Իսկ եթե քո ասած ավարտուն լինելը դիտարկենք նաև Ավարայրի առումով, ապա դա նույնպես հաղթանակ չէ, հպարտություն է, որովհետև դրանից հետո Հայաստանը կրկին մնաց Պարսկաստանի գերիշխանության ներքո
Շարժվենք այս տրամաբանությամբ - Հաղթանակ չէին Արածանիի ճ-մ-ը, քանի որ Տիգրան Մեծի կայսրությունը փլուզվեց, Ձիրավի ճ-մ-ը, քանի որ մեծ Հայքի թագավորությունն ի վերջո ընկավ, Ակոռին ու Ներսեհապատը, քանի որ Հայաստանը մնաց Պարսկաստանի կազմում, Դողսը, Սևանն ու Ծումբը, քանի որ Բագրատունյաց թագավորությունն ի վերջո կործանվեց, Մամեստիան ու Կիլիկյան թագավորության մյուս հաղթանակները, քանի թագավորությունն ի վերջո ընկավ, Հալիձորն ու Սյունյաց մյուս հերոսամարտերը, քանի որ Սյունիքը մնաց Պարսկաստանի տիրապետության տակ, Սարդարապատը, քանի որ Հայաստանի Հանրապետությունը ի վերջո կործանվեց, Ստալինգրադը, Կուրսկը, քանի որ ԽՍՀՄ-ը ի վերջո կործանվեց... Իսկ ո՞ր է հաղթանակը

Տրիբուն

Կիլիկիան գաղութ չէր - այն Հայաստանի ՄԻ ՄԱՍՆ էր...