Կոմիքսներ

[Ռուֆուս]

Ավելի լավ ա ինձ ասա .cbr-ը ոնց բացեմ:

[Rhayader]

Ավելի լավ ա ինձ ասա .cbr-ը ոնց բացեմ:

Կարդա:

---------- Ավելացվել է՝ 19:33 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 19:13 ----------

Փոքրիկ քնարական շեղումից վերադառնանք մեր ոչխարներին, թու (Ռուֆուս դու էլ, ոչխարներդ էլ շեղեցիք ինձ), ներեցեք, կոմիքսներին:
Նիլ Գեյմանի կոմիքսներից.


The Books of Magic. գրող ու ֆանտաստ Չարլզ դե Լինտը հիշատակել է, որ Ջոան Քեյթլին Ռոուլինգն իր «Հարրի Պոտտերի» գաղափարով հավանաբար ոգեշնչվել է Նիլ Գեյմանի «The Books of Magic» կոմիքսների շարքից: Ես ունեմ բոլոր չորս կանոնական թողարկումները (մնացածի հեղինակն արդեն Գեյմանը չի):


Death: The High Cost of Living. «Sandman»-ի առաջին հատորի վերջին էջի վրա հռետորական հարց է. ի՞նչ կանեիք, եթե մահը ձեր ավագ քույրը լիներ: «Sandman»-ի սփինոֆֆ: Բոլոր երեք թողարկումները+«Death Talks About Life»:


Death: The Time of Your Life. ևս մեկ շարք Մորֆեուսի ավագ քույր Մահվան մասին: Էլի՝ բոլոր երեք թողարկումները:


The Sandman. կոմիքսների տարբեր չարտեր քնի ու երազների աստված Մորֆեուսի մասին պատմող այս աշխատանքը համարում են երբևէ թողարկված կոմիքսների լավագույն շարքը: Ես չարտերին չեմ հավատում, բայց «The Sandman»-ն իսկապես հանճարեղ է: Ունեմ տասներեք հատոր (բոլոր 75 կանոնական թողարկումները+«The Song of Orpheus»):


Harlequin Valentine. գրաֆիկական վեպ՝ հեղինակի համանուն պատմվածքի հիման վրա: Պատմվածքը մտել է «Fragile Things» հավաքածուի մեջ:


Murder Mysteries. գրաֆիկական վեպ՝ հեղինակի համանուն պատմվածքի հիման վրա: Պատմվածքը մտել է «Smoke and Mirrors» հավաքածուի մեջ:

(շարունակելի)

[Rhayader]

Սթիվեն Քինգի «The Dark Tower»-ի շարքից (կոմիքսները՝ Ռոբին Ֆըրթ, Պիտեր Դևիդ).



Այլ կերպ ասած՝ գրեթե բոլորը, բացի չորրորդ շարքի «The Dark Tower: The Sorcerer» նախաբանից, որը երբեք չեմ կարդա՝ Մարտինի նկատմամբ ատելությունից դրդված:

[Rhayader]

Vagabond (Տակեհիկո Ինուե). Էյձի Յոսիկավայի «Մուսասի» վիպակի հիման վրա գրված սայնեն մանգա: Հզոր գործ է: Ունեմ 1-27 համարները պաշտոնական թարգմանությամբ, 28-30 համարները՝ սիրողական թարգմանությամբ (): 31-33 համարներն ընդհանրապես չունեմ:
Շարքը դեռ չի ավարտվել, շարունակում է թողարկվել:


The Horde (Իգոր Բարանկո). ի՞նչ կարող է ծնել ռուսաֆոբ ուկրաինացի հեղինակի ու Վիկիպեդիայի համատեղումը: Լավկրաֆտայի մասշտաբների հասնող բլթ, որում համատեղված են ամեն ինչ. բուդիզմ, տանտրա, այլմոլորակայիններ, մոնղոլական ծագմամբ սովետական դիկտատոր, НКВД, նույնիսկ թաթարական պատերազմում վիրավորված Վլադիկ, Լենին, որը մումիֆիկացիայի արդյունքում Օսիրիս է դարձել, աշխարհում վերջին չեչենը, որը երկնային Չեչնյա է փնտրում Ռերիխ ու կոմունիստական բուդդիզմ
Հա ի՞նչ անենք՝ լրիվ բլթ է: Հեղինակը հավեսով է բլթցրել: Ափսոս՝ ավարտն ավելի լավ կարելի էր անել: Բոլոր երեք թողարկումներն էլ ունեմ:

