Ինձ հետաքրքրեց, թե ի՞նչպես ես պատրաստվում արգելել ՁԻԱՀ-ը կամ գրիպը։Հայկօ-ի խոսքերից
Դու շփոթում ես շեղումը վատ սովորության հետ։
Նաև նշեմ մի փաստ, որը տարբեր տեղերում եմ հանդիպել։
Բնության մեջ կա 2 կենդանի, որը սեքսը չի կապում բազմացման հետ` մարդը և դելֆինը։
Նրանք երկուսն էլ սեքսով զբաղվում են հաճույքի համար։ Նույնիսկ դասական ընտանիքներում սեքսի բազմաթիվ դիրքեր կան, որոնց դեպքում բազմանալու հավանականությունը 0-ական է։ Մի գուցե դրա՞նք էլ արգելես։
Վերջին խմբագրող՝ Աթեիստ: 13.04.2009, 15:05:
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Hay_XY (13.04.2009)
Պետք է պայքարել հենց այնպես, ինչպես պայքարում են ՁԻԱՀ-ի կամ գրիպի դեմ: Ինչ-որ տեղ պաշտպանու՞մ են մարդկանց՝ ՁԻԱՀ-ով կամ գրիպով հիվանդանալու իրավունքը: Գովու՞մ են այդ երևույթները, նորմա՞լ են համարում: Ոչ, ընդհակառակը, աննորմալ ու կործանարար են համարում ու ամեն կերպ պայքարում են դրա դեմ՝ դեղամիջոց են փնտրում, փորձում են կանխարգելել և այլն: Նույնը պիտի լինի նաև հոմոսեքսուալիզմի դեպքում՝ նախևառաջ՝ փորձել կանխարգելել՝ վերացնելով դրա առաջացման բոլոր պայմանները, եթե ոչ՝ որոնել բուժման ուղիներ: Իսկ առաջացման պայման կարող է լինել և դառնում է նաև հասարակական աջակցությունը:
Իսկ հաճույքի մասին ասածս ճիշտ է ենթագիտակցական-բնազդային մակարդակում: Որովհետև, ըստ էության, ինչի՞ համար է հեշտանքը: Միայն ու միայն կենդանուն բազմացման դրդելու համար: Այլապես սեքսը կդառնար մեխանիկական, անդուր ու հոգնեցուցիչ զբաղմունք, ու ոչ ոք էլ չէր ուզենա հեռուստացույցն անջատել ու «բեղմնավորել» կնոջը:
DIXIcarpe noctem
Բարեկամներս արեւմտյան աշխարհը մարդու կյանքը դարձրել է բիզնես եւ այն ներկայացնում է այնպես ինչպես այդ պահին հարմար է իրեն:
թաքուն կյանքը շատ լայն ընկալում ունի զոր օրինակ
խաղամոլ նախագահ
հանցագործ մինիստր
արվամոլ դեպուտատ
համասեռամոլ երգիչ եւ այլն:
Մենք այս երեւույթների մասին գիտեինք եւ հիմա էլ գիտենք սակայն ամբողջ խնդիրը կայանում է նրանում որ որոշ ճնշումների տակ մասնավոր խնդիրները տարածվում են հասարկության վրա եւ հարցերը իրավական դաշտ են տեղափոխվում :
Միասեռ ընտանիք կատաստրոֆա բայց օրենքի շրջանակներում:
Այդ դեպքում որպես ալտերնատիվ հարկվոր է օրենքի ուժով պաշտպանել կուսությունը որպես բարձրագույն անարատության նշան:
Չէ որ սա նույնպես իրավունքի խնդիր է
Եթե գլուխ չունես, չի էլ ցավի
ՁԻԱՀ-ի դեմ պայքարում են հասարակությանը դրա մասին տեղեկացնելով և առաջարկելով ապահովիչներ օգտագործել պատահական սեռական հարաբերություններում, չօգտագործել օգտագործված ներարկիչներ: Այդքան բան:
Նույն կերպ, տեղեկացվում է սեռական սխալ կողմնորոշման մասին և առաջարկվում սեռական ճիշտ դաստիարակություն տալ երեխային և պատասխանատվություն կրել նրանց առորյա գործողությունների կտրվածքով: Մնացած հարցերով զբաղվում են քրեականորեն: Նորից եմ կրկնում՝ սխալ սեռական կողմնորոշման ձևավորումը հիվանդություն չի, և բուժման ուղիներ փնտրելը նույնքան անիմաստ է, որքան փորձել այնպես անել, որ, օրինակ՝ ձմերուկը մտածի:
Իսկ բուժման փոխարեն, փնտրում են գտնել եղանակներ՝ վերակողմնորոշելու, դա իհարկե հիմա նույնպես հնարավոր է կատարել սեռական հասունացման տարիքում, բայց այ ավարտից հետո դեռ հնարավոր եղանակներ հայտնի չեն: Ինչն էլ հաստատում է այն փաստը, որ սեռական հասունացման տարիքից հետո հետերոսեքսուալը նույնպես չի կարող դառնալ (օրինակ) հոմոսեքսուալ:
Հայկօ (13.04.2009)
Ցույց տուր ինձ մարդու, որը պնդում է թե ՁԻԱՀ-ով հիվանդներին պետք է "վառել, սպանել, ծեծել" և այլն։
Հո չե՞ս կարծում, որ մարդը երկար մտածելով է որոշում դառնալ համասեռամոլ։
