Ասենք ո՛չ ապազգային և ցածրաճաշակ երաժշտությանը

[ministr]

Ապազգային... չէ չէ մի
Հիմա չիմացանք Արմենչիկը լեգիտիմա թե չէ
Իսկ եթե ավելի լուրջ, ապա ինչա նշանակում ապազգային, եթե մինիմում ազգի կեսը Արմենչիկա լսում? Փաստորեն Թաթա լսելը ապազգային չի, իսկ Արմենչիկ լսելը ապազգայինա? Ես չեմ խոսում էն ճաթած մուղամների մասին, որոնք լսելուց մարդու սիրտա խառնում: Արմենչիկի մոտ նման մուղամներ չկան կամ համարյա չկան: Օրինակ էն Պեպելյանի հետ դուետը ինչ վատնա որ? Իհարկե հիմար բառեր պատահում են "Իմ աչքերը որ քեզ տեսան միանգամայն զարմացան ": Մարդը լավ հավեսով երգումա ժողովուրդն էլ լսումա: Բա չէ Ահ ու Սարսափ Արշակյանները: Դա էլ ազգայինը: Անհնարա լսել: Սա Արմենչիկի մասին:

Իսկ ռաբիսը պետք չի դեմ տալ պատին ու քացով երիկամներին: Ինչի նույն ռոքի մեջ անորակություն չկա? Նույն "Երևանի սիրուն աղջիկ" երգը ռաբիս երգա, որը մշակվել և դարձել է շատ լավ երգ, որ տասնյակ տարիներ հնչում է: Նման շատ երգեր կան, որ լավ մշակման դեպքում կարող են հնչել տասնյակ տարիներ: Իսկ կլկլոցները և կաղկանձները միանշանակ դատապարտելի են:

[Կտրուկ]

Համաձայն եմ, նրանք ընդամենը հնչյունաբանական ուղղումներ են մտցնում մեր լեզվում, ինչպիսիք են համբյուրը, արցյունքը և այլն:

Ամեն բնագավառում լավն էլ կա.վատն էլ։եթե ռոքի մասին պատկերացում կազմենք էն մեծ գլխով երգչից՝որը սևը չի կարողանում տարբերել սպիտակից՝ կարծում եմ տխուր կլինի։

[Չամիչ]

քեզ ով ասեց որ եթե թուրքերեն լսել ես. ուրեմն այդ նրանք չեն մեզանից վերցրել։
Այդ մասին հստակ տեղեկացվել է .որ երգը առաջին անգամ հայերեն է կատարվել։

Առաջին անգամ քեզնից եմ տեղեկանում,իսկ ռադիոյով անձամբ եմ լսել թուրքական տարբերակը:

Համաձայն եմ թուրքերը սեփական ոչինչ չունեն, դարեր շարունակ վերցրել են արաբներից, հայերից, հույներից, պարսիկներից, բայց ժամանակի ընթացքում ձեվավորվել է հստակ ոչ, որը հանգիստ թույլ է տալիս տարբերել որ կատարումը թուրքական է,ժամանակի ընթացքում նրանց մոտ ձեվավորվել է սեփական մելիզմատիկա, եվ երգելաոճում կոկորդային հատուկ բացվացք, որն էլ թույլ է տալիս այս կամ այն կատարումը իր հնչերանգով հանգիստ դասել թուրքականի շարքին:

Իսկ անապատի արեվը իր ողջ հնչերանգով հենց ժամանակակից թուրքական է, իսկ եթե այդ երգը ի ողբերգություն մեզ գրել է որեվէ հայ, ապա նա իր ողջ կյանքում ոգեշնչված է ոչ թե Կոմիտասով, Շերամով, կամ ազգագրականով, այլ իբրահիմով, կամ տառկանով:

[Chuk]

Ամեն բնագավառում լավն էլ կա.վատն էլ։եթե ռոքի մասին պատկերացում կազմենք էն մեծ գլխով երգչից՝որը սևը չի կարողանում տարբերել սպիտակից՝ կարծում եմ տխուր կլինի։

Սա իմ սուբյեկտիվ կարծիքն է անշուշտ, բայց ես ռաբիս ոճում ինձ բավարարող լավ մինչ այսօր չեմ լսել, չնայած քեֆերի ժամանակ եղել է, որ ռաբիսի տակ պարեմ: Ինչևէ, գուցե իմ «տեղեկացվածությունն» այդ ոլորտում մեծ չէ, բայց ես դեռ նորմալ հնչյունաբանությամբ, ճիշտ արտասանված բառերով ռաբիս ոճի երգ չեմ լսել:

[Չամիչ]

Օրինակ էն Պեպելյանի հետ դուետը ինչ վատնա որ?

