Միշտ էլ 1 րոպե ազատ ժամանակ կգտնվի...
Միշտ էլ 1 րոպե ազատ ժամանակ կգտնվի...
Գուցե և... բայց հնարավոր է, այդ մեկ րոպեում կոշիկի շոր չլինի: Համաձայնիր, որ գրեթե ոչ մի տղամարդ գրպանում կոշիկի շոր չի պահում: Չնայած ասեմ - եթե ժամադրության ես շտապում, կոշիկներդ իհարկե պետք է մաքուր լինեն. խոսքերս վերաբերվում էին սովորական-կենցաղային իրավիճակներին...Wwolf-ի խոսքերից
Միշտ էլ 1 րոպե ազատ ժամանակ կգտնվի...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
կոշիկները
իսկ եթե ավել լուրջ, ապա ուղեղի հնարավորությունները
Որոշեցի լուրջ գրել)
Էհ... ես, օրինակ, դժվար թե գրավվեմ մի աղջիկով, որի արտաքինի մասին ասում են «Հմմ... դե երևի խելոք կլինի»:
Գրավվել կարելի է տարբեր աստիճանի: Միայն մակերեսային հրապույր ծնելու համար արտաքին տվյալները բավարար են: Բայց բավական է դրան գումարել թեկուզ մի փոքր նյութապաշտություն, ու նույնիսկ լավագույն արտաքինն աղջկան չի օգնի հաղթահարել իմ զզվանքը:
Ինձանից ֆիզիկական մոնոգամիա (չիմացողների համար՝ միակնություն) պահանջող մարդն ինձ երկար չի պահի, որովհետև ես այն եմ, ինչ կամ, ու չեմ պատրաստվում ինքս ինձ փոխել հանուն ոչ մեկի: Որոշ ժամանակ անց ես կդադարեմ իմ իրական մտքերը նրան վստահել: Իսկ որտեղ չկա վստահություն, չկա նաև սեր:
Կա մարդկանց մի տեսակ, որոնց մոտ սեփական հմայքի զգացողությունն ուշ է գալիս: Նրանք միշտ չեն գեղեցիկ համարվել, դրա համար էլ չեն խփնված իրենց արտաքինի վրա ու ժամանակ են ունեցել սեփական էմոցիոնալ ու ինտելլեկտուալ զարգացման համար:
Ասում են, որ տարվա վերջում բացված խոլորձը (չիմացողների համար նշեմ՝ օրխիդեան) ամենագեղեցիկն է լինում:
Հենց այսպիսի մարդիկ առավել մեծ հնարավորություն ունեն ինձ իսկապես հետաքրքրել:
Կա մի ուրիշ տեսակ. գիշատիչ-կանայք: «Մորթիներով պարուրված Վեներան» Լեոպոլդ ֆոն Զախեր-Մազոխի վեպից: Օ, ես չեմ կարողանա դիմադրել այն կնոջը, որը կկարողանա ինձ մտրակով իրեն ենթարկել:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Alba (02.09.2009), Cassiopeia (23.08.2009), Hripsimee (21.09.2009), Interdenominational (23.08.2009), Kita (07.09.2009), Lion (23.08.2009), Loki (23.08.2009), Ungrateful (23.08.2009), Venus (02.09.2009), Բարեկամ (23.08.2009)
Շատ լավ էր ասված, Rhayader ջան, բայց թույլ տուր չհամաձայնվել "չեմ պատրաստվում ինքս ինձ փոխել հանուն ոչ մեկի" մտքի հետ: Եթե խոսքը իսկական սիրո մասին է, որի արդյունքը բնականաբար ամուսնությունը պետք է լինի, ապա պետք է հանուն սիրած էակի և հանուն սիրո որոշ հարցերում զիջես և անհրաժեշտության դեպքում փորձես նաև փոխվել: Ճիշտն ասած չեմ հիշում՝ որ փիլիսոփան էր ասել, բայց աֆորիզմը մոտավորապես հնչում էր այսպես. "Սերն ու ամուսնությունը անվերջ փոխադարձ դաստիարակության պրոցես է":
Մի բան էլ. երբեք չես կարող ասել՝ ում կսիրես, քեզնից անկախ
Ոչ ոք էլ չի փոխում ինքն իրեն հանուն մեկի: Ու եթե ինքդ դրան պատրաստ ես, դեռ չի նշանակում, որ կարող ես: Ես կողմ եմ Ռայադերի անկեղծությանը: Զիջողությունն անշուշտ հարկավոր է, բայց մնացածը ինքնախաբեություն է: Սերն ու ամուսնությունն էլ, Ձեր թույլվությամբ, պետք չէ նույնացնել: Անձնական կարծիքս է:Շատ լավ էր ասված, Rhayader ջան, բայց թույլ տուր չհամաձայնվել "չեմ պատրաստվում ինքս ինձ փոխել հանուն ոչ մեկի" մտքի հետ: Եթե խոսքը իսկական սիրո մասին է, որի արդյունքը բնականաբար ամուսնությունը պետք է լինի, ապա պետք է հանուն սիրած էակի և հանուն սիրո որոշ հարցերում զիջես և անհրաժեշտության դեպքում փորձես նաև փոխվել: Ճիշտն ասած չեմ հիշում՝ որ փիլիսոփան էր ասել, բայց աֆորիզմը մոտավորապես հնչում էր այսպես. "Սերն ու ամուսնությունը անվերջ փոխադարձ դաստիարակության պրոցես է":
Մի բան էլ. երբեք չես կարող ասել՝ ում կսիրես, քեզնից անկախ
Rhayader (08.09.2009)
Համամիտ եմ, ես ինքս էլ չեմ նույնացնում "սեր" և "ամուսնություն" հասկացությունները: Գրառմանս մեջ կարծեմ նման բան գրված էլ չէ: Պարզապես եթե սիրում ես մեկին, որպես կանոն ամուսնանում ես նրա հետ (իհարկե բացառություններ միշտ էլ լինում են): Ինչ վերաբերում է "հանուն մեկի փոխվել-չփոխվելուն", ապա ես իմ փորձից վստահորեն կարող եմ ասել. եթե սիրում ես, սկսում ես այլ կերպ նայել իրերին, "ես"-ի փոխարեն արդեն գործում է "մենք"-ը, ու դու ինքդ էլ չես նկատում, որ փոխվել ես: Դա չես կարող պլանավորել: Իհարկե, շատ հանգամանքներից է դա կախված, օրինակ՝ ինչ տարիքում ես սիրահարվել, արդյո՞ք փոխադարձ է սերը և այլն...
Հենց ուզում էի ասել, որ պետք չի ասել ՈՐՊԵՍ ԿԱՆՈՆ: Անցած լինի:
Մնացածի հետ համաձայն եմ: Մի քիչ փոխվելը անխուսափելի է, երբեմն էլ շատ լավ է: Բայց իմ ասածը բնավորության գծերի կամ սովորությունների փոխելու մասին էր, որոնք իրականում ոչ՛ թե փոխվում են, այլ զսպվում, հետո էլ գլուխ բարձրացնում: Արդյունքում մեկն իրեն խաբված է զգում, մյուսն անելանելի վիճակում:
Ուզում էի մի բան ասել, ուղղակի մտածում էի՝ արժի՞, թե՞ չէ:
Որպես ամուսնու և որպես սիրո ընկերոջ՝ տարբեր են գրավող հատկանիշները, երբեմն նույնիսկ իրար հակասող:
Էդ դեպքում հնարավոր է, որ տարբեր մարդիկ լինեն ամուսինն ու սերը: Հանկարծ սա չվերագրեք, խնդրում եմ, հարկադրված կամ բռնի ամուսնությանը:
Օրինակ՝ ամուսնու դերում հանդիսացողին «սազում» են հավասարակշռված, հեռատես, ռիսկի չգնացող, հասարակության կողմից սիրված և ընդունված, ընտանիքին հարգող, .... ու նման լիքը հատկանիշներ: (Սրանք իհարկե ո՛չ իմ, պայմանական կամ ավելի հավանական թվարկումն է):
Իսկ սեր-ընկերոջից ակնկալվում է երբեմն միայն փոխադարձ սեր, խենթություններ, նախասիրությունների համընկում, միասին ժամանակը հետաքրքիր անցկացնելու կարողություն:
Այս տարանջատումով է պայմանավորված, որ թեմայի հարցին չեմ կարողանում պատասխանել:
Հակառակ սեռի մեջ ոչինչ էլ չի գրավում ինձ, նույն ձևով իմ սեռի մեջ էլ ոչինչ չի գրավում ինձ:
Մարդուն գրավելու համար սեռը ոչինչ էլ չի ասում ինձ, եթե նպատակ չունես, ասենք, կոնկրետ գենոֆոնդով երեխա աշխարհ բերել:
Enigmatic (07.09.2009)
Ինձ աղջկա մեջ շատ է գրավում... չգիտեմ, հայերեն ոնց դա ասել... отзывчивость-ը: Սիրում եմ այդպիսի աղջիկներին կոմպլիմենտներ անել, ծաղիկներ նվիրել (հենց այնպես, առանց առիթի): Իսկ ինչ վերաբերվում է արտաքինին, տգեղ աղջկան, ցավոք սրտի, դժվար է այդ հարցում (ինչքան էլ լավը լինի արտաքինից տգեղ աղջիկը, միևնույնն է, որպես աղջիկ նա ինձ չի գրավի), սակայն անհրաժեշտ չէ գեղեցկուհի լինել, բավական է նորմալ արտաքին ունենալ:
Կներեք իհարկե, բայց ինչ ասել է տգեղ աղջիկ? Չի կարելի ոչ աղջկան, ոչ էլ տղային ասել տգեղ: Ես Սոֆի Լորենին ու Ջուլիա Ռոբերթսին համարում եմ հազարամյակի գեղեցկուհիներ, բայց դուք կարող եք ասել, որ նրանք չափազանց մեծ բերան ունեն ու տգեղ են: Այնպես որ այն փաստը, որ տվյալ աղջիկը ձեզ չի գրավել դեռ չի նշանակում, որ նա տգեղ է:
aerosmith (07.09.2009)
ճիշտ էս. ես էլ էի One_Way_ticket-ի նման մտածում մինչև էս մի քանի օրը։
մին քանի օր առաջ ես պատահմամաբ մի աղջկա տեսա, ու հիմա ամբողջ կուրսը ասումա որ յանի գեշ աղջիկ ա, բայց իմ համար երևի թե իմ տեսածս ամենագեղեցիկ աղջիկներից մեկնա ինքը, ու էնքան եմ էդ աղջկանով տարվել որ ուզում եմ ամեն անգամ տեսնել իրեն.չնայած որ շատ մեծ տարիքային տարբերություն կա(ինքը սովորում ա ասպերանտուրայում, իսկ ես 3-րդ կուրս եմ)։
Ասածս էա, որ եթե մի աղջիկ քո համար տգեղա, կամ սիրուն, դա չի նշանակում որ մյուսների հաար էլ ա նա սիրուն կամ գեշ։
Kita (07.09.2009), Ungrateful (07.09.2009)
Դե տգեղ/գեշ ոչ մեկ միանշանակ չի կարա ասի, ոչ մի սահմանում չկա որն ա տգեղ, որը գեշ: Օրինակ Երևանում պարսկուհիներ լիքը կան, անձամբ իմ մոտ սրտխառնոց ա առաջանում, բայց որ ընկերոջը տենում եմ ինչ հայացքով ա նայում, պատկերացնում եմ իրա համար ինչ գեղեցկուհի ա:
Մարդը լինելը լավ բան ա, բայց երկու ոտքի վրա կանգելը դեռ չի նշանակում որ դու մարդ ես:
Ամենակարևորը էս կյանքում մարդ լինելն ա, մնացած ամենինչը երկրորդական ա:
ԷԼ ԿՅԱՆՔՈՒՄ ԷՍ ՖՈՐՈՒՄԸ ՉԵՄ ՄՏՆԵԼՈՒ
Լավ, "ինձ համար տգեղ", այդպես ընդունելի՞ է: Բոլորն էլ գիտեն, որ գեղեցկությունը սուբյեկտիվ հատկանիշ է, և գեղեցիկ/տգեղ ասելիս միշտ էլ մարդ ի նկատի ունի "իր տեսանկյունից":
Հակառակ սեռի մեջ ինձ միշտ գրավել և գրավում է կամքի ուժը, չեմ կարողանում տանել կամազուրկ տղամարդկանց:
Նաև ոչ ստանդարտ ու շաբլոն միտքը, որ ամեն ժամանակ պատրաստ է վերլուծելու, գտնելու իրենը... այլ ոչ ամբոխի հրամցրածը...
Էլի շատ բաներ կան որ առաջնային են , բայց էլի սրանց նման են
Վերջին խմբագրող՝ Second Chance: 07.09.2009, 14:07:
Love has an enemy, but it is already defeated!
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