Ռուսերենը՝ որպես օտար լեզու

[ars83]

Կոլլե՜գա...

Դու էլ հո չասիր Ժը սյուի մաթեմատիկոս, ուղղակի լեզուները պետք են գալիս, սովորում եմ, համ էլ հետաքրքիրա։

Ուրեմն էսպես ես որոշում le-երի ու lui-ների հարցը: [me, te, le, la, nous, vous, les]-երը փոխարինում են ուղիղ խնդրին, իսկ [moi, toi, lui, elle, nous, vous, eux, elles]-երը՝ անուղղակի խնդրին: Մանրամասնեմ՝ ուղիղ խնդիր են պահանջում այն բայերը, որոնցից հետո ոչ մի préposition` նախդիր չի դրվում, օրինակ՝ aimer qn: Իսկ անուղղակի խնդիր պահանջում են այն բայերը, որոնք ինչ-որ նախդիր, այնուամենայնիվ, պահանջում են, օրինակ՝ donner à qn: Միջանկյալ ռուսերենը բոլորովին ավելորդ է

Այ հենց այդպես էլ բացատրածա իմ ֆրանսերենի ինքնուսույցում (Cours de langue et de civilisation françaises): Բայց դե, Հայկ ջան, ախր սա լեզվագետի համար բացատրությունա։ Ես ի՞նչ խոսելիս ընկնեմ, պարզեմ, թե ուղիղ խնդիրա՞, թե՞ անուղղակի։ Մինչև պարզեմ, զրուցակիցս կքնի։
Հետո բայերը ի՞նչ իմանամ aimer qn, թե՞ donner à qn (մի բան բացատրի, էլի, էդ qn–ը ի՞նչա)։ Երկուսն էլ հայերենում «ու՞մ» հարցին են պատասխանում։ Դու քո լեզվագիտական բարձունքներից ես նայում , քեզ ամեն ինչ հասկանալի է, ռուսերենի կարիք էլ չկա...

Երևի, նման բաները ժամանակի ընթացքում օգտագործելով են սովորում...

[Հայկօ]

Տե՛ս՝ ուղիղ խնդիր պահանջող բայն անուղղակի խնդիր պահանջողից ոնց ես տարբերում... Չէ՛, մի րոպե, ավելի պարզ ասեմ. խնդիրը ուղիղ է, եթե խնդրի ու բայի արանքում ոչ մի préposition չկա. օրինակ՝ aimer quelqu'un, voir quelqu'un, faire quelque chose: Տե՞ս՝ բայից հետո միանգամից գալիս է խնդիրը (quelqu'un, quelque chose): Իսկ անուղղակի խնդիրը հենց նրանո՛վ է անուղղակի, որ ոչ թե ուղղակիորեն է հաջորդում բային, այլ՝ կապված է préposition-ի միջոցով: Parler à quelqu'un, venir de quelque part, avoir peur de quelqu'un, և լիքը ուրիշ նախդիրներ: Ուրեմն՝ հենց բայի ու խնդրի միջև նախդիր ես տեսնում, դա նշանակում է, որ այդ խնդիրն անուղղակի է և պետք է փոխարինվի [moi, toi, lui, elle, nous, vous, eux, elles]-ով: Իսկ եթե նախդիր չկա, խնդիրը փոխարինվում է [me, te, le, la, nous, vous, les]-ով:

[Rammstein]

Իմ կարծիքով շատ անիմաստ հարց է (եթե իհարկե հարցը ուղղված է հայերին)։
Բա էլ ի՞նչ լեզու է, եթե ոչ օտար։

[Հայկօ]

Rammstein Իհա՛րկե: Եթե հայի համար ռուսերենն օտար լեզու չէ, ուրեմն հայերե՛նն է օտար լեզու: Մարդ ընդամենը մեկ մայրենի լեզու կարող է ունենալ:

[*e}|{uka*]

