը տեսա հեղինակների մեջ, մոռացա ինչ պիտի գրեի
Մինիստր ջան, ոնց ասեցի հալալ ա, հաճոլիորեն զարմացած եմ, չէի սպասում, մանավանդ սենց հաջող:
Ինչ վերաբերում է իմ գրածին վերաբերող ձեր գրառումներին, ժող ջան, վերնագրի մասին, ասեմ՝ ամենադժվարն էր: Վերնագիր չկար, Շինարարն ասեց լավ կլինի լինի (ես էլ գիտեմ, որ լավ կլինի լինի, բայց հեչ բան մտքովս չէր անցնում): Ինետում աչքովս ընկավ ինչ-որ տարօրիանկ ֆոնտեր, էն էլ թարգմանությամբ, գտա էդ CIB Û ŞAŞ-ը, ու ինչպես գրել էր ivy-ն թարգմանվում է "заблуждение", ինչ-որ իդիոմների բառարանից էր (չհարցնեք, ես էլ չիդեմ ինչ ա, մենակ էդ բառին նայելով էլ չեմ էլ ուզում իմանամ):
Արս ջան, ճիշտն ասած հարցրեցի մի քանի ազգությամբ եզիների, ասեցին ծանոթ բառ չի, հիմա չիդեմ իրենց լեզվով ա թե չէ, համենայն դեպս ինչքանով կարողացա ճշտել ինտերնետի հնարավորություններից օգտվելով կարդացվում է սիբյուսաս կամ սիբուսաս:
Հետո, առաջին նախադասությունը, էլած-չելած 3 տող էր էլի
Հիմա նախագծի մասին, համաձայն եմ Չուկի այն կարծիքի հետ, որ լուրջ չենք վերաբերվել նախագծին, հնարավոր էր թեկուզ հենց այս իրենից զվարճանք ներկայացնող հոդվածով լուրջ գրական ստեղծագործական աշխատանք ներկայացնել, Չուկի #228 գրառման մեջ նշված երկու կետերին համապատասխան: Հեղինակներից մեկն էլ ես եմ, ես համենայնդեպս փորձել էի, այլ հարց է, եթե ձեզ դուր չեկավ բարի ծերուկի մասին կարդալը կամ ձեզ համար սյուժեի զարգացումն անհետաքրքիր էր: Ես ստեղծագործական որևէ աշխատանք գրելուց բան չեմ հասկանում, երբևէ չեմ գրել, դրանք էլ պատճառ են նման անհաջող աշխատանք ներկայացնելու համար, դրա համար էլ չի ստացվել իմ մոտ: Ինչպես Հայկօն նկատել էր, իմ գրածի մեջ. «ոչ գրոտեսկի թեման էր լրիվ զարգացրած, ոչ էլ՝ լրջի»: Մյուսների ու դրանց թերությունների մասին արդեն շատ են գրել, առանձին չգրեմ: Ոնց Ուլուանան ասեց.
Ակումբում հաստատ կան մարդիկ, որ էս ամեն ինչն ունեն, ու կարող են լուրջ ստեղծագործել:Միայն ոգեշնչվածությունը բավարար չէ լավ ստեղծագործություն գրելու համար, քանի որ բացի ոգեշնչվածությունից, նաև տաղանդ, ժամանակ, գրագիտություն ու գուցե էլի ինչ-որ բաներ են պետք:
Հա, վերջը, Արս ջան, շնորհավոր, ապրես, արժանի հաղթանակ էր, թերություններով հանդերձ իրոք լավն էր, սկզբից համոզված էի Հայկօն ա հեղինակը: Ինչքան հետևել եմ ձեր գրառումներին ավելի շատ իրան էր նման, քան քեզ: Ոնց հասկացանք դու առաջին անգամ էիր չափածո գրում, ու փաստորեն լավ էլ գրում ես: Մի հատ էլ շնորհավոր, ավելի լավերը գրես, մենք էլ կարդանք գնահատնեք տաղանդդ
Մերսիներ Շինարարին, կազմակերպելու, դիմում-բողոքներին պատասխանելու, ու հետո ավելի լավ նախագծեր կազմակերպելու համար: Հետաքրքիր նախագծեր են, թեկուզ չեմ մասնակցում, բայց հետևում եմ բոլորին: Ապրեք բոլորդ էլ, գրող ու մենակ քվեարկող, տաղանդավոր ու նաև անտաղանդ ակումբցիներ ջաներ:
Ու վերջում.
Շին, իսկ միգուցե հիմա դնես, տեսնենք դու ինչ ես գրելԵս գրել էի սոնետ, բայց դե ինձ թույլ չտվեցի խախտում անել ու դնել թեմայում, ափսոս, գլուխգործոցս կորավ այդպես:
Վերջին խմբագրող՝ Yeghoyan: 13.11.2010, 23:43:
Հյունսու պիկի պիկի բում © ԴԿ
ars83 (15.11.2010), ministr (14.11.2010), StrangeLittleGirl (14.11.2010), Նաիրուհի (14.11.2010), Շինարար (14.11.2010)
Արս ջան մտքիս ծերով էլ չէիր անցել
Բրավո
Հ.Գ. Մաման էլ քոնը ամենաշատը հավանեց
Ты или заходи в мою жизнь, или иди куда-нибудь.. стоишь на пороге, а дверь настежь. мне холодно.
ars83 (15.11.2010)
Լավ, ինձ հանձնում եմ....
Շին, իսկ միգուցե հիմա դնես, տեսնենք դու ինչ ես գրել
Հեռախոսային
(սոնետ)
Ալո, ես եմ, ցած չդնես, աղաչում եմ,
Առավոտյան հանդիպեցինք, մոռացե՞լ ես,
Կրպակի մոտ, էսէմէսներս ստացե՞լ ես,
Խնդրում եմ, մի ընդհատիր, երկնչում եմ...
Իսկ իմ ուղեղից պատկերդ չի հեռանում,
Ոչինչ էլ չեմ ուզում, պարզապես ուզում եմ
Ձայնդ լսել, ներիր, փոքր-ինչ հուզվում եմ,
Ի՜նչ է հետս կատարվում, բան չեմ հասկանում:
Արի՝ հանդիպենք, ինձ սխալ մի հասկացիր,
Պարզապես զրուցենք, թե ինչ է լինելու,
Այսպես չեմ կարող, էլ չեմ դիմանում, հասկացիր...
Միայն վայելեմ ներկայությունդ լուսատու,
Ուրիշ ոչինչ պետք չէ, խնդրում եմ, մեղմացիր,
Մի անջատիր, ալո, լսու՞մ ես... տու... տու... տու...
Yeghoyan (14.11.2010)
Ափսոս չդրեցիր
Հա, Բյուր ջանԱփսոս չդրեցիր
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