համաձայն եմ և սրա, և մյուս նշածդ երկու կետերի հետ /կենսաբանական ու նաև հոգևոր ծագում/: ու հենց սրա համար էլ մեր հավատացող հայերին ասում եմ ցույց տան հետոն, եթե իրենք էլ չգիտեն ինչ է լինում դրանից հետո, ինչպե՞ս կարող են հաստատ ասել, որ մահվանից հետո կյանք կա: իրենք մենակ հավատում են դրան, իրենք չեն ասում կա: իսկ ես ոչ ասում եմ կա, ու ոչ էլ ասում եմ հավատում եմ կամ ինձ հույս տալով ապրում, որ հնարավոր է կյանք կա, չի լինի ջհանդամին լինի, զատո արդեն կիմանամ սուտա/ ինչն ասեց պարոն Դատարկությունը վերևում/Tig-ի խոսքերից
արի օրինակ բերենք բույսը, սերմը ցանեցինք, ծլեց, ծաղկեց, սիրուն էր, իրան շատերն էին հավանում, բայց մի օր ինքը չորացավ,փշրվեց, մի հատ էլ քամի ու էլ ինքը չկա, ինչքան էլ սիրուն էր, լավն էր, ուզում էինք ինքը թեկուզ ուրիշ լիներ, բայց չկա չէ՞, ու էլ չի էլ լինելու: Նույն բանն էլ սա է, ծնվեցիր, ապրեցիր, լավ արեցիր, մահացար, վերջ, քանի չգիտեք ինչա լինում հետոն, հաստատ մի ասեք կա:
Մեջբերել
Էջանիշներ