Դա մտածելակերպ չէ, այլ եթե լավ նայես շուրջտ ապա կտեսնես, որ մարդը ծնվում է, մեծանում, ծերանում և մեռնում, մնացածը չես կարող տեսնել...Կտրուկ-ի խոսքերից
Ախպերս յոգան ինքնասպանության չի դրդում, սխալվում ես , կխնդրեի չխառնել ուրիշ զիբիլների հետ, եթե անհասանելի է մարդու ուղէղին , դա չի նշանակում թերի է...
Լէվէլ նաև քրիստոնեության մեջ կա, քրիստոնյա համարելով ինքը իրեն դա դեռ գագաթնակետը չէ...
Դրա համար էլ որոշ մասի ուղեղները էտ կողմով տարել ա,միայն մտածում են Երկնային Արքայության մասին,ամեն տարի գուշակում են թե երբ պետք է աշխարհի վերջը լինի:
Mariam1556 (08.04.2009), Արիացի (08.04.2009), Լուսաբեր (08.04.2009)
Յոգի, ես ոնց հասկանում եմ դու անընդհատ նույն բաներն ես կրկնում: Նայի քո գրածներին` Հոգին Հոգևոր է, Հոգին Հոգևոր Կայծ է, Գերագույն Աստծո մասն ու մասնիկն է հանդիսանում, Հոգին եկել է հոգևոր Աշխարհից: Չես նկատում, որ սրանք ոչ մի իմաստ չեն պարունակում, քանի որ երբ դու օրինակ ասում ես Հոգին Հոգևոր է, էդ նույնն է, որ ոչինչ չասես: Եվ բացի այդ, չես կարծում, որ <<մաս>>, <<մասնիկ>>, <<աշխարհ>> բառերը բնորոշ են միայն նյութական էություններին? Այսինքն երբ դու ասում ես Հոգին Աստծո մասն է, դա ենթադրում է, որ գոյություն ունի ինչ-որ իրեղեն Աստված, որը ունի ինչ-որ չափեր և այդ չափերից ինչ-որ մասը կազմում է Հոգին: Հակառակ դեպքում <<մաս>> բառը օգտագործելը դառնում է սխալ: Եվ այս առումով ևս մեկ բան: Դու ասում ես, որ օրինակ հոգին հավերժ է, այսինքն դու ենթադրում ես, որ հոգին գոյություն ունի ժամանակի մեջ, իսկ ժամանակը հասկացություն է նյութական աշխարհի համար: Մենք միայն նյութական էություններն ենք դիտարկում ժամանակի մեջ, իսկ հոգևոր էությունները, որոնք մենք չգիտենք ինչ կախվածության մեջ են ժամանակ, տարածություն, չափեր հասկացություններից: Այդ պատճառով հոգուն բնորոշել նրանով, որ այն հավերժ է, կամ ինչ-որ բանի մասն է, ինքնին սխալ է:
Քո նկարագրածը մի ամբողջ ինֆորմացիոն համակարգ է: Չեմ ուզում անդրադառնալ մանրուքներին: Ուղղակի մի հարց: Մարդկային կյանքում հայտնի են դեպքեր, երբ բեղմնավորման արդյունքում ծնվում է ոչ թե մեկ, այլ երկու, երեք ու նույնիսկ մինչև յոթ երեխա: Չնայած բեղմնավորումը կատարվում է մի սպերմատոզոիդով ու մի ձվաբջջով, բայց դրա արդյունքում կարող են ծնվել մի քանի երեխա: Ոնց է ստացվում, որ մի հոգեղեն էակ պարունակող սպերմատոզոիդից ծնվում են մի քանի հոգեղեն էակներ? Միթե էդ հոգին կիսվում է?
Մի հարց էլ այստեղ: Ըստ քեզ նույնիսկ ոչխարները ունեն հոգի: Երբ փոքր էի մեր գյուղում հաճախ եմ տեսել, թե ինչպես են ոչխար մորթում: Ուրեմն երբ ոչխարի գլուխը կտրում ենք, որոշ ժամանակ նա դեռ կենդանի է մնում: Հիմա նայի. նրա մարմինը բաժանել ենք երկու մասի` գլուխ և իրան: Այս երկու մասերն էլ առանձին գործում են: Գլխի մասով որոշ ժամանակ աչքերն է թարթում ու երբ ձեռդ մոտիկ ես բերում նա վախենում է, իսկ իրանի մասով էլ որոշ ժամանակ թպրտում է և նույնիսկ ես տեսել եմ դեպք, երբ փախել է մորթողի ձեռից ու մի 10 մետր վազել: Հիմա հարցս: Մի հոգեղեն էակ ոչխարին տրոհում ենք երկու մասի և այդ երկու մասերն էլ ցույց են տալիս հոգու առկայություն: Միթե ըստ քեզ նրա հոգին այդ մարմնի երկու մասերում էլ առկա է?