Կարծում եմ այստեղ ազգապաշտպանական , մայրենիի հարցը չէ, այլ այն որ սեփական անձը ինչպես է ընկալում ռուսերեն լեզուն : Ես ռուսերենը օտար չեմ համարում, քանի որ ունեմ կիսառուսական կրթություն, ռուսերեն գրականություն ավելի շատ եմ գերադասում, մտածում եմ հիմնականում ռուսերեն: Բայց դա չի նշանակում , որ հայերենը դժվար է ինձ համար կամ չգիտեմ: Շատ լավ էլ գիտեմ : Խոսք անգամ չի կարող գնալ դասակարգման մասին, կամ որն է ավելի հարազատ: Իհարկե հարազատ է մայրենի լեզուն՝ հայերենը :

[Ջուզեպե Բալզամո]

Եթե իմ մտքերն ու երազները (ոչ երազանքները) ռուսերենով չեն, ուրեմն՝ օտար լեզու է…

[Հայկօ]

Դե՜... Ես, օրինակ, հակված եմ կարծելու, որ երազների խոսակցությունները ընթանում են սուբլինգվիստիկ մակարդակում, այսինքն՝ ոչ թե խոսքերով, այլ՝ պատկերացումներով և այլն: Չնայած գաղափարը շատ լավն է: Ինչ վերաբերում է մտքերին, ապա դրանք մեծապես պայմանավորված են այն միջավայրով, որտեղ ապրում ես: Ես Ֆրանսիայում (զուտ ֆրանսախոս միջավայրում) մեկ շաբաթ մնալուց հետո առավոտյան ինձս ինձ բռնացրի, որ հատակին «ժիմ» անելիս մտքումս ֆրանսերեն եմ հաշվում... Եվ ընդհանրապես՝ ցանկացած լեզվով լավ խոսելու համար պետք է նախ սկսես մտածե՛լ այդ լեզվով, և ոչ՝ հայերեն մտածել ու հետո թարգմանել:

[Ջուզեպե Բալզամո]

Դե՜... Ես, օրինակ, հակված եմ կարծելու, որ երազների խոսակցությունները ընթանում են սուբլինգվիստիկ մակարդակում, այսինքն՝ ոչ թե խոսքերով, այլ՝ պատկերացումներով և այլն: Չնայած գաղափարը շատ լավն է: Ինչ վերաբերում է մտքերին, ապա դրանք մեծապես պայմանավորված են այն միջավայրով, որտեղ ապրում ես: Ես Ֆրանսիայում (զուտ ֆրանսախոս միջավայրում) մեկ շաբաթ մնալուց հետո առավոտյան ինձս ինձ բռնացրի, որ հատակին «ժիմ» անելիս մտքումս ֆրանսերեն եմ հաշվում... Եվ ընդհանրապես՝ ցանկացած լեզվով լավ խոսելու համար պետք է նախ սկսես մտածե՛լ այդ լեզվով, և ոչ՝ հայերեն մտածել ու հետո թարգմանել:

Ճիշտ ես:
Ես մտորումներն ի նկատի ունեի, երբ ասելիքդ միայն դու ես լսելու

[Passion]

Չնայած ռուսներին չեմ սիրում, բայց դե Ես որ ռուսերենը օտար չէի համարի կոնկրետ ինձ համար, քանի որ շատ ազատ կարող եմ հաղորդակցվել ու մտածել այդ լեզվով:

[Մուշեղ Ասատրյան]

Ուղղակի զարմանում եմ, ինչպես կարելի է պնդել, որ Ռուսերենը Օտար լեզու չի: Այդ լեզվի լավ իմացությունը դեռ բօլօրօվին չի նշանակում, որ այն օտար չէ, ու առհասարակ, կարծում եմ, որ մեր լեզուն պետք է մի փոքր ավելի հարգենք:

Այս հարցի շուրջ կարող եք կարդալ հոդվածս` հետրյալ բլոգում. http://hayastanyerkir.blogspot.com/

"Մտորումներ մեր լեզվի, խոսքի ու ազգային արժանապատվության մասին

Վերնագիրս տեսնողն անմիջապես կմտածի, որ սա հերթականն է այն հրապարակախոսական ընդզումներից` ընդդեմ օտարամոլության ու հանուն մեր լեզվի մաքրության: Սակայն այդպես չէ: Ուզում եմ անդրադառնալ ոչ թե հայոց լեզուն օտարաբանություններից մաքրելուն, որոնք անխուսափելի են զանկացած լեզվում, և որոնցից հայերենը առավելագույնս զուրկ է, այլ մեր լեզվի և ինքներս մեր նկատմամբ հարգանքին, ավելի ճիշտ` դրա բացակայությանը: Քայլեք Երևանով և կհամոզվեք, որ ճիշտ եմ ասում: Այցելեք հիմնարկներ, խոսեք մարդկանց հետ, մտեք սրճարաններ, և էլի կհամոզվեք, որ ասածս ճիշտ է:


Ինչու, ասացեք խնդրեմ, ինչու պիտի Հայաստանի Հանրապետության մայրաքաղաք Երևանում ռուսերեն ցուցանակները եթե ոչ գերազանցեն, ապա գոնե իրենց թվով չզիջեն հայերեններին: “Покупаю волосы… Крашу волосы, делаю меллировку…” Մի՞թե այդ ծառայություններից օգտվողները, կամ իրենց մազերը վաճառել ցանկացողները հայերեն չգիտեն: Ոչ, գիտեն… Ուղղակի հայերեն գրելը “պրեստիժնի” չէ: Հայերենը գործածել չցանկացողների հետ վեճերի ժամանակ նրանց բերած հիմնական հիմնավորումներից մեկն է լինում` “ռուսերենը ավելի հարուստ լեզու է”: Խորին հիացմունք եմ տածում ռուսերենի հարստության ու գեղեցկության նկատմամբ (ի դեպ, այդ լեզվին շատ լավ տիրապետում եմ): Սակայն չեմ ուզում երկարացնել և խոսել նաև մե՛ր դարավոր ոսկեղենիկ լեզվի ճոխության, Նարեկցու ու Չարենցի մասին: Այցելեք հայ գրականության ցանկացած դասախոսություն և կլսեք այդ ամենը: Եւ նույնիսկ եթե մի կողմ դնենք Նարեկացուն ու Չարենցին, մի՞թե մեր լեզուն այդաստիճան աղքատ է, որ դրանով հնարավոր չէ արտահայտել այն պարզագույն միտքը, որ ոմն մեկը ցանկանում է գնել մեկ ուրիշի մազերը, կամ դրանք ներկել, կամ այլ փորձությունների ենթարկել…" (Շարունակությունը տես բլոգում)

[Նալբանդյան]

Կարծում եմ այստեղ ազգապաշտպանական , մայրենիի հարցը չէ, այլ այն որ սեփական անձը ինչպես է ընկալում ռուսերեն լեզուն :

Ինձ համար ռուսերենը ոտար եր մոտ 5 տարի առաջ, երբ մի բան հասկանալու համար մի քանի ռուսերեն-հայերեն-ռուսերեն թարգմանություններ էի անում մտքում, բայց որ այդ թարգմանություների կարիքը էլ չէի զգում ու սկսեցի միանգամիզ ռուսերեն մտածել,ռուսերեն գրականություն կարդալ, այդ ժամանակից ռուսերենը օտար լեզու չեմ համարում: Հիմա ինձ համար օտար լեզուն անգլերենն է:

[Մեղապարտ]

Ռուսերնը բնականաբար օտար լեզու է սակայն մեր համար ֆունկցիոնալ է :
Հակված եմ կարծելու ,որ բոլր այլալեզու գովազդները կարող են լինել դա կոնյուկտուրայի խնդիր է :Շատ կզարմանայի օրինակ ,որ Երևանում շատ տարածված լիներ չինական լեզվով գովազդները:

[dvgray]

հարցադրումը անգամ աբսուրդ է:
եթե օտար չէ, ապա ինչ՞ է ՝ մայրենի՞ է:

[Ilona]

Իհարկե օտար լեզու է

[Yevuk]

Ռուսերենը ինձ համար ոչ օտար է, ոչ էլ մայրենի…
Օտար լեզուն ինձ համար անգլերենն է, ֆրանսերենը, գերմաներենը և այլն…
Իսկ մայրենին՝ հայերենը
Մայրենի լեզուն զգում ես, իսկ օտարը՝ ոչ, իսկ ռուսերենը ավելի հակված է 1-ին տարբերակին, բայց միայն մասամբ…