[Rhayader]

Ժամանակակից կոմիքսներն առաջացել են այսպես կոչված «կոմիքսային ժապավեններից», որոնք հիմնականում թերթերում ու ամսագրերում տպագրվուղ հումորային-ծաղրանկարային նկարաշարեր էին: Երբեմն «ժապավենը» մեկ և ավելի էջ էր զբաղեցնում: Ահա թե ինչ տեսք ունի տիպիք «կոմիքսային ժապավենը».

Առաջին կոմիքսները (այստեղ և այսուհետ, ինչպես նաև ավելի վաղ, «կոմիքս» բառը կիրառվում է «comic book» իմաստով) հայտնվել են ԱՄՆ-ում՝ 1934 թվականին: Նրանք իրենցից ներկայացնում էին կոմիքսային ժապավենների վերատպում՝ առանձին ֆորմատով:
Առաջին «իսկական» ամերիկյան կոմիքսը համարվում է 1933-ի «Famous Funnies: A Carnival of Comics»-ը.

Այն ընդամենը 36-էջանոց թողարկում էր, բայց հիմք դարձավ, որ 1934 թ. հուլիսին տպագրվի Famous Funnies պարբերականի 68-էջանոց առաջին համարը (թվագրվում է՝ #1): Պատկերացրեք. ԱՄՆ, 30-ականներ, Մեծ դեպրեսսիա, ոչ մեկը փող չունի: Ու ընդամենը 10¢ արժեցող կոմիքսներ: Կոմիքսները միանգամից մեծ հաջողություն ունեցան:
Մշակութայնորեն ամերիկյան կոմիքսների ժամանակագրությունը բաժանվում է հինգ շրջանների.

• Նախակոմիքսային կամ պլատինե շրջան
• Ոսկե շրջան
• Արծաթե շրջան
• Բրոնզե շրջան
• Ժամանակակից շրջան

[Rhayader]

Ժամանակակից կոմիքսների բնութագրիչ հատկանիշները (նույն հերոսի տարիներ ձգվող արկածներ, տարբեր կոմիքսների հերոսների կոնֆլիկտներ/համագործակցություն, դրամատիկորեն մեռնող ու տարիներ հետո հարություն առնող հերոսներ և այլն) հասկանալու համար պետք է հաշվի առնել, որ վաղ կոմիքսները լուրջ պարունակություն կամ գրական հիմք չունեին: Հումորային նկարաշարեր, ինչպես արդեն ասել եմ: Բայց հենց այդ, «պլատինե» շրջանում տեղի ունեցավ մի բան, որը փոխեց կոմիքսների դեմքը:
Կոմիքսները միանգամից ուշադրություն գրավեցին նաև քսաներորդ դարի առաջին կեսում ԱՄՆ-ում մեծ տարածում ստացած «weird fiction» գրական ոճի գրողների շրջանում: Ոճը մասնագիտանում էր ֆանտաստիկ/գիտաֆանտաստիկ/սարսափ/դետեկտիվ պատմվածքների ժանրերում: Ու հեղինակները բնավ դեմ չէին իրենց պատմվածքներն ավելի պատկերավոր դարձնել կոմիքսների ֆորմատի մեջ դրանք տեղադրելու միջոցով: Ռոբերտ Հովարդի ստեղծած Կոնանը երկար տարիներ եղել է կոմիքսների ամենահայտնի ու ամենասիրված հերոսներից մեկը (իհարկե, այդ ժամանակ Հովարդն արդեն չկար): Այսպիսով, առաջացավ նաև տպավորիչ պատկերներ նկարող նկարիչների պահանջարկ:
Գրող-նկարիչ զույգը. ահա դասական կոմիքսը ստեղծող ուժը:

Կոմիքսները նաև վերամշակեցին նկարաշարային արտահայտչամիջոցները. այսպես կոչված «baloon»-«փուչիկները»՝ խոսքը փոխանցելու համար.