Եվ վերջապես մի հարց էլ: Ըստ քեզ, Ապրող Էակի տեսնելու ունակությունը բնորոշվում է մարմնով, թե հոգով? Այսինքն մարմինն է մարդուն հնարավորություն տալիս տեսնելու, թե Հոգին?
աչքերը))
"Les hommes perdent la santé pour accumuler de l'argent,ensuite ils perdent de l'argent pour retrouver la santé.Et a pensant au futur,ils oublient le présent de telle sorte qu'ils finissent par non vivre ni le présent ni le futur.Ils vivent comme si ils n'allaient jamais mourir.Et meurent comme si ils n'avaient jamaix vécu".
Dalai Lama
Լսել եմ որ դա ներվայն համակարգի հետ է կապված
"Les hommes perdent la santé pour accumuler de l'argent,ensuite ils perdent de l'argent pour retrouver la santé.Et a pensant au futur,ils oublient le présent de telle sorte qu'ils finissent par non vivre ni le présent ni le futur.Ils vivent comme si ils n'allaient jamais mourir.Et meurent comme si ils n'avaient jamaix vécu".
Dalai Lama
ճշտենք թէ ինչպես ես ասել.առանց մեկնաբանության։բարեկամս եթէ գրածդ չի համապատասխանում քո կարծիքի հետ կամ պարզվել է .որ գրել ես այն ինչ չես ուզել . լավ է ուրշներին չմեղադրես ՙանկապացնելու՚ մեջ։այլ փորձիր մտքերդ լավ շարադրել. որ հետո չասես ՙես այսպես չեմ ասել .ես այնպես եմ ասել՚
ինձ համար ավելի պատվելի է որ տղամարդավարի ընդունեն սեփական պարտությունը .քան թէ (Կներեք) ՙկռուտիտ՚ լինել։
հոգին հոր սերմի միջոցով անցնել մոր արգանդ՝կնշանակի որ հոգին գտնվում է հոր սերմի մեջ և մայրը ծառայում է զուտ որպես ինկուբատոր ։
Կարծում եմ պետք չէ հոգուն այդքան նսեմացնել։
հոգին սերմի մեջ չի կարող լինել.այն տրվում է սաղմին՝ առաջին իսկ խաղի ժամանակ՝ ի վերուստ։
Վերջին խմբագրող՝ Կտրուկ: 08.04.2009, 19:06:
Լուսաբեր (08.04.2009)
Իմաստ պարունակում են, պարզապէս իմաստը հասկանալու համար ահագին գիտելիք է պահանջում (իֆորմացիա), նույն բանն եմ կրկնում , որովհետև նույն հարցն ես տալիս և ոչինչ չգիտես հոգու մասին, պարզապես լսել եք հոգի բառը և մի քիչ ինֆորմացիա դրա վերաբերյալ...Յոգի, ես ոնց հասկանում եմ դու անընդհատ նույն բաներն ես կրկնում: Նայի քո գրածներին` Հոգին Հոգևոր է, Հոգին Հոգևոր Կայծ է, Գերագույն Աստծո մասն ու մասնիկն է հանդիսանում, Հոգին եկել է հոգևոր Աշխարհից: Չես նկատում, որ սրանք ոչ մի իմաստ չեն պարունակում, քանի որ երբ դու օրինակ ասում ես Հոգին Հոգևոր է, էդ նույնն է, որ ոչինչ չասես: Եվ բացի այդ, չես կարծում, որ <<մաս>>, <<մասնիկ>>, <<աշխարհ>> բառերը բնորոշ են միայն նյութական էություններին? Այսինքն երբ դու ասում ես Հոգին Աստծո մասն է, դա ենթադրում է, որ գոյություն ունի ինչ-որ իրեղեն Աստված, որը ունի ինչ-որ չափեր և այդ չափերից ինչ-որ մասը կազմում է Հոգին: Հակառակ դեպքում <<մաս>> բառը օգտագործելը դառնում է սխալ: Եվ այս