Հենց նոր Պանի Լաբիրինթոսը նայեցի...
Շատ էին գովել, լիքը լավ բաներ էին պատմել, բայց չէի պատկերացնում, որ ֆիլմը կարող էր էդ աստիճան լավը լիներ: Նույնիսկ հուզվեցի, եղածը հեքիաթ էր, սարսափելի դաժան հեքիաթ, բայց մեջը բարություն կար, լույս ու հավատ
Ով չի նայել, թող անպայման նայի, ով նայել է, թող մի անգամ էլ նայի, էսպիսի կինոներ հարյուր տարին մեկ են նկարահանում:
Մեջբերել
Էջանիշներ