Շատ լավ ասեցիր, Պեպելյանի դուէտը գրելա ժամանակակից լավագույն հայ երգահաններից՝ Արամ Ավագյանը, իսկ Արամի հետ համագործակցությունը եղել է Պեպելյանի առաջարկով, անձամբ ես շատ ուրախ կլինեի որ Արմենչիկը շարունակեր համագործակցել Արամի հետ, այլ ոչ թե շարունակեր առաջ գնալ իր էժանագին ճանապարհով:

[Chuk]

Մոդերատորական. բոլոր անլուրջ գրառումները անողոքաբար ջնջվելու են: Մի՛ վատնեք ձեր և մեր ժամանակը:

[Կտրուկ]

Շատ լավ ասեցիր, Պեպելյանի դուէտը գրելա ժամանակակից լավագույն հայ երգահաններից՝ Արամ Ավագյանը, իսկ Արամի հետ համագործակցությունը եղել է Պեպելյանի առաջարկով, անձամբ ես շատ ուրախ կլինեի որ Արմենչիկը շարունակեր համագործակցել Արամի հետ, այլ ոչ թե շարունակեր առաջ գնալ իր էժանագին ճանապարհով:

Չամիչ.այնուամենայնիվ.կոնկրետ քեզ համար Միշո. շպրոդ և նման կատարողներն են ավելի ապազգային.թէ Արման Հովհանիսյանը կամ Արմենչիկը։

[Չամիչ]

Իսկ ռաբիսներից վնաս չկա։Նրանք փողոցային ժարգոնը չեն ներքաշում հեռուստատեսություն։ ոչ էլ ոգտագործում են լոքշ.կայֆ.դու դեմք ես.և նմանորինակ բորդյուրային սանդղակից ցածր մակարդակի բառեր։

Նախ եթե Արմանին Հայկոյից չես տարբերում.ապա ընդհանրապես մի ասա որ երաժիշտ ես. կամ ունես երաժշտական լսողություն։

Ջիվան Գասպարյանի շնորհիվ թեկուզ .նպաստել է հայաճանաչմանը։

Հարգելի Կտրուկ դուդուկը հին ազգային գործիք է, որի կատարմամբ հնչում է ազգային երաժշտություն, Ջիվանը դուդուկի լավագույն վարպետներից է եվ ոչ մի կերպ չի կարող դասվել ռաբիսների շարքին:

Նախ եթե Արմանին Հայկոյից չես տարբերում.ապա ընդհանրապես մի ասա որ երաժիշտ ես. կամ ունես երաժշտական լսողություն։

Շրջապատում հայտնի եմ իմ բացառիկ երաժշտական լսողությամբ, ամենայն պատասխանատվությամբ հայտարարում եմ որ Արմանը եվ Արսենը Հայրապետյան իրենց երգելաոճը նմանեցնում են Հայկոյի երգելաոճին:
Երբ լսում ես պատրոն դաշը, շատ դժվար է տարբերել, Հայկոն է թե Արսենը:

Իսկ ռաբիս կոչվելու իրավունք ունեն բոլորը, ովքեր տարածում են ինչպես փողոցային ժարգոնը, այնպես էլ թուրքական հնչողությամբ երաժշտությունը:

[Կտրուկ]

Հարգելի Կտրուկ դուդուկը հին ազգային գործիք է, որի կատարմամբ հնչում է ազգային երաժշտություն, Ջիվանը դուդուկի լավագույն վարպետներից է եվ ոչ մի կերպ չի կարող դասվել ռաբիսների շարքին:

Այ տեսնում ես որ տեղեկացված չես։
Ջիվանը անձամբ է հայտարարել որ ինքը հին ռաբիս է։և նախկին ՙռաբիսնոցի՚ տնօրենն է եղել։
Արմանը դեռ 1999 թվականի ն ձայնագրած ալբոմ ունի։կարող եմ տրամադրել .այն ժամանակ Հայկոն դեռ եթերում չեր։

իսկ հարցս անուշադրության մատնեցիր՝ Որն է ավելի ապազգային։

[Չամիչ]

Չամիչ.այնուամենայնիվ.կոնկրետ քեզ համար Միշո. շպրոդ և նման կատարողներն են ավելի ապազգային.թէ Արման Հովհանիսյանը կամ Արմենչիկը։

Միշոն փորձում է Հայաստանում տարածել ռեփ ոճը, ռեփ ասելը ըստ իս հատուկ շնորք է, նախ պետք է ունենալ միտք, ասելիք, պետք է ունենալ ուժեղ ռիթմի զգացում, տիրապետել հանգավորման արվեստին: Ամերիկյան ռեփիստները էն աստիճան են կատարելագործվել, որ մեկը մյուսի հետ տետ ա տետ մրցելիս, տեղում հաջողացնում են ստեղծագործել եվ վարկյանների ընթացքում պատրաստի ռեփ մատուցել:

Հայաստանում ռեփը գտնվում է 0 մակարդակի վրա:

Շպրոտը ինքն է իր երգերը գրում, ունի սեփական ոճ, ունի ասելիք, ունի ինտելեկտ, եվ նրա գործունեության մեջ ոչ մի ապազգային տար չի նկատվում:

Իսկ Արմանի եվ Արմենի մասին արդեն իմ կարծիքը գիտես:

[Չամիչ]

Այ տեսնում ես որ տեղեկացված չես։
Ջիվանը անձամբ է հայտարարել որ ինքը հին ռաբիս է։և նախկին ՙռաբիսնոցի՚ տնօրենն է եղել։