առումով ևս մեկ բան: Դու ասում ես, որ օրինակ հոգին հավերժ է, այսինքն դու ենթադրում ես, որ հոգին գոյություն ունի ժամանակի մեջ, իսկ ժամանակը հասկացություն է նյութական աշխարհի համար: Մենք միայն նյութական էություններն ենք դիտարկում ժամանակի մեջ, իսկ հոգևոր էությունները, որոնք մենք չգիտենք ինչ կախվածության մեջ են ժամանակ, տարածություն, չափեր հասկացություններից: Այդ պատճառով հոգուն բնորոշել նրանով, որ այն հավերժ է, կամ ինչ-որ բանի մասն է, ինքնին սխալ է:
Քո նկարագրածը մի ամբողջ ինֆորմացիոն համակարգ է: Չեմ ուզում անդրադառնալ մանրուքներին: Ուղղակի մի հարց: Մարդկային կյանքում հայտնի են դեպքեր, երբ բեղմնավորման արդյունքում ծնվում է ոչ թե մեկ, այլ երկու, երեք ու նույնիսկ մինչև յոթ երեխա: Չնայած բեղմնավորումը կատարվում է մի սպերմատոզոիդով ու մի ձվաբջջով, բայց դրա արդյունքում կարող են ծնվել մի քանի երեխա: Ոնց է ստացվում, որ մի հոգեղեն էակ պարունակող սպերմատոզոիդից ծնվում են մի քանի հոգեղեն էակներ? Միթե էդ հոգին կիսվում է?
Մի հարց էլ այստեղ: Ըստ քեզ նույնիսկ ոչխարները ունեն հոգի: Երբ փոքր էի մեր գյուղում հաճախ եմ տեսել, թե ինչպես են ոչխար մորթում: Ուրեմն երբ ոչխարի գլուխը կտրում ենք, որոշ ժամանակ նա դեռ կենդանի է մնում: Հիմա նայի. նրա մարմինը բաժանել ենք երկու մասի` գլուխ և իրան: Այս երկու մասերն էլ առանձին գործում են: Գլխի մասով որոշ ժամանակ աչքերն է թարթում ու երբ ձեռդ մոտիկ ես բերում նա վախենում է, իսկ իրանի մասով էլ որոշ ժամանակ թպրտում է և նույնիսկ ես տեսել եմ դեպք, երբ փախել է մորթողի ձեռից ու մի 10 մետր վազել: Հիմա հարցս: Մի հոգեղեն էակ ոչխարին տրոհում ենք երկու մասի և այդ երկու մասերն էլ ցույց են տալիս հոգու առկայություն: Միթե ըստ քեզ նրա հոգին այդ մարմնի երկու մասերում էլ առկա է?
Եվ վերջապես մի հարց էլ: Ըստ քեզ, Ապրող Էակի տեսնելու ունակությունը բնորոշվում է մարմնով, թե հոգով? Այսինքն մարմինն է մարդուն հնարավորություն տալիս տեսնելու, թե Հոգին?
Հոգի և հոգևոր ձեր պատկերացումը շատ երևույթական է, կամ ան՛իրական...
Հոգին ունի չափեր, բայց դա դրան չի նյութականացնում, իակ Աստված անչափ մեծ է, չնայած Աստվածը Անձ է, Անհատականութուն, որը նույնպէս ունի զգացմունք...
Մի հարց, դու ընդունում՞ էս Աստծո գոյությունը, եթե այո ապա ինչպես էս պատկերացնում այդ:
Պատկերացնելու համար տարբերությունը հոգևորի և նյութի՛
Նյութը կոպիտ մատերյա է, որը Նույնպես Աստծո էներգյան է, բայց նյութական, ոչինչ գոյություն չունի Աստծուց անկախ: Նյութը նույնպես հավերժ է և չունի ոչ սկիզբ ոչ էլ վերջ, բայց նյութը փոփոխման ենթակա է իսկ հոգին ոչ...
Աստված իրեղեն չե , ինչպես դու նշել էս, Նա անձ է, Որը Ամենակարող է, ամենաթափանց է, ամենագիտակից, մի անգամից Նա կատարում է անհամար գործողղություններ և Նրա հզորությունը չի սպառվում երբեք...