Անկախ նրանից, դա բնածին է, թե ձեռքբերովի, դա շեղում է, որի կանխարգելման միջոց գոյություն չունի։
Ոչ ոք չի կարող պնդել, թե իր զավակին այնպես է դաստիարակելու, որ համասեռամոլ չդառնա։
artak.am
Ինչու՞: Պնդել, իհարկե, հնարավոր չէ, բայց հնարավոր է ստեղծել դրան ավել կամ պակաս տրամադրղ միջավայրներ: Որտե՞ղ է ավելի մեծ երեխայի՝ հոմոսեքսուալ մեծանալու վտանգը՝ հոմոսապաշտ հասարակության մե՞ջ, թե՞ հոմոֆոբ: Կանխելու մեջ մտնում է նաև ամեն կերպ ցույց տալը, որ դա վատ է, արգելված է, սխալ է: Կանխելու հարյուր տոկոսանոց միջոց գուցե և գոյություն չունի, բայց դա չի նշանակում, որ անհնար է կանխելը: Նույն քաղցկեղից վստահաբար ազատ լինել ոչ ոք չի կարող, բայց դա չի նշանակում, որ հարկավոր է առավոտից իրիկուն քաղցկեղածին բաներ ուտել ու ապրել Չեռնոբիլում:
Իսկ «վառել, ծեծելը» ինձ մոտ ավելի շատ ենթագիտակցական զզվանքի, քան թե գիտակցական պահանջի արդյունք են: Ու էդ էլ, կարծում եմ, նորմալ ա: Մարդ եթե հիվանդություններից, բարձրությունից, ջրից, կրակից չվախենար, ողջ մնալու հավանականությունը շատ ավելի փոքր կլիներ:
DIXIcarpe noctem
Սամվել (15.04.2009)
Այսինքն, դու վախենո՞ւմ ես վառվել, թռչվել, ընկնել բարձրությունից ու հոմոսեքսուալ դառնալուց... Վ պրինցիպե հա, հոմոֆոբ բառը ֆոբիա բառն էլա պարունակում... Բայց ինչ հետաքրքիր ա: Վաղուց էս թեմաներով գրականություն չեմ կարդացել, գնամ նայեմ ինտերնետում ինչ կա չկա:
Վտանգն ամեն տեղ էլ կա: Եթե չլիներ, Հիտլերին և Ստալինին կհաջողվեր «վերացնել» այդ երևույթը:
Իսկ հոմոֆոբ հասարակության մեջ մի ավելի լուրջ վտանգ կա՝ երեխային դաստիարակել որպես մարդասպան: Առհասարակ, ցանկացած ծայրահեղական, կամ ատելություն ներշնչող սոցիալական խումբ լուրջ վտանգ է ներկայացնում երեխաների բարոյական և մարդկային հոգեբանության զարգացման հարցում:
Խոսքս բոլորին եմ հղում:
Եղեք պարզապես մի փոքր ուշիմ: Մի զլացեք (ճիշտ) դաստիարակել ձեր երեխաներին: Չէ՞ որ երեխային միայն լույս աշխարհ բերելով ամեն ինչ չի ավարտվում, հակառակը՝ սկսվում է: Եթե դուք երեխային ճիշտ դաստիարակեք և մի քիչ ուշադիր լինեք նրանց շրջապատին և գործողություններին, նա ճիշտ կդաստիարակվի: Պետք չէ վախ (ֆոբիա) կամ ատելություն սերմանել երեխայի մեջ: Դա նույնպես սխալ դաստիարակություն է և այլ պրոբլեմների պոտենցիալ նախապայման:
Նույն Հոլանդիայում, որը բազմաթիվ մարդկանց կողմից համարվում է հոմոսեքսուալ-երկիր՝ երկիր որտեղ սեռական փոքրամասնությունը մեծամասնություն է կազմում (այդպես կարծում են շատ մարդիկ, բայց դա այդպես չէ) ներկայումս ճիշտ դաստիարակություն է ստանում երեխաների ճնշող մեծամասնությունը և դառնում հետերոսեքսուալ: Ստացվում է, որ այնտեղ ծնողն ավելի շատ ջանք է թափում երեխա դաստիարակելու համար, քան մեզ մոտ՝ մենք զլանում ենք:
Շատ մարդիկ (մեծամասսամբ) նույնիսկ համասեռամոլ դառնալուց հետո ինրենք իսկ ցանկություն են հայտնում կրկին հետերո դառնալ:
Կանխարգելման միջոց կա: Բուժման, կամ վերակողմնորոշման միջոց չկա:
Սակայն վերակողմնորոշումը հնարավոր է սեռական հասունացման տարիքում գտնվող երեխայի համար, երբ երեխան ինքը կամ ծնողի կողմից՝ ոչ-հետերոսեքսուալ սեռական գործողությունները հայտնաբերելուց հետո 72 ժամվա մեջ ներկայանա համապատասխան հոգեբանի մոտ, ով կկանխի դեռ չզարգացած, չհասունացած հորմոնների սխալ զարգացումը:
Լիովին համամիտ եմ: Ոչ ոք 100 տոկոսով ապահովագրված չէ: Կանխելով կարելի է նվազեցնել հավանականությունը: Բայց չկա մի գործողություն (նույնիսկ ատելը, սպանելը և այլն), որ երաշխիք է այն 100 տոկոսով կանխելու:
Վերջին խմբագրող՝ Hay_XY: 13.04.2009, 16:34:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