Մարկիզ ջան, շատ հեշտ չի, ես կասեի նույնիսկ շատ դժվար է, երբ տեսնում ես աչքիդ առաջ կործանվող հասուն մարդու, որը սակայն ոչ մի կերպ չի ընդունում, որ ինքը կարող է ու պետք է հրաժարվի էդ անտեր "սպանիչից":
Կարծում եմ ամենաառջին գրառմանս մեջ կարդացել ես,բայց մեկ է…նա նորից ու նորից վերադառնում է իր խմիչքին: Կոնկրետ այս մարդու դեպքում "կամազուրկ" բառից բացի ես ոչինչ չեմ գտնում ասելու, հավատա, որ ինձ համար ցավալի է, բայց դա է իրականությունը: Թող որ սխալ լինեմ…բայց առայժմ իմ կարծիքը նույնն է մնում:աչքիս առաջ է գալիս իմ ճանաչած միակ ալկոհոլիկ բարեկամը, որին շատ անգամներ ենք համոզել, բուժել, վերադարձրել նորմալ կյանքի,
Էջանիշներ