Նա արարում է նյութական տիեզերքը, օգտագործելով Իր հենց նյութական էներգյան և ներթափանցում է ամեն մի ատոմի մեջ, որպես Գերհոգի, մինչև դա նյութը անշարջ իր է...
Նյութը կենդանանում է երբ հոգին ներթափանցում է նյութի մեջ, իսկ չափանիշը, հաշիվը, մասը և այլը հոգուց է բխում, այսինքը հոգու ցանկությունից, եթե մտածես այս հարցի շուրջ կտեսնես որ ամեն ինչ բխում է ցանկությունից, իսկ ցանկացողը դա Հոգին է , Էակը,
Արարման ժամանակ երբ Արարիչը ստեղծում է կոպիտ մարմինը իր ամեն ինչով և որպեսզի գործի այդ մարմինը, ապա ստեղծում է հինգ զգայարանները և նրանց գործող մասերը՛ աչքերը, զգայարանը տեսողություն, քիթը-հոտառություն, բերան-համը, մաշկ-շոշափելիքի զգացմունք, ականջ-լսելու, և նրանց օբյեկտները...
երբ այս ամենը պատրաստ է ապա մարմինը ստանում է Հոգի, ապրող էակ, ինչպես մեքենայի վարորդ, առանց հոգու այս բոլոր նկարագրածները գոյություն ունեն մարմնում, բայց չեն գործում, հենց որ հոգին մտնում է մարմնի մեջ, մարմինը սկսում է գործել, կենդանանալ, զգալ... մի անգանից պատասխանեմ այդ հարցիտ, որ կենդանուն մորթում են , նրա մասերը զգում են, մորթելու պահին կենդանու հոգին հեռանում ե մարմնից, բայց, քանի որ կենդանին իր մահով չի մահանում, նրա մարմինը պատրաստ չե, չի սպասում, որ հիմա պետք է սպանեն իրեն, երբ սպանում են կենդանուն, հոգին դուրս է գալիս, բայց մարմնի նյարդային համակարգը չի հանգստացել, այդ պատճաչով , որ կենդանու մարմինը պատրաստ չե: Ամեն կենդանի էակի իր մարմնի մեջ կյանքի տևողություն է տրված, ժամանակից շուտ ընդհատելը այդ , այդպիսի արդյունք է ստացվում, Դրա համար էլ սպանելը ՄԵՂՔ է համարվում...
Այո ժամանակը հասկացողությունը վերաբերվում է նյութական աշխարհին, որը սկիզբ և վերջ ունի, դա հոգուն չի վերաբերվում, հոգին անցնում է ջամանակի միջով, բայց ժամանակը նրան չի ձևափոխում, հոգին ստանալով նյութական մարմին անցնում է ժամանակի միջով, իրականում դա պատրանք է՛ Միտքը որը մարդ համարում է իրեն այս նյութական մարմինը, պրոբլեմը հասկանալու տարբերությունը հանդիսանում է դրանում, որ մարդ իրեն համարում է մարմին, հենց մարդ ցանկանա հասկանալ որ Նա այս մարմինը չե, այլ այս մարմինը իր մարմինն է, ինչպես մարմնի հագուստները պատկանում են մարմնին, այդ ժամանակ պարզ կլինի որ Հոգին ամեն ինչ է իսկ մարմինը ժամանակավոր գործիք հոգու համար...
Հոգու համար չկա ոչ ժամանակ ոչ էլ տարածություն, այս հասկացությունը նույնպես վերաբերվում է նյութին... Հոգուն անհնար է բնորոշել դրանով...
Բացի կոպիտ մատերյայից կա նաև նուրբը, որը մարդու նուրբ մարմինն է հանդիսանում՛ Միտքը, կեղծ Ես-ը և ուշիմությունը, սրանցից բարձր գտնվում է Բանականությունը և ավելի բարձր մարմնավորված Հոգին, մահվան պահին հոգու հետ դուրս է գալիս այս նուրբ մարմինը, որի մեջ պարունակում է մարդու կյանքի ամբողջ իր կատարած գործողղությունների ինֆորմացիան, որը տեղափոխվում է մյուս մարմնի մեջ և ըստ այդ ինֆորմացիյայի Էակը ստանում է համապատասխան մարմին, օրինակ՛ մեկը ծնվում է հարուստի ընտանիքում մյուսը աղքատի, մեկը ծնվում է Աֆրիկայում, սովամահ է լինում , մյուսը Շվեցարյայում հարուստ... Սա նշանակում է Կարմա, այսինքը ինչ ցանես այն էլ կհնձես, թէ չե կնշանակեր որ Աստված անարդար է մեկին հաց է տալիս մյուսին առյուծի կեր է դարձնում...