(վերևից ներքև. խոսք, միտք, բացականչություն արտահայտելու համար նախատեսված «փուչիկ»)
Բայց միայն խոսքերը պատմության ամբողջ մթնոլորտն ու թեժությունն արտահայտելու համար քիչ են: Ի՞նչ է պակասում: BOOM! POW!!! AAARGH! Այո, լրացուցիչ արտահայտչամիջոցներ, ավելի ընդգծված, տարածական, ասես էջի վրայից դուրս թռնող դեպի ընթերցողը: Երեխայությու՞ն է, կասեք: Երևի այդ ժամանակ բոլորն էլ իրենց կարող էին թույլ տալ մի փոքր երեխա լինել: Հետո՝ կոմիքսն էլ դեռ բալիկ էր:
Այս շրջանում էր, որ ձևավորվեց սուպերհերոսի գաղափարը. մարդ, օժտված գերմարդկային ունակություններով, ով օգնում է հասարակ քաղաքացիներին: 1938-ին Ջերրի Սիգլն ու Ջո Շասթրը ստեղծեցին... տադադամ... Սուպերմենին: Ինչը դարձավ կոմիքսների «Ոսկե շրջանի» սկիզբը:

[Ֆրեյա]

Մերսի, շատ օրիգինալ բան էր:

Ես կասեի՝ կոմիկսները դարձել են արվեստ, այնքան են զարգացել ու իսկապես հոյակապ գործեր կան

Բայց առայժմ չի հետաքրքրում: Ես նախընտրում եմ կամ շարժվող նկարներ, կամ մենակ տեքստ...
Ինչ անեմ... ես հին մարդ եմ
Պամիդոռով խփել չկա

[Rhayader]

Մերսի, շատ օրիգինալ բան էր:

Ես կասեի՝ կոմիկսները դարձել են արվեստ, այնքան են զարգացել ու իսկապես հոյակապ գործեր կան

Բայց առայժմ չի հետաքրքրում: Ես նախընտրում եմ կամ շարժվող նկարներ, կամ մենակ տեքստ...
Ինչ անեմ... ես հին մարդ եմ
Պամիդոռով խփել չկա

Տվածս կարդացի՞ր

[AniwaR]

Իսկ ես միշտ էլ նորմալ եմ վերաբերվել: Ճիշտ է՝ մտքովս չի անցել, որ կարելի է ինտերնետից քաշել կարդալ (համ էլ, ինչը որ ճիշտ է, տենց բաների հնարավորությունը էս ինտերնետը ընդամենը էս վերջին մի երկու տարին է, որ (չկա-չկա, առնվազն՝) ինձ տվել է: Մեկ էլ ֆիլմերում էդպիսի դրվագներ հաճախ են պատահում, որ ինչ-որ մեկը կոմիքսների թունդ սիրահար է, հավաքում է, կան հազվադեպ ճարվող, չափազանց թանկ կոմիքսներ և էլի նման զիզի-միզի բաներ. այ դրանք տեսնելուց մի տեսակ հետաքրքրություն էր առաջանում, նույնիսկ նախանձում էի ու ափսոսում, որ էդ հնարավորությունը մեզ մոտ չկա: Բայց, օրինակ, ձեռքս ինչ ընկել է (մասնավորապես՝ «Տանտանի արկածները» ու «Սնուպի»-ն), կարդացել եմ:

[StrangeLittleGirl]

Հա, մոռացա ասել մենք կոմիքսներով լեզու ենք սովորում էդ կոմիքսներին նայում ենք, հետո լսում, հետո կարդում: Պատմությունն էլ հետաքրքիր ա:

[Universe]

Անակնկալ թեմա է: Առաջին անգամ ա, որ լսում, կամ կարդում եմ "ԿՈՄԻՔՍՆԵՐ" , ու հետո չեն ասում
-- Ձեզ հետ էին, Վաչե, Տիկո և Արմուշ....

[Leo Negri]

Էսօր ձեռս ընկավ Ալան Մուրի Նեոնոմիքոնը, դուրս հելած չորս համարից առաջին երեքը:

Ինչ կարելիա ասել` Մուրի ոճին ծանոթ ու այդ ոճը սիրող մարդիկ դժգոհ չեն մնա, ինքը իսկական Մուրա` Լավքրաֆթի մոտիվներով /ահամ, անունից կարելի էր գլխի ընկնել/: Մնացած Մուրի գործերից /Lost Girls-ը չհաշված, իհարկե/ մի քիչ ավելի թունդ ու հակասական են սեքսուալ տեսարանները` Նեոնոմիքոնը հստակ 18+ա, Դագոնի կուլտիստների բիսեքսուալ օրգիան հաստատ թույլ ներվերով մարդկանց բանը չի: Գրաֆիկան տեղը տեղինա, հստակ ու սիրուն: Ինչպես գրեթե միշտ Մուրի մոտ` մի էրկու տեղ հիշատակվումա Քրոուլին:

Ըստ սյուժեի` ԵֆԲիԱյի ագենտները, մի շարք արյունալի ու դաժան մարդասպանություններ բացահայտելով, ռաստ են գալիս Լավքրաֆթի պատմվաքները հիշացնող բաների, ու գնալով պարզում են, որ Լավքրաֆթը գրելա ոչ էդքան երևակայական բաների մասին: Ու դե պատկերացում անգան չունեն, ինչ խորը յոգուրտի մեջ են ընկնելու:

Կարդալը խիստ հետաքրքիր էր, երեք համարը /գումարային 90 կոմիքսային էջ/ դորդուբեշեցի մոտ մի ժամվա մեջ: Անհամբեր սպասում եմ չորրորդ համարի օնլայն դառնալուն:

Խորհուրդ կտամ թե Ալան Մուրի, թե Լավքրաֆթի սիրահարներին: Մնացածի համար քիչմ shocking կարա լինի:

[Հայկօ]

Վերջապես որոշեցի Sandman-ը կարդալ: 300-ից էս կողմ նոր բան չէի կարդացել, կարոտել էի: Լեյբերը ոնց որ թե դանդաղ ա առաջ գնում, տեսնենք՝ Գեյմանը ինչ կասի:

[Մանանա]

էս վերջերս կոմիքսների դասընթացներ էին հայտարարել, ինչ-որ ֆրանսիացիներ էին գալու, դասեր տային...ուզում էի դիմեի, չհասցրեցի, մի օրում պիտի սցենար գրեի ու մի լավ աշխատանք նկարեի... նենց տխրեցի

[Dark RoniN]

Ես առաջ մտածում էի, որ ամբողջ Հայաստանում միակ մարգն եմ,ով կարդում ու սիրում է կոմիքսներ: Առաջին կոմիքսը կարդացել եմ 2005թ-ին: Սկզբից մի քիչ անսովոր էր,քանի որ բացի Սարդ-Մարդուց եւ Իքս-Մարդկանցից ոչ մոկի չէի ճանաչում: Բայց տարիների ընթացքում ամեն ինչ փոխվեց . ես հասկացա,որ իմ կյանքն անհնար է առանց կոմիքսների: Կարդում եմ հիմնականում ՄԱՐՎԵԼ ընկերության կոմիքսները,ունեմ բավականին մեծ կոմիքսների հավաքածու(բոլորը ռուսերեն): Երեւի լսած կլինեք ռուսական ԿՈՄԻՔՍ հրատարաչության (Издательство "Комикс"a_6010d6b8.jpg) մասին,որը,ցավոք սրտի,այլեւս չի արտադրում ՄԱՐՎԵԼ-ի կոմիքսներից:
Գտնելով այս էջը՝ շատ ուրախացա,որովհետեւ չէի պատկերացնում,որ կան ուրիշները(նամանավանդ աղջիկներ),ովքեր հետաքրքրված են կոմիքսներով:
Հ.Գ. Եթե գրանցված եք vkontakte.ru սոցիալական կայքում,միացե՛ք իմ նոր բացված խմբին http://vkontakte.ru/club28987991