Ժող, պատկերացրեք, էս գիշերվա կեսին ես մի պահ սթափվեցի, ու սկսեցի մտածել, թե ի՞նչ ենք քննարկումԱսենք «ոչ» ապազգային երաժշտությանը, էսքանովս ասենք թե ասեցինք «ոչ», ի՞նչ է փոխվելու…
![]()
Ժող, պատկերացրեք, էս գիշերվա կեսին ես մի պահ սթափվեցի, ու սկսեցի մտածել, թե ի՞նչ ենք քննարկումԱսենք «ոչ» ապազգային երաժշտությանը, էսքանովս ասենք թե ասեցինք «ոչ», ի՞նչ է փոխվելու…
![]()
Si vis pacem, para bellum
Վիշապ ջան, վերնիսաժում առավոտից իրիկուն ռաբիսա միացրած: Ամեն մեկը, որ իր հերթին մոտենա ու բացատրի, որ էտ կարգի երաժշտությունը և վերնիսաժում ներկայացվելիք հայկական մշակույթը անհամատեղելի են, վատ կլինի՞
Համարում եմ, որ պետական մակարդակով ինչ որ քայլեր պետք է ձեռնարկվեն, պետք է արգելվի, այդ կարգի երաժշտության հնչեցումը նմանատիպ վայրերում և ոչ միայն:
Հայաստանը հզորանում է, շենանում է: Ես ապրում եմ հզոր, ապահով ու բարեկեցիկ Հայաստանում:
Չամիչ, կարծում եմ, մեր իրավունքը չի ինչ-որ մեկին մի բան բացատրելու: Կոնկրետ օրենք պիտի լինի, որ հասարակական վայրերում արգելի երաժշտությունը բարձր միացնել: Նույն կերպ մեր բակում:
Իսկ ներկայանալու մասին ասեմ, որ ինչպես էդտեղ հնչող երաժշտությամբ, այնպես էլ ներկայացվող արվեստով չի՛, որ հայկականը ներկայացվում է: Նույն նկարչության ասպարեզում լավ նկարիչներ չե՛ն ներկայացվում վերնիսաժում, ... առևտրի կետ է, էլի, որ առանց երաժշտական ձևավորման էլ հաճելի տեղ չի:
Ես էլ եմ դա ասում, բոլոր ոլորտները քիչ թե շատ, լավ թե վատ վերահսկվում են, բացի մշակութային ոլորտից, ով ինչ ուզում, երբ ուզում, ոնց ուզում մատուցում է, ով ոնց հասցնում մշակույթը աղավաղում է:
Ֆոտոն ջան, այդքան պետք չէ սեփական իրավունքները սահմանափակել, չգրված օրենքներ էլ են պետք: Հատուկ օրե՞նք է պետք, որը արգելի երթուղայիններում բարձ երաժշտություն միացնելը:
Կան երևույթներ, որոնց վերահսկումը պետք է տեղի ունենա անկախ օրենքների գոյության:
Ի դեպ, շատ օրենքներ ստեղծվում են հենց պահանջարկից ելնելով:
Իսկ մենք էնքան ենք իներտացել, որ թույլ ենք տալիս գլխներիս բարձրանան ու լավ տեղավորվեն:
Հայաստանը հզորանում է, շենանում է: Ես ապրում եմ հզոր, ապահով ու բարեկեցիկ Հայաստանում:
Ախր մշակույթի ընկալումը խիստ սուբյեկտիվ է: Դու համոզված ես, որ քո ընտրությունը կամ քո գնահատականը ճիշտ է՞:
Դե արի անճաշակ հագնվողներին էլ փողոցով քայլել արգելենք, էդ էլ հայկական չի, չէ՞: Բա տուրիստը ի՞նչ կմտածի:
Ինձ որ մեկը մոտենա ու բացատրի, որ ես սխալ եմ քայլում, հաստատ չեմ ընդունի: ԿԱսեմ, որ իրավունք ունեմ: ԿԱմ ասի, որ նույն դասական երաժշտությունը (եվրոպական կամ ամերիկյան) հայկական չի, էլի ճիշտ կլինի ինքը: Ռաբիսն ավելի մոտիկ է մեր հասարակության որոշ խավի, քան դասականը: Ինչի՞ պիտի ինքը պարտադրվի:
Իբր օրենքներով կարողանում ենք պաշտպանվել, հիմա էլ չգրվածներով:Ֆոտոն ջան, այդքան պետք չէ սեփական իրավունքները սահմանափակել, չգրված օրենքներ էլ են պետք: Հատուկ օրե՞նք է պետք, որը արգելի երթուղայիններում բարձ երաժշտություն միացնելը:
Հայաստանը հզորանում է, շենանում է: Ես ապրում եմ հզոր, ապահով ու բարեկեցիկ Հայաստանում:
Հայաստանը հզորանում է, շենանում է: Ես ապրում եմ հզոր, ապահով ու բարեկեցիկ Հայաստանում:
Եթե պետության մեծամասնություն կազմող զանգվածը, այն էլ վճարունակ, դա է նախընտրում, ի՞նչ, պիտի լացե՞նք, պարտադրե՞նք: Մեծամասնությունն է թելադրում, կարծիք հայտնում:
Վաստակավոր կոչում տվողներն էլ էդ ճաշակի են ու իրենց կարծիքով վերահսկում են: Բա հետո՞:
Մեկ էլ ասեմ, որ հայ արվեստը, որ բարձրարժեք կանվանեմ ես, տեղացիներից էլ լավ են իմանում ու գնահատում դրսում: Տիգրան Մանսուրյանը Ձեզ օրինակ: Հայ Փոքրիկ երգիչներ երգչախումբը ևս, որ աշխարհի լավագույն 24 երգչախմբերից մեկն է, այն էլ միակ մանկականը: Սա գիտեի՞ք:
Հա էլի:
Հլը մի պահ պատկերացրեք, որ Յուայա Հիփի համերգից դուրս գալու պահին ձեզ Կլկլաշենցի Դարդիկը բռներ ու սկսեր առանձնակի դաժանությամբ ծեծել: Անդուր կլիներ, չէ՞: Թող ամեն մեկը իրեն դուր եկած բանը լսի, աշխարհի վերջը չի: Համ էլ՝ դասական երաժշտություն լսելուց հետո անասունը չի դադարում անասուն լինեուց, գիտությունների թեկնածուի հավեսն էլ կարող ա մեկ-մեկ տա, ու Թաթա լսի:
Հիմա ինձ սուբյեկտիվորեն էդ մուղամախառը երգերը դուր չեն գալիս, բայց էդ երգերը լսող ընկերներս մնում են իմ հարազատ ընկերները: Ճաշակի հարց ա, մարդս մարդ լինի: Ես էլ շատ կուզեի, որ հայ ազգը «ապազգային ու ցածրաճաշակի» փոխարեն կտրուկ հարեր «վսեմին ու հանճարեղին», բայց դե գիտեք՝ պահանջարկն ա ծնում առաջարկ: Եթե լսող չլիներ, էդ երաժշտությունը միանգամից կմեռներ, կլառնետն էլ ռաբիզագույն գործիքից կրկին կվերածվել լուրջ, ազնիվ, գեղեցիկ երաժշտություն ստեղծելու ընդունակ փողային նվագարանի: Բայց քանի դեռ լսող կա, նվագող էլ կլինի: Ընդ որում՝ նվագող ու երգողները էդքան չկան, որ իրենք ինչ-որ բան պարտադրեն մարդկանց. մարդիկ պարզապես դա սիրում են:
DIXIcarpe noctem
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