մյուս հարցը՛
Այո ճիշտ էս հասկցել ««'''Քո նկարագրածը մի ամբողջ ինֆորմացիոն համակարգ է:»»
Հոգին չի կիսվում մասերի, հոգին մի անհատականություն է և երբեք չի կարող կիսվել, այլ մի քանի հոգի , նորից ըստ ծնողների և այդ հոգիների կատարած գործերի արդյունքի արթիվ հայտնվում են այդ սպերմատոզոիդների մեջ և բեղմնավորումը տեղի է ունենում...
'''Տեսնելու ունակությունը արդեն բացատրել եմ...
Տեսնողը, զգացողը Հոգին է, բայց քանի որ Հոգին պարփակված է մարմնով, ապա հոգին տեսնում է և զգում է մարմնով, աչքերով, աչքերը համարվում են գործիք , որոնք օգնում են հոգուն տեսնել, ինչպէս ակնոցները...
Երբ հոգին լքում է մարմինը ապա այդ ժամանակ նա տեսնում է իր նուրբ մարմնով, լսած կլինես կլինիկական մահվան մասին, դա էլ հենց հոգու նուրբ մարմինն է, որը վերևից նայում է իր կոպիտ մարմնին , որը պարկած է անշունչ...
Հոգին սկսում է տեսնել իր իրական Հոգևոր աչքերով միյայն այդ ժամանակ երբ Նա ազատվում է այս նյութական պարփակումից: Հոգին լինելով Անհատ Բացի իր այս նյութական զգայարանները ունի Իր իրական Հոգևոր զգայարանները, պարզապես հոգին անգիտության մեջ ընկնելով, որը իրեն ստիպում է նյութական բնությունը, նա մոռանում է իր սկզբնական Ազատ վիճակը, որը ունի իր բոլոր զգայարանները...
այսքանը...
խնդրեմ
ոգի, ինչ է՞ դա...
աշխարհի բոլոր կրոններում կա գիտելիք հոգու մասին, բայց ոչ մի կրոն չի տալիս լիարժեք պատասխան հոգու մասին:
Կան նաև կրոններ որոնք արանձնապես չեն էլ ընդունում հոգու գոյությունը, իսկ Կաթոլիկները 200 տարի առաջ ասում էին թե կանայք հոգի չունեն, իսկ հիմա ընդունում են որ կանայք ունեն հոգի բայց կենդանիները չունեն այտ:
Աֆրիկայում շատ ցեղերի մոտ ընդունված է որ սպիտակամորդ մարդիկ նույնպես հոգի չունեն և այլը...
Իրականում բոլոր շարժվող էակ կամ աճող բան հոգի ունի, առանց հոգու նյութը ««մատերիան»» մեռած է, օրինակ տանը դրած կահույքը չի շարջվումշ կամ ավտո մեքենան, եթե վարորդը չվարի մեքենան դա իրա տեղից երբեք չի շարջվի, նույննել մեր մարմինները՛ սեռական հարաբերության պահին հոգին մտնում է հոր սերմի հետ մոր արգանդը հետո մարմինը ձևավորվում է մոր արգանդում և երբ արդեն մարմինը պատրաստ է դուրս է գալիս լույս աշխարհ, որը կոչվում է ծնունդ:
Իսկ ինչ է տեղի ունենում մահվան պահին՞ , երբ որ արդեն մարմինը պիտանի չէ ,կապ չունի ինչ տարիքում, այտ ժամանակ հոգին լքում է այտ մարմինը և տեղափոխվում է մի ուրիշ մարմնի մեջ, ինչպես մարդը, նոր զգեստներ է հագնում և երբ հնանում, մաշվում են դրանք դեն է շպրտում և նոր զգեստներ է գնում:
Հոգու մասին լիարժք գիտելիք կարելի է ստանալ Վեդաներից: Իսկ ին՞չ է Վեդա՛ Վեդա նշանակում է Գիտելիք և դա ոչ մի ազգի գիտելիք չէ, չնայած այտ գիտելիքը պահպանված է Հնդկաստանում բայց Հնդիկները երբեք չեն ասում որ դա մերն է, որովհետև դա տիեզերական գիտելիք է որտեղ կարելի է գտնել ամեն ինչ, թե նյութական թե հոգևոր, ամեն ինչ ինչ որ գոյություն ունի Վեդաներից են սկիզբ առել, օրինակ Ֆիզիկա, Քիմյա, բժշկություն, հոգեբանություն, աստղագուշակություն, մաթեմատիկա, երկրաչափություն և այլը...
