Մարդը լինելը լավ բան ա, բայց երկու ոտքի վրա կանգելը դեռ չի նշանակում որ դու մարդ ես:
Ամենակարևորը էս կյանքում մարդ լինելն ա, մնացած ամենինչը երկրորդական ա:
ԷԼ ԿՅԱՆՔՈՒՄ ԷՍ ՖՈՐՈՒՄԸ ՉԵՄ ՄՏՆԵԼՈՒ
Death ջան, ինչքան գիտեմ կիրառական ես սովորում: Ես էլ եմ կոդ գրող աշխատում, ու ասեմ ոնց եմ ես աշխատանքի ընդունվել ու աշխատել:
Համալսարանում վախտին Լայքսը կուրսեր ուներ, գնացել եմ ընդունվել եմ ըտեղ, մի տարու չափ սովորել եմ: Հետո վերջերում ասեցին որ իրենց մոտ QA-ում ուսանողների են վերցնում, ես էլ առանց երկար բարակ մտածելու գնացի, էնքանա որ մի բան աշխատեի, համ էլ բանակ էի գնում արդեն մի քանի ամսից, աշխատել եմ 4 ամիս, օրը 4 ժամ պիտի մնայի բայց հաստատ 5 ժամից քիչ չեմ մնացել ոչ մի օր: Ու ստացել եմ 40 եվրո փող: Բայց էտ ընթացքում լիքը մարդկանց հետ ծանոթացա, լիքը կապեր որ հետագայում ահագին պետք են գալիս:
Հետո գնացի բանակ, բանակում վերջի 9 ամիսը կոմպ տարա, ջավա էի պարապում, քանի տղեքը լոքշ էին, ես բանակում քրտնում էի, առավոտից իրիկուն համարյա ամեն օր լռված կարդում էի ու կոդ էի գրում, իմ համար փոքր պրոեկտ էի անում:
Հետո եկա բանակից ու գործ ման գալու պահը եկավ: Լայքս չուզեցի գնամ քանի որ արդեն մի տեսակ լավ բաներ չէին ասում իրա մասին, մոտավոր ասում էին որ բրեժնևյան լճացում ոնց որ լինի: Իսկ դա ինձ պետք չէր, որովհետև նոր պիտի գործի ընդունվեի ու ինձ առաջին հերթին գիտելիքա պետք: Հա ու ասեմ որ ինստիտուտս էլ 3 կուրսի 2-րդ կիսամյակից շարունակում էի: Կարճ ասած ինչքան հայտարարություն էի տեսնում ռեզումես ուղարկում էի: Չէի նայում քանի տարվա փորձ են ուզում, ինչ են ուզում, ու նայի ես ծրագրավորողի փորձ չունեի, էն 4 ամսվա QA-ի փորձը հեչ, QA դառնալու ցանկությունս մինուս միլիոն էր: Մի 2 տեղից կանչեցին, 1-ը չեմ հիշում ինչ եղավ: Մյուսում կընդունեին եթե լրիվ դրույքով ուզեի գնալ: կեսով չուզեցին: Վերջը մի էն ժամանակ մի հատ 15 հոգանոց ֆիրմա ընկա, մի 2 անգամ հարցազրույց արեցին, մի 2-3 շաբաթ էլ գնում էի խնդիրներ որ պետք էր լուծել տալիս էին գալիս տանը անում տանում էի: Կարճ ասած ընդունվեցի սկզբում էի շատ ցածր աշխատավարձով, բայց հիմա արդեն 2.5 տարիա աշխատում եմ, ու կարելիա ասել դժգոհ չեմ:
Լավ հիմա մի հատ ռեզյումե անեմ էսքան հեքիաթս: Ոնց Էլմոն ասեց պիտի սկսես քչից, նույնիսկ ընդունելի եմ համարում մի քանի ամսի ձրի աշխատելը: լրիվ լուրջ եմ ասում: Մի մտածեք թե աշխատելու ժամանակ մենակ փող ես ստանում: Մենակ փողի համար աշխատելը սուտա, երկար չես ձգի: Ամենասկզբում աշխատանքի ընդունվելուց առաջին հերթին պետքա ուշադրություն դրաձնես նրան ինչ դու սովորում ես, էտ են փորձնա, որ ոչ մի գրքում գրած չի որ կարդաս, ոչ մի փողով դա չես առնի: Ու նորից եմ ասում ոչ ամաչելուա ոչ էլ նվաստացուցիչա, քիչ փողով կամ առանց փողի աշխատելը: Եթե գիտես, որ քեզ դա հաստատ օգուտա, լիքը բան կսովորես միանշանակ արժի: Ուղղակի պիտի էտ պահը ջոգես էլի որ ոչ թե էեզ շահագործեն, այլ դու կլպես մաքսիմում գիտելիք իրանցից ու եթե չեն համաձայնվում ավելի շատ վճարել ասում ես ցտեսություն ու գնում ես արդեն ուրիշ տեղ ռեզյումեումդ արդեն ունենալով բաղձալի «աշխատանքային փորձ» կետը: Էտա եթե իմ նման ծանոթ բան ման չունես, ուրիշ ձև չեմ տեսնում ես նորմալ աշխատանքի հասնելու: Միակ ճանապարհը աշխատել, աշխատելն ա, առաջին հերթին ինքդ քո վրա:
լրիվ համամիտ եմ.. անձամբ ես 6 ամիս ձրի աշխատել եմ, ամբողջ օրը նստած օրենք էի կարդում, արտասահմանյան փորձն էի ուսումնասիրում, կարճ ասած հաստատ շատ ավելի գիտելիք ստացա ՏԻՄ-երի բնագավառի մասին այդ 6 ամսում, քան ինստիտուտում 5 տարի սովորելու ընթացքում.... այս տարվա մայիսին նոր հրամանս ստորագրեցին, հիմա ծրագրի համակարգող եմ / մոտ 20 օրենք և կարգ պետք է մշակենք և ներկայացնենք Կառավարությանը/... այդ 6 ամիսների ընթացքում մի անգամ մտքովս չանցավ "հաջող" ասեի ու դուրս գայի......
_DEATH_ (17.08.2009)
3 -րդ ամիսն ա ֆռում, ես մի տեղի համար քննություն եմ տալիս:Գիտեի շատ ա, մինչև երեկ բանակի հին ծանոթիս տեսա, որը 6 ամիս քննություն էր տվել, մինչև ընդունել էին:
էսպես չի մնա
Ինքս միշտ ծանոթով եմ գործ գտել: Ոչ թե այն իմաստով, որ ինձ "տեղավորել" են աշխատանքի, այլ ներկայացրել են, թե ով եմ ես, հետո կանչել են հարցազրույցի, համոզվել, որ իրենց հարմար մարդ եմ: Այդ ձևը ավելի արդյունավետ է, քան պարզապես հայտարարությունով ռեզյումե ուղարկելը, էնքան անկապ մարդ է ռեզյումե ուղարկում, որ կարող է չհասկանան, որ դու անկապ չես ու ոչ էլ կանչեն հարցազրույցի:
Առաջին աշխատանքս նույնպես վերոհիշյալ ձևով եմ գտել: Պաշտոնապես, փորձ չունեցողի տեղ չունեին, սակայն ընդունեցին մեծ ուրախությամբ, զանգահարեցին արդեն հարցազրույցի հաջորդ օրը: Ընդհանրապես, վականսիաների մեջ ինչ ասես գրում են, բայց իրենք էլ են հասկանում, որ այդպիսի մարդ ճարելը շատ դժվար է: Այնպես որ, վախենալ պետք չէ, երբ տեսնում եք, որ ինչ-որ պահանջի չեք բավարարում:
Ինչ վերաբերվում է ծրագրավորողի գործին: Լավ ծրագրավորողների կարիք միշտ էլ կա ու միշտ էլ կլինի, նույնիսկ ճգնաժամի պայմաններում: Հենց հիմա մեզ մարդիկ են պետք: Այսօր զանգահարեց նախկին աշխատատեղիս տնօրենը, հարցնում էր, թե ծանոթներ ունեմ, որոնք աշխատանք են փնտրում, իրենք ազատ տեղեր ունեն: Եվ ընդհանրապես, "լավ մասնագետ է պետք, ինչքան ժամանակ է փնտրում ենք, չենք գտնում" արտահայտությունը կարելի է լսել գրեթե յուրաքանչյուր հարցազրույց անողի (ծրագրավորման բնագավառում) շուրթերից:
