Հայոց բանակ

[Աթեիստ]

Ձև ունես, նենց արա, որ նորմալ բանակ ունենանք…

Դա ինքնին ենթադրում է չծառայել այդ համակարգին, այլ դուրս գալ դրա դեմ: Քանի դեռ դու ներսում ես, դու դրա մի մասն ես ու չես կարող դա փոխել:
Տարբերակներ կան, ես ինքս սկաուտ եմ եղել (Հասյատանում - Հայ Մարմնակրփական Ընդհանուր Միություն), որտեղ կար և ֆիզիկական կրթումը, և գիտելիքը և զենքի հետ ծանոթությունը (շատ թեթև, բայց հաստատ ավելի շատ քան ես տեսա բանակում):
Կարելի է օրինակ ազգովի հրաժարվել այս "բանակից" ու ստեղծել նորմալը, նրանցից անկախ:
Ավելի իրատեսական տարբերակ` բանակ գնալու փոխարեն գնալ ՊՆ-ի ու ԱԺ-ի վրա:

[Ապե Ջան]

Համիմիտ եմ, եթե ձև ունես մի ծառայի... բացի նորմալ բանակ չունենալը, բա 2 տարին անկապ որ կորցնումես...

[Աթեիստ]

Մարտունու ողբերգության իրական պատճառը կոռուպցիան է

Երեւանցի Կարո Այվազյանը հայր չուներ: 3 տարեկանից միայնակ մոր՝ Մարո Միքայելյանի հետ տուրիստական վիզայով տեղափոխվել էր ԱՄՆ՝ այլեւս չվերադառնալու մտադրությամբ: 13 տարեկանում տղան բանտ է ընկել ու էլ բերդերից դուրս չի եկել մինչեւ 2009 թվականը: Մայիսին խաթարված առողջությամբ եւ վատ հայերենով արտաքսվել է Հայաստան: Նրա 70 տարեկան պապը խնդրել է Արաբկիրի զինվորական կոմիսարիատի զորակոչային բաժանմունքի պետ, փոխգնդապետ Արմեն Հակոբյանին, որ թոռանն ազատի բանակից անկայուն հոգեվիճակի, վատ առողջության պատճառով կամ գոնե որպես միակողմանի ծնողազուրկի, ծառայության ուղարկի մոտ զորամաս: Ծերունուց այդ ծառայության համար 4 հազար դոլար են ուզել, որը թոշակառուն, բնականաբար, չի ունեցել:

ՈՒՂԱՐԿԵՑԻՆ ՂԱՐԱԲԱՂ

Կարոյին ուղարկում են ԼՂՀ Մարտունու շրջան: Այս պատմությունը սոսկալի ավարտ է ունենում. 1 տարի անց, հուլիսի 28-ի գիշերը զինծառայող Այվազյանը հրազենից կրակ է բացում 5 զինվորականների վրա եւ վերջում ինքնասպան լինում: Այս վարկածը տարածել է իրավապաշտպան Արթուր Սաքունցը: Ըստ նրա, զինծառայող Այվազյանը “պոստում” քնած է եղել: Դիրքերը ստուգող սպան արթնացրել եւ նվաստացրել է տղային: Հոգեկան հավասարակշռությունից դուրս գալով, երիտասարդը կրակել է: Ողբերգությունից հաշված ժամեր անց աշխարհի լրատվամիջոցները ծաղկացնելով տարածեցին լուրը:

Ադրբեջանական կայք-էջերը գրեցին հայկական բանակում զինծառայողների զանգվածային նվաստացումների եւ սպանությունների մասին, “Կովկասյան հանգույցը” հիշեց այլ դեպքեր բանակում, իսկ մոսկովյան “Նոյյան տապանի” վարկածով, քնած զինծառայողները երկուսն են եղել, որոնցից մեկին են վիրավորել, իսկ մյուսը կրակել է: Երեկ կեսօրից հետո ՀՀ ՊՆ-ն վերջապես կցկտուր տեղեկություն տարածեց՝ “մարտական հերթապահության կանոնների կոպիտ խախտման հետեւանքով” զոհվել են ավագ լեյտենանտ Վարդգես Թադեւոսյանը եւ ժամկետային զինծառայողներ Գարեգին Հովսեփյանը, Անդրանիկ Սարգսյանը, Ռոբերտ Հովհաննիսյանը, Արտյոմ Մանասյանը, Կարո Այվազյանը: “Իմ թոռանը եւ մյուս տղաներին սպանել են”,- վստահեցնում է Կարոյի պապը՝ Ջիվան Միքայելյանը, իսկ քեռին՝ Անուշավան Միքայելյանը պատմում է, որ մի տասն օր առաջ է գնացել Մարտունի՝ զարմիկին տեսնելու: Նրան սնունդ է տարել եւ սեղան է նստել զորամասի տղաների հետ. “Կարոն հաճույքով տղերքին հյուրասիրում էր, ստիպում էր, որ էլի վերցնեն: Երեւում էր, որ նրանց լավ է վերաբերվում: Ո՞նց կարող էր սպանել իր ընկերներին: Իմ ուղեղում չի տեղավորվում”:

N ԶՈՐԱՄԱՍԻ ԲԵՆ ԼԱԴԵՆԸ

Զորամասում Կարոյին կատակով ասում էին Բեն Լադեն: Նախ, որովհետեւ հայերեն վարժ չէր խոսում: Նաեւ գիտեին նրա բանտային անցյալի մասին, որ արտերկրում զենք է կրել, “կրուտոյ” է եղել, մի քանի անգամ փախել է ամերիկյան բերդից, ինչը հեշտ չէ: Կարոյի պապը պատմում է, որ տղայի մահից մի քանի օր առաջ իրեն զորամասից զանգեցին եւ զգուշացրեցին, որ Կարոն ուզում է փախչել: Պապը զարմացել է, թեեւ խոստովանում է, որ միշտ էլ սիրտը վատ բան էր զգում՝ այն պահից, երբ օդանավակայանում տեսավ 20 տարեկան թոռնիկին: “Նրան երկու օր չէին թողնում, որ երկիր մտնի: Ուզում էին փող տամ:

Մինչեւ չասեցի՝ չեմ տանում, ուղարկեք Թուրքիա, չթողեցին գա: Ասում էին՝ ՀՀ քաղաքացի չի: Եթե պետք չէր, թող չտանեին իմ երեխուն բանակ”,- մղկտում է ծերուկը: Բանակի հարցը բարձրացավ, երբ պապ ու թոռ գնացին անձնագիր հանելու: Անձնագրայինից ուղարկեցին զինկոմիսարիատ: Երկու օրից ծանուցագիրը եկավ: Ջիվան Միքայելյանը ԱՄՆ-ի բերդերի թղթերը ձեռքին ընկավ դռնեդուռ: Զինկոմիսարիատում բացատրեց, որ իր թոռը եղել է հոգեբուժարանում, որ ԱՄՆ բերդից թուղթ ունի, որ նրան արգելվում է զենք կրել. “Զինկոմիսարիատի բաժանմունքի պետ Արմեն Հակոբյանը ինձնից պահանջեց 4 հազար դոլար՝ տվեք, ասեց, էս երեխային չենք տանի բանակ: Մենք էլ չունեինք: Ասեց՝ դե տես ինչ եմ անելու: Ինքն էլ կազմակերպեց, եւ երեխուն տարան: Ես բողոքեցի՝ Արմեն Հակոբյանին հանեցին, մի քանի ժամանակ մնաց կադրերի տրամադրության տակ, հետո տարան ուրիշ զինկոմիսարիատ”: Ջիվան պապը վստահեցնում է, որ Արմեն Հակոբյանն արեց իր խոստացած վատությունը: Կարոյի հետ նույն օրը բանակ մեկնած 29 զինակոչիկներից միայն իրեն տարան Ղարաբաղ:

ՀՈՐԴ ՄԱՀՎԱՆ ՄԱՍԻՆ ՏԵՂԵԿԱՆՔ ՉԵՍ ԲԵՐԵԼ

Բայց պապը չհանգստացավ: Բողոքը բողոքի հետեւից ուղարկում էր դատախազություն, ՊՆ, հանրապետական զինկոմին, զգուշացնում էր, որ իր թոռը վտանգավոր հոգեվիճակ ունի, պահանջում էր, որ թոռանը որպես անհայր երեխայի՝ տեղափոխեն մոտ զորամաս, քանի որ նա միակողմանի ծնողազուրկ է: “Զինծառայողի տեղափոխումը զորամասից զորամաս կատարվում է բացառիկ դեպքերում, ելնելով ծառայողական անհրաժեշտությունից”,- պատասխանում է ԶՈւ կազմզորամասային վարչության պետ գնդապետ Մարտիկյանը: “Բնակության վայրին մոտ գտնվող զորամասում ծառայելու արտոնությունից օգտվում է միայնակ եւ տարիքային կենսաթոշակի անցած կամ երրորդ խմբի հաշմանդամ մոր կամ հոր միակ զավակը”,- պատասխանում է գեներալ-մայոր Չալյանը:

Իր բողոքի վերջին եւ ամենացնցող պատասխանը ծերունին ստացավ մեկ շաբաթ առաջ՝ 21.07.2010-ին Արաբկիրի զինկոմիսարիատի պետ գնդապետ Քարամյանից. “Ձեր թոռնիկի՝ 89թ. ծնված Կարո Այվազյանի նկատմամբ վերոնշյալ օրենքի պահանջները չեն կիրառվել, քանի որ նրա կողմից Արաբկիրի զինկոմիսարիատում զորակոչային հանձնաժողով անցնելու ժամանակ ծնողի մահվան փաստի մասին որեւէ հայտարարություն չի արվել եւ համապատասխան փաստաթուղթ զինկոմիսարիատ չի ներկայացվել”: Մինչդեռ Կարոյի մայրը միայնակ էր, իսկ հորը տղան չի էլ հիշել: Այժմ վշտից կորած ծերունին չգիտի ոնց է թաղելու թոռանը:

Նա ապրում է իր 93 տարեկան մոր հետ, որը ոչ լսում է, ոչ տեսնում: Պատին՝ հանգուցյալ կնոջ նկարը, անխնամ սեղանին՝ մի երկու շիշ օղի, որի շուրջ իրենց վիշտը ծնկներին առած մի քանի տղամարդ են: Րոպեն մեկ ԱՄՆ-ից զանգում է Կարոյի մայրը՝ Մարոն: Նրա եղբայրը՝ Ղարաբաղում կռված ազատամարտիկ Անուշավանը, չի մոտենում հեռախոսին, քրոջ ձայնը լսելու համարձակություն չունի: Փախչում է: “Իմ երեխային կերավ ձեր երկիրը”,- քցում է դեմքիս Մարոն: Իսկ ծերուկին ասում է, որ չի գալու, ու փող չկա:

Աղբյուր> live.hraparak.am



Տարածաշրջանի ամենամարտունակ գիշատիչը

[Tig]

Դա ինքնին ենթադրում է չծառայել այդ համակարգին, այլ դուրս գալ դրա դեմ: Քանի դեռ դու ներսում ես, դու դրա մի մասն ես ու չես կարող դա փոխել:
Տարբերակներ կան, ես ինքս սկաուտ եմ եղել (Հասյատանում - Հայ Մարմնակրփական Ընդհանուր Միություն), որտեղ կար և ֆիզիկական կրթումը, և գիտելիքը և զենքի հետ ծանոթությունը (շատ թեթև, բայց հաստատ ավելի շատ քան ես տեսա բանակում):
Կարելի է օրինակ ազգովի հրաժարվել այս "բանակից" ու ստեղծել նորմալը, նրանցից անկախ:
Ավելի իրատեսական տարբերակ` բանակ գնալու փոխարեն գնալ ՊՆ-ի ու ԱԺ-ի վրա:

Դե հա, քո ասածը լավագույն տարբերակը կլիներ, բայց մեկա չեմ կարծում, որ դա լուրջ փոփոխության կբերեր: Քանի որ հասարակության մեծամասնությունը դեռ չի փոխել իր մտածելակերպն ու մոտեցումը կյանքին: Իսկ մեծամասնության մտածելակերպի փոփոխությունը ինքստինքյան կբերի համակարգի լավացմանը առանձ վայրիվերումների ու հեղափոխությունների:
Չնայած կարծում եմ հեղափոխությունն էլ որոշակի փոփոխություններ կմտցնի մեր մտածելակերպի մեջ, բայց ես առայժմ չեմ տեսնում հեղափոխությոն պատրաստ հասարակություն՝ ցավոք սրտի…

Ու այս ամենից եզրակացնում եմ, որ պիտի անենք այն ինչ կարող ենք, այսինքն եթե մեր շրջապատում գոնե մեկի մտածելակերպն էլ կարողանանք փոխել, արդեն դրական տեղաշարժին կնպաստենք: Իսկ «ձև ունես մի ծառայի» կոչը, հաստատ մտածելակերպի նորմալացման չի բերի

---------- Ավելացվել է՝ 13:35 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 13:33 ----------

Համիմիտ եմ, եթե ձև ունես մի ծառայի... բացի նորմալ բանակ չունենալը, բա 2 տարին անկապ որ կորցնումես...

Արայիկ ջան, մի հատ հարց, եթե նորմալ բանակ ունենաինք, դու էլի կմտածերիր ու 2 տարի անկապ կորցնո՞ւմ ես…

[Լուսաբեր]

հեսա մի քանի օրից երկու ամիսը կլրանա, որ ծառայում ենք բանակում: Դժգոհություններ չեմ լսել, մենակ լավը ու դա չի արվել իմ կամ հարազատների հանգստության համար: Դա հաստատ: Բայց երեկ մեր բանակայինի հետ խոսելուց լսեցի մի արտահայտություն, որը հեչ դուրս չեկավ ու մի բան էլ երեկվանից մինչև հիմա ուշքի չեմ գալիս վատ տրամադրությունից:
Եկա այն եզրակացության, որ ծառայում են իսկապես միայն սահմաններում ծառայող զինվորները: Իսկ քաղաքների մեջ, մանավանդ Երևանին մոտ զորամասերում դա պարզապես ժամանակի զուր վատնումա: Ինչքան կարելիա ամեն օր այն էլ երկու տարի անընդմեջ զբաղվել նույն բաներով` զարթնեցիր, վազեցիր, ընթրիք, դաս, նորից հաց ուտել, դաս, նորից հաց ուտել ու ազատ մինչև ժամը գա լվացվես ու պարկես քնելու... էլ չեմ ասում, որ դաս կոչվածը իրենից բան չի ներկայացնում, երեխեքը քնում են էտ ժամերին: Զենք չեն բռնում, մենակ ամիսը մի անգամ կրակայինի գնալուց, էնտեղ էլ կամ փամփուշտ կլինի կամ չէ, որ տրամադրեն ու կրակել սովորես ու զենք բռնես, քեզ զինվոր զգաս: Տնաշեն, ես էտքան բան ռազմագիտության դասերին էլ եմ արել, կոչումներն էլ երևի ավելի լավ գիտեմ...
Ներսից փոխելու տարբերակ չունես Տիգ ջան, Ներսում դու չկաս, որ բան փոխես, լրիվ ենթակայի մեկն ես ում ասածը շատ ժամանակ բանատեղ էլ չեն դնում: Սասն ասումա մեռա ստեղ մայորին ասելով, որ մեզ բան պատմելուց չասի գրաված տարածքներ, այլ ազատագրված: Իսկ Մայոր կոչվածն էլ ի պատասխան բոլորի մոտ հայտարարումա, թե Աղդամը իբր մեզ ինչքանովա հայրենիք, որ մի հատ էլ ազատագրված կոչվի Դե դու ուզում ես մեջիցդ ճղվի, մի հատ նենց բերնիդ կտան տեղդ էլ չես իմանա: Ես հենց զարմանում եմ զինվորական մարդը ոնց կարողա նման կարգի մտածողություն ունենա:

Բայց, եթե գնացել ես, պետքա նորմալ մարդավարի անցնես էտ ամեն ինչը, էտքան ազատ ժամանակդ քնելու վրա չծախսես, մի բան կարդաս, չկա չկա լեզու սովորես կամ էլ ստողծագործական մի բանով զբաղվես, թե չէ իրոք ժամանակի զուր վատնումա տնից տեղից անկապ կտրելով: Դրա տեղ կարելիա օրենքով վճարում կատարել ու քո տեղը ծառայեն պայմանագրային զինծառայողները:Արդյունքում էլ կունենանք պրոֆեսիոնալ բանակ, ոչ թե էն ինչ հիմա ունենք:

[Ապե Ջան]

Արայիկ ջան, մի հատ հարց, եթե նորմալ բանակ ունենաինք, դու էլի կմտածերիր ու 2 տարի անկապ կորցնո՞ւմ ես…

Եթե չլիներ այս պահի այս անհավասարությունը՝ ապա ոչ: Պապաի բալեքը նենց կարան չծառայեն, իսկ սովորական, նորմալ կյանքով ապրող ընտանիքի զավակը պետք է գնա էտ հաստավզրի տղեքի տեղը պախատ անի, ի՞նչի, ու՞մ համար:

Իրանք գնան իրանց կայֆերը անեն, ես էլ 2 տարի անկապ անցակացնեմ իրենց փոխարեն:

[Tig]

հեսա մի քանի օրից երկու ամիսը կլրանա, որ ծառայում ենք բանակում: Դժգոհություններ չեմ լսել, մենակ լավը ու դա չի արվել իմ կամ հարազատների հանգստության համար: Դա հաստատ: Բայց երեկ մեր բանակայինի հետ խոսելուց լսեցի մի արտահայտություն, որը հեչ դուրս չեկավ ու մի բան էլ երեկվանից մինչև հիմա ուշքի չեմ գալիս վատ տրամադրությունից:
Եկա այն եզրակացության, որ ծառայում են իսկապես միայն սահմաններում ծառայող զինվորները: Իսկ քաղաքների մեջ, մանավանդ Երևանին մոտ զորամասերում դա պարզապես ժամանակի զուր վատնումա: Ինչքան կարելիա ամեն օր այն էլ երկու տարի անընդմեջ զբաղվել նույն բաներով` զարթնեցիր, վազեցիր, ընթրիք, դաս, նորից հաց ուտել, դաս, նորից հաց ուտել ու ազատ մինչև ժամը գա լվացվես ու պարկես քնելու... էլ չեմ ասում, որ դաս կոչվածը իրենից բան չի ներկայացնում, երեխեքը քնում են էտ ժամերին: Զենք չեն բռնում, մենակ ամիսը մի անգամ կրակայինի գնալուց, էնտեղ էլ կամ փամփուշտ կլինի կամ չէ, որ տրամադրեն ու կրակել սովորես ու զենք բռնես, քեզ զինվոր զգաս: Տնաշեն, ես էտքան բան ռազմագիտության դասերին էլ եմ արել, կոչումներն էլ երևի ավելի լավ գիտեմ...
Ներսից փոխելու տարբերակ չունես Տիգ ջան, Ներսում դու չկաս, որ բան փոխես, լրիվ ենթակայի մեկն ես ում ասածը շատ ժամանակ բանատեղ էլ չեն դնում: Սասն ասումա մեռա ստեղ մայորին ասելով, որ մեզ բան պատմելուց չասի գրաված տարածքներ, այլ ազատագրված: Իսկ Մայոր կոչվածն էլ ի պատասխան բոլորի մոտ հայտարարումա, թե Աղդամը իբր մեզ ինչքանովա հայրենիք, որ մի հատ էլ ազատագրված կոչվի Դե դու ուզում ես մեջիցդ ճղվի, մի հատ նենց բերնիդ կտան տեղդ էլ չես իմանա: Ես հենց զարմանում եմ զինվորական մարդը ոնց կարողա նման կարգի մտածողություն ունենա:

Բայց, եթե գնացել ես, պետքա նորմալ մարդավարի անցնես էտ ամեն ինչը, էտքան ազատ ժամանակդ քնելու վրա չծախսես, մի բան կարդաս, չկա չկա լեզու սովորես կամ էլ ստողծագործական մի բանով զբաղվես, թե չէ իրոք ժամանակի զուր վատնումա տնից տեղից անկապ կտրելով: Դրա տեղ կարելիա օրենքով վճարում կատարել ու քո տեղը ծառայեն պայմանագրային զինծառայողները:Արդյունքում էլ կունենանք պրոֆեսիոնալ բանակ, ոչ թե էն ինչ հիմա ունենք:

Լուսաբեր ջան, ես էս ամեն ինչը շատ լավ գիտեմ՝ 5 տարի բանակում եմ եղել…
Ու ասեմ, որ միանշանակ համամիտ եմ քո հետ, բանակին բարեփոխումներ են պետք: Կարճ ձևակերպեմ՝ ժամկետի կրճատում, որակի բարձրացում, պայմանագրայինների ավելացում: Իսկ ներսից ասելով ինկատի ունեմ ոչ թե բանակում, բնականաբար այնտեղ ենթակա անձ ես, այլ մինչև բանակ գնալը, գնացողին բացատրես ու փորձես հասկացնել, թե նա ինչի համարա գնում…

[Աթեիստ]

մինչև բանակ գնալը, գնացողին բացատրես ու փորձես հասկացնել, թե նա ինչի համարա գնում…

Ծառայությանս ընթացքում գիտե՞ս քանի ծանոթի եմ հանդիպել, որոնք մինչև բանակ գալը խելքը գլխին մարդիկ էին, բանակում նենց էին իրանց պահում, ոնց որ գիշերոթիկ դպրոցում քննությունից կտրված լինեին:
Այնտես մթնոլորտն այնպիսին ա, որ ուղեղներն անջատում են, որ սենց դեպքերը քիչ լինեն: Ու հեչ կապ չունի մինչև գնալը ոնց էր տրամադրվել, КПП-ում ուղեղը հանձնում են, նոր են ներս մտնում: Մի քիչ ադեկվատ են մնում բարձրագույն կրթություն ստացածների մի մասը:

[Պոսեյդոն]

Ես չեմ գնացել բանակ, բայց կուզենամ գնալ բանակ և իմ կարծիքով մարդիկ բանակ են գնում իրենց համար, իրենց ընտանիքի և հայրենիքի համար, կարող է երկու տարին շատ է համաձայն եմ, բայց բանակը պարտադիր է յուրաքանչյուրիս համար, մանավանդ այսպիսի ժամանակահատվածում քաղաքական իրավիճակը շատ խառն է: Մեր երիտասարդ տղեքը չեն հասկանում, թե ինչ մեծ նշանուկություն ունի բանակը մեր պետության համար և դրա համար շատ դեպքերում խուսափում են բանակից, բայց վստահ եմ պետքն եկած ժամանակ նույնիսկ այդ խուսափողները իրենց ձեռքը զենք կվերցնեն, որովհետև հայերը միշտ արժանապատիվ, ուժեղ ու չհանձնվող ժողովուրդ են:

[My World My Space]

Լուսաբեր ջան, ես էս ամեն ինչը շատ լավ գիտեմ՝ 5 տարի բանակում եմ եղել…
Ու ասեմ, որ միանշանակ համամիտ եմ քո հետ, բանակին բարեփոխումներ են պետք: Կարճ ձևակերպեմ՝ ժամկետի կրճատում, որակի բարձրացում, պայմանագրայինների ավելացում: Իսկ ներսից ասելով ինկատի ունեմ ոչ թե բանակում, բնականաբար այնտեղ ենթակա անձ ես, այլ մինչև բանակ գնալը, գնացողին բացատրես ու փորձես հասկացնել, թե նա ինչի համարա գնում…

Տիգ ջան գնացողն ինչքան ուզում ա հասկացած գնա, մեկ ա չի ստացվի, ձուկը գլխից ա հոտած..... Դե արի բացատրի իմ կամանդիրին, որ իմ դասակը իրա զոքանչի ձմռան վառելիքը ամողջ որը սոված-ծարավ կտրելու համար նախատեսված չի..... ես դրա համար մեծ պրոբլեմների առաջ եմ կանգնել, փառք աստծո որ մեջքս պինդ էր, թե չէ հրաման չկատարելու համար մի երկու տարի կշալակեի....

[Tig]

Տիգ ջան գնացողն ինչքան ուզում ա հասկացած գնա, մեկ ա չի ստացվի, ձուկը գլխից ա հոտած..... Դե արի բացատրի իմ կամանդիրին, որ իմ դասակը իրա զոքանչի ձմռան վառելիքը ամողջ որը սոված-ծարավ կտրելու համար նախատեսված չի..... ես դրա համար մեծ պրոբլեմների առաջ եմ կանգնել, փառք աստծո որ մեջքս պինդ էր, թե չէ հրաման չկատարելու համար մի երկու տարի կշալակեի....

Գլխիցը գլխիցա, բայց կտրած ոտքերով գլուխը հաստատ չի կարա վազի…

[Chuk]

Բանակը մեր երկրի համար անհրաժեշտություն ա ու ցանկալի ա, որ բոլորն էլ ծառայեն:
Բայց երբ բանակում նման մթնոլորտ ա, ապա, առնվազն, ոչ մեկը բարոյական իրավունք չունի որևէ մեկին մեղադրել, եթե նա ցանկանում է խուսափել ծառայությունից, որևէ մեկը բարոյական իրավունք չունի մեղադրել որևէ մեկին, եթե նա ցանկանում է իր որդուն, կնոջը, քրոջը ետ պահել նման բաներից:
Այո՛, լուծում պահանջող խնդիր է: Ու թերևս ամեն մեկիցս է կախված: Բայց առաջին պատասխանատուն պետությունն է, ու եթե պետությունդ էդ խնդիրները փաստացի չի լուծում, ոչ մեկը իրավունք չունի խուսափողին մեղադրել, որովհետև ամեն մեկի համար էլ իր, իր զավակի, իր եղբոր, իր ամուսնու կյանքը թանկ է, չափազանց թանկ: Իսկ բանակում, փաստորեն, այդ կյանքը ռեալ վտանգի տակ է շարունակում մնալ:

[aerosmith]