Վեդաները ուսուցում է, ինչպես մենք մի նոր հեռուստացույց ենք գնում և հեռուստացույցի հետ մեզ տալիս են (ինստրուկցյա) ուսուցում թե ինչպես ոգտագործել այտ, նմանապես էլ երբ Աստված ստեղծեց այս նյութական տիեզերքը նույնպես տիեզերքի հետ միյասին տվեց Վեդաները, որ մարդիկ սովորեն թե որտեղից են գալիս ինչ պետքա անեն, ինչպես պետքե զարգանան հոգևոր և նյութական, և ուր են գնալու մահից հետո:
Վեդան դա կրոն չէ այլ ուսմունք է որը ոչ մի հատուկ Ազգի համար չէ այլ ամբոխջ տիեզերքի համար է: Դրախտային մոլորակներում նույնպես ապրում են ըստ վեդաների: Հավերժ կարելի է խոսել վեդաների մասին...
Ըստ վեդաների երբ Աստված ստեղծեց նյութական տիեզերքը, մոլորակները և բնակիչներին , միևնույն ժամանակ տվեց գիտելիք, վեդաները՛
Վեդաներում ասվում է որ բացի այս նյութական տիեզերքից բացի կա նաև Հոգևոր տիեզերք, որը հավերժ է երանությամբ և գիտելիքով լի: Այս նյութական տիեզերքը համարվում է Հոգևոր տիեզերքի արտացոլումը, ինչպես ծառը լճի ափին արտացոլում է ջրի մեջ գլխավեր և երբ գիշեր է արտացոլումը անհայտանում է, նույնպես էլ այս նյութական տիեզերքը ստեղծվում է և վերանում է:
Շարունակենք հոգու մասին.
Հոգին դա հենց ինքը ապրող էակն է, այսինքը ««ԵՍ» ը, մարմնից անջատ, պարզապես Էակը նստած է մարմնի մեջ և օգտագործում է այտ: Իսկ հարց է՛ ինչի համար է մէզ Աստված գցել այս նյութական աշխարը, ինչի համար ենք ծնվում և հետո մեռնում, չե որ ոչ ոք չի ցանկանում մեռնել, ին՞չ է մահը, այտ դաժան իրականությունը որը խլել է, խլում է և կխլի բոլոր ապրող էակների կյանքը, միթե չկա պատասխան... Իհարկե կա, ինչպես ասեցի մենք երբեք չենք մեռնում
պարզապես փոխում ենք մեր մարմինները, մի հոր ու մորից անցնում ենք մյուսը:
Հոգին ինչպես կարող է մարդու մարմին ստանալ այնպես էլ կարող է ստանալ կենդանու, ծառի, թռչունի, ջրային կենդանիների և այլը...