Ինչ վերաբերվում է սկզբում ցածր աշխատավարձով կամ ձրի աշխատելուն, ամեն մարդ թող ինքը որոշի, հարմար է իրեն այդ տարբերակը թե ոչ: Ինքս այդ ճանապարհով չեմ գնացել:
Ես էլ եմ աշխատանք ուզում, բայց դժվարա ծանոթ չկա, փողով էլ չեմ ուզում:
Հետաքրքիրա ֆիրմաններ կա՞ն, որ ուսանողների հետ աշխատանքներ էն տանում, թեկուզ կես դրույքով ցածր աշծատավարձով աշխատանքի ընդունում: Ոչ ծրագրավորման ոլորտում:
Կան, բայց նման աշխատատեղերի համար հայտարարություններ չեն տալիս, թե չէ էնքան մարդ ա գալիս.... կեսն էլ կռիվ մռիվ են անում թե "ինչս ա պակաս, որ երկար ոտերով ու մեծ կրծքերով չեմ ուրեմն չեք ընդունում հա՞": Ծանոթով պետք ա գտնել: Ծանոթը տեղը ցույց տա էլի:
Ես էլ եմ համարյա միշտ ծանոթով ընդունվել: Այսինքն ծանոթը պարզապես տեղն ա ցույց տվել, հնարավորության դեպքում նաև ներկայացրել ա ինձ: Մի ահագին ժամանակ էլ ընկերոջս ֆիրմայում եմ աշխատել և այլն:
Կյանքում առաջին անգամ ռեզյումեով ու քննություններով եմ ուզում ընդունվեմ: Տենամ ի՞նչ կստացվի: Ոնց նշեցի՝ արդեն 3-րդ ամիսն ա սկսում ինչ քննություններ ու փաստաթղթեր եմ տալիս: Հալա հոգեբանը արձակուրդ ա: Հենց գա մի հատ էլ հոգեբանական թեսթ պետք ա անցնեմ:
Մի զարմացեք, տիեզերագնացի աշխատանք չի: Հասարակ ցանցային ադմինի աշխատանք ա: Չեմ ասի որտեղ. չհարցնեք:
էսպես չի մնա
Իսկ ինչ ոլորտի ախատանք էս փնտրում եթե գաղտնիք չի,![]()
ԺՈղ ջան մի հարց տամ ձեզ, ես էլ եմ սիստեմնի ծրագրավորաղ, ու շատ ինտենսիվ ձևով աշխատանք եմ փնտրում,
ու հարցս հետևյալն, ա.
պետքա անպայման որևէ պատրաստի գործ ունենամ, որ իրանց տանեմ ներկայացնեմ՞՞
Ես մի քանի օր առաջ մի տեղ գնացել էի, յանի պտի համակարգչային դասեր տվող աշխատեի, հարցրեց ինչ գիտես, եքա բան ասեցի, բայց շեշտեցի որ C++ ամենալավը գիտեմ, ասեց պատրաստի ծրագիր ունես գրած C++_ով, դե նենց ինտեռֆեյսով մի երկու հատ ունեմ գրած, էտ էլ դասերի վրով, դրանց մասին ասեցի, ոնցոր էտքան էլ դուրը չեկավ որ ուրիշ բան չասեցի… Տենց էլ չզանգեց:
Մարդը լինելը լավ բան ա, բայց երկու ոտքի վրա կանգելը դեռ չի նշանակում որ դու մարդ ես:
Ամենակարևորը էս կյանքում մարդ լինելն ա, մնացած ամենինչը երկրորդական ա:
ԷԼ ԿՅԱՆՔՈՒՄ ԷՍ ՖՈՐՈՒՄԸ ՉԵՄ ՄՏՆԵԼՈՒ
Մարդը լինելը լավ բան ա, բայց երկու ոտքի վրա կանգելը դեռ չի նշանակում որ դու մարդ ես:
Ամենակարևորը էս կյանքում մարդ լինելն ա, մնացած ամենինչը երկրորդական ա:
ԷԼ ԿՅԱՆՔՈՒՄ ԷՍ ՖՈՐՈՒՄԸ ՉԵՄ ՄՏՆԵԼՈՒ
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