Դե համենայն դեպս,կգտնես,իսկ ստեղ Հայաստանում գոնե եդ չկա,եթե նույնիսկ կա կամ քիչ փող են տալիս,կամ էլ վատ միջավայր է տիրում աշխատանքի տեղում
Դե համենայն դեպս,կգտնես,իսկ ստեղ Հայաստանում գոնե եդ չկա,եթե նույնիսկ կա կամ քիչ փող են տալիս,կամ էլ վատ միջավայր է տիրում աշխատանքի տեղում
Եվրոպայում գրկաբաց մեզ չեն սպասում: Թող մի քիչ քիչ փող լինի, բայց քո տանը ապրես: Առավոտյան, որ զարթնում ես ու նայում պատուհանից, քո հարազատ տեսարանը տեսնում, որ մանկուց ես տեսել, ինձ համար իմ ավատարը հազար Եվրոպա արժի: Անգլերեն էլ լավ գիտեմ ու ուրիշ լեզուներ էլ, բայց ինձ լավ եմ զգում, երբ մեր լոռվա բարբառով եմ խոսում կամ գրական հայերենով, բայց լոռվա շեշտադրմամբ: Նա, ով փնտրում է, կգտնի: Լավ մթնոլորտն էլ մենք պիտի ստեղծենք, լավ կլինի, հույսներդ մի գցեք ու ոչ մի տեղ էլ մի գնացեք, իսկ եթե ամեն դեպքում որոշել եք գնալ, անպայման վերադառնալու նպատակով: Եթե բետոն թափող ու սպասարկող եք ուզում աշխատել, ապա այստեղ էլ այդ գործերը կան ու այդ մարդիկ հաճախ ավելի են վարձատրվում, քան այն գործերի համար, որոնցում բարձրագույն կրթություն, օտար լեզուների իմացություն ա անհրաժեշտ:
Ճակատդ պաչեմ
Միշտ մտածել եմ, եթե պատրաստ են ամերիկայում բենզին լցնող կամ զիբիլ թաղող աշխատեն, Հայաստանին դա պետք չի՞: Կփոխվի մտածելակերպը, ստիպված կփոխվի, անհիմն ամոթները կվերանան:Եթե բետոն թափող ու սպասարկող եք ուզում աշխատել, ապա այստեղ էլ այդ գործերը կան ու այդ մարդիկ հաճախ ավելի են վարձատրվում, քան այն գործերի համար, որոնցում բարձրագույն կրթություն, օտար լեզուների իմացություն ա անհրաժեշտ:
Շինարար (22.09.2009)
հալալաՎանաձորցի Տղա-ի խոսքերից
համաձայն եմ
բայց ասեմ հասարակ բանվորը Եվրոպայում օրական 50 եվրո ունի, իսկ Հայաստանում 5000դրամն էլ չի գերազանցում, այ սրա համար էլ գնում են
Իսկ դու գիտե՞ս այդ 50 եվրոյով ինչ կարելի է գնել: Եվ ինչ ծախսեր պիտի պարտադիր անի բնվորը իր աշխատավարձից, նույնիսկ հրավիրված, ոչ շվեյցարացին:հալալա
բայց ասեմ հասարակ բանվորը Եվրոպայում օրական 50 եվրո ունի, իսկ Հայաստանում 5000դրամն էլ չի գերազանցում, այ սրա համար էլ գնում են
Իսկ եթե նաև ապրում և ընտանիք է պահում...ինձ թվում է ժամը՝ 50 յոլլա կգնա: Ոչ թե օրը
Շատ լավ գիտեմ ծախսերի ու մնացյալի մասին, եղբայրս Չեխիայում նման ձևով է ապրել, ու պատկերացրեք կարողացել է, մի բան էլ ավել, հենց նույն աշխատաձով Իսպանիայում հանգստանալ մինչև հայրենիք վերադառնալը/հայերի սովորությանը հակառակ, կարողացել է իրեն պահել առանց գողություն անելու, միայն աշխատելով, իր սեփական ուժերով/