Հոգին մի մարմնից անցնում է մյուսը, գոյություն ունի 8 400 000 տեսակներ, որոնցից 400 000 տեսակը մարդկային է, մնացածը կենդանական, բուսական, նաև միկրո էակներ:
Քամին նաև ապրող էակ է, ինչպես նաև մեր մոլորակը, լեռները... Այս մոլորակը ինչպես նաև մյուսները ապրող էակներ են, այսինքը անզեր են, օրինակ չիմացող մարդու համար շատ տարորինակ կթվա, ինչպե՞ս թէ անզեր են, շատ պարզ՛ ինչպես մենք ունենք մարմի, մոլորակն էլ այտպիսի մարմին ունի, նա շարջվում է աճում է մաշվում է և հետո վերանում է, օրինակ երկրաշարջները, հրաբուխները և այլն տեղի եմ ունենում մոլորակի մարմնում, նույնը մեր մարմնում է տեղի ունենում, մարդու ստամոքսի մեջ մարսողություն ե կատարվում, գազեր են առաջանում և այլը:
Մարդիկ հանքեր են փորում մոլորակի մարմնի մեջ, մոլորակի հյութն են քաշում (նաֆթը, գազը) և շատ ուրիշ բաներ, որոնք անհրաժեշտ են մոլորակի կյանքի համար, իսկ դրանք կրճատում են մոլորակի կյանքը, ինչպես մարդու մարմինը, որին տրված է ինչ որ ժամանակ ապրելու, իսկ մարդը ՛՛խելացի ՛՛լինելով գիտակցաբար ավերում է իր մարմինը ծխելով, խմելով և շատ ուրիշ ձևերով:
Ոչ մի կրոնում չի ասվում որ ապրող էակը հոգին կարող է կենդանու մարմին ստանալ, ինչպե՞ս թե կենդանու մարմին, այո հենց կենդանու մարմին և ամեն մի շարջվող էակի մարմին:
Դրա համարել Վեդաները արգելում են սպանությունը ցանկացած ապրող էակի, որովհետև ինչպես մարդկանց այնպեսել մնացած բոլոր էակներին կյանք է տրված և ոչ ոք իրավունք չունի խլել ուրիշի կյանքը, որովհետև ոչ ոք չի կարող կյանք պարգևել միյայն Աստված կարող է այտ անել:
Կենդանիները նույնպես ունեն զգացմունքներ, զգում են ցավը, սիրել գիտեն, տխրել գիտեն, իրենց ձաքերին խնամել գիտեն, մարդիկ համարում են այտ կենդանական բնազդ, ինչ՞պես կարող է բնազդը զգալ, բնազդը հակառակը չէ ՞զգալու...
Ծիտիկը բուն է շինում բնազդաբար՞ ձաքերին կերակրում է բնազդաբար՞ ծիծաղելի է հասուն մարդու համար:
Պարզապես մարդը ամենադաժան էակն է, երբ տգիտության մեջ է, ոչինչ չի տեսնում և չի էլ ուզում տեսնի կամ երբ էլ որ ասում են ճշմարտությունը որն է, նա հերքում է այտ, որպեսզի բավարաի իր բնազդը...
Հոգի
Ինչ է հոգին՞
Հոգին դա հոգևոր ապրող էակ է և Աստծո մասն ու մասնիկն է: Բոլոր ապրող էակները բխում են Գերագույն Աստծուց ինչպես կրակից դուրս են թռչում անթիվ կայծեր այնպետել անթիվ հոգիներ անջատվում են Աստծուց և ընկնում են նյութական աշխարհ կամ ել գնում են Հոգևոր աշխարհ: Երբ հոգին արազնանում է Աստծուց և քանի որ հոգին ունի ազատ կամք նրան երկու ընտրություն է տրվում, կամ վերադառնա Աստծո բնակարանը, Հոգևոր աշխարհ կամ ել գնա նյութական աշխարհ,
Այն էակները որոնք գնում են հոգևոր աշխարհ էլ երբրք չեն ընկնում այս թշվառական նյութական աշխարհ, իսկ որոնք ընտրում են նյութական աշխարհը, այտ էակները շատ բարձր գիտելիք են ունենում Աստծո մասին և հետևում են Աստծո օրենքների: Բոլոր էակները սկզբից կիսաաստվածների մակարդակի են, բայց հետո շփվելով նյութական էներգյայի հետ ընկնում են նրա ազդեցության տակ և ղեկավարվում են այտ էներգյայով:
Բ.Գ. 3.37
Կամա էսա կրոդհա էսա
ռաջո-գունա սամուդբհավա
մահասանո մահա պապմա
վիդհի էնամ իհա վարինամ
էակը շփվելով նյութական էներգյայի հետ ցանկություն է առաջանում
և այտ ցանկությունից էակը ընկնում է կրքի ազդեցության տակ
և հետո էակի մոտ առաջանում է Ջղայնություն, որը այս աշխահը
ավերող և մեղսավոր թշնամին է
3.38
Ինչպես կրակը ծածկված է ծխով, ինչպես հայելին փակված է փոշով
այպես ել էակը ծածկված է ինչ որ աստիճանի կրքով
3.39
այպիսով մաքուր ապրող էակի մաքուր գիտակցությունը փակվում է իր հավերժ
թշնամի Կրքի տեսքով, որը երբրք չի բավարարվում և վառվում է ինչպես կրակը
Բ.Գ 3.40
Զգայարանները, միտքը և բանականությունը կրքի նստատեղն են
Նրանց միջոցով կիրքը ծածկում է էակի իրական գիտելիքը և մոլորեցնում է նրան
Յոգի ջան խնդրում եմ նաև .որ ինքդ քեզ մրցավար չկարգես և ինձ հաղթանակ բաշխես։Շնորհակալ եմ ուշադրության համար, երևում է ստեղ հաղթանակի պայքար է գնում, ես խաղից դուրս եմ, և եթե ձեզ հիանալի է իմ պարտությունը , որը որ ես չեմ էլ սկսել պայքարել... ապա թող էդպես լինի, հաղթանակը ձեզ...
