Հարցը շատ գլոբալ է դրված.. ի՞նչն է մեզ համար առաջնայինը..
առանց առանձին դեպքերի վրա հիմնվելու՝ միանգամից պատասխան է ենթադրվում՝ իհարկե Ազգայինը..
նույն սոցիալական խմբին, տվյալ մարդու հետ, ես կարող եմ պատկանել.. բայց մեր մեջ ընկերությունը հնարավոր չլինի մենթալային շատ տարբերությունների պատճառով..
բերեմ մի օրինակ՝
մի Հոլանդացի վայելում էր իմ խորը հարգանքը ու շատ հետաքրքիր զրույցներ էինք վարում ազատ ժամանակ..
հետո, մի առիթով իմացա, որ էդ մարդը իրա ողջ ընտանիքով (ինքը, կինը, չափահաս որդին ու դուստրը) ամիսը մի երկու անգամ հաճախում են հասարակական սաունա (էդպիսիք շատ կան Հոլանդիայում, ուր մուտքը խստիվ արգելվում է լողազգեստով մարդկանց համար)..
հիմա ես անձամբ ոչ մի բան չունեմ Հոլանդական, ինչպես իրենք են անվանում՝ ազատ կուլտուրային դեմ.. նույնիսկ ընդհակառակը՝ ինձ համար միշտ էլ հետաքրքիր է եղել ուսումնասիրել այլ մշակույթների պատկանող մարդկանց սովորույթները..
ու, քավ լիցի, ոչ մի բան էլ չունեմ իրենց հանգիստը իրենց ուզածի պես կազմակերպող մարդկանց դեմ.. նույնիսկ ինքս էլ էի մեկ-մեկ հաճախում էդ սաունաները.. շատ հաճելի ժամանցային վայրեր են ի միջի այլոց..
բայց դե աշխարհը որ շուռ էլ գա, ես էդ մարդուն էլ չեմ կարողանա ինձ որպես ընկեր համարել..
հետո ազգակցի հետ փոխըմբռնությունն է շատ ավելի հեշտ ու մատչելի..
հիմա վերը նշածս պատմությունը ես պատմեմ մի որևէ Հայի, համոզված եմ, որ մեծամասնության համար պարզ կլինի իմ մոտեցումը սույն հարցին..
իսկ նշածս Հոլանդացին, երբ պատմի իր ժամանցի ու իմ, դրա վերաբերյալ, ռեակցիայի մասին մեկ ուրիշ Հոլանդացու.. մեծամասնությունը ինձ վայրենի կհամարի..
ընդհանրապես ես միշտ էլ բարիդրացիական ու ջերմ հարաբերություններ եմ ունեցել այլազգիների հետ.. (ի միջի այլոց՝ նրանց թվում թե՛ թուրք և թե՛ ազերիներ են եղել..)
բայց ինչ էլ լինի՝ չեմ կարող պատկերացնել մի դեպք, թե ազգակցիս պատիվը օտարի ներկայությամբ գետնովը տամ..
Մեջբերել
Էջանիշներ