ախր գիտեք ինչա վատտը, որ մեր պետական որձերից շատերը անհետույքագլուխ են։ Չոր ով դրել ասում են , որ պետքա տղեն ծառայի։ Դա հայրենիքի պարտքնա, որ պետքա տա, իր կյանքը վտանգի տակ դնելով։ Ախր չեն մտածում, որ տենց հո չի՞՞՞ տենց կյանքում մարտունակություն չեն բարձրացնի։ Դրա փոխարեն կարելի է ընդհունել նրանց ովքեր իսկապես ուզում են գնալ, և պայմանագրայիններին, որոնք կգնան հալալ քրտինքով իրանց լոզունգ դարձրած "պարտքը" կկատարեն։
Իսկ են տղերքը որոնք այլ բնագավառում են առաջատար, իրանց գործով հաստատ մեծ գործ արած կլինեն։
Օրինակ լուրջ եմ ասում կարծում եմ մի հատ հայաեզու ֆորում ստեղծելը, կամ հայալեզու էլէկտրոնային հանրագիտարան, կամ գրական ակումբ կամ, կամ, կամ կամ.... սենց կամեր շատ կարող են լինել։ Նման պրոյեկտները ավելի մեեեծ ազգանվեր գործ է հայրենիքին, քան թե են երկու տարի ծառայող զինվորնա անում, ասենք թե վաշտում եդ երկու տարին քնած անցկացնելով, անունով էլ դուրսա գալի որ ծառայելա...
Հետո էլ զարմանում են որ տեղական կայքեր են ջարդում ադրբեջանցիները.. տոոոո լավ էլ անում են... սրա մեջ են մեղքն էլ կա, որ տղերքը ավարտում են, ու չեն թողում որ նորմալ ուսում ստանան.. ինչա թե են կողմնակի առարկաների հաշվին միջինը ցածրա եկել ու չի կարացել ընդհունվի մագիստրատուրա... հոփ տանում են բանակ, մինչև դես դեն էդ 2 տարին , ամեն ինչմոռացած, գալիս են , ու անցնում են կամ արհեստ սովորելու կամ էլ այլ գործի...
փոխարենը կարող են ստիպեն էդ տղերքին որ գլուխ ջարդեն ու իրանց սովորածը կիրառելով ստեղծեն պրոյեկտներ., ներկայացնեն միջազգային հանրությանը, հաջողությանն էլ հասնելու դեպքում հաստատ Հայաստանի անունն էլ ասվելույա հո..

[Հարդ]

Աերոսմիթ, ինչ ես կարծում, եթե ցանկությամբ լինի, այնքան ցանկացող կլինի, որ կպահենք էն ինչ ունենք?

Բանակի հարցում առաջին անարդարությանը որ հանդիպեցի նա էր, որ ես կարճատես եմ ու տեսողությունս էլ -6 ա: Բայց կամիսիայի տեղը ինձ համոզում էին, որ -4 ա, հլը մի բան էլ մուննաթ էին գալիս, որ ասում էի չէ 6 ա: Հլը որ մի քիչ էլ հաբրգեն, ինձ կհամոզեն վերջում, որ ես լավ եմ տեսնում: Քիչ էր մնում համոզեին

[aerosmith]

Հարդ ջան հավատա ես շաաաատ ծատերին գիտեմ որ շաաատ են ուզում գնան բանակ, ու դեռ հիմա շատ ծառայող ընկերներ էլ ունեմ, որ զանգում, եմ ասում են պախատ ենանում, ու դեռ մտադրություններ էլ ունեն ծառայությունից հետո հետները պայմանագիր կնքելու։ Այն էլ եդ ասողներից մեկը ռազվեդչիկա։ Իսկ դու կարծում եմ որ գիտես թե ընդեղ ինչ պախատներա գնում։
Այս անալոգով կարծում եմ շատ շատերը կգտնվեն թե քո, թե մյուսների շրջապատում ու դեռ չհաշված էլ որ շատերը պայմանագրեր են կնքում։
Իսկ այս ձևով ես կարծում որ նախ և առաջ են փողերը որ ծախսում են բանակի վրա հաստատ իրանց նպատակին կծառայեն։ Ու հետն էլ կունենանք լաաավ , բարձր կվալիֆիկացիա ունեցող զինվորներ։