միայն ուզում եմ նշել որ հաղթողը ես չեմ։հաղթանակը տարել է Քրիստոս ՝Գողգոթայի վրա։ինձ մնում էր միայն հիշեցնել փաստի մասին։
Այ էստեղ էլ համաձայն չեմ։որը որ ես չեմ էլ սկսել պայքարել... ...
դու ոչ թէ պայքարել .այլ ֆորում մտնելուդ հետ. սկսել ես հայհոյություն Քրիստոնեության դեմ։Ասել թէ Քրիստոս ոչ թէ համբարձվել.այլ գնացել է հնդկաստան դա հայհոյություն է։և ասեմ որ այդ հայհոյությունը առավել է ցանկացած մեր պատկերացրած ավանդական հայհոյանքից։
*e}|{uka* (11.04.2009), Second Chance (08.05.2009), Լուսիանա (02.05.2009)
Ով գնում է Հնդկաստան արժանի է հայհոյանքի՞՞՞ Հնդկաստանը դեռ մեր թվարկությունից առաջ եղել է հոգեվոր հարուստ մշակույթի կենտրոն, կարծում եմ որ Քրիստոսը պետք է որ հետաքրքրված լիներ այդ երկրի մշակույթով, եվ շատ բնական է որ կայցելեր, ինչպես եվ հիմա, հոգեվոր մշակույթով հետաքրքրված ցանկացած ոք, երազում է գեթ մեկ անգամ լինել Հնդկաստանում:
Մոդերատորական. թեմայի վերջին 11 գրառումները ուղղարկվել են հաջորդ կյանք: Թեման մի դարձրեք անձնական «հաճոյախոսություններ» փոխանակելու համար նախատեսված տաղավարի:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Մահ(երկրային կյանքի վերջ) ու դրանից հետո
Մահ: Այս բառը շատերի մոտ վախ է առաջացնում,ոմանք անտարբեր անցնում են սրա կողքով(միգուցե վախենում են քննարկել),ոմանք էլ շարունակում են ապրել ու լավ իմանալ,որ մի որ գալու է վերջը;
Հիմա լարեք ձեր երևակայությունն ու մի քիչ էլ տրամաբանությունը,կամ էլ հայտնեք ձեր կարծիքի մահի մասին և այն ամենը ինչ տեղի է ունենում այս երևույթուց հետո:
Շատերը(հիմանակում քրիստոնյաները) հավատում են,որ մարդը մահից հետո միայն կորցնում է իր մարմինը,բայց հոգին հավերժ ապրում է ու գնում է երկինք(Աստծու մոն):
Եկեք մահը նայենք փիլիսփայական կողմից: Ի՞նչ է իրականում մահը: Այն վե՞րջ է:
Դժբախտաբար վերջն է: ՎԵՐՋ - բառիս ամենաբուն իմաստով: Այսինքն այն մարդը, որը գոյություն ուներ որպես ֆիզիկական մարմին, զգայարանների, հույզերի ու բնավորության ամբողջություն - անվերադարձ ՎԵՐՋԱՆՈՒՄ Է: Դաժան է, բայց...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
շատ դաժան էԴժբախտաբար վերջն է: ՎԵՐՋ - բառիս ամենաբուն իմաստով: Այսինքն այն մարդը, որը գոյություն ուներ որպես ֆիզիկական մարմին, զգայարանների, հույզերի ու բնավորության ամբողջություն - անվերադարձ ՎԵՐՋԱՆՈՒՄ Է: Դաժան է, բայց...
,բայց լիովին վե՞րջ է,թե՞...
Այս պահին թեմայում են 2 հոգի. (0 անդամ և 2 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