Եղբայրս էլ ի հակառակ իր բարձրագույն կրթության Հայաստանում է ֆիզիկական աշխատանքով զբաղվում, և Իսպանիա չի կարողանում գնալ հանգստանալու, որովհետև Իսպանիան Չեխիային ավելի մոտ է, բայց Հայաստանին մոտա հանգստավայրեր կարողանում է գնալ ու առանց իրեն նեղելու լավ հանգստանալ ու քո ասածի պես մի բան էլ ավել, կարողանում է փող կուտակել բանկում, լավ հագնվել, մեծ ծախսեր անել ու ինձ էլ օգնել, էնպես որ…Շատ լավ գիտեմ ծախսերի ու մնացյալի մասին, եղբայրս Չեխիայում նման ձևով է ապրել, ու պատկերացրեք կարողացել է, մի բան էլ ավել, հենց նույն աշխատաձով Իսպանիայում հանգստանալ մինչև հայրենիք վերադառնալը
Տատ ջան, ամեն անգամ գրածներդ կարդալուց հետո մի խոսք եմ հիշում․
Երբ որ փողերդ շատ են, ավելի հեշտ ես տանում, որ "երջանկությունը փողի մեջ չի"։
artak.am
murmushka (22.09.2009), One_Way_Ticket (22.09.2009), Tanamasi (22.09.2009), Հայկօ (22.09.2009), Տատ (22.09.2009)
իմիջայլոց նույն պռոբլեմը ունեմ և ես, չնայած բարձրագույն կրթությանը Հայաստանում չեմ կարողանում գտնել աշխատանք, իսկ ֆիզիկական աշխատանք ամեն տեղ էլ կա, կարող է անել ով ուզի,երբ ուզի, էնպես որ.....
Ճիշտ ես ասում...թեմայից դուրս, բայց պիտի ավելացնեմ իմ առումով՝ երբ մենակություն չես ապրել, ավելի հեշտ ես ասում՝ չեմ վախենում մենակությունից
Այդպես է, որ կա
Ավելի ճիշտ, այն ինչ ունես, աչքիդ չի երևում:
Ես աշխատավարձից դժգոհ էի, ինձ թվում էր, որ ամենակարևոր տարրը աշխատանքի մեջ աշխատավարձն է, փոխեցի գործս, նոր տեղը մեկ ու կես անգամ ավել էին առաջարկել: Սակայն այդտեղ գործի բնույթը դուրս չեկավ, և ես զգացի, թե ինչքան կարևոր է, որ գործը հետաքրքիր լինի, դա ունեի նախորդ ընկերությունում և չէի գնահատում: Լավ է, նոր տեղն ընդունվելուց երկու շաբաթ հետո ճգնաժամը ուժգին հարվածեց ընկերության գործերին, ասացին, որ լիքը մարդու կրճատելու են, այդ թվում և ինձ, ես էլ շատ արագ ուրիշ գործ գտա: Հիմա գրեթե ամեն ինչից գոհ եմ, թերություններ իհարկե կան, սակայն դա նորմալ է, ես իդեալական աշխատող չեմ, որ իդեալական տեղ աշխատեմ:
լիովին համաձայն եմ, որտեև մարդ պետքա իր աշխատանքից հաճույք ստանա, համաձայն եմ, որ աշխատավարձը կարևորագույյենրից մեկնա, բայց ավելի համաձայն եմ, որ պետքա աշխատանքդ էլ հաճելի լինի։ Օրինակ ես չեմ համակրպվի էն մտքի հետ, որ հետագայում որպես ծրագրավորող չաշխատեմ, որտև իմ մասնագիտությունը պաշտում եմ ։ Ու ինձ ես միշտ ոնցոր հենց էդ աշխատանքի վրա էլ պատկերացնեմ։
Առաջին հարցազրույցից (մոտ մեկ ամիս առաջ) հետո վերջապես բանկից զանգեցին կանչեցին վերջին և որոշիչ հարցազրույցին: Վաղը կեսօրին հարցազրույցի եմ: Հուսով եմ 6 տարվա ընթացքում (ուսումնառության տարիներին) կուտակած գիտելքիներս ինձ չեն դավաճանի, և մի փոքր էլ հաջողությունը ինձ կաջակցի: Կարևորը «դուխս» տեղն ա՝ բանկիր դառնալու ճանապարհին
Վերջին խմբագրող՝ Լեո: 22.09.2009, 21:40:
Լեո ջան, դե քեզ հաջողություն եմ ցանկանում, Աստված տա նպատակիդ հասնես:
Լեո (22.09.2009)
Շնորհակալ եմ
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