Բարևներ բոլորին!
Ես նոր անդամ եմ այս էջում և ուրախ կլինեի ծանոթանալ:
Հանդիպեցի "Հարցազրույց Աստծո հետ" վերնագրին` հետաքրքրեց: Շատ ափսոս, որ վաղուց արդեն դադարել եք խոսել այս մասին: Ստացվում է, որ ԷՆՑՈ-ն ճիշտ էր, "շիզոֆրենիան" երկար չապրե՞ց: Արդյո՞ք դա է ճշմարտությունը...
Իհարկե, Ո'չ:
Ես առաջարկում եմ վերակենդանացնել այս թեման: Սակայն մի առաջարկ ունեմ. եկեք "հարցազրույցը" վերածենք "զրույցի": Ինձ թվում է, Աստծոն ավելի հաճելի կլիներ մասնակցել մեր զրույցին, այլ ոչ թե ինտերվյու տալ:
Այսօր մենք այնպիսի ժամանակներ ենք ապրում, որ ամեն ինչ հնարավոր է: Ինչպես նաև զրույցը Աստծո հետ: Եվ սրա հետ համաձայնվելու համար հարկավոր է ուղղակի քիչ ավելի ուշադիր լինել. ինքդ քո հանդեպ` առաջին հերթին; և երկրորդ` քեզ շրջապատող աշխարհի հանդեպ: Դա բավական է, որպեսզի դու ամենուր գտնես Աստծո պատասխանները քո հարցերին. լրագրի էջի վրա, որն առավոտյան կբերի փոստատարը; ավազաթմբի վրա խաղացող երեխայի աչքերի մեջ; սրճարանում պառավ հավաքարարի փնթփնթոցի մեջ; այն ծաղկավաճառ աղջկա ժպիտի մեջ; այդ քո հենց նոր գնած ծաղկի հոտի մեջ; կողքովդ անցնող ավտոմեքենայի շչակի ձայնի մեջ: Ամենուր: Քանզի, որտե՞ղ է Աստված... Շատ ճիշտ է. ամենուր:
---------- Ավելացվել է՝ 11:07 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 10:50 ----------
Օրինակ, Աստվածաշնչում կան տեղեր, որտեղ Քրիստոս բառացիորեն կրկնում է այն, ինչ նրանից մի քանի հազար տարի առաջ ասել է Բուդդան: Մի՞թե դա նշանակում է, որ Աստվածաշնչի կարիքը չկար: Իհարկե ոչ: ՈՒղղակի, մեր էվոլյուցիոն զարգացման պրոցեսում, ժամանակ առ ժամանակ, մեր Աստծոն Չը-լսելու ունակության շնորհիվ մենք այնքան ենք հեռանում մեր Աստծոց, որ Նա ստիպված կրկնում է Իր ասելիքը Իր կողմից ընտրված ինչ-որ մեկի միջոցով:Հարդ-ի խոսքերից
Բայց Աստծո այդ ընտրությունը բոլորովին էլ չի նշասնակում, որ Նա Իր ասելիքն ասեց ու վերջացրեց, ու հիմա արդեն ասելու ոչինչ չունի:
Մի՞թե հնարավոր է, որ արդեն երկու հազար տարի Աստված ասելու ոչինչ չունենա:
Մեջբերել
Էջանիշներ