Մարդը կարող է լինել Ռաբիսնոցի տնորեն,կարող է ունենալ ընկերներ ռաբիսի աշխարհից, եվ շատ լավ է որ ռաբիսի տնորեն եղել է ավելի բարձր մշակույթի ներկայացուցիչ, բայց նրա կատարած երաժշտությունը ոչ մի կերպ չի առնչվում ռաբիսին:

Մեր զուլալ, ազգային դուդուկը վաղուց իր պատվավոր տեղն ունի, սրբություններին պետք չէ ձեռք տալ:

[Chuk]

Մոդերատորական. Մեկ անգամ էլ եմ կրկնում, որ զերծ մնաք անլուրջ, սարկազմով գրառումներից: Դրանք ջնջվելու են, իսկ հետայսու դրանց համար նաև տուգանային միավորներ են նախատեսվում, շատ կրկնվելու դեպքում նախազգուշական արգելափակում:

[Չամիչ]

Հաջոություն Կտրուկ ջան, Ցանկացած ոճ ինչպես ռոքը, փոփը, ռեփը,ռեգին, ջազը իրավունք ունեն Հայաստանում գոյություն ունենալ:

Միշոն չի փորձում նեգրական ոճը ներկայացնել որպես հայկական, նա պարզապես հանդիսանում է երաժշտական կոնկորետ ոճի նարկայացուցիչ, որին անձամբ ես համարում եմ այդ ոճի ցածրորակ ներկայացուցիչ:

Իսկ Արմենչիկը , Թաթուլը, Թաթան, Արմեն Ալոյանը, փորձում են հայկականի տակ անցկացնել օտարը, եվ արժանի են ամենախիստ քննադատության:

[Ուլուանա]

Եկեք Ո՛Չ ասենք ՉԻԿ-ներին, մեզ միայն ՉՈՒԿ-եր են պետք:

Սա կատակով: Իսկ կատակային սկսեցի գրառումս, որովհետև թեման ինձ զվարճացնում է: Ինքս չեմ սիրում (մեղմ ասած) Արմենչիկին ու Սպիտակցի Հայկոյին, մյուսների անուններն իսկի չեմ էլ հիշի, հա, կարծեմ մի հատ էլ Բղդո կար... բայց դե կներեք էլի, այս ահեղագոչ «Ապազգային» բառը զվարճացնում ա: Այո՛, ես համարում եմ, որ դրանք, այսպես ասենք, թույլ երաժշտություններ են, մեղմ եմ ասում դիտավորյալ, որովհետև դրանց ապազգային ասելը տարրական ծայրահեղական դրսևորում է:

Զվարճացրեց նաև թեմայի սկզբում բողոքը, որ արտասահմանցի երաժիշտներ են համալիրում ելույթ ունենում: էէէ... դա շատ լավ է: Ընդամենը վերջերս էր, որ ես ու ակումբից էլի շատերը Ջեթրո Թալի համերգին էինք, ի՜նչ բավարարություն ստացա: Ո՞վ ասեց, որ միայն ազգային երաժշտություններ պետք է լսենք ու ազգային պարեր նայենք: Ո՞վ ասեց, որ պիտի մերժենք մյուս մշակույթները, այդ թվում՝ թուրքականը: Ինչու՞ չի կարելի լավ արվեստից հաճույք ստանալ, անկախ նրանից, դա հայկական է, անգլիական, ռուսական թե թուրքական: Սա ազգայնամոլություն է, ծայրահեղություն, որին ես իմ ՈՉ-ն եմ ասում:

Լիովին համաձայն եմ Չուկի հետ։
Ախր երաժշտության ապազգայինը ո՞րն է։ Երաժշտությունը կարող է լինել ցածրորակ, կարող է լինել օտար կամ արտասահմանյան, բայց ապազգային դեռ չէի լսել։ Ապազգային կարող են լինել գաղափարները, բայց ինչքան հասկացա՝ էստեղ խոսվում է զուտ մեղեդիների մասին, չէ՞, հետևաբար ի՞նչ ապազգայնության մասին է խոսքը։ Եվ ո՞վ է ասել, թե օտար մեղեդիներ երգելն ապազգայնություն է։ Հետաքրքիր է, իսկ երբ արտասահմանյան ֆիլմերում հայկական դուդուկ է հնչում, նույն տրամաբանությամբ երևի տվյալ ազգի ներկայացուցիչներն էլ պիտի դա՛ ապազգային համարեն, հա՞։

[Պանդուխտ]

ռեփ ասելը ըստ իս հատուկ շնորք է, նախ պետք է ունենալ միտք, ասելիք, պետք է ունենալ ուժեղ ռիթմի զգացում, տիրապետել հանգավորման արվեստին: Ամերիկյան ռեփիստները էն աստիճան են կատարելագործվել, որ մեկը մյուսի հետ տետ ա տետ մրցելիս, տեղում հաջողացնում են ստեղծագործել եվ վարկյանների ընթացքում պատրաստի ռեփ մատուցել:

Ցաւօք, ռեփը երաժշտութիւն ես համարում: